LOGINShare
3 คุยกันดีๆ ไม่ได้ใช่มั้ย
Last Updated:
2025-07-06 16:08:103
คุยกันดีๆ ไม่ได้ใช่มั้ย
ภามกับคัพเค้กไม่ได้คุยกันเลยหลังจากที่ทั้งสองทะเลาะกันในวันนั้น ภามไม่ได้โกรธที่คัพเค้กดื้อกับเขาแต่คัพเค้กโกรธมากที่ภามทำอย่างนั้นกับเธอ
“ป้าสายไปเรียกคัพเค้กให้ผมหน่อยครับ เรียกให้ลงมากินข้าวแต่อย่าบอกว่าผมให้ไปเรียกนะครับ” ภามบอกกับป้าแม่บ้านพร้อมกับนั่งรอที่โต๊ะอาหาร
“คุณเค้กคะ ลงไปทานข้าวเที่ยงได้แล้วค่ะ ป้าทำเสร็จแล้วนะคะ” ป้าสายแม่บ้านประจำบ้านของภามที่ทำงานที่บ้านหลังนี้ตั้งแต่ภามยังเป็นเด็กๆ
“ค่ะ เดี๋ยวหนูลงไปนะคะ” คัพเค้กตอบกลับป้าสายพร้อมกับลุกจากที่นอนในขณะที่เธอกำลังนอนอ่านนิยายเรื่องใหม่ที่เธอพึ่งซื้อมาเมื่อวาน
คัพเค้กคิดว่าภามออกไปข้างนอกแล้วเธอจึงเดินลงไปเพื่อที่จะกินข้าวเที่ยงเพราะตั้งแต่เช้าเธอยังไม่ได้ทานอะไรเลยแต่เมื่อเธอเดินลงมาเห็นภามกำลังนั่งรอเธอที่โต๊ะอาหารเธอก็เปลี่ยนใจขึ้นไปบนห้องอย่างเดิมโดยที่ไม่ยอมลงไปกินข้าวเที่ยงร่วมกับภาม
“นี่จะไปไหนหยุดตรงนั้นเลยนะ” ยิ่งภามบอกให้คัพเค้กหยุดเธอก็ยิ่งเดินให้เร็วขึ้นพร้อมกับเตรียมตัววิ่งแต่ก็ไม่ทันที่คัพเค้กจะวิ่ง ภามที่มีช่วงขาที่ยาวกว่าทำให้เขาก้าวขาแค่ไม่กี่ก้าวก็ไปยืนขวางเธอไว้ได้
“จะไปไหนลงไปกินข้าว ไม่ยอมกินข้าวตั้งแต่เมื่อวานจนป่านนี้จะบ่ายสองอยู่แล้วยังไม่ยอมมากินข้าวอีกเดี๋ยวก็เป็นโรคกระเพราะ ปวดท้องขึ้นมาอีกจะทำยังไง” ภามบ่นเพื่อกลบเกลื่อนเรื่องที่เขาจูบเธอด้วยความโมโห
“ไม่ต้องมาทำเป็นห่วงได้มั้ย เค้กไม่อยากกินข้างพร้อมกับอาภีม เค้กอยากกินข้าวคนเดียว” เค้กพูดจบก็อาศัยจังหวะที่ภามเผลอวิ่งหนีขึ้นห้องไปแต่อย่างภามมีหรือจะตามเธอไม่ทัน คัพเค้กเปิดประตูห้องเข้าไปและกำลังจะล็อคแต่ภามที่มีความไวแสงเขาเบียดตัวเข้าไปในห้องก่อนจะเป็นคนล็อคห้องของเธอด้วยตัวของเขาเอง
“นี่เราจะคุยกันดีๆ ไม่ได้ใช่มั้ย ถ้าคุยกันดีๆ ไม่ได้เราก็ต้องคุยกันด้วยกำลังแล้วล่ะนะ” ภามพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เยือกเย็นจนคัพเค้กรู้สึกกลัวขึ้นมาในทันที
ภามขยับเข้าไปใกล้คัพเค้กเรื่อยๆ จนเธอต้องถอยหลังร่นไปที่เตียงจนชนเข้ากับขอบเตียงทำให้เธอล้มลงบนเตียงนอนแผ่หลาซึ่งภามก็ไม่มีท่าทีจะหยุดเขาขึ้นไปคล่อมร่างกายของคัพเค้กไปอย่างที่คนตัวเล็กอย่างคัพเค้กไม่มีทางหนีเงื้อมือของเขาไปได้
“อาภามจะทำอะไรเค้ก” คัพเค้กถามเขาด้วยเสียงสั่นๆ
“ก็อาคุยดีๆ ด้วยเค้กก็ไม่ยอมเชื่อฟังอา อาก็ต้องใช้ไม้แข็งของอาจัดการเด็กดื้ออย่างหนูไง” ภามพูดออกมายิ่งทำให้คัพเค้กคิดไปเลยเถิด เพราะในใจลึกๆ ของคัพเค้กเธอรู้สึกชอบภามมาตั้งนานแล้วแต่เธอพยายามห้ามใจของเธอไม่ให้คิดเกินเลยกับเขา คัพเค้กจึงพยายามหาคนคุยเพื่อให้เธอลืมความรู้สึกที่มีต่อภามแต่ภามก็ไม่เข้าใจเธอห้ามไม่ให้เธอมีแฟนแต่คัพเค้กก็คงไม่รู้ว่าอาภามคนนี้ก็รู้สึกชอบคัพเค้กเหมือนกันทำให้เขาไม่ชอบให้เธออยู่ใกล้กับผู้ชายคนไหน
ภามก้มลงไปเรื่อยๆ จนใบหน้าของเขาแทบชิดติดกันกับใบหน้าของคัพเค้ก หญิงสาวได้แต่นอนหลับตาปี๋ด้วยความเขินยิ่งใบหน้าหล่อๆ คมเข้มของภามเคลื่อนเข้ามาใกล้เธอมากเท่าไรหัวใจของเธอก็ยิ่งเต้นแรงจนแทบทะลุออกมาจากอกของเธอจนเธอกลัวว่าชายหนุ่มจะได้ยินเสียงหัวใจของเธอที่เต้นไม่เป็นส่ำเมื่อต้องอยู่ใกล้ชิดเขามากขนาดนี้
ภามก้มลงไปพูดข้างๆ หูของหญิงสาวแผ่วเบาจนคนฟังขนลุกซู่ “คราวนี้จะหายโกรธอาแล้วก็คุยกับอาดีๆ ได้หรือยังหรือต้องให้อาใช้กำลังที่มากกว่านี้ถ้าหนูอยากลองก็ดื้อกับอาต่ออาจะได้ทำให้หายดื้อสักที”
คัพเค้กไม่พูดอะไรนอกจากนอนหลับตานิ่งๆ ไม่แม้แต่จะขยับตัว ภามเห็นอย่างนั้นก็หัวเราะขึ้นมาเสียงดังให้กับท่าทางของเธอที่เหมือนแมวน้อยที่กลัวเสือขย้ำ
“ฮ่า ๆ ๆ ๆ แค่นี้ก็กลัวจนตัวสั่นไปหมดแล้วหรอเนี่ยแมวน้อยของอาภาม” ภามหัวเราะเสียงดังจนทำให้คัพเค้กลืมตาขึ้นมาพร้อมกับลุกขึ้นตีไปที่แขนของเขาอย่างแรงและไม่มีท่าทีจะหยุดตีไม่รู้ว่าตีด้วยความโกรธหรือตีด้วยความเขินอายกันแน่
“โอ๊ย!! อาเจ็บนะเค้ก พอได้แล้วแขนอาเจ็บไปทั้งแขนแล้วเนี่ย” ภามห้ามพร้อมกับบอกให้หญิงสาวหยุดตีเขาแต่ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งเป็นการบอกให้เธอตีแขนเขาไม่หยุดภามจึงต้องใช้ไม้ตายของเขาอีกครั้ง
“ไม่หยุดใช่มั้ย นี่เลยแมลงสาบ” เมื่อคัพเค้กเห็นแมลงสาบเธอก็ร้องกรี๊ดออกมาด้วยความตกใจก่อนจะกอดภามไว้แน่น
“กรี๊ด!! เอาออกไปนะอาภามเค้กกลัว ฮือๆ เอาออกไปให้ใกล้ๆ เค้กได้มั้ย เค้กกลัว” คัพเค้กเป็นคนที่กลัวแมลงสาบมากๆ ซึ่งภามรู้จุดอ่อนของคัพเค้กจึงนำมาใช้ในสถานการณ์ที่คับขันนั่นก็คือแมลงสาบปลอมนั่นเอง
“ถ้าอยากให้อาช่วยเอาแมลงสาบออกไปหนูก็ต้องยกโทษให้อาแล้วเราก็ต้องกลับมาคุยกันดีๆ ตกลงมั้ย” ภามเริ่มข้อตกลงของทั้งสองคนทันที
“ได้เค้กจะไม่ดื้อแล้วก็หายโกรธอาภามแล้วเราก็กลับมาคุยกันดีๆ แต่อาภามต้องเอาแมลงสาบออกจากห้องให้เค้กก่อน” คัพเค้กกอดเขาไว้แน่นด้วยความกลัว
“ได้สิเดี๋ยวอาเอาออกไปให้ไกลๆ เลย” ภามบอกกับเค้กก่อนจะเดินไปหยิบแมลงสาบโยนออกไปนอกหน้าต่าง (แค่ทำเป็นโยนแล้วก็เก็บแมลงสาบไว้ใช้ครั้งต่อไป)
“อาทิ้งให้แล้วคราวนี้ไปกินข้าวกับอาได้หรือยัง” ภามทวงสัญญาทันทีเพราะกลัวหญิงสาวเปลี่ยนใจ
“ค่ะ ไปกินข้าวกัน” คัพเค้กยอมลงไปกินข้าวกับภามอย่างว่าง่ายโดยไม่มีการงอแงใดๆ เกิดขึ้น ทั้งสองกลับมาคุยกันตามปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
Latest chapter
เด็กดื้อของคุณอา 7 อาไม่ชอบให้ใกล้ผู้ชายคนอื่นนอกจากอา
7อาไม่ชอบให้ใกล้ผู้ชายคนอื่นนอกจากอา ภามนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่ห้องนั่งเล่นอย่างที่เขาทำเช่นทุกวัน ภามเป็นคนที่ดูเหมือนเจ้าชู้แต่เขาชอบนอนอ่านหนังสือ ดูหนังเพลินๆ แต่ก็มีปาร์ตี้กับเพื่อนบ้างแต่ไม่ได้บ่อยแต่คนมองเข้ามาก็ยังมองว่าเขาดูเจ้าชู้เพราะชอบมีสาวๆ เข้าหาเขาอยู่เป็นประจำอาจเป็นเพราะว่ารูปร่างหน้าตาและฐานะของเขาสมบูรณ์แบบไปทุกเรื่อง “อาภามวันนี้เค้กขอไปทำงานที่บ้านเพื่อนได้มั้ยคะ” คัพเค้กเดินมาหาภามที่กำลังนอนอ่านหนังสืออย่างตั้งใจ“ไปบ้านใคร ผู้หญิงหรือผู้ชายไปกี่คนมีผู้หญิงกี่คนผู้ชายกี่คน” ภามถามอย่างละเอียดยิบยิ่งกว่าหน่วยสืบสวนสอบสวน“อาภามถามขนาดนี้ไปด้วยกันเลยดีมั้ยคะ” คัพเค้กพูดพร้อมกับทำตามองบน“อาไปได้ใช่มั้ย ถ้าอย่างนั้นอาไปด้วย” ภามพูดพร้อมกับลุกขึ้นนั่งเหมือนเตรียมตัวจะไปกับเธอ“เค้กประชดค่ะ สรุปว่าอนุญาตมั้ยงานนี้เป็นงานที่สำคัญมากต้องทำให้เสร็จก่อนวันพุธนี้ไม่อย่างนั้นเค้กอาจไม่มีสิทธิ์สอบ” คัพเค้กพูดอธิบายเหตุผลกับภามอย่างละเอียด“ถ้าอย่างนั้นก็บอกอามาก่อนว่ามีผู้ชายไปด้วยมั้ย” ภามมองหน้าคัพเค้กอย่างต้องการคำตอบ“ไม่มีค่ะมีแต่ผู้หญิงบ้านก็เป็นบ้านเพื่อนผู้หญิงค่
เด็กดื้อของคุณอา 6 หวง
6หวง วันนี้เป็นวันหยุดของภามกับคัพเค้กทั้งสองคนไม่ได้ออกไปไหน ภามตื่นเช้ามานั่งดื่มกาแฟที่หน้าระเบียงห้องของเขาอยู่ๆ คัพเค้กก็เดินออกมาที่ระเบียงหน้าห้องของเธอในชุดนอนสุดเซ็กซี่ซึ่งเธอก็ไม่ได้คิดว่าภามจะนั่งอยู่ตรงนั้น เธอจึงยกมือขึ้นบิดขี้เกียจทำให้ชุดนอนที่เป็นเดรสสายเดี่ยวผ้าซาตินสีดำบางเบาล่นขึ้นไปโชว์ขาอ่อนเนียนๆ ของเธอ ภามมองไปที่เรือนร่างของเธอตาไม่กระพริบยิ่งเธอขยับร่างกายของเธอก็ยิ่งทำให้ภามมองไปเพลินๆ แต่ความเป็นชายของเขาชี้โด่ขึ้นมาโดยอัตโนมัติ คัพเค้กหันมาเห็นภามเธอก็ต้องตกใจเพราะชุดนอนของเธอเป็นชุดนอนที่เธอไม่ได้ใส่ชั้นในแม้แต่ชิ้นเดียวแน่นอนว่าถ้าแสงกระทบก็มองเห็นทะลุเนื้อสาวของเธอแน่นอนซึ่งมันก็เป็นอย่างนั้นภามจึงมองตาไม่กระพริบ คัพเค้กเห็นอย่างนั้นก็รีบเข้าห้องของเธอในทันที“ทำไมต้องมานั่งแอบมองเราอย่างนั้นด้วย” คัพเค้กบ่นพึมพำคนเดียวแต่อยู่ๆ เธอก็ได้ยินเสียงร้องมาจากระเบียงห้องของภามเธอจึงวิ่งออกไปดูด้วยความตกใจแต่เมื่อเธอวิ่งออกมาดูก็เห็นว่าภามกำลังหยอกล้อกันกับแมวตัวโปรดของเขา ตอนนี้แมวกำลังใช้ขาหน้าตบไปที่ขาของภามทำให้เขาร้องออกมา“นึกว่าเป็นอะไรร้องซะเสียงหลง”
เด็กดื้อของคุณอา 5 ต่างคนต่างหวง
5ต่างคนต่างหวง คัพเค้กเดินเข้าไปนั่งที่โต๊ะตามหลังของโน๊ตแต่ในขณะที่คัพเค้กเดินตามชายหนุ่มเข้าไปนั่นเอง ภามที่มากินข้าวเที่ยงกับนักศึกษาสาวสวยหน้าตาดีนางหนึ่ง มองเห็นคัพเค้กกับโน๊ตกำลังเดินตามกันเข้าไปซึ่งคัพเค้กเองก็เห็นทั้งสองคนเช่นเดียวกันและร้านที่ภามกับนักศึกษาสาวคนนั้นจะมากินก็เป็นร้านเดียวกันกับร้านที่คัพเค้กกำลังนั่งรอสั่งอาหาร “โน๊ตมีมี่ส่งข้อความมาบอกว่าเธอต้องรีบกลับบ้านก่อนเพราะน้องหมาที่เธอเลี้ยงไว้โดนรถเฉี่ยว” หมาของเธอเจ็บเล็กน้อยแต่เธอรักหมาของเธอมาก มีมี่จึงต้องกลับบ้านพาหมาไปเช็คร่างกาย “ถ้าอย่างนั้นเราก็สั่งเลยดีกว่า” โน้ตจึงพูดพร้อมกับเรียกพนักงานเพื่อสั่งอาหารภามที่เดินเข้ามาในร้านและไม่รู้ด้วยความบังเอิญหรืออะไรเพราะโต๊ะที่จองไว้อยู่ติดกับโต๊ะของคัพเค้กพอดีเหมือนกับถูกกำหนดไว้“พี่ภามขา หลิวว่าเราสั่งแซลมอนมากินกันดีมั้ยคะ พอดีว่าหลิวอยากกินแซลมอนร้านนี้มากๆ เลย ร้านนี้เขาทำแซลมอนสะอาดแล้วก็สดมากเลยนะคะ” ภามที่ฟังหญิงสาวแต่เขาไม่ได้สนใจเธอสักเท่าไรสิ่งที่เขาสนใจนั่นก็คือเด็กดื้อที่มากับผู้ชายโต๊ะข้างๆ ต่างหาก หลิวเป็นหญิงสาวที่เป็นลูกสาวของหุ้นส่วนอีกคนที่อย
เด็กดื้อของคุณอา 4 ซูชิ
4ซูชิ ภามกับคัพเค้กกลับมาคุยกันตามปกติแต่มีสิ่งหนึ่งที่ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปนั่นก็คือความรู้สึกของทั้งสองคนที่มันเปลี่ยนไปจนทั้งสองเองก็ยังรู้สึกเกร็งๆ เมื่อต้องนั่งรถไปมหาวิทยาลัยอย่างเช่นเมื่อก่อนที่ทำทุกวันแต่มาวันนี้ทั้งสองคนดูเกร็งๆ และไม่เป็นธรรมชาติเลย “ให้อามารับกี่โมง” ภามจอดรถหน้าตึกคณะที่คัพเค้กเรียนพร้อมกับถามหญิงสาวอย่างเช่นทุกวันแต่วันนี้ชายหนุ่มกับรู้สึกเขินเมื่อเห็นคัพเค้กในชุดนักศึกษาที่รัดรูปกว่าทุกวันกระโปรงทรงเอที่แน่นเปรี๊ยะแล้วยังผ่าข้างขึ้นมาอีกเผยให้เห็นเรียวขาอ่อนที่ขาวเนียนของเธอเสื้อนักศึกษาสีขาวสะอาดตาที่แน่นจนเต้าอวบแทบจะหายใจไม่ออกอยู่แล้วยิ่งมองยิ่งทำให้ภามคิดไปไกลแต่ความคิดนั้นต้องหยุดลงก่อนเพราะคัพเค้กพูดขึ้น“ไม่ต้องมารับเค้กก็ได้ค่ะวันนี้เค้กต้องไปทำรายงานกับเพื่อนต่อเดี๋ยวเค้กกลับเอง” ภามที่ได้ยินอย่างนั้นแม้ในใจอยากห้ามไม่ให้ไปแต่เขานึกได้ว่าทั้งสองพึ่งคืนดีกันเขาเองก็ไม่อยากทะเลาะกับเธอภามจึงพยักหน้าให้กับหญิงสาว“วันนี้มาแปลกไม่ห้าม” คัพเค้กเองก็รู้สึกแปลกไปเมื่อภามไม่ห้ามเธอก็นึกสงสัยขึ้นมาเหมือนกัน“สงสัยไม่อยากทะเลาะกับเรา ก็ดีเหมือนกัน” คั
เด็กดื้อของคุณอา 3 คุยกันดีๆ ไม่ได้ใช่มั้ย
3คุยกันดีๆ ไม่ได้ใช่มั้ย ภามกับคัพเค้กไม่ได้คุยกันเลยหลังจากที่ทั้งสองทะเลาะกันในวันนั้น ภามไม่ได้โกรธที่คัพเค้กดื้อกับเขาแต่คัพเค้กโกรธมากที่ภามทำอย่างนั้นกับเธอ “ป้าสายไปเรียกคัพเค้กให้ผมหน่อยครับ เรียกให้ลงมากินข้าวแต่อย่าบอกว่าผมให้ไปเรียกนะครับ” ภามบอกกับป้าแม่บ้านพร้อมกับนั่งรอที่โต๊ะอาหาร“คุณเค้กคะ ลงไปทานข้าวเที่ยงได้แล้วค่ะ ป้าทำเสร็จแล้วนะคะ” ป้าสายแม่บ้านประจำบ้านของภามที่ทำงานที่บ้านหลังนี้ตั้งแต่ภามยังเป็นเด็กๆ“ค่ะ เดี๋ยวหนูลงไปนะคะ” คัพเค้กตอบกลับป้าสายพร้อมกับลุกจากที่นอนในขณะที่เธอกำลังนอนอ่านนิยายเรื่องใหม่ที่เธอพึ่งซื้อมาเมื่อวานคัพเค้กคิดว่าภามออกไปข้างนอกแล้วเธอจึงเดินลงไปเพื่อที่จะกินข้าวเที่ยงเพราะตั้งแต่เช้าเธอยังไม่ได้ทานอะไรเลยแต่เมื่อเธอเดินลงมาเห็นภามกำลังนั่งรอเธอที่โต๊ะอาหารเธอก็เปลี่ยนใจขึ้นไปบนห้องอย่างเดิมโดยที่ไม่ยอมลงไปกินข้าวเที่ยงร่วมกับภาม“นี่จะไปไหนหยุดตรงนั้นเลยนะ” ยิ่งภามบอกให้คัพเค้กหยุดเธอก็ยิ่งเดินให้เร็วขึ้นพร้อมกับเตรียมตัววิ่งแต่ก็ไม่ทันที่คัพเค้กจะวิ่ง ภามที่มีช่วงขาที่ยาวกว่าทำให้เขาก้าวขาแค่ไม่กี่ก้าวก็ไปยืนขวางเธอไว้ได้“จะไปไหน
เด็กดื้อของคุณอา 2 ทำไมถึงดื้อกับอา
2ทำไมถึงดื้อกับอา วันนี้คือวันที่ภามบอกว่ามีธุระที่ต้องพาคัพเค้กไปธุระสำคัญแต่คัพเค้กกลับไม่ยอมเชื่อฟังในสิ่งที่ภามบอก “ไหนแกบอกว่าแกจะไปธุระกับอาไม่ภามสุดหล่อไม่ใช่หรือไงทำไมถึงมาตามนัดฉันได้ล่ะ” เพื่อนสาวของคัพเค้กอย่างมีมี่ถามเธอด้วยความสงสัย“ฉันก็แค่ไม่ไปแล้วก็เลือกที่จะมาหาแกยังไงล่ะ” คัพเค้กพูดพร้อมกับหัวเราะร่วนอย่างพอใจที่กล้าขัดใจภาม“ถ้าอย่างนั้นเราไปแรดกันดีกว่า” คัพเค้กจูงมือของมีมี่ไป เดินเข้าไปในห้างเพื่อซื้อของที่พวกเธอจะใช้ในการแต่งตัวในงานคริสมาสต์ที่กำลังจะมาถึงภามที่ตื่นขึ้นมาเพราะเสียงนาฬิกาปลุกหลังเพื่อที่จะไปธุระสำคัญกับคัพเค้ก แต่เมื่อเขาอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วเดินไปที่หน้าห้องของคัพเค้กกลับพบว่าคัพเค้กออกจากบ้านไปแล้ว“ทำไมดื้ออย่างนี้นะคัพเค้ก บอกว่าธุระสำคัญก็ไม่เชื่อ เมื่อไหร่จะเชื่อฟังกันสักที ไม่เข้าใจคำว่าเป็นห่วงและหวังดีเลยหรือไง” ภามบ่นพึมพำคนเดียวก่อนจะออกไปข้างนอกเพื่อทำธุระสำคัญครั้งสุดท้ายให้กับพ่อของคัพเค้กหลังจากไปทำธุระข้างนอกเสร็จภามก็กลับมาที่บ้านก็ยังไม่เห็นว่าคัพเค้กจะมาที่บ้านสักที ภามโทรตามคัพเค้กโทรติดแต่คัพเค้กก็ไม่มีท่าทีจะรับสายจา
You may also like
ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน
เจียงจื่อหยา139.2K viewsเกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ
อี้เสี่ยวเหวิน45.9K viewsเด็กเสี่ย NC-25
C62.9K viewsท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน
ป่าดอกท้อ33.0K viewsข้านี่แหละฮูหยินรสแซ่บ
องค์หญิงโนเนม2.5K viewsเพลงรักสีเพลิง
เตชิตา43 viewsซ่อนลีลารัก
จินต์พิชา1.6K viewsรัก(ลับ)นายวิศวะ
Kim Nayeol338 views
