Share

หลงเด็ก

last update Last Updated: 2025-02-09 19:37:29

เมื่อเช้าวันใหม่เข้ามาเยือน คนที่มีเรียนเช้าก็รีบออกจากห้องพักตั้งแต่เช้าตรู่ เพื่อจะได้ไปแย่งชิงที่นั่งบนรถเมล์ ยิ่งเป็นวันจันทร์แห่งชาติ ไม่ต้องบอกว่าผู้คนจะหนาแน่นขนาดไหน

และเป็นประจำหากวันไหนที่ลูกชุบมีเรียนเช้า หญิงสาวจะซื้อกาแฟและขนมติดมือเข้ามาวางในห้องทำงานของปรมะ ก่อนที่อาจารย์คนอื่นๆ จะมาทำงาน

เพราะสถานะที่ถูกเก็บซ่อนเป็นความลับ ทำให้ทั้งสองไม่สามารถทำอะไรประเจิดประเจ้อได้ ยิ่งปรมะเป็นเจ้าของมหาวิทยาลัยแห่งนี้ด้วยแล้ว ยิ่งไม่ใช่เรื่องดีหากมีใครล่วงรู้ความสัมพันธ์นี้เข้า เพราะความน่าเชื่อของปรมะอาจไม่มีเหลือ คงได้เป็นขี้ปากนักศึกษาและอาจารย์ว่าสมภารกินไก่วัด

“อ้าว!” เสียงทุ้มอุทานออกมา เมื่อเปิดประตูเข้ามาหาเห็น คนที่ตัวเองนอนกอดทั้งคืนที่ผ่านมา และเพิ่งแยกกันในช่วงห้านาฬิกา กำลังจะเดินออกจากห้อง

“ลูกชุบเอากาแฟมาให้ค่ะ” ปรมะพยักหน้ารับ เดินเข้ามาในห้องทำงาน พร้อมกับปิดประตูล็อกให้เรียบร้อย

ร่างสูงก้าวเข้ามายืนอยู่ตรงหน้าเด็กในปกครองที่เลี้ยงดู รั้งร่างบางเข้ามาแนบกาย จนลูกชุบต้องยกมือขึ้นมายันแผงอกแกร่งไว้ เงยหน้ามองใบหน้าคมคายหล่อเหลา ที่ชวนให้เธอใจสั่นหวั่นไหวมาแล้วนับครั้ง
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เด็กท่านอธิการ   ให้รางวัลคุณแฟน (จบ)

    "อ่อย...อ้ะ...แด๊ดดี้ขา""ว่าไงเด็กดีเสียวใช่ไหม...อ่า...ลูกชุบดูสิ หอยลูกชุบมันกินแท่งเนื้อแด๊ดดี้อร่อยเชียว ตอดดีเป็นบ้า อ้า" เสียงกระเส่าเอ่ยบอก พร้อมกับขยับเอวพาแท่งเนื้อเคลื่อนตัวออกมาให้หญิงสาวได้เห็นว่าร่องสวาทตอดรัดแท่งเนื้อดีขนาดไหนลูกชุบขมิบรูสวาทรัดแน่นเมื่อเห็นว่าความใหญ่โตขยับเขยื้อนเคลื่อนตัวเข้าออกในรูสวาทของเธออย่างช้าๆ ความคับแน่นชวนอึดอัดขยับเขยื้อนเข้าออกไม่ขาดสายกลีบดอกสองข้างพลิ้วไหวเข้าออกตามแรงขับเคลื่อนที่เริ่มเคลื่อนตัวแรงขึ้นเรื่อยๆจนเธอมองตามแทบไม่ทัน ความดุดันความร้อนแรงของปรมะทำให้เธอร้องครวญครางออกมาไม่ขาดสาย"อี้...อ้ะ...อืม...เสียวแด๊ดดี้ขาชุบเสียว” ปรมะไม่ได้สนใจเสียงร้องครางแต่อย่างใด ยังคงกระแทกกระทั้นกระหน่ำความดุดันเข้าใส่ผนังอ่อนนุ่มอย่างบ้าคลั่งเอวสอบขยับเข้าออกไม่มีทีท่าว่าจะเหนื่อยหรือหมดแรง ยังเพิ่มความเร็วมากขึ้นเรื่อยๆ เสียด้วยซ้ำไม่สนใจว่าเอกสารที่วางกองอยู่จะร่วงหล่น แม้แต่แก้วกาแฟที่ลูกชุบนำมาวางไว้ให้ก่อนหน้าก็ไม่สนใจ"อ้า...แด๊ดดี้ก็เสีย

  • เด็กท่านอธิการ   ตัดขาดอาจารย์โรส

    หลังจากตกลงคบหาดูใจเป็นแฟนกัน ก็ผ่านมาร่วมเดือนเห็นจะได้ ทว่าเมื่ออยู่ที่มหาวิทยาลัย ทั้งสองคนก็ใช้ชีวิตปกติเหมือนดังที่ผ่านมา ไม่ได้แสดงออกชัดเจนว่าทั้งคู่คือแฟนกันเหตุผลที่ยังทำตัวเช่นเดิมไม่ได้มาจากปรมะ แต่มาจากลูกชุบเองต่างหาก ที่ไม่อยากเปิดเผยต่อคนอื่นในมหาวิทยาลัย เพราะเป็นห่วงภาพลักษณ์ของปรมะจะเสียหาย อาจจะมีข่าวลือไปในทางเสื่อมเสีย ที่อธิการบดีของมหาวิทยาลัย มีความสัมพันธ์ฉันชู้สาวกับนักศึกษาซึ่งปรมะก็ได้บอกลูกชุบไปแล้วว่าไม่เป็นไร ชายหนุ่มไม่ได้ห่วงเรื่องภาพลักษณ์ถึงขนาดนั้น และอีกอย่างชายหนุ่มก็อยากให้เกียรติลูกชุบเช่นกัน แต่ลูกชุบก็ยังยืนกรานที่จะทำเช่นนั้น ปรมะจึงต้องปล่อยเลยตามเลย“แอบเอากาแฟมาวางไว้อีกแล้วเหรอ แด๊ดดี้บอกแล้วไงครับว่าไม่ต้อง” เมื่อเปิดประตูห้องทำงานเข้ามา ก็เห็นว่าคนที่เพิ่งแยกกันเมื่อไม่กี่นาที ก่อนถึงหน้ามหาวิทยาลัย กำลังวางแก้วกาแฟลงที่โต๊ะทำงานลูกชุบหันมายิ้มให้ เดินเข้ามาสวมกอดร่างกำยำของปรมะ พร้อมกับหอมแก้มสากชายหนุ่มไปฟอดใหญ่“ชุบอยากทำให้แด๊ดดี้นี่คะ”“ดื้อนักนะเรา”

  • เด็กท่านอธิการ   เป็นแฟนกันนะ

    คนที่เพิ่งเสร็จสมไปได้ไม่นาน เมื่อถูกความใหญ่โตกระแทกเข้ามาจนสุดลำรัก ก็ถึงกลับแตกทะลักออกมาอีกรอบ ทว่าปรมะกลับไม่ได้สนใจ ยิ่งเพิ่มความเร็วและแรงมากขึ้นเสียด้วยซ้ำ“อ่อย...อี้... อืม...เสียวมากค่ะ...อื้อ ชุบเสียว” ปรมะยกยิ้ม ยิ่งลูกชุบบอกว่าเสียว ชายหนุ่มยิ่งมีพละกำลัง เอวสอบกระแทกเข้าออกรัวเร็ว ด้วยความมันและความเสียวไม่ต่างกันก้มมองจุดประสานกลางกาย ยิ่งมีอารมณ์ความกระสัน เมื่อร่องเสียวอ้าอมความใหญ่โตจนปากมัน น้ำหวานเคลือบแท่งเนื้อมันวาว กลีบดอกสองข้างปลิ้นเข้าปลิ้นออก ตามจังหวะการกระแทก“โอ้ มันตอดแรงมากลูกชุบ เสียวหัวไปหมดแล้วนะ”"ชุบก็เสียวเหมือนกันค่ะ"“อ้า...อย่าขมิบสิ แด๊ดดี้จะแตกเอานะ”“อ้ะ...อื้อ...ก็แด๊ดดี้ทำชุบเสียว...อี้...นะ นี่น่า”ปรมะจับร่างบางลงยืนที่พื้น หมุนลูกชุบให้หันหน้าเข้าหากระจก จับขาเรียวพาดบนขอบเคาน์เตอร์ล้างหน้า จากนั้นก็เสียบแท่งเนื้อเข้ารูที่อ้าออกช้าๆลูกชุบปรือตาหวานฉ่ำที่เต็มไปด้วยไฟราคะ มองดูตัวเองกำลังถูกปรมะกระแทกแท่งเนื้อเข้าใส่ ใบหน้าทั้งของต

  • เด็กท่านอธิการ   เร่าร้อนในห้องน้ำ

    ปรมะใช้ผ้าเช็ดตัวซับน้ำที่หยดอยู่ตามลำตัว ให้คนตัวเล็กที่ยืนตัวแดงซ่านอยู่ตรงหน้า หลังจากชายหนุ่มอาบน้ำถูสบู่ ล้างทำความสะอาดให้เรียบร้อย เหลือบสายตามองรอยช้ำที่แขนของลูกชุบก็รู้สึกผิดขึ้นมา ใบหน้าคมโน้มต่ำจุมพิตลงบนรอยนั้นย้ำๆ“ขอโทษนะที่ทำให้เจ็บ ขอโทษจริงๆ” ประคองใบหน้างามไว้ ใช้นิ้วเกลี่ยแก้มเนียน และเกลี่ยปอยผมที่หลุดร่วงมาคลอเคลียใบหน้าไปทัดใบหูให้ ลูกชุบยิ้มหวานให้คนที่ยืนหน้าเศร้า สายตาแสดงความรู้สึกผิดออกมาตามที่เอ่ย“แด๊ดดี้สัญญาว่าจะไม่ทำให้ลูกชุบเจ็บตัวแบบนี้อีก” ลูกชุบโอบกอดเอวสอบ ขยับตัวเข้าหาเขย่งเท้าขึ้นหอมแก้มสาก“ไม่ต้องคิดมากนะคะ เรื่องมันผ่านมาแล้ว ชุบขอแค่แด๊ดดี้ใจดีกับชุบก็พอ ไม่ทำเหมือนที่ผ่านมาอีก”“มันจะไม่มีวันเกิดขึ้น แด๊ดดี้สัญญา”ลูกชุบยิ้มหวาน รั้งใบหน้าคมลงมารับจูบจากตัวเอง ขบเม้มเรียวปากหยักทั้งบนและล่าง มือบางเลื่อนลงมาหยอกเย้ากับยอดอกสีน้ำตาล สะกิดนิ้วลงไปรัวเร็วจนแข็งเป็นไต พาให้ปรมะเสียววาบตรงยอดอกและลำรัก จนเริ่มแข็งขึงบดเบียดกับหน้าท้องแบนราบ“อื้อ&rd

  • เด็กท่านอธิการ   เรามาคบกันไหม

    ความอบอุ่นที่ได้รับมาตลอดทั้งคืน ทำให้ลูกชุบนอนหลับสบายจนถึงเช้า ร่างบางขยับตัวซุกเข้าหาความอบอุ่น วงแขนเล็กโอบกระชับคนที่นอนข้างกายอย่างลืมตัว ซุกหน้าเข้ากับอกกว้างแต่เพียงครู่เดียว ดวงตาก็เบิกกว้างกะพริบตาปริบๆ เมื่อเห็นคนที่นอนเคียงข้าง รีบขยับตัวออกห่าง แต่กลับถูกคนที่นอนเคียงข้างตวัดวงแขนรั้งร่างบางเข้าหา จนต้องยกมือขึ้นมายันแผ่นอกกว้างไว้"ตื่นแล้วเหรอ" เสียงทุ้มเอ่ยถามงัวเงีย ทั้งที่ตายังหลับ เพราะหลังจากที่ลูกชุบละเมอ ปรมะก็นั่งเฝ้า คอยเช็ดตัวให้ทั้งคืนได้นอนก็เกือบเช้า"ปล่อยค่ะ" พยายามแกะมือออกจากเอวตัวเองแต่ปรมะกลับไม่ปล่อย มิหนำซ้ำยังพลิกตัวขึ้นคร่อมหญิงสาวไว้ สอดประสานนิ้วมือกับหญิงสาวตรึงไว้กับเตียงนอน หมดหนทางที่ลูกชุบจะผลักไสหรือหนีไปไหน ชนหน้าผากของตัวเองกับหน้าผากคนตัวเล็ก"ตัวไม่ร้อนแล้วนี่" ลูกชุบหน้าขึ้นสีเรื่อกับการวัดไข้ของคนด้านบน รีบเมินหน้าหลบสายตาชายหนุ่มไปอีกทาง ปรมะจึงเชยคางมนให้หันมาหากัน“ยังไม่หายโกรธฉันหรือไง” ดวงตากลมโต จ้องมองชายหนุ่มด้วยความสับสนแกมน้อยใจเมื่อวานปรมะต่อว่าเธอเสียยกใหญ

  • เด็กท่านอธิการ   รู้สึกผิด

    ปรมะมองตามร่างบางจนประตูห้องน้ำปิดลง ลมหายใจอุ่นพ่นออกมาเบาๆ ความรู้สึกผิดกระแทกเข้าที่ใจครั้งแล้วครั้งเล่ายิ่งหวนคิดไปถึงน้ำตาของหญิงสาวที่ไหลออกมาก็ยิ่งรู้สึกผิด ไม่น่าปล่อยให้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผลเลยจริงๆ เขาน่าจะใจเย็นให้มากกว่านี้เสียหน่อย มือหนายกขึ้นลูบหน้าตัวเองด้วยความเครียด กระแทกลมหายใจออกมาอีกครั้งลูกชุบนั่งกอดเข่าร้องไห้อยู่ภายในห้องน้ำ เสียงสะอื้นไห้คละเคล้ากับหยาดน้ำตา ที่รินไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง สองมือโอบกอดเข่าตัวเองไว้เธอเสียใจที่ตัวเองถูกด้อยค่า เสียใจที่ปรมะดูถูก เสียใจที่เขากระทำกับเธอเหมือนเธอไม่มีความรู้สึกหากเลือกได้ เธอก็ไม่อยากมาอยู่ในสภาพแบบนี้เหมือนกันเขาคิดว่าเธอมีความสุขกับชีวิตที่เป็นอยู่ตอนนี้หรือไง เขาคิดว่าเธอไม่ทรมานใช่ไหม เธอต้องเอาตัวเข้าแลกเป็นหลักประกัน เพื่อให้เขามั่นใจว่าเธอจะไม่หนีหายไปไหน ยอมให้ตัวเองไร้ศักดิ์ศรีเธอผิดเหรอ?ไม่รู้ว่าใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำนานแค่ไหน ปล่อยให้ตัวเองนั่งเปียกน้ำ จมอยู่กับน้ำตาจนพอใจ ลูกชุบจึงอาบน้ำและเมื่อก้าวขาออกมาจากห้องน้ำ ร่างบางที่อยู่ในชุด

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status