LOGIN“พี่สั่งให้ไอย์เลิกยุ่งกับมันซะ” หญิงสาวที่กำลังเคลิบเคลิ้มอยู่ก็ต้องสะดุ้งทันที นี่เขาโกรธหรือว่าหึงกันแน่ ที่เธอก็แค่เดินไปห้องเรียนพร้อมกับเขา ก็เขามาเดินกับเธอเองนี่น่า แล้วเธอไม่ได้ตกลงเป็นแฟนกับเขาสักหน่อยเพียงแค่เดินด้วยกันเท่านั้น!!!
ภูบดินทร์คงจะโกรธเธอจริง ๆ เขาไม่ยอมคุยด้วย จนไอยวริญต้องเดินกลับมาที่ห้องของตัวเองอย่างเซ็ง ๆ
“ไอย์ไม่ได้เป็นแฟนกับเขาสักหน่อย” หญิงสาวตะโกนพูดกับตัวเองหน้ากระจก และเผื่อว่าเขาจะได้ยินในสิ่งที่เธอตะโกนออกมาบ้าง เธอคอยอยู่นานก็ไม่เห็นเขาจะเข้ามาหาหรือง้อเลยสักนิด จึงไลน์ไปถาม
น้องไอย์ : จะเข้ามาสอนการบ้านก็รีบ ๆ นะคะ ไอย์เริ่มง่วงแล้ว
เธอส่งข้อความไปนานแล้วไม่รู้ว่าเขาหลับไปหรือยัง และเธอกำลังจะเดินไปหาเขาอีกรอบด้วยหนังสือวิทย์ในมือที่จะใช้เป็นข้ออ้าง แต่เสียงไลน์ก็ดังขึ้นเสียก่อน
พี่ภู : มาที่ห้องพี่ได้มั้ย พี่ขี้เกียจเดินไปแล้ว
น้องไอย์ : ค่ะ
เธอรีบพิมพ์ตอบสั้น ๆ อย่างดีใจ เด็กสาวยิ้มหน้าบานแล้วรีบวิ่งไปที่ตู้กระจก ก่อนที่จะรีบจัดผมเผ้าให้ดูดีก่อนจะเดินออกไปหาเขา
ไม่นานนักก็มีเสียงเคาะประตูหน้าห้องของภูบดินทร์ ซึ่งเขารู้ว่าคนเคาะประตูเป็นใคร ก่อนที่ประตูถูกเปิดออกเบาๆ
“เข้ามาสิ” เด็กสาวจำต้องอายจนหน้าแดงอีกครั้ง เพราะเบื้องหน้าของเธอคือชายหนุ่มหล่อเหลาดั่งเทพบุตร เขานุ่งกางเกงนอนขาสั้นคล้ายบ๊อกเซอร์ รูปร่างเขาช่างดูสมส่วนและเช็กซี่ แลดูมีเสน่ห์ยิ่งนัก เธออดคิดในใจไม่ได้ว่า จะมีผู้หญิงคนไหนหนอที่อยู่ใกล้เขาแล้วไม่หลงรัก
“เอ่อ!!... วันนี้ไอย์เรียนวิทย์ อาจารย์สอนเรื่องระบบต่างๆ ของร่างกายมนุษย์ พอดีไอย์อยากจะถามพี่ภูด้วยเพราะไม่ค่อยเข้าใจเรื่องนี้เลยค่ะ” เด็กสาวรีบบอก เพราะอยากอยู่กับเขานาน ๆ เธอพลางยื่นหนังสือของตัวเองให้กับเขา แต่กระนั้นมือเรียวบางก็บิดไปมาเบาๆ ด้วยความเขินอายก็นี่มันห้องนอนส่วนตัวของเขาแถมยังอยู่กันสองต่อสอง ถึงจะมีฐานะเป็นพี่น้องกันก็เถอะ แต่ก็ไม่ใช่พี่น้องกันจริงๆ สักหน่อย!!! เขาเอาหนังเธอไปเปิดดูแล้วก็รีบสอนทันที
“กล้ามเนื้อหัวใจ แบ่งทั้งหมดเป็นสี่ห้องนะ ได้แก่ห้องบนขวา ห้องล่างขวา ห้องบนซ้าย และห้องล่างซ้าย ส่วนลิ้นหัวใจ ที่กั้นระหว่าง ห้องบนขวากับห้องล่างขวา เราเรียกว่า ลิ้นไตรคัสปิด จำคำนี้ไว้นะ ออกสอบบ่อย”
“คะ” หญิงสาวตอบงงๆ ไม่ทันตั้งตัว เพราะมัวแต่นั่งจ้องหน้าคนสอน
“แล้วก็กล้ามเนื้อหัวใจ ห้องบนซ้าย และห้องล่างซ้าย ก็มีลิ้นหัวใจ ที่กั้นระหว่าง เช่นเดียวกันนะ เราเรียกว่า ลิ้นใบคัสปิด” ชายหนุ่มสอนต่อไปในขณะที่น้องสาวคนสวยก็ยังนั่งเคลิบเคลิ้มมองพี่ชายสุดหล่อ และเธอก็ยิ่งตกใจเบิกตากว้างใบหน้าเรียวเล็กแดงเป็นลูกตำลึง เมื่อพี่ชายสอนมาจนถึงระบบอวัยวะสืบพันธุ์
“เอ่อ พี่ภูคะ ไอย์ว่า.” คำพูดนั้นหายเข้าไปในลำคอเมื่อริมฝีปากหยักได้รูป ประกบริมฝีปากอิ่มของเธอและด้วยความตกใจเธอจึงเผลออ้าปากซึ่งเหมือนเป็นการเปิดโอกาสให้อีกฝ่ายแทรกลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากได้อย่างง่ายดาย
ตอนที่ 25 ลูกไก่ในกำมือ“คุณมันบ้าไปแล้ว คุณรู้ได้ยังไงว่าแม่ฉันโกง ว่าแม่ฉันมีชู้”“พ่อฉันจ้างนักสืบ ตั้งแต่ตอนที่ฉันอยู่เมืองนอกแล้ว พ่อฉันส่งข่าวให้ฉันรู้ตลอด” พูดจบภูบดินทร์ก็ยื่นซองสีน้ำตาลภายในนั้นมีรูปแอบถ่ายที่แม่ของเธอคลอเคลียร์อยู่กับชู้รักอย่างเสี่ยเจ้าของบ่อนที่เธอก็รู้จัก“แล้วนี่ก็หลักฐานจากฝ่ายบัญชี แม่เธอโอนเงินเขาบัญชีตัวเองทุกเดือน รวม ๆ แล้วเป็นเงิน 150 ล้าน”“ฉันมีหลักฐานอย่างชัดเจน แล้วเธอก็เป็นทายาทที่เหลือเพียงคนเดียว ดังนั้นเธอจึงต้องใช้หนีแทนแม่ของเธอตามกฎหมาย ก็ลองคิดดูเองแล้วกัน ถ้าเธอยอมแต่งงานกับฉัน ฉันยินดียกหนี้ส่วนนั้นให้”ไอยวริญขบเขี้ยวเคี้ยวฟันเมื่อเถียงไม่ออก หญิงสาวมองภูบดินทร์อย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ ก่อนสะบัดหน้าพรืดเดินจากไป เธอต้องไม่หมดหนทาง เธอจะไม่ยอมแพ้แก่โชคชะตาที่กำลังเผชิญอยู่นี้อย่างแน่นอน “เธอไม่มีสิทธิ์ออกไปจากที่นี่หากยังไม่ได้เซ็นต์สัญญาฉบับนี้เสียก่อน..ไอรวริญ”“ฉันขอเวลาตัดสินใจเรื่องนี้ แต่ตอนนี้คุณต้องให้ฉันกลับก่อน เพราะฉันมีงานต้องทำ”“ก็ได้!!! แต่บอกไว้ก่อนว่าอย่าเล่นตุกติกกับฉัน” หญิงสาวรีบหยิบกระเป๋าสะพายของตัวเองขึ้นบ่า
ตอนที่ 24 ไม่อาจห้ามใจพอหลังจากที่ไอยวริญตื่นเช้ามาแล้วเห็นภูบดินทร์นอนเปลือยกายอยู่ข้าง ๆ และกอดเธออยู่ ไอยวริญตกใจสุดขีด และเธอก็คิดว่าเธอมีอะไรกับภูบดินทร์ไปแล้วจริง ๆ‘พี่ภู!!!!.. พี่ภูทำอะไรกับไอย์คะ แล้วเสื้อผ้าของไอย์!!..หายไปไหนหมด! หื้อ!!! พี่ภู!!’‘อย่าตกใจไปเลย พี่ขอโทษนะที่พี่ห้ามใจตัวเองไม่อยู่’‘หื้อ!!!...ไม่นะ มันต้องไม่ใช่แบบนี้สิคะ’‘จริง ๆ เมื่อคืนพ่อพี่กับคุณแม่ของไอย์ก็รับรู้แล้วด้วย แต่ท่านปลุกไอย์เท่าไหร่ ไอย์ก็ไม่ยอมตื่น’‘จริง ๆ เหรอคะ’‘จริงสิครับ เร็ว ๆ นี้ท่านจะหาฤกษ์ให้เราสองคนได้หมั้นกันนะครับ ไอย์อยากหมั้นกับพี่มั้ย’‘อยากค่ะ!!! แต่ไอย์ไม่น่าพลาดทำเรื่องไม่สมควรเช่นนี้เลย’‘เรื่องมันผ่านมาแล้ว ต่อไปนี้ไอย์ให้พี่ดูแลนะครับ’หลังจากนั้นต่อมาไกรวิทย์จึงได้หาฤกษ์ให้ทั้งสองหมั้นหมายกัน ไอยวริญไม่กล้าปฏิเสธเพราะเธอเองก็หลงรักภูบดินทร์เช่นกัน ภูบดินทร์ก็คอยเอาใจใส่ไอยวริญตลอดจนกระทั่งเขาไปเรียนต่อที่ฮาร์วาร์ดและในช่วงปิดเทอมเขาก็จะกลับมาหาเธอตลอด จนเกิดเหตุการณ์ ๆ หนึ่งซึ่งในคืนนั้นเขาเผลอนอกใจไอยวริญ แล้วไปขึ้นเตียงกับลูกสาวของนักธุรกิจ พอไอยวริญเห็นเข้าก็เลย
ตอนที่ 23 อดีตที่เธอที่ไม่รู้ NC“ตอนนี้ฉันมีเรื่องให้เธอช่วย” หญิงสาวพยายามที่จะรวบรวมสติให้มากที่สุดเมื่อสบตาเขา ชายหนุ่มจ้องเธอเขม็ง เหมือนว่าเขากำลังประเมินหญิงสาวตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ไอยวริญหน้าแดง เหงื่อในมือเธอชุ่มไปด้วยความประหม่า เขากดรีโมทสตาร์ทรถเอาไว้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ก่อนจะเปิดประตูรถให้เธอเข้าไปนั่ง เขาเร่งแอร์จนเธอเริ่มหนาว“คุณอยากให้ฉันช่วยเรื่องอะไรคะ” เขายังไม่ตอบแต่เดินอ้อมไปประตูฝั่งคนขับก่อนจะเปิดเข้ามานั่ง“เรื่องนี้เธอทำได้ถนัดอยู่แล้ว..ไอยวริญ” เขาเข้ามานั่งในตำแหน่งคนขับแล้วหันหน้ามาหาเธออย่างช้าๆ หญิงสาวพยายามตั้งใจฟังในสิ่งที่เขาจะพูด แต่เขาก็เข้ามาใกล้เธอมากเกินไปจนร่างกายของเธอรู้สึกร้อน ๆ หนาว ๆ“แล้วมันเรื่องอะไรล่ะคะ” เธอดันหน้าอกกว้างออกเบา ๆ เพื่อเตือนสติของเขา“เรื่องพินัยกรรมของพ่อฉัน” ร่างหนาไม่ยอมออกห่าง“พินัยกรรมเหรอคะ แล้วจะให้ฉันช่วยยังไง” คิ้วขมวดเป็นปมก่อนจะเอ่ยถามด้วยความไม่เข้าใจ“พินัยกรรมระบุเอาไว้ว่า ฉันต้องแต่งงานกับเธอเสียก่อน ฉันถึงจะสามารถเข้าถึงทรัพย์สินทั้งหมดของคุณพ่อได้” ภูบดินนทร์รีบอธิบาย“แต่ฉันมีคนรักอยู่แล้ว คงทำเช่นนั
ตอนที่ 22 อยากเห็นน้ำตาของฉันใช่ไหม“ข้อมูลที่ผมได้มาประมาณนี้ครับ ถ้ายังไงผมจะรีบสืบต่อนะครับ” นักสืบเอ่ยขึ้นหลังจากการเล่าทุกอย่างที่เขาไปสืบมาให้ภูบดินทร์ฟัง“ไม่เป็นครับ เอาเป็นว่าผมพอจะได้เบาะแสบ้างแล้วล่ะ ที่เหลือผมจะสืบต่อเอง แล้วนี่..เป็นค่าจ้างส่วนที่เหลือนะครับ” ภูบดินทร์ยื่นซองใส่เงินสีน้ำตาลให้กับนักสืบคนนั้นไปผมสีดำขลับของเธอยาวเคลียไหล่ไม่เหมือนเมื่อตอนเด็กที่ต้องถักเปีย ผมหน้าม้าในแบบเมื่อก่อนถูกปล่อยให้ยาวจนรวบขึ้นไปไว้ข้างหลังด้วยยางรัดผมสีดำ เผยหน้าผากมนสวย เธอเป็นสาวสะพรั่งและสวยขึ้นมากกว่าเดิม เขายืนพิจารณาเรือนร่างของคนที่ตามหามาตลอดหนึ่งปีผ่านกระจกบานเกล็ดช่องเล็ก ๆ หน้าห้องทำงาน ก่อนที่หญิงสาวคนนั้นจะเงยหน้าขึ้นมา แล้วเห็นคนที่กำลังยืนอยู่ ไอยวริญตกใจเล็กน้อยที่เห็นภูบดินทร์กำลังถือวิสาสะเปิดประตูเข้ามาหาเธอ แต่หญิงสาวก็ไม่ทันหนีเสียแล้ว เพราะประตูห้องทำงานมีแค่ประตูเดียว“พี่ภู!!!!..” เขารู้ได้ยังไงกันว่าเธออยู่ที่นี่!!! เขาเดินเข้ามาหาเธออย่างช้าๆ“ไง!!!!..ตกใจมากเหรอ ที่รู้ว่าฉันมา” สรรพนามที่พูดออกมาดูห่างเหินเพราะไฟแค้นที่สุมทรวงของเขา“ขอตัวก่อนนะคะ พอดีฉ
ตอนที่ 21 หนีไม่รอดวันนี้หลังจากที่ไอยวริญไปหาอาจารย์ที่มหาลัยเธอก็ไม่พบ หลังจากโทรถามก็ได้ความว่าวันนี้อาจารย์ที่จะจ้างเธอทำวิจัยติดประชุม แล้วนัดให้เธอไปในวันพรุ่งนี้แทน พอกลับมาที่ห้องของตัวเอง สิ่งแรกที่เกิดขึ้นคือน้ำตาเอ่อล้นออกมาอย่างกับเขื่อนแตกพร้อมๆ กันสักสิบเขื่อน หลังจากนั้นหญิงสาวก็คิดถึงมารดาขึ้นมา ไอยวริญจึงหาที่ระบายโดยการโทรหามารดา“แม่ไอย์อยากไปหาแม่ ฮื้อ ๆ ๆ”“ไอย์เป็นอะไรไปลูก..หนูร้องไห้ทำไม” นภัสวรรณสงสารลูกจับใจและคิดว่าตัวเองเห็นแก่ตัวที่แต่งงานมาอยู่ที่นี่“ไอย์เลิกกับพี่กันต์แล้วค่ะ”“อย่าเสียใจไปเลยลูก ไอย์อยากมาหาแม่มั้ย เดี๋ยวแม่ส่งค่าตั๋วเครื่องบินไปให้” นภัสวรรณรีบบอกลูกสาว“ไอย์ต้องอยู่ช่วยงานวิจัยของอาจารย์ให้เสร็จก่อนค่ะแม่”“อีกนานมั้ยลูก”“ก็ประมาณสักสองอาทิตย์ค่ะ” หญิงสาวสะอื้นตอบ“แม่เป็นห่วงหนูนะลูก แล้วนี่หนูเปลี่ยนเบอร์ใหม่อีกแล้วเหรอ” เวลาที่เห็นลูกร้องไห้ เธอเองก็เสียใจที่ทิ้งลูกเอาไว้ตามลำพัง“ค่ะแม่..ถ้าไอย์เสร็จงานแล้วจะรีบไปหาแม่นะคะ”“ได้เลย ต่อไปนี้แม่จะดูแลหนูเองนะ ไม่ต้องคิดมากนะลูก”“ค่ะแม่” เวลาที่ลูกสาวเศร้า นภัสวรรณก็จะพูดเพราะ ๆ
ตอนที่ 20 ความทรงจำที่เลือนหาย ไปพร้อม ๆ กับเธอ NC“อื้อ!! พี่กันต์ขา อย่าลูบอย่างเดียวสิคะ เลียให้ด้วย”“ได้สิ..ที่รัก”สิ้นเสียงใบหน้าเกลี้ยงเกลาที่ได้รับการดูแลเป็นอย่างดีก็แนบชิดฝังเข้าหาเนินเนื้ออวบอูมนั้นอย่างรวดเร็ว จมูกโด่งสูดดมกลิ่นกายหอมเข้าเต็มปอดอย่างหนักหน่วง ร่างบางถึงกับสั่นสะท้านเสียวซ่านจนขนอ่อนตามร่างกายลุกชัน“หวานจังเลย...ที่รัก” เสียงครางกระเส่าจากริมฝีปากหยักที่ซุกร่องสวาทไม่ยอมห่าง พร้อมกับการตวัดลิ้นขึ้นลง“อื้ม!!! อ้า!! อา!! พี่กันต์ขา เลียเก่งจังเลย อื้อ!!! รจชอบ อร๊า!!!!” รจศรครางด้วยความเร่าร้อนและทรมาน เมื่อติ่งเสียวโดยปลายลิ้นร้อนของกันตภูมิตวัดขึ้นลง เสียงร้องครางของหญิงสาวดังไปทั้งห้อง รจศรไร้ซึ่งความสามารถในการควบคุมร่างกายตัวเองเสียแล้ว แรงดูดแรงที่ร่องสวาทอย่างรุนแรงด้วยความหื่นกระหายแถมมือหนายังเอื้อมมาเคล้นคลึงเต้านมอวบไม่หยุดการกระทำของเขาส่งผลให้ให้ร่างกายเธอเหมือนจะระเบิดได้ทุกวินาที เวลาแห่งความทรมาน มันเดินไปได้ช้ามาก จนเธอเริ่มจะทนไม่ไหว“เป็นของพี่นะครับ” กันต์ภูมิเพ้อออกมาอย่างคนที่ตกอยู่ในภวังค์ห้วงเสน่หาอย่างถอนตัวไม่ขึ้น ก่อนที่เขาจะจับ







