LOGINShare
คนเอาแต่ใจ(จบ)
Last Updated:
2025-06-23 15:25:21"คุณผู้หญิงคะ คุณพุฒิมาค่ะ"เสียงรายงานจากสาวใช้ ทำให้คุณวดีละมือจากทัพพีที่กำลังคนแกงในหม้อ "ขึ้นไปตามคุณมายด์หรือยัง" "ไปแล้วค่ะคุณมายด์เธอบอกให้คุณพุฒิกลับไปเลย หนูเลยมาถามคุณผู้หญิงก่อนว่าจะให้หนูทำยังไงดี" "ลูกคนนี้บทจะดื้อก็ดื้อเอาการ เชิญคุณพุฒิไปห้องรับแขกก่อนเดี๋ยวฉันตามออกไป"พูดจบก็ละมือจากงานตรงหน้า "ฝากด้วยนะแม่อิ่ม"คุณวดีหันไปสั่งแม่บ้านที่ทำหน้าที่เป็นลูกมืออยู่ใกล้ๆก่อนจะเดินออกไปพบแขกของลูกสาว "สวัสดีครับคุณอา ผมมาหามายด์ครับ"ทันทีที่คุณวดีเดินเข้ามายังห้องรับแขก พุฒิพัฒน์ก็ลุกขึ้นทำความเคารพ "เชิญนั่งค่ะ ยายมายด์ไม่สะดวกลงมาเห็นบ่นว่าปวดหัว คุณพุฒิมาก็ดีแล้วอากำลังมีเรื่องอยากคุยด้วยพอดี"สายตาจับจ้องไปที่ชายหนุ่ม "ไม่อ้อมค้อมนะคะข่าวที่คุณพุฒิจะหมั้น มันยังไงกันคะ จริงๆอาก็ไม่อยากก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวหรอกนะ แต่คุณพุฒิต้องนึกถึงหน้าตาของยายมายด์บ้าง คุณคบกับยายมายด์มาตั้งนาน อยู่ๆมามีข่าวแบบนี้ มายด์จะเป็นไงค่ะคุณคิดบ้างไหม"เป็นคำถามที่ทำให้ชายหนุ่มหน้าซีดลง "คุณอาทราบแล้วเหรอครับ"เอ่ยถามไม่เต็มเสียงนัก "พอทราบมาบ้างค่ะแต่ก็ไม่แน่ใจเท่าไร อาเลยถามคุณพุฒิไงคะ ได้ยินจากปากคุณคงดีที่สุด"คุณวดีตอบ "เรื่องหมั้นเป็นเรื่องที่ทางผู้ใหญ่คุยกันครับ แต่ก็ยังไม่ได้ตกลงอะไรกันมาก แค่เอ่อ...แค่อยากให้หมั้นกันนะครับ"พุฒิพัฒน์ตอบเสียงเบา "เรือล่มในหนองสินะ ธรรมดาค่ะตระกูลใหญ่กับตระกูลใหญ่ต้องอยากเกี่ยวดองกัน"คุณวดีสรุปตามความคิดของตัวเอง "ผมรักมายด์ จะไม่มีงานหมั้นครับผมจะคุยกับคุณพ่อคุณแม่เรื่องมายด์ครับ"ชายหนุ่มบอกเสียงมาดมั่น "เอาไว้ให้คุณพุฒิไปคุยกับพ่อแม่คุณก่อนนะคะแล้วค่อยมาคุยกับยายมายด์ อาก็แค่อยากทราบน่ะค่ะ อย่างที่รู้ๆยายมายด์รักคุณคนเดียว ถ้าคุณจะเลิกกับแกอาก็ไม่ทราบค่ะว่าแกจะเป็นยังไง มายด์นะข้างนอกอาจจะดูแข็งๆแต่ในใจของแกก็อ่อนไหวค่ะ เชิญทานข้าวเย็นด้วยกันนะคะ"คุณวดีเอ่ยชวนหลังจากบอกความรู้สึกของนางให้ชายหนุ่มรับรู้ "ขอบคุณนะครับ แต่ผมต้องขอตัวก่อนเอาไว้วันหลังจะมาฝากท้องนะครับ มายด์ปวดหัวเป็นอะไรมากไหมครับ ฝากบอกมายด์ด้วยว่าผมเป็นห่วงและก็ขอโทษด้วยเรื่องข่าว ผมลากลับเลยนะครับ สวัสดีครับคุณอา"พุฒิพัฒน์กล่าวลาคุณวดี ไม่ใช่ว่าเค้าอยากกลับ แต่เป็นเพราะสายตาของคุณวดีที่มองมาอย่างตำหนิแบบไม่ปิดบังนั่นต่างหากที่ทำให้เขาอึดอัด กลับไปตั้งหลักก่อนแล้วค่อยหาทางง้อคนรักทีหลังจะดีกว่า…………………………………………………………………… เสียงเคาะประตูที่ดังขึ้นทำให้ใบหน้าสวยละสายตาจากโทรศัพท์มือถือหันไปมองตามต้นเสียง "มายด์ แม่เข้าไปได้ไหมปวดหัวเป็นอะไรมากไหมลูก ลงมาทานข้าวแล้วทานยาเสียหน่อยนะ"เสียงคุณวดีที่แสดงความห่วงใย ทำให้หญิงสาวที่เผลอทำตัวตามใจตนเองนึกขึ้นได้ อย่างน้อยเธอก็ยังมีพ่อกับแม่ที่รักและคอยห่วงใยเธอ "พุฒิกลับไปแล้วเหรอคะแม่"อดเอ่ยถามถึงคนรักไม่ได้ "มายด์ไม่เป็นไรค่ะกำลังจะนอนแล้ว ไว้ค่อยคุยกันนะคะแม่"หญิงสาวตอบปฏิเสธ "ได้จ้ะ ถ้าหนูอยากอยู่คนเดียวแม่ไม่กวนแล้ว แต่อย่าลืมนะลูกหนูยังมีพ่อกับแม่นะ ถ้าหนูมีเรื่องอะไรหรือคิดจะทำอะไร คิดให้ดีๆก่อนนะลูก"คุณวดีกล่าวทิ้งท้ายก่อนจะเดินจากไป ในชีวิตของมณีรินทร์ตั้งแต่เล็กจนโต เธอจะมีพ่อกับแม่คอยอยู่เคียงข้างเสมอ ถึงแม้จะเป็นคนเอาแต่ใจสักแค่ไหน แต่ทุกอย่างที่ทำก็ล้วนมาจากความคิดที่ทบทวนแล้ว หญิงสาวกดโทรศัพท์มือถือไล่หารายชื่อของสายโทรออกล่าสุด "ไงยะยายมายด์ นึกยังไงถึงโทรมาหาเพื่อนได้" วิชุดา รับสายพร้อมกับค่อนขอดเพื่อนตามประสาเพื่อนสนิท "วิแกว่างไหม ฉันมีเรื่องอยากคุยด้วย" "ตอนบ่ายฉันเข้าไปหาที่ออฟฟิศ แต่เลขาบอกว่าแกออกมาแล้วและไม่กลับเข้าไป ฉันก็กะว่าจะโทรหาแกอยู่พอดี"วิชุดาบอกกลับมาตามสาย "เครียดเรื่องข่าวแฟนแกใช่ไหม เราเจอกันที่เดิมนะหรือจะให้ฉันไปหาดี"วิชุดาถามด้วยความห่วงใย "ไม่ต้องมาหรอกวิคุยกันทางนี้แหละ ฉันเกรงใจคุณแม่น่ะบอกท่านว่าปวดหัว" "แกมีอะไรก็ระบายออกมา" "ก็เรื่องหมั้นของพุฒินั่นแหละแกว่าฉันจะทำไงดี วันนี้ฉันเจอกับพุฒิแต่ก็ไม่ได้คุยอะไรกันมาก ฉันเบื่อนะแก เบื่อที่ต้องมารอเขาแบบนี้"มณีรินทร์เริ่มระบายความอัดอั้นให้ปลายสายรับรู้ "ถ้าพุฒิไม่ชัดเจนแบบนี้แกว่าฉันควรจะถอยดีไหม"เป็นคำถามที่คนถามก็คิดทบทวนคำตอบไว้แล้ว "แกรักเขามากไหมมายด์"ปลายสายเอ่ยถามพร้อมกับเสียงถอนหายใจ "เอาอย่างนี้นะมายด์ถ้าแกรักเขาและยังไม่พร้อมที่จะเสียเขาไป แกก็ต้องทำให้เขาเป็นของแก ผู้ชายน่ะร้อยทั้งร้อยถ้ามันรักเราอยู่แล้ว พอมันได้เรามันต้องรับผิดชอบ แกดูฉันสิฉันก็ทำแบบนี้ แล้วเป็นไงฉันก็ได้สามี ได้ครอบครัวที่แสนจะอบอุ่น” วิชุดาแนะนำวิธีการ’จับ’สามีของเธอให้มณีรินทร์ฟัง "นี่!ยายวิแกจะบ้าเหรอ แกจะให้ฉันจับผู้ชายแบบแกเนี่ยนะ" "แบบฉันเนี่ยแล้วไงยะ ก็ได้สามีมาเป็นตัวเป็นตน"นอกจากปลายสายจะไม่โกรธแล้วยังตอบกลับมาแบบภาคภูมิใจ "มายด์แกฟังฉันนะ…แกอายุยี่สิบแปด แล้วแกก็ควงกับพุฒิมาตั้งแต่อยู่อเมริกา แกคิดเหรอว่าจะมีใครคิดว่าแกสองคนยังไม่มีอะไรกันบ้าง ใครๆเขาก็คิดกันทั้งบ้านทั้งเมืองว่าแกกับพุฒิ…" "พอเลยๆไม่ต้องบรรยายต่อ "มณีรินทร์เอ่ยตัดบท ก่อนที่เพื่อนรักจะบรรยายให้เห็นภาพไปมากกว่านี้ "มายด์แกสองคนรักกันนะ ถ้าแกไม่ยึดเขาไว้ตอนนี้ หรือแกจะรอเป็นเมียน้อยเขา เชื่อฉันนะทำตามที่ฉันบอก แล้วอีกอย่างพุฒิกับผู้หญิงคนนั้นก็ยังไม่ได้รักกัน ตัดสินใจก่อนที่ทุกอย่างจะแก้ไม่ได้นะ"วิชุดาแนะนำ "ขอบใจมากนะจ้ะวิ ฉันขอคิดดูก่อน ถึงวิธีของแกมันจะทุเรศไปสักหน่อย แต่ก็สบายใจที่ได้คุยกับแก แค่นี้ก่อนนะ "มณีรินทร์บอกวิชุดา ก่อนที่ปลายสายจะแนะนำวิธีอื่นๆให้อีก "ว้าย!มายด์นี่แกด่าฉันเหรอยะ โอเคแกสบายใจก็ดีแล้วแค่นี้นะแกฉันจะได้ไปทำงานต่อ บายจ้ะ" หลังจากวางสายจากวิชุดามณีรินทร์ก็คิดหนัก ถึงแม้การคุยกับวิชุดาจะไม่ค่อยได้สาระสักเท่าไร แต่อย่างน้อยๆก็ทำให้เธอสบายใจขึ้น "จับพุฒิอย่างนั้นเหรอ" หญิงสาวทวนคำของเพื่อน อันที่จริงแล้วมณีรินทร์แทบจะไม่ต้องทำอะไรแบบนั้นเลย เพราะพุฒิพัฒน์ก็พร้อมจะสยบให้เธออยู่แล้ว แต่เธอต้องการความถูกต้อง และการยอมรับจากครอบครัวของพุฒิพัฒน์ ถึงแม้ต้นตระกูลจะต่างกันแต่ทว่าฐานะทางครอบครัวของเธอก็ไม่ด้อยไปกว่าเค้าหรือพิมพ์มาดาเลย’พิมพ์มาดา’ชื่อนี้ทำให้เธอเจ็บแปลบๆทุกครั้งที่นึกถึง
Latest chapter
เธอคือรักที่(ไม่)ตั้งใจ[นิยายชุดรักไม่ตั้งใจ] ตอนพิเศษ(จบ)
“จะทำอะไรคะ”ถามเมื่อเห็นสายตาแพรวพราวของสามี“ปลุกคนหลับครับ”ธรรศธรตอบหน้าตาเฉย“ลูกอยู่กันเต็มรถเนี่ยนะคะ หื่นให้มันน้อยหน่อยนะคะพี่หนึ่ง”ดุให้สามี เมื่อชายหนุ่มรับลูกสาวไปอุ้มไว้“รักมากที่ครับ เลยอดใจไม่ไหว”หันมาตอบ เมื่ออุ้มลูกคนเล็กเดินเข้าบ้านในท่าเจ้าสาว“ลูกสี่แล้วค่ะ”มรีรินทร์เดินตาม เพราะต้องเข้าไปจัดที่นอนให้เด็กๆ“แล้วไงครับ ความรักก็เกี่ยวกับจำนวนลูกนั่นแหละครับ รักมากก็ต้องมีลูกมาก”“หรอคะ ถ้ารักมายด์มากกว่านี้ มายด์ไม่ต้องมีลูกอีกเป็นคอกเลยหรอคะ”“ใช้คำว่าโหลแทนคอกดีกว่าไหม ใช้คอกมันฟังดูแปลกๆนะ”“ใช้คอกเหมาะแล้วค่ะ มายด์รู้สึกว่าตัวเองเป็นแม่พันธุ์ยังไงก็ไม่รู้ค่ะ เดี๋ยวท้องๆ”“ครับ ถ้าปากดีแบบนี้ เดี๋ยวก็ท้องอีกครับ ไปเปิดน้ำอุ่นรอเลย เดี๋ยวพี่ขนเด็กๆเข้านอนเสร็จจะตามไป นวดให้พี่หน่อยนะ ปวดเมื่อยไปทั้งตัวเลยเนี่ย เดี๋ยวพี่ให้รางวัลอย่างงาม”พูดจบร่างสูงก็เดินกลับไปทางเก่า เพราะในรถยังเหลือหนุ่มน้อย สาวน้อย ให้เขาแบกอีกสามคน พ่อลูกดกก็แบบนี้ ลูกหลับทีก็เหนื่อยหน่อย จะปลุกให้เดินกันเองก็สงสาร ซ้อมไว้ก็ไม่เป็นไร เพราะอนาคตเขาคงต้องเดินแบกแบบนี้อีกหลายคนแน่นอน.............
เธอคือรักที่(ไม่)ตั้งใจ[นิยายชุดรักไม่ตั้งใจ] ตอนพิเศษ(3)
“เพราะแกคนเดียวเลย”ธรรศธรหันไปชี้หน้าพุฒิพัฒิน์“ผมไปเกี่ยวอะไรด้วย ผมก็อยู่ของผมดีๆเนี่ย”พุฒิพัฒน์โวยวาย ที่ถูกธรรศธรกล่าวหา“แกนั่นแหละตัวปัญหาใหญ่ เห็นไหมดูสิแอ้ต้องมาเต้นรำคู่แทนคุณเพราะใคร”พุฒิพัฒน์งงหนัก เมื่อหันไปมองพิมพ์มาดาที่กำลังเต้นรำอยู่กับแทนคุณ“ไม่เข้าใจครับ”“โง่จริงวุ๊ย!”“อะไรวะพี่หนึ่ง อยู่ๆก็ด่า”“ก็มึงมีลูกแค่คนเดียวไง เลยไม่พอแบ่งให้ลูกกู ดูแทนคุณสิ มองน้องพรีมตาค้างเลย เห็นแล้วสงสาร”“อืม...จริงด้วย มองเหมือนพี่หนึ่งมองเมียผมเลยนะนั่น”พุฒิพัฒน์เออออตาม แต่ท้ายประโยคกลับแขวะให้ธรรศธรร่างสูงใหญ่ ตรงเข้าล็อคคอคนที่บางกว่า ก่อนจะใช้หมัดกระทุ้งท้องพุฒิพัฒน์อย่างแรง “โอ้ย!”พุฒิพัฒน์ตัวงอ เมื่อถูกธรรศธรฟาดหมัดเข้าใส่เต็มๆ“โทษฐานที่บังอาจแอบมองกู กูมองแอ้ก็จริงโว้ย! แต่กูมองเหมือนน้องสาว ไม่เหมือนมึงหรอก มองเมียกูตาเยิ้มเลยกูเห็นนะ”“ผมก็มองมายด์ในฐานะเพื่อนเหมือนกันนั่นแหละ พี่หนึ่งหึงเกินไปแล้วนะ”“ถ้ามึงมองแบบเพื่อนจริงๆก็แล้วไป แต่ถ้ามึงคิดมากกว่านั้นเจอตีนกูแน่”“พี่...จะมาหึงอะไรวะ มายด์รักพี่หลงพี่ขนาดนั้น จะเอาตาที่ไหนมามองคนอื่นได้วะ แก่แล้วเลอะเลือนนะพี่น่
เธอคือรักที่(ไม่)ตั้งใจ[นิยายชุดรักไม่ตั้งใจ] ตอนพิเศษ(1)
น่าแปลกที่วันนี้แทนคุณ ไม่เข้ามาแย่งคู่เต้นรำของน้อง เหมือนเช่นทุกครั้ง มณีรินทร์หยุดเท้าที่กำลังจะเดินไปหาลูก เมื่อเห็นพิมพ์มาดากำลังคุยอยู่กับแทนคุณ“ทำอะไรอยู่ครับคนเก่ง”พิมพ์มาดาเอ่ยถาม เมื่อเดินมาถึงโต๊ะที่เด็กชายสุธิรักษ์นั่งอยู่“แทนกำลังดูน้องเต้นรำอยู่ครับ”แทนคุณตอบเสียงเศร้า ก่อนจะหันไปมองฟลอร์เต้นรำต่อ พิมพ์มาดาสังเกตอาการของหนุ่มน้อย ก่อนจะนึกสงสาร เมื่อเห็นสายตาคู่เล็กไปหยุดอยู่ที่คู่ของลูกสาวของเธอ แต่แปลกที่วันนี้แทนคุณไม่งอแง เหมือนทุกปี“ไม่อยากเต้นรำหรือคะ”พิมพ์มาดาถามต่อ“อยากครับ แต่แทนไม่มีคู่ เป็นพี่ต้องเสียสละให้น้องแทนไม่แย่งคู่ของนายหรอกครับ”หนุ่มน้อยตอบพร้อมกับยกแขนขึ้นกอดอก ด้วยท่าทางมุ่งมั่น พิมพ์มาดาอมยิ้ม ท่าทางแบบนี้ ถอดมาจากพี่หนึ่งของเธอชัดๆ หญิงสาวคิดในใจ“ใครบอกแทนแบบนี้คะ ครูที่โรงเรียนหรอคะ”“แม่มายด์บอกครับ แม่มายด์บอกให้แทนรักน้อง และก็ต้องเสียสละให้น้อง แทนเป็นพี่ชายคนโต แทนต้องดูแลน้องๆครับ”เด็กชายสุธิรักษ์ตอบอย่างมุ่งมั่น“เก่งจังเลยลูก แทนคุณเก่งมาก อาแอ้อยากเต้นรำจังเลยค่ะ แทนคุณเต้นคู่กับอาแอ้ได้ไหมคะ”พิมพ์มาดาเอ่ยชื่นชม ก่อนจะชวนให้แทนคุณ
เธอคือรักที่(ไม่)ตั้งใจ[นิยายชุดรักไม่ตั้งใจ] ตอนพิเศษ
“แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ดเดย์ แฮปปี้เบิร์ดเดย์ แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู”สิ้นเสียงเพลงอวยพรวันเกิด เสียงปรบมือจากแขกที่มาร่วมงาน ก็ดังขึ้นกึกก้องไปทั้งงานพิมพ์มาดาก้มบอกลูกสาวตัวน้อย ให้อธิฐานขอพรก่อนจะเป่าเทียนตัดเค้ก สาวน้อยกุมมือทั้งสองข้างไว้กลางอก ดวงตากลมโตหลับพริ้ม ก่อนจะทำปากขมุบขมิบอยู่พักหนึ่ง แล้วลืมตาขึ้น แล้วก้มลงเป่าเทียนบนเค้ก“พ่อขอให้ลูกเรียนเก่งๆ สุขภาพแข็งแรง เป็นเด็กดีนะลูก”พุฒิพัฒน์ที่ยืนอยู่ข้างๆ เอ่ยอวยพรให้ลูกสาว ก่อนจะจูบเบาๆบนศีรษะทุยสวยอย่างแสนรัก“แม่ก็ขอให้ลูกมีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรงนะคะ เป็นเด็กดีนะลูก”พิมพ์มาดาอวยพรให้ลูกเช่นกันเด็กหญิงพิมพ์พัฒน์ หรือน้องพรีม หันไปยกมือไหว้ขอบคุณ ก่อนจะหันไปขอบคุณแขกทุกคนที่มาอวยพรวันเกิดให้เธอ ด้วยกิริยามารยาทที่ใครเห็นแล้วก็นึกเอ็นดู ธรรศธรกับมณีรินทร์ ยืนมองสาวน้อยด้วยสายตาที่รักใคร่ ก่อนจะเข้ามาอวยพรและมอบของขวัญให้เธอเช่นกันคืนนี้สาวน้อยเจ้าของวันเกิดใส่ชุดกระโปรงสีขาวฟูฟ่อง มองแล้วน่ารักน่าถนุถนอมไปทั้งตัวตั้งแต่ก้าวขาเข้ามาในงาน คุณแม่ลูกสี่ก็ยังกลุ้มใจไม่หาย เพราะคืนนี้จะมีงานเต้น
เธอคือรักที่(ไม่)ตั้งใจ[นิยายชุดรักไม่ตั้งใจ] เธอคือรักที่ไม่ตั้งใจ
"คุงแม่ขา พี่แทงคุงว่าเจ้าขาไม่จวยค่ะ"เสียงเล็กแหลมที่ดังมาจากห้องนั่งเล่นทำให้คุณแม่ลูกสี่ปาดเหงื่อ เอาอีกแล้วลูกๆ ของเธอทะเลาะกันอีกแล้วใช่ไหม มณีรินทร์กรอกตามองบนอนาถกับชีวิตตัวเอง เธออยู่บ้านเลี้ยงลูกโดยมีคุณปานวาดกับแม่แก้วและเด็กรับใช้ช่วยดูแล ธรรศธรเสนอให้เธอจ้างพี่เลี้ยงมาช่วยเมื่อเธอคลอดเด็กชายบริพัตรหรือน้องเจ้านาย แต่เธอปฏิเสธโดยให้เหตุผลกับเขาว่าสามีเธอเจ้าชู้ถ้าจ้างพี่เลี้ยงสาวๆ เข้ามากลัวว่าจะทำหน้าที่เลี้ยงพ่อของลูกด้วย สิ่งที่ธรรศรตอบแทนเธอคือตั้งท้องลูกคนที่สี่เจ้าของเสียงเล็กๆ ที่กำลังร้องหาเธอ เด็กหญิงปิ่นมุก หรือน้องเจ้าขาของเธอนั่นเอง ลูกสาวคนนี้ธรรศธรตั้งชื่อจริงให้ก่อนหน้านั้นลูกๆ ของเธอจะได้รับชื่อมาจากปู่ย่าและตากับยาย ธรรศธรบอกเหตุผลที่ตั้งชื่อลูกคนนี้กับเธอว่า อยากให้ลูกสาวมีชื่อ คล้ายลิเกเหมือนกับเธอ มณีรินทร์ได้แต่มองบนกับเหตุผลของเขา เธอไม่อยากเถียงอะไรกับเขาอีก เพราะกลัวเขาจะหาเรื่องมาทำให้เธอท้องอีก"อะไรกันคะลูก" เสียงหวานใสร้องถามถึงแม้จะเหนื่อยแต่เธอก็ยินดี ใบหน้าสวยยิ้มแย้มทุกครั้งที่ได้เห็นหน้าลูก"แทนคุณหนูแกล้งอะไรน้องอีกคะ"ใบหน้าสวยหันไปทางต้นเห
เธอคือรักที่(ไม่)ตั้งใจ[นิยายชุดรักไม่ตั้งใจ] งานแต่งคุณแม่ลูกสาม
มณีรินทร์ยังคงมีอาการวิงเวียนหนักในช่วงเช้าเหมือนเดิมถึงจะเป็นท้องที่สามแต่เธอก็ยังแพ้หนัก ร่างบางนั่งมองตัวเองในกระจก ยังนึกเคืองสามีไม่หายเขาทำกับเธอเหมือนเป็นแม่พันธุ์ ของขวัญยังไม่ทันโตเธอก็ตั้งท้อง เธอคลอดลูกชายให้เขา เด็กชายสุทธิรักหรือน้องแทนคุณ เลี้ยงแทนคุณได้ไม่นาน เธอก็ตั้งท้องอีกใจคอเขาจะไม่ให้เธอพักท้องบ้างเลยหรือไงธรรศธรให้เหตุผลว่าเขาแก่แล้วถ้าไม่รีบทำตอนมีแรงอีกหน่อยก็ทำไม่ไหว เหตุผลของเขาฟังไม่ขึ้นแต่มณีรินทร์ก็เถียงไม่ชนะเขาสักครั้งงานแต่งถูกกำหนดก่อนที่มณีรินทร์จะท้องลูกคนที่สาม สามเดือนถ้าคำนวนเวลาแล้วก็พอดีกัน พอลงกำหนดแต่งเธอก็ท้องทันทีทุกอย่างจึงเลื่อนไม่ได้ เธอเลยต้องมานั่งเซ็งให้ช่างแต่งหน้าทำผมรุ่มอยู่แบบนี้ ลูกๆ ของเธออยู่ไหนกันนะเช้านี้ยังไม่เจอหน้าลูกสักคน เจ้าสาวมือใหม่มีอาการคิดถึงหน้าลูกน้อยธรรศธรในชุดเจ้าบ่าวหล่อเหลายืนมองรูปถ่ายงานแต่งงานตัวเองอย่างภูมิใจ วันนี้เขาได้แต่งงานเเล้วภรรยาเขาใจแข็งเหลือเกินไม่ยอมแต่งสักที จนกระทั่งเธอมายอมเมื่อลูกคนที่สองโต แต่ใครจะรู้ว่าเขาจะเชื้อแรงขนาดนี้พอมีสองแล้วสามก็ตามมาติดๆ สมน้ำหน้าถ้ายอมแต่งกับเขาตั้งแต่มีลูกค
You may also like
เกิดใหม่อีกครั้งกับยัยขี้เหร่
เฉียวเหมย63.9K viewsยั่ว
มังกรเล่นน้ำ87.1K viewsบำเรอรัก❤️มาเฟียร้าย (เรย์ของพลอย) NC20++SM
Me'JinJIn30.0K viewsสัมพันธ์ลับ(รัก)ประธานพันล้าน
เพลงมีนา24.3K viewsแผนร้ายพ่ายบ่วงรัก
ปังจัง152 viewsเฮียไคอย่าร้าย
กชภาภัค583 viewsMy Demon Cat Boss นางแมวจอมมารของท่านประธาน
นรินทร์ลดา2.0K viewsMafia Obsession พิษรักมาเฟีย
หน่วยพลังงาน522 views
