เดิมพันรักลับ

เดิมพันรักลับ

last updateLast Updated : 2025-09-05
By:  JAOTUNTEEUpdated just now
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
10
1 rating. 1 review
65Chapters
394views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

“เธอเป็นใครถึงคิดจะมาขายตัวให้ฉัน!? ฉันไม่ชอบกินของเก่า ของมือสอง หรือของที่ถูกใช้งานมาแล้วหรอกนะ มันสกปรก!!”

View More

Chapter 1

ตอนที่ 1.1 เพลงรัก

I had lost so much blood that a weightless, drifting sensation overcame me.

In my daze, I thought I saw my mother—or rather, the version of her I had always imagined.

My mother had died giving birth to me, bleeding out on the delivery table.

It felt like a cruel twist of fate, a cycle doomed to repeat itself.

In my final moments, I mustered the last of my strength to plead with Sophie Reed, my best friend. My voice trembled with desperation.

"Please, let me see my children. Just once. Just one look at the children I gave my life to bring into this world…"

But Sophie only smirked, her voice sharp and triumphant as she said, "Your children? Once you're gone, they'll be mine.

"You're a pathetic woman who crawled out of a backwater village—what gives you the right to touch my man? What gives you the right to bear the Lewis family's children?"

I stared at her, unblinking, as life slipped away from me.

I thought I heard my children crying. I thought I heard the doctor recording my time of death, followed by a sigh.

"There's plenty of blood available in the bank. They don't seem like a family that's struggling for money—why would they just give up on saving her?"

When I opened my eyes again, I was surrounded by the blinding flashes of cameras. The lights made my head spin.

My aunt Maya Sinclair nudged me and whispered, "Bianca, are you so happy you've lost it? The reporters asked you some questions—how does it feel to achieve the top score in the city's college entrance exams and get accepted to Jadebrook College?

"Do you have any advice for the younger students?"

I blinked, my mind snapping back into focus.

I had been reborn—it was the day I received my acceptance letter from Jadebrook College.

This day had been the brightest moment of my 18 years. School leaders congratulated me. Reporters interviewed me. Younger students looked up to me with admiration.

But it was also the day that sealed my fate 12 years later—because today, I would meet Sophie for the very first time.

Just as in my previous life, the next moment, Sophie entered the room with her father, Edward Reed.

The reporters immediately turned their cameras on them, clearly familiar with Edward. Edward exuded an air of sophistication and affluence, the perfect image of a successful man.

And Sophie? She was radiant, a vision of elegance in her pure white princess dress. She walked up to me with a graceful smile, effortlessly casting me into the shadows with her mere presence.

Edward addressed the reporters with a warm, practiced smile. "My family roots are here in Willowbrook. When I heard that a fellow native from our modest hometown had achieved the top score in the city, how could I not come to congratulate her?

"On behalf of Reed Group, we will be awarding Ms. Sinclair a 50 thousand dollars scholarship. This will allow her to focus entirely on her studies at Jadebrook College and contribute to her hometown and our nation upon her graduation.

"My daughter, Sophie, has also been accepted into Jadebrook College. You'll be classmates from now on. I hope you'll get along, support each other, and bring pride to Willowbrook."

In my previous life, this was how it played out. With this grand gesture, Edward tied me to Sophie under the guise of generosity.

I had been deeply grateful for Reed Group's sponsorship. During my college years, I'd worked tirelessly to play the role of Sophie's good friend—her loyal sidekick.

Sophie, along with the Lewis family's twin brothers, Jonathan Lewis and Xavier Lewis, formed an inseparable trio. Naturally, I was drawn into their circle.

When Sophie started dating Jonathan, she pushed me toward his younger brother, Xavier. Eventually, we both married into the Lewis family, becoming sisters-in-law.

It wasn't until I died on the delivery table that I finally understood. From the very beginning, I had been nothing more than a pawn in their game—a convenient scapegoat and a vessel for their schemes.

Unlike my past self, who had silently accepted this arrangement, I gathered my thoughts and turned to face the cameras. My voice was steady and composed as I said, "Thank you, Mr. Reed, for your generous donation and your dedication to our hometown.

"After my college entrance exams, I've been working as a private tutor. By the time the semester starts, I'll have earned enough to cover my tuition and living expenses for the entire year.

"As for the 50 thousand dollars, I'd like to pay it forward. I hope you can donate the funds to my high school alma mater instead, Mr. Reed. Many of my classmates have had to drop out and start working due to financial hardship. I hope they also can have a chance to change their destiny."

The high school principal, David Johnson, beamed with delight, his grin practically splitting his face.

"Ms. Sinclair isn't just an outstanding student academically. Her moral character is equally exceptional. Even after graduating, she still cares deeply about her alma mater and her younger schoolmates."

Seeing the situation spiral beyond his control, a faint crack appeared in Edward's polished, dignified expression. However, he quickly composed himself.

He turned to David with a smile and said, "Ms. Sinclair truly has big dreams and an admirable sense of responsibility.

"In that case, I'll commit to donating 50 thousand dollars in scholarships annually. Mr. Johnson, please arrange for the funds to support students in need. I hope Willowbrook will continue to produce outstanding talents in the future."

The school leadership expressed their gratitude repeatedly.

The reporters were thrilled. They thought it would just be a standard interview with the top scorer of the college entrance exams—a boring interview. But then, a famous entrepreneur suddenly volunteered to make a donation, taking the interview to a whole new level.

Before long, the interview video went viral online.

However, the spotlight didn't land exactly where Edward and Sophie had hoped this time.

Instead, it was me, Bianca Sinclair, who stole the show.

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

user avatar
JAOTUNTEE
🩷...️🩷...️🩷...️🩷...️🩷...️
2025-08-26 15:49:11
0
65 Chapters
ตอนที่ 1.1 เพลงรัก
ตอนที่ 1 เพลงรักสายฝนกระหน่ำตกมาเป็นสายไม่ยอมหยุด ราวกับว่าสวรรค์กำลังโกรธแค้นโลกใบนี้ สายตาหวานจ้องมองถนนแคบในสลัมที่ชื้นแฉะ ความสกปรกจากคราบน้ำเน่าที่เอ่อล้นจากท่อระบายน้ำ มันเต็มไปด้วยโคลนตมที่ส่งกลิ่นสาบฉุนติดจมูก เพลงรักหลับตาลงครั้งหนึ่งก่อนจะวิ่งออกจากเพลิงสังกะสีเล็ก ๆ หน้าปากซอยแขนข้างหนึ่งกอดหนังสือไว้แนบอก ชุดนักศึกษาสีขาวซีดจนติดไปทางสีเหลืองอ่อน เปียกชื้นแนบเนื้อด้วยน้ำฝนที่สาดซัดมาไม่หยุด เธอเพิ่งกลับจากไปทำงานพิเศษในร้านอาหารเล็ก ๆ ที่อยู่ห่างไปไม่กี่ซอย อาศัยทำงานแลกค่าแรงวันละสองร้อย เพียงหวังแค่ให้พอเก็บสะสมไปจ่ายค่าเทอมในวันพรุ่งนี้เมื่อเดินผ่านตรอกแคบ ๆ ที่คุ้นเคย หญิงสาวก็สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อเตรียมใจรับสิ่งที่รออยู่ข้างใน บ้านของเธอนั้นเป็นเพียงเพิงไม้เก่า ๆ มีสังกะสีขึ้นสนิมพาดไว้เป็นหลังคาและตีรอบ ๆ ผ้าขาด ๆ ที่เธอหาได้จากกองขยะถูกเย็บติดกันแทนผ้าม่าน พื้นไม้ผุกร่อนส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าดเมื่อเหยียบย่างเข้าไป“อีมาลี! มึงแย่งเงินกูทำไมวะ!” เพียงแค่เพลงรักวิ่งผ่านประตูบ้านเข้ามาก็ได้ยินเสียงของพ่อเลี้ยงตะโกนลั่น เธอเห็นร่างซูบผอมดวงตาโหลของชายวัยกลางคนที่มีหนว
last updateLast Updated : 2025-07-22
Read more
ตอนที่ 1.2 เพลงรัก
พวกเขาไม่สนใจเลยว่าเธอจะบาดเจ็บหรือไม่ ทั้งสองคนกึ่งรากกึ่งกระชากเพลงรักให้เดินออกมาที่ถนนใหญ่ ถึงแม้ว่าทั้งสามคนจะตากฝนจนเปียกโชก แต่ก็ดูเหมือนว่าไม่ใช่ปัญหาของทั้งคู่เลยแม้แต่น้อยพ่อเลี้ยงที่เริ่มหมดความอดทนหันมากระชากศีรษะของเพลงรักอีกครั้งอย่างแรง ก่อนจะดึงให้เธอเดินตามไปยังบ้านไม้สองชั้นกึ่งใหม่กึ่งเก่า ถึงแม้จะไม่มีป้ายบ่งบอกว่าที่นี่คือที่ไหน แต่คนในละแวกนี้ต่างก็รู้จักดีว่าบ้านของเจ๊ยุพินนั้นทำอาชีพอะไร“เจ๊ยุพิน! เจ๊ยุพินอยู่มั้ย!?” มาลีเธอตะโกนลั่นสลับกับใช้มือทุบประตูรั้วรัว ๆ ท่ามกลางสายฝน เพลงรักพยายามแกะมือของพ่อเลี้ยงออกทั้งน้ำตา แต่ไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหนกลับรู้สึกว่าเขานั้นจิกเส้นผมของเธอแรงขึ้น“รีบเรียกสิวะ! อีนี่มันดิ้นจนกูจะจับไว้ไม่ไหวแล้วนะโว๊ย!!”“เจ๊ยุพิน!! ฉันมีของมาขายเปิดประตูหน่อย!!!”เพลงรักใช้สายตาส่องเข้าไปด้านในจากรอยแยกของประตูรั้ว เห็นว่ามีผู้ชายสองคนท่าทางทะมัดทะแมง เขาเดินกางร่มมาที่ประตูอย่างไม่เร่งรีบ ความรู้สึกหวาดกลัวกำลังกัดกินหัวใจของเธออีกครั้ง ก่อนที่จะตัดสินใจใช้เรี่ยวแรงเฮือกสุดท้ายหันไปกัดที่แขนของคนเป็นพ่อเลี้ยงอย่างแรง ในจังหวะที่เขาส
last updateLast Updated : 2025-07-22
Read more
ตอนที่ 2.1 การันต์
ตอนที่ 2 การันต์ดวงตาที่หนักอึ้งค่อย ๆ ลืมขึ้น เธอกวาดสายตามองไปรอบ ๆ ก็รู้ได้ทันทีว่าที่นี่คือในห้องของโรงพยาบาลที่ไหนสักแห่ง แสงนวล ๆ สาดผ่านผ้าม่านบาง ๆ จากริมหน้าต่าง หูของเธอยังอื้อเล็กน้อย ดวงตายังพร่ามัว จากความรู้สึกแสบร้อนเพลงรักมองซ้าย มองขวาก่อนจะเห็นว่าข้าง ๆ เตียงนั้นมีผู้ชายคนหนึ่งที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ เธอจ้องมองใบหน้าของเขาถึงพบว่าเขาหลับตาพริ้ม มุมปากมีรอยเหยียดยิ้มนิด ๆ แวววาวด้วยเสน่ห์แบบผู้ชายคูล ๆกลิ่นน้ำหอมที่ดูหรูหราจาง ๆ ลอยแตะจมูก ทำให้หัวใจของเพลงรักเต้นแรงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน เธอยังคงจ้องมองใบหน้าคมคายของผู้ชายข้างเตียง กวาดสายตามองรูปทรงจมูกที่โด่งเป็นสัน ไล่สายตามองคิ้วหนาสีดำธรรมชาติแบบไม่ต้องปรุงแต่ง ริมฝีปากที่น่าดึงดูดสีแดง แม้จะมีติดคล้ำเล็กน้อยแต่ก็ยังดูดีมาก ๆหญิงสาวพยายามขยับตัวเพื่อจะลุกขึ้น แต่ทุกอย่างดูเหมือนจะไม่เป็นใจ ความรู้สึกเจ็บช้ำตามร่างกาย แล่นแปล๊บเข้ามา ทำให้เธอนึกขึ้นได้ว่าก่อนหน้านี้เกิดอะไรขึ้น ความรู้สึกสุดท้ายที่จำได้คือเธอหน้ามืดก่อนจะเซออกไปกลางถนน'นี่ฉันล้มไปชนรถเขาพังหรือเปล่าเนี่ย.. ไม่ใช่ว่าเขาอยู่รอเรียกค่าเสียหายจากเรา
last updateLast Updated : 2025-07-22
Read more
ตอนที่ 2.2 การันต์
การันต์พูดด้วยน้ำเสียงที่ฟังจากดาวอังคารก็รู้ว่าเขาหงุดหงิดเต็มที่ และนั่นทำให้เธอจำเป็นต้องเงียบเสียงลงเพราะไม่อยากมีปัญหา“ไปจัดการเรื่องค่ารักษาพยาบาล” เพลงรักเหลือบสายตามองเขา สลับกับมองราเชนทร์ที่พยักหน้ารับแล้วเดินออกไปจากห้องเธอกวาดสายตามองรอบห้องนี้อีกครั้ง เพราะอยากจะเก็บรายละเอียดความหรูหราของโรงพยาบาลแสนแพงนี้“ที่นี่คือโรงพยาบาลอะไรเหรอคะ ที่เตียงหรือชุดไม่มีชื่อโรงพยาบาลบอกเลย” และนั่นก็จริงอย่างที่เพลงรักพูด เพราะไม่ว่าเธอจะมองไปทางไหนก็ไม่เห็นชื่อของโรงพยาบาลติดอยู่ที่ไหนเลย เธอเคยเห็นจากในทีวีว่าถ้านอนที่โรงพยาบาล ชุดคนป่วยจะมีชื่อโรงพยาบาลติดอยู่ แต่ชุดที่เธอสวมอยู่นั้นกลับเป็นเพียงแค่สีชมพูอ่อนและตราสัญลักษณ์อะไรสักอย่างที่ไม่รู้จักแอ๊ด~แต่ยังไม่ทันที่เขาจะได้ตอบอะไร จู่ ๆ ประตูหน้าห้องก็เปิดออกอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่ใช่หนุ่มหล่อที่เพิ่งเดินออกไป เพราะคนที่ที่เดินเข้ามานั้นคือผู้เป็นแม่และพ่อเลี้ยงเพลงรักตกใจมากที่เห็นพวกเขา ดวงตาของเธอจ้องมองที่ทั้งสองคนไม่กะพริบ ก้อนเนื้อที่อกข้างซ้ายเต้นเร็วจนปวดหนึบ และสาเหตุของอาการนั้นก็มาจากความหวาดกลัวเธอมองทั้งสองคนที่เ
last updateLast Updated : 2025-07-22
Read more
ตอนที่ 3 เสนอตัว
ตอนที่ 3 เสนอตัวเพลงรักสะดุ้งเหมือนถูกตบหน้า ทำให้เธอก้มหน้าลงต่ำกว่าเดิม ความอับอายแล่นปรู๊ดขึ้นมาทั้งตัวจนรู้สึกถึงความร้อนวูบวาบหลังจากที่เขาพูดคำบาดหูนั้นจบ การันต์ได้เบือนหน้าหนีก่อนจะถอนหายใจอย่างเบื่อหน่าย เขาก้าวเท้าเตรียมออกจากห้อง โดยไม่ได้คิดจะพูดอะไรกับเธออีกแม้แต่คำเดียว แต่เขาเดินไปได้แค่สามสี่ก้าว ก็มีเสียงฝีเท้าเบา ๆ จากคนป่วยรีบตามลงมาอย่างเร่งรีบปลายนิ้วเรียวคว้าจับที่ชายเสื้อเชิ้ตของเขาไว้แน่น ทำให้ชายหนุ่มชะงักก่อนจะหันหลังกลับมาช้า ๆ ดวงตาคมสบเข้ากับใบหน้าเล็กที่กำลังเงยหน้ามองเขารเพลงรักกัดริมฝีปากตัวเองแน่น แน่นจนได้กลิ่นคาวเลือดแตะโพรงจมูก เธอไม่รู้ว่าสิ่งที่กำลังจะพูดมันถูกหรือเปล่า ไม่รู้ว่าถ้าหากพูดไปแล้วมันจะเปลี่ยนชีวิตเธอให้ไปทางไหน แต่อย่างน้อยก็อาจจะช่วยให้เธอไม่ต้องกลับไปตกนรกที่ก็เป็นได้หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดเป็นการเรียกสติ สายตาของเธอจับจ้องที่ใบหน้าของการันต์ที่ไม่พูดอะไรออกมา เขาทำแค่หรี่ตามองมาที่เธออย่างรำคาญและ.. รังเกียจ ก่อนจะสะบัดชายเสื้อออกจากมือเธอแรง ๆ จนเจ้าตัวเซไปเล็กน้อย
last updateLast Updated : 2025-07-22
Read more
ตอนที่ 4 ลาก่อนอดีตที่ขมขื่น
ตอนที่ 4 ลาก่อนอดีตที่ขมขื่นเพลงรักใช้นิ้วลูบไล้ไปตามกลีบอูมอย่างเชื่องช้า ดวงตากลมหลับลงเพื่อพยายามนึกฉากที่เธอเคยเห็นจากแม่ตัวเอง แล้วค่อย ๆ ทำตาม โดยไม่รู้เลยว่าผู้ชายที่กำลังจ้องมองเธออยู่นั้นมีอาการหายใจติดขัดทันทีที่เห็นกลีบอูมเขายังคงมองท่าทางของเพลงรักโดยที่ไม่ขยับไปไหน แต่รู้สึกได้เลยว่าแก่นกายของเขานั้นกำลังเลือดลมไหลเวียนผิดปกติ รู้สึกได้ว่าการันต์น้อยที่หลับอยู่มันกำลังจะตื่นขึ้นชายหนุ่มพยายามข่มกั้นอารมณ์ที่กำลังจะปะทุออกมาอย่างสุดความสามารถ ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยเห็นผู้หญิง ถ้าให้พูดตามความจริงก็ผ่านผู้หญิงมาจนเอียน แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่รู้ว่าทำไมเมื่อเห็นร่างกายของเพลงรักเขาถึงรู้สึกอยากจะเข้าไปครอบครองเธอเสียให้ได้จนเมื่อเรียวนิ้วของเธอกำลังแทรกเข้าไปในความเป็นสาว ใบหน้าหวานที่หลับพริ้ม ริมฝีปากสวยเผยอเล็กน้อยแต่หารู้ไม่ว่ามันช่างเซ็กซี่จนเขาคุมอารมณ์ไม่ได้อีกต่อไปการันต์สับขาเดินตรงไปที่เตียงผู้ป่วยของเพลงรักอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เขาจะกระชากขาของเธอเข้าไปใกล้หน้าท้องแกร่งจนแทบจะหล่นเตียง เพลงรักที่หลับพริ้มเมื่อครู่ส
last updateLast Updated : 2025-07-22
Read more
ตอนที่ 5.1 เริ่มต้นใหม่
ตอนที่ 5 เริ่มต้นใหม่เขาถามเธอกลับแทบจะทันที แต่เพลงรักกลับส่ายหน้า เป็นการปฏิเสธ“หนูแค่ต้องการเงินไปจ่ายค่าเทอม คุณแค่ช่วยจ่ายค่าเทอมให้หนูทุกเทอมก็พอ.. ส่วนที่เหลือจากค่าเทอมนั้น ขอหนูไว้เป็นค่าใช้จ่ายในแต่ละวันก็พอค่ะ” การันต์มองผู้หญิงเตรงหน้าอีกครั้งอย่างพินิจพิจารณา ก่อนจะล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงแล้วหยิบบัตรแข็งสีดำทองใบหนึ่งมายื่นให้“พรุ่งนี้ออกจากโรงพยาบาลแล้วไปที่นี่ นี่คือที่อยู่เพนต์เฮาส์ที่เธอจะอยู่ ส่วนเรื่องเงิน.. ไปถึงเพนต์เฮาส์แล้วฉันจะจัดการให้” เพลงรักรับนามบัตรนั้นมาไว้ในมือพร้อมทั้งพยักหน้าโดยไม่พูดอะไร เมื่อเขาเห็นว่าเธอไม่น่าจะมีอะไรแล้วจึงเลือกที่จะไม่พูดอะไรอีกแล้วเดินออกจากห้องไปทันทีคืนนั้นเพลงรักนอนกระสับกระส่ายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ภาพทุกอย่างที่เกิดขึ้นในห้องนี้ยังติดตรึงในหัวซ้ำไปซ้ำมา เธอแทบไม่เชื่อเลยว่าตัวเองกล้าทำสิ่งแบบนั้นกับคนที่เพิ่งรู้จักและไม่ใช่คนรักได้ ทั้งความอับอายและความหวาดกลัวกดทับเธอจนแทบหายใจไม่ออก“นี่แกคิดดีแล้วใช่ไหมเพลงรัก” เธอที่นอน
last updateLast Updated : 2025-07-23
Read more
ตอนที่ 5.2 เริ่มต้นใหม่
ถึงแม้ว่าเพลงรักจะตะโกนถามผู้เป็นแม่พร้อมน้ำตา แต่คนเป็นแม่อย่างมาลีกลับไม่ได้สนใจคำพูดของเธอเลยแม้แต่น้อยในจังหวะนั้นเพลงรักจึงรีบเข้าไปแย่งซองเงินซองสุดท้าย แต่กลับถูกพ่อเลี้ยงถีบที่ท้องน้อยอย่างแรง จนหญิงสาวนั้นล้มลงแล้วศีรษะฟาดกับขอบโต๊ะ ทำให้มีเลือดไหลซึมลงข้างแก้ม“เอาเงินมานะไอ้ทศ! นี่มันเงินของกู!”“กูเป็นคนเห็นก่อนมันต้องเป็นของกูสิวะอีมาลี!”“แต่อีเพลงรักเป็นลูกกู กูเลี้ยงมันมาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย เงินที่มันทำงานมาได้ก็ต้องเป็นของกูสิวะ”“ตั้งแต่มัน 10 ขวบ! มึงก็เอาแต่เข้าบ่อน! ถ้าไม่ได้กูที่คอยหุงข้าวมันจะโตมาถึงทุกวันนี้ไหมวะ”‘หุงข้าว.. หึ!!' เธอฟังทั้งสองคนถกเถียงกันพร้อมทั้งยื้อแย่งซองเงินนั้น แล้วได้แต่อดกลั้นความรู้สึกมากมายเอาไว้ ก่อนที่จะลุกขึ้นช้า ๆเพลงรักกวาดของที่ยังพอใช้ได้ใส่กระเป๋า และเดินกะเผลกออกจากบ้านไปทั้งอย่างนั้น“ลาก่อน.. บ้านที่เกิดมา”สองเท้าของเธอเดินกะเผลกออกมาถึงหน้าปากซอย เสียงหัวเราะแบบสมเพชชีวิตดังออกมาจากลำคอของตั
last updateLast Updated : 2025-07-23
Read more
ตอนที่ 6 ภาพติดตา
ตอนที่ 6 ภาพติดตาเสียงประตูรถตู้ปิดดังสนั่น หลังจากที่การันต์ก้าวออกจากเพนต์เฮาส์เขาได้ทิ้งร่างเล็ก ๆ ของผู้หญิงที่เขาเพิ่งนำกลับมาไว้ที่นั่น“คืนนี้ไม่พักที่นี่เหรอเฮีย”“ไม่” เสียงทุ้มตอบเรียบเย็นก่อนจะเอนศีรษะนอนหลับตา“ดูจากสภาพเธอแล้วให้พักดีกว่า.. พรุ่งนี้ค่อยมา” ราเชนทร์พยักหน้ารับโดยไม่พูดอะไรต่อ แต่สายตานั้นก็ยังเผลอเหลือบมองขึ้นไปยังเพนต์เฮาส์ที่การันต์เพิ่งเดินลงมา ชายหนุ่มเหลือบมองลูกน้องคนสนิทของตัวเอง แล้วหลับตาลงพูดขึ้นกับเขาอีกครั้ง“สนใจผู้หญิงคนนั้นเหรอ” ลูกน้องหนุ่มแทบจะหันกลับมามองหน้าของเจ้านายแทบจะทันที ถึงแม้เขาจะยังหลับตาอยู่ในท่าสบาย ๆ แต่สำหรับราเชนทร์ที่ทำงานกันมานานกลับรู้ดีว่าคำพูดนี้หมายถึงอะไร“ผมเหรอ”“กูแบ่งให้เล่นได้นะ อยากลองไหม” น้ำเสียงที่เหมือนไม่จริงจังนั้น แต่กลับแฝงไปด้วยความรู้สึกหลายอย่าง และเพราะคำพูดนี้จึงทำให้เขารู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออก“คุณการันต์ล้อผมเล่นแล้ว..” เขายิ้มเจื่อน ๆ
last updateLast Updated : 2025-07-23
Read more
ตอนที่ 7 เทสต์ของ
ตอนที่ 7 เทสต์ของหลังจากที่การันต์เหยียบคันเร่งรถสปอร์ตมิดไมล์ เขามาถึงโรงแรมได้ในเวลาเพียงไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง ชายหนุ่มเดินขึ้นไปยังเพนต์เฮาส์ของตนเองด้วยความเร่งรีบ ก่อนจะใส่รหัสแล้วเปิดประตูเข้าไปในเวลาต่อมาทันทีที่ประตูถูกเปิดออกไฟในห้องก็พร้อมเพรียงกันสว่างขึ้น การันต์กวาดตามองไปรอบ ๆ โซฟาตัวใหญ่ แต่กลับไม่เห็นว่าเพลงรักจะอยู่ตรงนั้น สองเท้ารีบก้าวเดินตรงไปยังตำแหน่งห้องนอน ก่อนจะลองขยับลูกบิดประตูและพบว่ามันไม่ได้ล็อกและทันทีที่เปิดเข้าไป แม้ว่าในห้องจะมืดมากแต่ก็ยังพอมีแสงนวล ๆ จากโคมไฟหัวเตียงให้ความสว่างอยู่บ้าง ทำให้ดวงตาคมเห็นภาพของเพลงรักที่นอนอยู่บนเตียงขนาดคิงไซต์ภายใต้ผ้าห่มผืนหนา การันต์ค่อย ๆ ปิดประตูอย่างเบามือที่สุดก่อนที่สองเท้าจะค่อย ๆ เดินเข้าไปใกล้เธอเงียบ ๆชายหนุ่มหยุดยืนอยู่ข้างเตียง เขาย่อลงแล้วค่อย ๆ สอดตัวเข้าไปใต้ผ้าห่มข้าง ๆ หญิงสาวที่นอนหลับอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว แม้แต่คนอื่นเดินเข้ามาใกล้เธอยังไม่ขยับ มีเพียงแค่ส่งเสียงอืออาเล็กน้อยทั้งที่ยังไม่ลืมตาการันต์ใช้มือข้างหนึ่งค่อย ๆ สอดเข้าไปใต้คอของเธ
last updateLast Updated : 2025-07-24
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status