LOGINShare
คนเอาแต่ใจ
Last Updated:
2025-06-23 15:24:50ห้องอาหารชั้นบนสุดของโรงแรมหรูกลางกรุง เจ้าของร่างสมส่วนใบหน้าสวยเฉี่ยวที่ตบแต่งมาอย่างสวยงาม นั่งหน้าบูดบอกบุญไม่รับสายตาจับจ้องไปทางประตูของห้องอาหารเป็นระยะสลับกับก้มมองนาฬิกาเรือนหรู ถ้าจะมีใครสังเกตคงเห็น อารมณ์หงุดหงิดที่เกิดขึ้นจากความไม่ได้ดังใจตามประสาคนถูกตามใจจนเคยตัว สายตาสวยมองจ้องร่างสูงใหญ่หล่อเหลาที่เร่งรีบเดินเข้ามาด้วยความรีบร้อน ก่อนจะมาหยุดตรงสายตาสวยที่มองมาแบบโกรธกรุ่น "คุณมาช้ามากนะคะพุฒิ"ทันทีที่ชายหนุ่มมาถึง สาวสวยก็ตั้งคำถามขึ้นมาตามอารมณ์โกรธที่เริ่มปะทุขึ้น "ไม่เอาน่ามายด์" มายด์หรือมณีรินทร์ หญิงสาวสวยที่นั่งตรงหน้ามองสบตาพร้อมกับสายตาที่ขอคำอธิบาย "คุณให้ฉันรอคุณสองชั่วโมงเพื่อที่จะฟังคุณพูดแค่นี้ เหรอคะ" "ผมติดธุระกับครอบครัว คุณก็รู้" "ธุระอะไรคะพุฒิ ใช่ธุระเรื่องหมั้นของคุณหรือเปล่า"สายตาจ้องมองอย่างคาดคั้น "คุณจะให้ฉันรอไปถึงไหนคะคุณเองก็ไม่ชัดเจน ก็แค่คุณบอกว่าคุณไม่หมั้น คุณมีแฟนอยู่แล้วคุณพูดได้ไหมคะ จะอะไรกันนักหนาเชียว"หญิงสาวกล่าวด้วยอารมณ์โกรธ "มายด์คุณก็รู้ว่าผมยังพูดอะไรไม่ได้ มันเป็นข้อตกลงที่ทางผู้ใหญ่เราเคยคุยกันไว้" "แล้วไงคะ?ผู้ใหญ่คุณคุยกันแล้วฉันต้องรอด้วยเหรอคะ คุณต่างหากที่ไม่กล้าตัดสินใจอะไรเลย คุณไม่กล้าขัดใจพ่อแม่คุณ หรือบางทีคุณอาจจะไม่รักฉันแล้วหรือเปล่า" "มายด์!พูดอะไรของคุณ ผมนะเหรอที่ไม่รักคุณ คุณก็รู้ว่าผมรักคุณคนเดียว" ชายหนุ่มพูดรัวเร็วเหมือนจะย้ำความรู้สึกของตัวเอง "สั่งอาหารเถอะผมหิวแล้ว"พุฒิพัฒน์เอ่ยตัดบทเพราะกลัวจะบานปลาย "ไม่หิวคะ!"บอกอย่างคนเอาแต่ใจ "ระหว่างรอคุณฉันกินลมไปจนอิ่มแล้ว ขอตัวเลยนะคะ ช่วงบ่ายมีงานต่อ"พูดจบก็ลุกขึ้นยืนไม่รอให้อีกฝ่ายได้เอ่ยอะไรอีก "ออ…พุฒิคะถ้าคุณยังไม่ชัดเจนแบบนี้ฉันคงต้องทบทวนข้อเสนอของคุณพ่อท่านแล้วสิคะ บางทีการรับนัดกับ คนอื่นบ้างอาจจะทำให้คุณตัดสินใจอะไรเร็วขึ้น"พูดจบร่างโปร่งก็เดินจากไปด้วยท่าทางมาดมั่นแบบคนที่มั่นใจในตัวเองสูง "โธ่โว้ย!อะไรกันนักหนาเชียว "ชายหนุ่มสบถอย่างอารมณ์เสีย วันนี้อะไรๆของเขาดูจัดการยากไปหมด พุฒิพัฒน์กำหมัดแน่นทบทวนบทสนทนาของคนรักก่อนจากไป "นัดรับคนอื่นหรอไม่มีทาง!" กล่าวอย่างหัวเสียพร้อมกับสายตาที่ขุ่นมัว คนเอาแต่ใจ รถสปอร์ตคันหรูเลี้ยวเข้ามาตีวงจอดหน้าคฤหาสน์ ‘ราชภัค’ด้วยความเร็วสูงตามอารมณ์ของคนขับ ทันทีที่รถจอดร่างโปร่งสมส่วนก็ก้าวออกมาอย่างรีบร้อน "คุณมายด์ กลับแล้วเหรอคะ"สาวใช้วิ่งออกมารับหน้า "ก็เห็นกลับมาแล้วจะถามทำไมอีก"ตอบแบบไม่สบอารมณ์พร้อมกับส่งของในมือให้สาวใช้ "คุณแม่อยู่ไหม" "อยู่ค่ะ" "อือ จะไปไหนก็ไป"พูดจบก็เดินเข้าบ้านทันที "อะไรของเขานะ ตอนออกไปยังยิ้มหน้าบานอยู่เลย"สาวใช้เกาหัวแกรกๆด้วยความงงพร้อมกับส่ายหน้าไปมา "กลับมาแล้วหรอลูกไหนว่าไปทานข้าวกับคุณพุฒิ ทำไมกลับเร็วจังเลย"คุณวดีเอ่ยถามหลังจากเห็นคนหน้างอเดินเข้ามาในบ้าน "ไปเจอกันค่ะแต่ไม่ได้ทานข้าว จริงๆแทบไม่ได้คุยกันเลยด้วยซ้ำ"บอกพร้อมกับกระแทกตัวลงนั่งด้วยใบหน้าที่งอง้ำยิ่งกว่าเดิม "ทะเลาะกันอีกแล้วเหรอลูกทำไมช่วงนี้ทะเลาะกันบ่อยจังเลย นี่ก็นานแล้วนะที่คุณพุฒิไม่ได้แวะมา" คุณวดีเอ่ยถามด้วยความห่วงใย "บางทีมายด์ว่าเรื่องของมายด์กับพุฒิคงจะเป็นไปไม่ได้แล้วค่ะแม่ "เอ่ยด้วยน้ำเสียงปนเบื่อหน่าย "มายด์คงคบกับพุฒินานเกินไป พุฒิเค้าถึงไม่เลือกมายด์ คงเห็นมายด์เป็นของตาย" "ยายมายด์อะไรกันลูก มีปัญหาอะไรเล่าให้แม่ฟังสิ"คุณวดีเอ่ยถามด้วยความห่วงใย "ปัญหาเดิมๆค่ะแม่ลูกแหง่กลัวแม่ ไม่รู้สิคะบางทีมายด์คงต้องถอยบ้างเพื่อให้เค้าได้มีเวลาคิด คุณแม่อย่าสนใจเลยค่ะ มายด์โอเค ถ้ามันใช่ก็คงใช่มานานแล้ว ขอตัวนะคะแม่มายด์ปวดหัว"พูดจบก็เดินออกไป ทิ้งให้คุณวดีมองตามด้วยสายตาสงสัยและห่วงใย ลูกคนนี้ใช่ว่านางจะไม่รู้นิสัยถึงจะดูเป็นคนเข้มแข็งแต่จริงๆแล้วก็มีมุมที่อ่อนไหว นางก็พอจะไม่รู้เรื่องราวของลูกกับคนรักมาบ้าง ข่าววงในก็ลือกันให้สะพัดถึงการหมั้นหมายของ พุฒิพัฒน์กับพิมพ์มาดา ถึงมณีรินทร์จะบอกว่าไม่เป็นไรแต่นางก็ยังอดห่วงลูกไม่ได้อยู่ดี "ยายมายด์เอ้ย"คุณวดีถอนหายใจ…………………………………………………………………… เสียงสัญญาณมือถือดังขึ้น เจ้าของเพียงแค่ปรายหางตามอง ปล่อยให้มันดังอยู่แบบนี้มาสักพักหนึ่งแล้ว ทั้งสายโทรเข้าและเสียงแอพพลิเคชั่นไลน์ที่ดังต่อเนื่องมาสักพัก "สามสิบสาย! คุณคิดว่าจะง้อฉันด้วยวิธีเดิมๆเหรอคะ" ริมฝีปากอวบอิ่มยกยิ้มมุมปากให้กับมือถือ "ห่างกันบ้างก็ดีค่ะ คุณจะได้เห็นคุณค่าของฉันบ้าง"พูดพร้อมกับกดปิดมือถือ เป็นอันจบการสนทนาที่มีเพียงหญิงสาวพูดเพียงคนเดียวเท่านั้น เสียงบริการฝากหมายเลขโทรกลับของปลายสาย ทำให้ใบหน้าหล่อเหลาที่ตอนนี้บูดบึ้งจนคิ้วแทบชนกันกำหมัดทุบโต๊ะระบายอารมณ์ที่ขุ่นมัว ถ้าโต๊ะทำงานเป็นหน้าสวยๆของคนปลายสายป่านนี้คงพังยับเยิน "รับสายสิครับมายด์ คุยกันให้รู้เรื่องก่อน"พุฒิพัฒน์ทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้ทำงาน พร้อมกับกดปุ่มติดต่อภายใน "คุณสาเย็นนี้เลื่อนนัดให้ผมก่อนนะ บอกทางเราจะติดต่อกลับไปอีกครั้ง” “ให้มันได้อย่างนี้สิมายด์เสียงานเสียการจริงๆ"สบถออกมาอย่างหัวเสีย
Latest chapter
เธอคือรักที่(ไม่)ตั้งใจ[นิยายชุดรักไม่ตั้งใจ] ตอนที่24.ความรัก
สองเดือนต่อมาวันทำงานพุฒิพัฒน์มักจะกลับบ้านเร็วเสมอ ถ้าวันไหนติดประชุมหรือต้องไปงานเลี้ยง ก็จะโทรมาบอกหรือไม่ก็ให้คนขับรถมารับเธอไปงานด้วยกัน วันหยุดก็ขลุกอยู่แต่กับบ้าน ไม่ว่าพิมพ์มาดาจะขยับตัวไปไหน เขาก็จะตามติด จนกลายเป็นเงาของเธอ คุณโชติคุณอรสาต่างก็ดีใจ ที่ลูกเขยกลับตัวเป็นคนดี ยิ่งคุณเกตุแก้วยิ่งไม่ต้องพูดถึง นางดีใจที่สุดที่สุดท้ายลูกชายก็ต้องขอบคุณที่รู้ว่านางเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับเขา เพลย์บอยไฮโซหนุ่มนักรัก กลายร่างมาเป็นลูกแมวเชื่องๆที่คอยเดินตามภรรยา ใครเห็นภาพนี้ต่างก็ตกใจกันทั้งนั้น วันหยุดพิมพ์มาดาจะมาหามณีรินทร์เสมอ ถ้าเธอไม่มามณีรินทร์กับครอบครัวก็จะมาหาเธอ หนูของขวัญน่ารักมาก น่ารักจนพิมพ์มาดายากมีลูกสักคน เธอไม่ได้คุมกำเนิดแต่ทำไมลูกถึงมาช้า ในขณะที่มณีรินทร์ทำท่าจะท้องลูกคนที่สอง พุฒิพัฒน์กับธรรศธรเปิดใจคุยกัน และทำให้เขารู้ว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับมณีรินทร์ เป็นเพราะธรรศธรอยากจะกันเธอออกจากชีวิตเขา แต่สุดท้ายธรรศธรก็หลงรักมณีรินทร์ จึงวางแผนจับเธอเป็นภรรยา เรื่องนี้พิมพ์มาดาไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง เรื่องของเอวิกาที่ทำกับธรรศธร ทำให้พิมพ์มาดารู้สึกดีกับพุฒิพัฒน์
เธอคือรักที่(ไม่)ตั้งใจ[นิยายชุดรักไม่ตั้งใจ] ตอนที่23.ขอโทษ
"ออกไปจากที่นี่ก่อนที่ผมจะเรียกตำรวจมาลากคอคุณ"ชายหนุ่มขู่คำราม ตาคู่คมมองใบหน้าที่ยิ้มสะใจของเอวิกาอย่างเดือดจัด ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้รักเขา และก็ไม่ได้ต้องการเขาจริงๆ ร่างบางที่ยืนโงนเงนตรงบันไดพยายามตั้งสติ เธอจะไม่อ่อนแอให้ใครเห็นอีกแล้ว แม้จะเจ็บจนแทบเดินไม่ไหว แต่เธอจะไม่ยอมแพ้ จะไม่ยอมให้คนพวกนั้นมองเธอเป็นตัวตลก มือบางที่กำราวบันไดสั่นระริก เมื่อพยายามบังคับขาที่สั่น ให้ก้าวเดินไปอย่างมั่นคงที่สุด นี่จะเป็นความเจ็บปวดครั้งสุดท้าย เธอจะไม่ร้องไห้อีกแล้วเสียงเอะอะโวยวายของคนทั้งสองเงียบไปแล้ว เขาจะตกลงอะไรกันก็ช่าง มันไม่เกี่ยวกับเธอ"แอ้พี่ขอโทษ"เสียงนุ่มทุ้มมาพร้อมวงแขนแกร่งที่ช้อนเธอเข้าสู่อ้อมแขน แล้วพาเดินขึ้นชั้นบน ทำให้น้ำตาเธอไหลออกมาไม่หยุด ร่างบางสะอื้นจนตัวโยน เมื่อถูกรวบเอาไปกอดไว้ในอกกว้าง"พี่ขอโทษๆๆ"พุฒิพัฒน์พูดแต่คำว่าขอโทษซ้ำๆ เพราะมันเป็นคำเดียวที่เขาพูดได้ในตอนนี้"แอ้เจ็บค่ะ เจ็บมากจริงๆ พี่พุฒิหย่าให้แอ้นะคะ แอ้ไม่ได้ตั้งใจให้เป็นแบบนี้ แอ้ทำไปเพราะแอ้รักพี่ ไม่ได้ตั้งใจทำลายชีวิตพี่เลยจริงๆ"พูดปนเสียงสะอื้นเพราะเจ้าตัวไม่เก็บมันไว้อีกแล้ว คำพูดของผู้หญิงคนนั
เธอคือรักที่(ไม่)ตั้งใจ[นิยายชุดรักไม่ตั้งใจ] ตอนที่22.แขกหรือมือที่สามกันแน่
ภาพที่ปรากฏตรงหน้าทำให้หญิงสาวตัวชาเหมือนถูกแช่แข็ง พุฒิพัฒน์ก็เช่นกัน ชายหนุ่มมองหน้าคนมาเยือน ก่อนจะกัดฟันเพื่อข่มความโกรธเอาไว้ ผู้หญิงสวยจัดแต่งตัวด้วยเสื้อผ้ารัดรูป ยืนฉีกยิ้มหวานส่งให้เธอ ก่อนจะยกมือไหว้ด้วยท่าทางอ่อนช้อย ดูก็รู้ว่าไม่ได้มาหาเธอแบบเป็นมิตร"สวัสดีค่ะคุณพี่ เอมี่มารบกวนหรือเปล่าคะ"แนะนำตัวอย่างเป็นทางการ ตาคู่เฉี่ยวมองพิมพ์มาดาอย่างเย้ยหยัน"มาทำไม!"ชายหนุ่มถามด้วยน้ำเสียงไม่เบาเลย คนฟังรู้ดีว่าเขากำลังโกรธจัด"เห็นคุณไม่รับโทรศัพท์ เอมี่เลยมาหา เลยถือโอกาสมาทำความรู้จักกับคุณพี่ด้วย วันนั้นที่คอนโดเห็นคุณพี่รีบกลับ เลยไม่ทันได้ทักทาย เอมี่นะคะ เอวิกาค่ะคุณพี่คงคุ้นหน้าเอมี่จากรูปถ่ายแล้ว"เอวิกาพูดหน้าตาเฉย จงใจเน้นคำว่ารูปถ่ายชัดๆ จนคนที่ยืนข้างๆหญิงสาวเย็นวาบไปทั้งตัว"รูปถ่ายอะไร!"พุฒิพัฒน์ถามเสียงเย็น กรามแกร่งขบเข้ากันจนเป็นสันนูน เอวิกาทำอะไรลับหลังเขาอีกแล้วหรือ"กลับไป! ก่อนที่ผมจะหมดความอดทนกับคุณ"พุฒิพัฒน์เอ่ยปากไล่ เมื่อเห็นพิมพ์มาดายังเฉย เขาก็ยิ่งรู้สึกผิด"แหมคุณพี่ยังไม่พูดอะไรสักคำ พุฒิอย่าใจร้ายสิคะ"เอวิกาท้าทาย "ลูกฉันไม่พูด แต่ฉันนี่แหละจะพูด
เธอคือรักที่(ไม่)ตั้งใจ[นิยายชุดรักไม่ตั้งใจ] ตอนที่21.ของฝากจากเชียงใหม่
"สนุกไหมลูก"เสียงที่ร้องถามมาก่อนตัว ทำให้คนที่ลงจากรถกลอกตาไปมาอย่างแสนงอน คุณหญิงอรสายิ้มกริ่ม เมื่อลูกเขยขับรถพาลูกสาวมาจอดหน้าบ้าน"ไปเที่ยวมาทำไมทำหน้าแบบนี้คะ ไม่สนุกเหรอ""สนุกคะ ถ้าแอ้ได้เที่ยวกับเพื่อนๆ""อ้าว...แล้วพวกยายก้อยไม่ไปเหรอคะ""ไปคะ...แต่"พิมพ์มาดาหยุดคำพูดไว้แค่นั้น เกือบไปแล้วจะให้แม่รู้ได้ยังไง ว่าเธอถูกพุฒิพัฒน์ขังให้อยู่แต่ในห้อง แล้วเสิร์ฟเซ็กให้เธอทั้งก่อนและหลังอาหาร"ว่าไงคะคุณพุฒ..."กระซิบถามลูกเขย แต่ได้ค้อนวงโตจากลูกสาวเป็นคำตอบ"ไม่พลาดครับคุณแม่"ชายหนุ่มตอบพร้อมกับยักคิ้วให้คนแก่ คุณหญิงอรสาหน้าบาน เมื่อได้คำตอบที่ถูกใจ"อย่าลืมโทรบอกคุณอาเกตุนะคะแม่"พูดประชดใส่มารดาก่อนจะเดินเข้าบ้านไป"เก่งมากค่ะคุณพุฒิ ที่คุยกันไว้ตกลงค่ะ แม่ยกโทษให้ ทีนี้ก็เหลือแต่ยายแอ้ แม่เอาใจช่วยค่ะ ขอตัวก่อนนะคะ"พูดจบก็เดินจากไป ชายหนุ่มส่ายหัวให้แม่ยาย เพราะรู้ว่านางจะไปไหน เรื่องนี้แม่เขาก็ต้องรู้ ร่างสูงถอนหายใจ ก่อนจะเดินตามคนร่างบางเข้าบ้าน 7 วัน 7 คืนที่เชียงใหม่ เขาจัดหนักจัดเต็มให้เธอ นึกว่าจะยกโทษให้บ้าง ที่ไหนได้กับโกรธหนักกว่าเดิม จะมีก็แต่เวลาบนเตียงเท่านั้นที่ยอ
เธอคือรักที่(ไม่)ตั้งใจ[นิยายชุดรักไม่ตั้งใจ] ตอนที่20.เสียวรับเช้าวันใหม่
"อื้อ..."ร่างบางขยับเมื่อรู้สึกรำคาญ เมื่อมีอะไรมากวนไม่หยุด มือบางปัดสิ่งกวนใจเหล่านั้นออก แต่มันก็ยังกลับมาอีก แถมยังเพิ่มความรำคาญให้เธอหนักขึ้น"ตื่นได้แล้วคนขี้เซา ไม่ไปงานเพื่อนเหรอ"เสียงแหบพร่ากระซิบชิดใบหู ก่อนจะส่งลิ้นร้อนเข้าไปหยอกล้อกับติ่งหูเล็ก"อื้อ..."รู้สึกเจ็บร้าวไปทั่วท้องน้อย เมื่อขยับตัวจนเผลอยกมือมากุมเอาไว้"เจ็บมากเลยเหรอ"ชายหนุ่มมองตามมือของคนหลับ ก่อนจะมองใบหน้าเนียนที่ขมวดคิ้วเข้าหากัน ทั้งๆที่ยังหลับตาอยู่ พิมพ์มาดาเองก็เหมือนเพิ่งรู้สึกตัวว่าตอนนี้เธอไม่ได้อยู่คนเดียว"ไม่เป็นไรค่ะ"บอกพร้อมกับปัดมือหนาที่ลูบแก้มออก แต่กลับได้จมูกโด่งๆมาแทนมือ เมื่อคนตัวโตจงใจหอมแก้มเธอฟอดใหญ่"กี่โมงแล้วคะ""ตีห้าครับ พี่เห็นแอ้นัดกับเพื่อนว่าจะไปงานแต่เช้าเลยเรียก ลุกไหวไหมครับ"ไม่พูดเปล่ามือไม้ยังลูบไล้ไปบนผิวเปล่าเปลือยช่วงไหล่ ที่โผล่พ้นผ้าห่มออกมา"พี่ออกไปก่อนได้ไหมคะ แอ้จะอาบน้ำ""นางอายตัวนี้ขี้อายจัง พี่เห็นไปหมดทั้งตัว จะอายทำไมคะ"พูดพร้อมกับหัวเราะออกมาเบาๆ เมื่อนึกเอ็นดูคนที่ดึงผ้าห่มมาปิดจนถึงคอ"หนาวเหรอครับ ข้างนอกอากาศเย็น""ค่ะ"รับปากไปส่งๆ จะให้บอกว่าเธออา
เธอคือรักที่(ไม่)ตั้งใจ[นิยายชุดรักไม่ตั้งใจ] ตอนที่19.เสกลูกเข้าท้องเมีย
ร่างสูงกระตุกเกร็งน้ำรักขาวขุ่นเปรอะเปื้อนจนเต็มสองมือ หญิงสาวละมือออกเหมือนสิ่งที่เธอจับไว้เป็นของร้อน "เสร็จแล้วก็ถอยไปสิคะ แอ้จะอาบน้ำ""พี่เสร็จแต่แอ้ยังไม่เสร็จ"พูดจบก็ยอบตัวลงกับพื้น มือทั้งสองข้างจับยึดโคนขาเรียวเอาไว้ จับแยกออกจากกัน จนเนินเนื้อบริเวณนั้นแบะอ้า พิมพ์มาดาตกใจ มือบางค้ำขอบอ่างเอาไว้เพราะกลัวจะหงายหลังลงไป"สวยมากค่ะ หอมน่ากิน""พี่พุฒิอย่าค่ะ!"เสียงร้องห้ามถูกกลืนหาย เมื่อหญิงสาวเม้มปากเข้าหากัน ยามเมื่อลิ้นอุ่นชื้นตวัดปาดเลียลงมาที่ใจกลางความเป็นหญิง แล้วลากไล้ขึ้นลง ก่อนจะดูดเน้นๆบริเวณที่ไวต่อความรู้สึก แล้วโจนจ้วงปลายลิ้นเข้าสู่ร่องเสียวของเธอ ร่างบางบิดส่ายน้ำหวานเหนียวหนืดพากันไหลออกมา เมื่อไม่อาจต้านกับธรรมชาติของร่างกายได้"อ๊ะ...พี่...""เสียวใช่ไหม พี่ทำแบบนี้แอ้เสียวใช่ไหม ร้องออกมาค่ะไม่ต้องอายใคร"ลิ้นร้อนยังทำงานไปตามจังหวะอารมณ์ของคนกุมเกม เธอสดใหม่และไร้เดียงสา เจอลิ้นอุ่นๆเข้าไป ถึงกับอยู่ไม่ติดพื้น เขาจะล่ามเธอไว้ด้วยความรู้สึกที่เขามี รวมทั้งเซ็กร้อนๆนี่ด้วย เขาจะทำให้เธอโหยหาจนทิ้งเขาไม่ลง "อ่า...พี่"พิมพ์มาดาพูดไม่ออก เมื่อถูกความเสียวเข้าเ
You may also like
