บทที่ 38 แอบหวงเธอ 1

“คุณอลิศครับ ใกล้ถึงแล้วครับ” เขาโน้มตัวไปกระซิบเบาๆ ครู่เดียวเธอก็ขยับกายตอบรับ ค่อยๆลืมตาขึ้น ความงัวเงียเมื่อก่อนขึ้นรถผ่อนคลายลงมากทีเดียว พร้อมแล้วที่จะลุยงานต่อตลอดวันนี้

“ไม่สบายหรือเปล่าครับนายหญิง” โจวเยว่นั่งอยู่ตรงที่นั่งข้างคนขับเอ่ยถามขึ้นบ้าง เพราะร้อยวันพันปี เขาไม่เคยเห็นเจ้านายสาวหลับในรถแบบนี้เลย ดูเหมือนหลังออกจากโรงพยาบาลคราวนี้ เจ้านายสาวของเขาจะดูเหนื่อยล้าเหมือนคนไม่ได้นอนหลับอย่างเต็มที่ ผิดกับเชนที่ดูสดใส จากที่พูดมากอยู่แล้ว ก็ยิ่งแสดงท่าทีเอาอกเอาใจเจ้านายสาวของเขาจนเกินพอดี

หลายครั้งทำเอาคนเฝ้ามองอย่างเขานึกหมั่นไส้ ขวางหูขวางตา แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากนิ่งเฉย รู้ดีว่าตนเองคงไม่มีสิทธิ์คิดฝันถึงเจ้านายสาว อย่างมากก็คงเป็นได้แค่คนคอยเดินตามหลังแบบที่เป็นอยู่เท่านั้นละ

“เปล่า ฉันสบายดี คงเพราะฉันทำงานหนัก พักผ่อนน้อยสะสมมานานละมั้ง ก็เลยเพลียนิดหน่อย คุณไม่ต้องเป็นห่วงหรอกอาเยว่” อลิศเอ่ยเลี่ยงๆ ดวงหน้างามร้อนวูบเพียงนึกถึงสาเหตุท่ำให้เธอแทบไม่ได้นอนตลอดคืนที่ผ่านมา

ดูเถอะ...ขณะที่เธอแทบลืมตาไม่ขึ้น จนต้องงีบหลับระหว่างเดินทางจากกู๋เป่ยเข