All Chapters of เด็กดื้อของคุณอา: Chapter 1 - Chapter 10

2ทำไมถึงดื้อกับอา วันนี้คือวันที่ภามบอกว่ามีธุระที่ต้องพาคัพเค้กไปธุระสำคัญแต่คัพเค้กกลับไม่ยอมเชื่อฟังในสิ่งที่ภามบอก “ไหนแกบอกว่าแกจะไปธุระกับอาไม่ภามสุดหล่อไม่ใช่หรือไงทำไมถึงมาตามนัดฉันได้ล่ะ” เพื่อนสาวของคัพเค้กอย่างมีมี่ถามเธอด้วยความสงสัย“ฉันก็แค่ไม่ไปแล้วก็เลือกที่จะมาหาแกยังไงล่ะ” คัพเค้กพูดพร้อมกับหัวเราะร่วนอย่างพอใจที่กล้าขัดใจภาม“ถ้าอย่างนั้นเราไปแรดกันดีกว่า” คัพเค้กจูงมือของมีมี่ไป เดินเข้าไปในห้างเพื่อซื้อของที่พวกเธอจะใช้ในการแต่งตัวในงานคริสมาสต์ที่กำลังจะมาถึงภามที่ตื่นขึ้นมาเพราะเสียงนาฬิกาปลุกหลังเพื่อที่จะไปธุระสำคัญกับคัพเค้ก แต่เมื่อเขาอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วเดินไปที่หน้าห้องของคัพเค้กกลับพบว่าคัพเค้กออกจากบ้านไปแล้ว“ทำไมดื้ออย่างนี้นะคัพเค้ก บอกว่าธุระสำคัญก็ไม่เชื่อ เมื่อไหร่จะเชื่อฟังกันสักที ไม่เข้าใจคำว่าเป็นห่วงและหวังดีเลยหรือไง” ภามบ่นพึมพำคนเดียวก่อนจะออกไปข้างนอกเพื่อทำธุระสำคัญครั้งสุดท้ายให้กับพ่อของคัพเค้กหลังจากไปทำธุระข้างนอกเสร็จภามก็กลับมาที่บ้านก็ยังไม่เห็นว่าคัพเค้กจะมาที่บ้านสักที ภามโทรตามคัพเค้กโทรติดแต่คัพเค้กก็ไม่มีท่าทีจะรับสายจา

4ซูชิ ภามกับคัพเค้กกลับมาคุยกันตามปกติแต่มีสิ่งหนึ่งที่ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปนั่นก็คือความรู้สึกของทั้งสองคนที่มันเปลี่ยนไปจนทั้งสองเองก็ยังรู้สึกเกร็งๆ เมื่อต้องนั่งรถไปมหาวิทยาลัยอย่างเช่นเมื่อก่อนที่ทำทุกวันแต่มาวันนี้ทั้งสองคนดูเกร็งๆ และไม่เป็นธรรมชาติเลย “ให้อามารับกี่โมง” ภามจอดรถหน้าตึกคณะที่คัพเค้กเรียนพร้อมกับถามหญิงสาวอย่างเช่นทุกวันแต่วันนี้ชายหนุ่มกับรู้สึกเขินเมื่อเห็นคัพเค้กในชุดนักศึกษาที่รัดรูปกว่าทุกวันกระโปรงทรงเอที่แน่นเปรี๊ยะแล้วยังผ่าข้างขึ้นมาอีกเผยให้เห็นเรียวขาอ่อนที่ขาวเนียนของเธอเสื้อนักศึกษาสีขาวสะอาดตาที่แน่นจนเต้าอวบแทบจะหายใจไม่ออกอยู่แล้วยิ่งมองยิ่งทำให้ภามคิดไปไกลแต่ความคิดนั้นต้องหยุดลงก่อนเพราะคัพเค้กพูดขึ้น“ไม่ต้องมารับเค้กก็ได้ค่ะวันนี้เค้กต้องไปทำรายงานกับเพื่อนต่อเดี๋ยวเค้กกลับเอง” ภามที่ได้ยินอย่างนั้นแม้ในใจอยากห้ามไม่ให้ไปแต่เขานึกได้ว่าทั้งสองพึ่งคืนดีกันเขาเองก็ไม่อยากทะเลาะกับเธอภามจึงพยักหน้าให้กับหญิงสาว“วันนี้มาแปลกไม่ห้าม” คัพเค้กเองก็รู้สึกแปลกไปเมื่อภามไม่ห้ามเธอก็นึกสงสัยขึ้นมาเหมือนกัน“สงสัยไม่อยากทะเลาะกับเรา ก็ดีเหมือนกัน” คั

6หวง วันนี้เป็นวันหยุดของภามกับคัพเค้กทั้งสองคนไม่ได้ออกไปไหน ภามตื่นเช้ามานั่งดื่มกาแฟที่หน้าระเบียงห้องของเขาอยู่ๆ คัพเค้กก็เดินออกมาที่ระเบียงหน้าห้องของเธอในชุดนอนสุดเซ็กซี่ซึ่งเธอก็ไม่ได้คิดว่าภามจะนั่งอยู่ตรงนั้น เธอจึงยกมือขึ้นบิดขี้เกียจทำให้ชุดนอนที่เป็นเดรสสายเดี่ยวผ้าซาตินสีดำบางเบาล่นขึ้นไปโชว์ขาอ่อนเนียนๆ ของเธอ ภามมองไปที่เรือนร่างของเธอตาไม่กระพริบยิ่งเธอขยับร่างกายของเธอก็ยิ่งทำให้ภามมองไปเพลินๆ แต่ความเป็นชายของเขาชี้โด่ขึ้นมาโดยอัตโนมัติ คัพเค้กหันมาเห็นภามเธอก็ต้องตกใจเพราะชุดนอนของเธอเป็นชุดนอนที่เธอไม่ได้ใส่ชั้นในแม้แต่ชิ้นเดียวแน่นอนว่าถ้าแสงกระทบก็มองเห็นทะลุเนื้อสาวของเธอแน่นอนซึ่งมันก็เป็นอย่างนั้นภามจึงมองตาไม่กระพริบ คัพเค้กเห็นอย่างนั้นก็รีบเข้าห้องของเธอในทันที“ทำไมต้องมานั่งแอบมองเราอย่างนั้นด้วย” คัพเค้กบ่นพึมพำคนเดียวแต่อยู่ๆ เธอก็ได้ยินเสียงร้องมาจากระเบียงห้องของภามเธอจึงวิ่งออกไปดูด้วยความตกใจแต่เมื่อเธอวิ่งออกมาดูก็เห็นว่าภามกำลังหยอกล้อกันกับแมวตัวโปรดของเขา ตอนนี้แมวกำลังใช้ขาหน้าตบไปที่ขาของภามทำให้เขาร้องออกมา“นึกว่าเป็นอะไรร้องซะเสียงหลง”

8ชอบใช่มั้ยให้ผู้ชายจูบ ภามเดินมาหยุดกับภาพที่โน้ตคล้ายกำลังจูบคัพเค้กแต่ทั้งสองไม่ได้จูบกันจริงๆ มันเป็นแค่มุมเท่านั้น “นี่ทำอะไรกัน” ภามเดินมาจับมือของคัพเค้กให้ลุกขึ้น“ก็กำลังซ้อมละครที่จะแสดงในวันคริสมาสต์แล้วทำไมอาภามต้องเสียงดังด้วยล่ะคะ” คัพเค้กที่ไม่เข้าใจว่าทำไมอาภามต้องตะคอกเสียงดังทั้งๆ ที่พวกเธอก็ไม่ได้ทำเสียหายอะไร เพื่อนๆ ของคัพเค้กตอนนี้นิ่งไปด้วยความตกใจ“ไหนบอกอาว่าไม่มีผู้ชายมาทำงานด้วยแล้วนี่ล่ะ ไม่ใช่ผู้ชายหรือไง” ภามที่หวงคัพเค้กจนเริ่มมีนิสัยเป็นเด็กๆ ไม่รับฟังเหตุผลอะไรใครทั้งนั้น“ก็ถ้าเค้กพูดความจริงอาภามก็ไม่ให้เค้กมาอีกแล้วจะให้เค้กทำยังไง อีกอย่างเค้กก็ไม่ได้ไปเถลไถลที่ไหน”“ยังไงเค้กก็ทำไม่ถูกเค้กโกหกอา กลับบ้าน” ภามพูดกับคัพเค้กเสียงดังจนมอสต้องเข้ามาเตือนสติภาม“ภามแกก็ใจเย็นๆ กับน้องหน่อยสิว่ะ อีกอย่างเด็กๆ เขาก็ซ้อมละครไม่ได้มีอะไรเสียหาย จูบก็ไม่ได้จูบจริงๆ แกก็อย่าใช้อารมณ์ไปหน่อยเลย”“ยังไงก็ต้องกลับ มอสเรื่องงานเอาไว้วันหลัง” ภามดึงแขนของคัพเค้กให้ไปกับเขาคัพเค้กพยายามยื้อไม่ไปแต่ก็สู้แรงของภามไม่ได้“เค้กกลับไปคุยกับอาก่อนเถอะ เรื่องงานเรื่องซ

10คิดถึง หลายวันแล้วที่ภามไม่ได้เห็นหน้าของคัพเค้กเพราะเขาเดินทางไปทำงานที่ต่างจังหวัด เขารู้สึกคิดถึงและโหยหาคัพเค้กมากๆ ภามโทรหาคัพเค้กบ่อยมาก บ่อยจนเพื่อนของคัพเค้กอย่างมีมี่ต้องแซวว่า “ใครโทรมาอีกอ่ะแก” มีมี่ที่เห็นคัพเค้กเดินไปรับสายเรียกเข้าจากใครบางคนเธอก็ถามขึ้นทันที“ก็อาภาม” มีมี่ได้ยินคำตอบจากคัพเค้กเธอไม่ได้แปลกใจอะไรเพราะสองสามวันมาเนี่ยภามโทรหาคัพเค้กบ่อยมากๆ เรียกว่าทุกชั่วโมงก็ยังน้อยไป“นี่คัพเค้กอาภามของแกเนี่ยเป็นเพื่อนรุ่นน้องของพ่อแกหรือเป็นผัวของแกกันแน่ว่ะเนี่ย” มีมี่พูดขึ้นพร้อมกับหัวเราะออกมาอย่างไม่ได้คิดอะไรแต่คัพเค้กกลับหน้าแดงขึ้นมาเมื่อได้ยินอย่างนั้น“แกพูดอะไรของแกมีมี่” คัพเค้กตีที่แขนของเพื่อนเธอเบาๆ แต่หน้าของเธอแดงไม่เบาเลยทีเดียว เพราะตอนนี้หน้าของแดงไปจนถึงใบหูขาวๆ ของเธอ“แล้วมาตีฉันทำไม แล้วทำไมต้องหน้าแดงอย่างนั้นด้วยอย่าบอกนะว่าแกกับอาภามสุดหล่อมีซัมติ้งอะไรกันหรือเปล่า” มีมี่พูดพร้อมกับยิ้มอย่างกวนๆ เพื่อนสาวของเธอ“ก็แกพูดไรของแกไปเรื่อยอย่างนี้ไงฉันเลยตีแกมีมี่” คัพเค้กกับมีมี่ยังพูดคุยกันยังไม่จบ ภามก็โทรมาอีกครั้ง“นั่นไงโทรมาอีกแล้ว”