Share

บทที่ 41 คิดถึง NC

last update Last Updated: 2025-07-14 12:08:35

"ไม่…ปล่อยนะคนหลอกลวง" เธอจ้องเขม็งคาดโทษชายหนุ่มด้วยลมหายใจกระชั้นถี่ แต่เขากลับกระตุกยิ้มโดยไม่ยี่หระ

"หลอกอะไร หืม” จมูกโด่งคมเป็นสันไล่ซอกไซ้ที่ซอกคอขาว

"ขะ คุณโกหก ที่จริงคุณอาบน้ำมาแล้ว ปล่อยนะ ไม่งั้นฉันจะไปฟ้องปู่ของคุณ” มือทั้งสองข้างพยายามดันใบหน้าหล่อออกไป

"ได้ อยากไปฟ้องก็เชิญ แต่ต้องหลังฉันเอาเธอเสร็จแล้วนะ" คนเจ้าเล่ห์พูดจบก็ก้มลงจูบอีกครั้ง

"อื้อออ~" แต่ครั้งนี้เขากลับไวกว่าหญิงสาว ยื่นปลายลิ้นสากยาวเข้าไปชิมโพรงปากเล็กได้สำเร็จ

"หวานจัง คิดถึงมากเลยรู้ไหม" เขาผละออกจากริมฝีปากแล้วเลื่อนไปขบเม้มใบหูเบาๆ ทำเอาเธอไร้เรี่ยวแรงจะขัดขืน

"ขะ…คุณทำแบบนี้ทำไม เรื่องของเรามันจบไปแล้ว" ดวงตากลมสั่นระริกพยายามผลักเขาออก แต่มีหรือที่แรงอันน้อยนิดจะทำอะไรเขาได้

"ทำอะไร ผัวเมียกันทำแบบนี้แล้วมันผิดตรงไหน” เขาเลื่อนใบหน้าหันมาประสานสายตาอีกครั้ง

"แต่คุณบอกเองหนิค่ะ ว่าเรื่องของเรามันจบไปแล้ว แล้วฉันก็ไม่อยากยุ่งกับคุณอีกแล้ว”

"แต่ฉันเปลี่ยนใจล่ะ ฉันยังไม่เบื่อเธอ ยังไงเธอก็ต้องกลับมาเป็นของฉัน” ถ้อยคำตอกย้ำชัดเจนที่ทำเอาดวงตาของเธอวูบไหว ทั้งที่พยายามทำใจไว้แล้ว แต่แล้วเธอก็กลับมามีน้
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เด็กฝึกงานของแม็กเครย์    ตอนพิเศษ

    มิอาร์และมอตก้าก็เติบโตขึ้นทุกวัน ด้านแม็กเครย์จึงกลับไปทำงานเหมือนเดิม แต่พอถึงเวลาเลิกงานปุ๊บเขาก็รีบกลับมาบ้านทันที เพราะคิดถึงลูกคิดถึงเมียแทบไม่อยากห่าง ส่วนลิตาก็กลับไปเรียนต่อโดยเธอเลือกที่จะเรียนภาคค่ำแทน จะได้ไม่กระทบเวลาเลี้ยงลูกน้อยทั้งสอง"นี่ลูกก็เริ่มเดินได้แล้วนะ เราจะจัดงานแต่งงานกันเมื่อไหร่ดีครับ" ในขณะที่สองจิ๋วกำลังฝึกยืนตั้งไข่และก้าวเดินที่สนามหญ้าข้างบ้านโดยมีบรรดามือซ้ายมือขวาและป้าเจียนตามประกบไม่ห่าง รวมไปถึงแบล็กกับบราวน์ก็คอยนั่งอารักขาอยู่ใกล้ๆ สมาชิกใหม่ทั้งสองของบ้านด้วยความชาญฉลาด"ก็ไหนเราคุยกันแล้วไงคะ ว่ารอหนูกลับไปเรียนให้จบก่อน" เมื่ออยู่กันเพียงลำพังที่อีกมุมหนึ่งของสวนหย่อมเธอจึงให้คำตอบสามี"มันนานไป พี่อยากแต่งไวๆ" เขาให้ตอบห้วนๆ ทำเอาคนฟังพอจะมองออกว่าสามีหนุ่มของเธอไม่พอใจ"ไม่พอใจอะไรอีกคะเนี่ย""ก็เมียพี่กำลังกลับไปเรียน ถ้าเกิดมีหนุ่มๆ มาตามจีบให้ทำไง""อะไรกันคะ พี่เล่นส่งลูกน้องไปเข้าเรียนด้วยขนาดนั้นใครจะกล้าเข้ามาคะ" ลิตาพึ่งกลับไปเรียนเมื่อวานได้แค่วันเดียว แต่แม็กเครย์ก็ยื่นข้อแลกเปลี่ยนให้ลูกน้องของเขาไปตามเฝ้าด้วยไม่ห่างเพราะกลัวจะ

  • เด็กฝึกงานของแม็กเครย์    บทที่ 52 Happy Ending (NC)

    เวลาต่อมา…แม็กเครย์ก็ได้เข้ารับรักษาตัวที่โรงพยาบาลในตัวอำเภอ ส่วนทุกคนที่เหลือก็บาดเจ็บเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เธอจึงอยากนอนเฝ้าไข้พ่อของลูกด้วยตัวเองแสงสว่างของเช้าวันใหม่ก็ทอแสงผ่านเข้ามาในห้องพักผู้ป่วยพิเศษ ทำให้ร่างอรชรที่นอนบนโซฟารู้สึกตัว ซึ่งเป็นเวลาที่นายแพทย์หนุ่มต้องเข้ามาตรวจดูอาการของแม็กเครย์ตามหน้าที่"พี่แม็กเครย์อยากกินอะไรเป็นพิเศษไหมคะ หนูจะไปซื้อมาให้" เธอลุกขึ้นมาถามชายหนุ่มที่นอนอยู่บนเตียงคนไข้หลังจากที่คุณหมอออกไปแล้ว โดยชายหนุ่มตอบสนองตัวยาได้ดีก็ทำให้เธอรู้สึกโล่งใจหลังจากผ่านเรื่องราวร้ายๆ มาแล้ว"ไม่ครับ พี่ขอโทษนะที่ดูแลหนูกับลูกไม่ดี" เขาค่อยๆ ดันตัวลุกขึ้นหลังพิงหัวเตียง พลางจับมือหญิงสาว ถ้าเธอกับลูกเป็นอะไรไปเขาคงไม่ให้อภัยตัวเอง"ขอโทษทำไมกันคะ ตอนนี้หนูกับลูกก็ปลอดภัยดี" หลังจากผ่านการตรวจร่างกายมาแล้วก็พบว่าสองแฝดในท้องหัวใจเต้นปกติดี ส่วนลิตาก็มีแค่รอยฟกช้ำตามร่างกายเท่านั้น"แล้วพี่แม็กยังไม่เล่าให้ฟังเลยนะคะ ว่าพี่ตามมาช่วยหนูทันได้ไง" ในขณะที่ถามเธอก็ลากเก้าอี้ตัวเล็กมาไว้ข้างเตียงแล้วจึงหย่อนสะโพกนั่งลง"จริงๆ พี่ตามหนูมาแหละ นอนรีสอร์ตถัดไปนี

  • เด็กฝึกงานของแม็กเครย์    บทที่ 51 คนที่อยู่เบื้องหลัง

    ในเวลานี้ท้องฟ้าก็มืดมิดพอดี บรรยากาศที่ชวนขนลุกทำเอาร่างอรชรรู้สึกขวัญหนีดีฝ่อ ชายฉกรรจ์พาเธอเข้าไปในเส้นทางป่าทึบที่ไร้ผู้คน พื้นดินที่มีหญ้ารกปกคลุมมีเพียงแสงของดวงจันทร์ที่ให้ความสว่างในเวลานี้ เธอคิดถึงแม็กเครย์จับใจ แล้วใครกันนะที่ต้องการตัวเธอ แล้วเขาต้องการไปเพื่ออะไร ในสมองมันตีรวนไปหมดใช้เวลาพอสมควรก็เริ่มถึงหน้าผาสูง ดวงตากลมเห็นบุคคลที่เธอคุ้นเคยดียืนเอามือไพล่หลังกำลังจ้องมองไปยังท้องทะเลในยามค่ำคืนดวงตากลมเบิกโพลงเป็นไข่ห่าน อยู่ๆ ชายคนดังกล่าวหันมามองเธอ"ได้ตัวมาแล้วครับนาย""เปิดปากมันออก"ฟึบบบ!!! แรงกระชากจากกาวของสกอตช์เทปทำเอาเธอสะบัดหน้าหนีด้วยความรู้สึกเจ็บ"ขะ…คุณลุง" ริมฝีปากแดงเถือกเรียกสรรพนามชายตรงหน้าเสียงสั่นหรือว่าแท้จริงแล้วปองพลคือคนที่อยู่เบื้องหลังของเหตุการณ์ในวันนี้"หึ…มาสักทีนะหนูลิตา""ลุงทำแบบนี้ทำไมคะ ต้องการอะไร""มึงจ่ายเงินให้พวกมันได้แล้ว" ปองพลหันไปบอกคนขับรถของตัวเองที่ยื่นซองสีน้ำตาลซึ่งข้างในบรรจุเงินสด ในขณะที่ตัวเองหยิบปืนออกมาจากซองปืนพกข้างบั้นเอวออกมา"มีอะไรก็เรียกใช้พวกผมได้นะครับ" เสียงในหนึ่งของชายชุดดำบอกปองพลหลังจากนับเงิ

  • เด็กฝึกงานของแม็กเครย์    บทที่ 50 คนแปลกหน้า

    ความสัมพันธ์ระหว่างเธอและสมาชิกในบ้านเริ่มสนิทกันมากขึ้น บางวันเธอก็นอนที่บ้านและบางวันก็กลับไปนอนที่บ้านของแม็กเครย์ การที่มีครอบครัวแท้ๆ มันอบอุ่นแบบนี้นี่เอง ส่วนเด็กๆ ในท้องของลิตาก็เริ่มโตขึ้นไปตามพัฒนาการคุณตาของปาลิตาหมายมั่นอยากให้หลานสาวได้เข้าไปช่วยงานในบริษัทของตระกูล เธอจึงได้เข้าไปศึกษาเนื้องานของบริษัทในบางเพื่อไม่ให้รู้สึกเบื่อ และหลังจากที่เธอคลอดลูกแล้ว จึงจะค่อยไปดูกิจการที่ภาคใต้ในลำดับต่อไปเวลาได้เดินไปเรื่อยๆ ก็ถึงวันที่ครอบครัวของปาลิตาเดินทางมาพักผ่อนที่ปราณบุรี ท้องน้อยๆ ในวันวานมาตอนนี้กลับนูนออกชัดขึ้นซึ่งในตอนแรกแม็กเครย์จะตามแฟนสาวของเขามาด้วย แต่เธอก็ห้ามไว้เพราะอยากเป็นส่วนตัวกับคนที่บ้าน และลุงของเธอได้ย้ำกับว่าอยากให้มีเพียงคนในครอบครัวเท่านั้น แต่เธอก็ไม่กล้าบอกแม็กเครย์ไปตามตรงโดยลิตาจะนั่งไปกับปภังกร ส่วนปัถย์วีไปคันเดียวกับปองพล ในขณะที่ทุกคนยืนเตรียมและตรวจเช็กสัมภาระภายในรถ จู่ๆ เสียงโทรศัพท์มือถือของปัถย์วีก็ดังขึ้น เขาจึงรีบกดรับสาย"ว่าไง"[นายครับ ไฟล์งานประมูลเพชรของไตรมาสถัดไปมันถูกลบไปครับ]"มันจะถูกลบไปได้ไงวะ หรือมีใครเข้ามาในห้องทำงา

  • เด็กฝึกงานของแม็กเครย์    บทที่ 49 ครอบครัวแท้ๆ

    "สวัสดีทุกคนนะคะ" เธอยกมือไหว้ทุกคนอย่างมีมารยาทหลังจากทราบชื่อของทุกคน เกิดมาไม่คิดไม่ฝันว่าจะกลายเป็นลูกเศรษฐี มีคนใช้กับเขา แต่ละคนล้วนแก่กว่าเธอทั้งนั้น การกระทำดังกล่าวทำให้เหล่าบริวารของบ้านอัศวรัศมิ์กุลต่างรู้สึกประทับใจกับเจ้านายคนใหม่ ที่ดูใจดีและไม่ถือตัว"เดี๋ยวเตรียมห้องใหม่ให้คุณลิตาด้วยนะโพน งั้นทุกคนมีอะไรก็ไปทำ" ปภังกรหันไปบอกแม่บ้านใหญ่ประจำคฤหาสน์รวมไปถึงคนอื่นๆ"โถ คุณหนูลิตาช่างดูคล้ายคุณปิ่นมากๆ โดยเฉพาะดวงตา พูดแล้วก็คิดถึงคุณปิ่นนะคะ ดีใจกับคุณท่านด้วยที่ได้เจอหลานสาวแล้ว" โพนแม่บ้านวัยป้าคนเก่าแก่ของที่นี่ เมื่อเห็นใบหน้าของปาลิตาก็อดคิดถึงมารดาของเด็กสาวไม่ได้ หลังจากที่แสดงความยินดีกับประมุขของบ้านเสร็จโพนจึงปลีกตัวออกไปทำตามคำบัญชาด้วยความเต็มใจปภังกรจึงเอามือแตะที่หลังของหลานสาวเบาๆ เป็นเชิงให้เดินไปพักผ่อนที่โซฟาเบดด้วยกัน"ถ้าโพนเตรียมห้องเสร็จแล้วหนูขึ้นไปพักได้เลยนะ อยากได้อะไรเพิ่มเติมบอกตาได้""ขอบคุณคุณตามากนะคะ""ไม่ต้องขอบคุณหรอก ต้องขอบคุณไอ้ไมค์มากกว่าที่มันเจอหนูแล้วมันพาหนูมาหาตา ไม่อย่างนั้นป่านนี้เราคงไม่ได้เจอหน้ากันหรอกหลานรักของตา" ใบหน้า

  • เด็กฝึกงานของแม็กเครย์    บทที่ 48 แต่งงานกันนะ

    หลังจากกลับมาพักผ่อนที่บ้านในช่วงบ่ายของวัน เขาจึงนัดแนะลิตาโดยบอกเธอว่าจะพามาดินเนอร์ที่รูฟท็อปโรงแรมแอมมิวตันซึ่งอยู่บนชั้นดาดฟ้า-ช่วงเย็น-ร่างอรชรในชุดแม็กซี่เดรสแบบเปิดไหล่ ก็เดินเคียงคู่มากับมาเฟียหนุ่มในปล่องลิฟต์ซึ่งกำลังเคลื่อนตัวมาถึงชั้นบนสุดของโรงแรม ทันทีที่ถึงรูฟท็อปบาร์ดาดฟ้าของแอมมิวตัน ก็มีสายลมเย็นกระทบผิวบาง บรรยากาศเป็นส่วนตัวโดยไม่มีแขกเลยสักคน จะเห็นก็มีแค่พนักงานของโรงแรมเท่านั้น ทำเอาลิตาถึงกับเผยอริมฝีปากเล็กๆ"อ้าว ไม่มีคนเลยเหรอคะ" ปกติเธอจะต้องเห็นภาพแขกเหรื่อที่มารับประทานอาหารมื้อเย็นอย่างคลาคล่ำเต็มทุกเกือบโต๊ะแต่มาวันนี้กลับปราศจากผู้คน แถมก็จัดโซนที่เห็นพระอาทิตย์ตกดินได้ชัดที่สุดให้มีซุ้มดอกไม้สดส่งกลิ่นหอมให้รู้สึกสดชื่น และใกล้กันมีกลีบดอกกุหลาบซึ่งถูกโปรยไว้เป็นรูปหัวใจตกแต่งด้วยเทียนLEDช่วยเพิ่มแสงสว่าง"ก็พี่อยากมากินกับหนูแค่สองคนหนิ ก็เลยให้ปิดรูฟท็อปหนึ่งวันครับ""ขนาดนั้นเชียว" เธอมุ่ยหน้ากลบเกลื่อนความเขินอาย แต่ก็อดดีใจไม่ได้ที่เขาพยายามเอาอกเอาใจเธอตามที่พูดจริงๆ และตั้งแต่เธอมาฝึกงานที่นี่ก็ยังไม่เคยมีโอกาสได้มานั่งทานอาหารที่นี่เลยสักค

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status