เร่าร้อนในห้องน้ำ

ปรมะใช้ผ้าเช็ดตัวซับน้ำที่หยดอยู่ตามลำตัว ให้คนตัวเล็กที่ยืนตัวแดงซ่านอยู่ตรงหน้า หลังจากชายหนุ่มอาบน้ำถูสบู่ ล้างทำความสะอาดให้เรียบร้อย เหลือบสายตามองรอยช้ำที่แขนของลูกชุบก็รู้สึกผิดขึ้นมา ใบหน้าคมโน้มต่ำจุมพิตลงบนรอยนั้นย้ำๆ

“ขอโทษนะที่ทำให้เจ็บ ขอโทษจริงๆ” ประคองใบหน้างามไว้ ใช้นิ้วเกลี่ยแก้มเนียน และเกลี่ยปอยผมที่หลุดร่วงมาคลอเคลียใบหน้าไปทัดใบหูให้ ลูกชุบยิ้มหวานให้คนที่ยืนหน้าเศร้า สายตาแสดงความรู้สึกผิดออกมาตามที่เอ่ย

“แด๊ดดี้สัญญาว่าจะไม่ทำให้ลูกชุบเจ็บตัวแบบนี้อีก” ลูกชุบโอบกอดเอวสอบ ขยับตัวเข้าหาเขย่งเท้าขึ้นหอมแก้มสาก

“ไม่ต้องคิดมากนะคะ เรื่องมันผ่านมาแล้ว ชุบขอแค่แด๊ดดี้ใจดีกับชุบก็พอ ไม่ทำเหมือนที่ผ่านมาอีก”

“มันจะไม่มีวันเกิดขึ้น แด๊ดดี้สัญญา”

ลูกชุบยิ้มหวาน รั้งใบหน้าคมลงมารับจูบจากตัวเอง ขบเม้มเรียวปากหยักทั้งบนและล่าง มือบางเลื่อนลงมาหยอกเย้ากับยอดอกสีน้ำตาล สะกิดนิ้วลงไปรัวเร็วจนแข็งเป็นไต พาให้ปรมะเสียววาบตรงยอดอกและลำรัก จนเริ่มแข็งขึงบดเบียดกับหน้าท้องแบนราบ

“อื้อ&rd