Home / โรแมนติก / เธอยั่วเกินต้าน ท่านประธานคลั่งรัก / บทที่ 36 ไม่มีผู้หญิงกินข้าวไม่ลง

Share

บทที่ 36 ไม่มีผู้หญิงกินข้าวไม่ลง

Author: เถิงกู่
จู่ ๆ เขาก็เงยหน้าขึ้นมามองเธอแวบหนึ่ง

เจียงหยวนรักษาสีหน้าให้เรียบเฉย ก้มตัวเล็กน้อย แล้ววางแฟ้มรายงานลงบนโต๊ะตรงหน้าเขา

อินตงหยิบรายงานขึ้นมาดูผ่าน ๆ พลางก้มหน้าถามเสียงเรียบว่า “ใครใช้ให้เธอมา?”

เจียงหยวนตอบตามตรง “ผู้อำนวยการหยาง เขาบอกว่าคุณต้องการดูรายงานค่ะ”

เขายังคงไม่เงยหน้าขึ้น “ฝ่ายการเงิน ไม่มีคนอื่นแล้วหรือไง?”

เจียงหยวน “ฉันไม่มีสิทธิ์ขัดคำสั่งของหัวหน้า ถ้าคุณไม่พอใจขนาดนี้ หวังว่าคุณจะบอกผู้อำนวยการหยางเอง ให้เรียกคนอื่นมาแทนในครั้งหน้า”

เธอสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดต่อ “ฉันเองก็จะพยายามหลีกเลี่ยงไม่ให้ต้องทำงานเกี่ยวข้องกับคุณ แต่ถ้าบังเอิญเจอกันขึ้นมา ฉันก็จนปัญญา ถ้าคุณรำคาญจนทนไม่ไหว จะไล่ฉันออกก็เชิญ แต่เงินชดเชยตามสิทธิ์ ฉันจะเอาครบทุกบาท”

เธอพูดจบก็หมุนตัวจะเดินออกไปทันที

“หยุดเดี๋ยวนี้”

เสียงเขาดังขึ้นจากข้างหลัง

เจียงหยวนยืนรอฟังโดยแทบไม่กล้าหายใจ

เสียงของเขาดังมาแบบเรียบเฉย “เธอลาออกเองไม่ง่ายกว่าหรือไง?”

แรงอัดจากปอดพุ่งขึ้นถึงลำคอ เจียงหยวนหันขวับ ถามกลับด้วยความโมโห “แล้วทำไมต้องเป็นฉันที่ต้องลาออกด้วย?”

สีหน้าเขายังเรียบเฉย ไม่ทุกข์ไม่ร้อนแม
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เธอยั่วเกินต้าน ท่านประธานคลั่งรัก   บทที่ 40 เก่งเรื่องยั่วผู้ชาย

    ตอนที่เจียงหยวนถูกผลักเข้าไปในรถอย่างแรง หัวกระแทกกับเบาะหนังด้านหลังจนรู้สึกมึนงง ยังไม่ทันได้ตั้งสติดี แต่พอสบตากับผู้หญิงคนนั้น ขนก็ลุกซู่ขึ้นมาทั้งตัวในทันทีเซวียซานมีใบหน้าที่ดูหยิ่งทะนงและทรงอำนาจ คิ้วตาคมเข้มดุดัน ช่วงกลางหน้าค่อนข้างยาว สันจมูกโด่งชัด ทุกส่วนบนใบหน้าเธอล้วนแผ่รังสีความกดดัน ทั้งหน้ามีเพียงริมฝีปากเท่านั้นที่ยังคงดูอ่อนหวานแบบผู้หญิงอยู่บ้างต่อให้ไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร พอเห็นหน้าแบบนั้น ก็อดไม่ได้ที่จะอยากเดินหนีให้ไกลแต่สำหรับเจียงหยวนแล้ว ใบหน้านี้มันคุ้นเคยมาก เธอหลับไปทุกคืนพร้อมกับการกัดฟันแน่น ขณะจ้องมองภาพใบหน้าของผู้หญิงคนนี้เธอจำไม่ได้แล้ว ว่าเคยฝันถึงกี่ครั้ง ที่เห็นเซวียซานถูกใส่กุญแจมือ ข้อเท่าถูกล่าม โดนลากขึ้นศาลรอฟังคำตัดสิน เหมือนกับตอนนั้นที่พ่อของเธอ คนที่ถูกทรมานจนไม่เหลือเค้าเดิมยืนอยู่ในจุดเดียวกันนั้นแต่ในตอนนี้ ผู้หญิงคนนี้กลับแต่งหน้าสวยงาม สวมเสื้อผ้าราคาแพง นั่งอยู่ในรถหรูด้วยท่าทีสูงส่ง กำลังตัดสินเธออย่างเย็นชาเหมือนอยู่กันคนละชั้น เลือดทั่วร่างของเจียงหยวนพลุ่งพล่านอย่างห้ามไม่อยู่ ราวกับมีบางอย่างคำรามอยู่ในเส้นเลือด พร้อมจ

  • เธอยั่วเกินต้าน ท่านประธานคลั่งรัก   บทที่ 39 เธอร้อนเงินนักหรือไง?

    “เหยียนอี้หรู ฉันเคยพลาดมาแล้ว ตอนนี้ฉันแค่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไป ถ้านายไม่อยากเห็นฉันถูกเซวียซานเล่นงานจนตาย ตั้งแต่นี้ไปออกไปจากชีวิตฉันซะ”ดวงตาเจียงหยวนแดงก่ำ “ขอร้องล่ะ ปล่อยฉันไปเถอะ”แม้เสียงของเธอจะเรียบนิ่ง แต่ทุกคำที่พูดกลับดังชัดเจนในหูของเหยียนอี้หรู ทำให้เขารู้สึกจุกแน่นที่ลำคอ เหมือนมีอะไรบางอย่างติดอยู่ตรงนั้นเขาจ้องหน้าเธอด้วยแววตาเหม่อลอยมองตั้งแต่คิ้ว ดวงตา ไล่ลงไปถึงมุมปากของเธอ นี่คือใบหน้าที่เขาคิดถึงอยู่ทุกคืน เคยมีช่วงเวลาที่เขาหลับไปพร้อมใบหน้าของเธอที่อยู่ในอ้อมแขน เขาหลงใหลท่าทางออดอ้อนของเธอเวลาซุกอยู่ในอกเขา แต่ตอนนี้ เธอมองเขาราวกับเป็นศัตรูเหยียนอี้หรูไม่รู้ว่าทำไมเรื่องทุกอย่างถึงกลายเป็นแบบนี้ เขาควรเกลียดใครกันแน่?ควรเกลียดตัวเองที่ไร้ความสามารถ เกลียดเซวียซานที่ใจดำอำมหิต หรือเกลียดเจียงหยวนที่ตัดใจจากเขาได้อย่างเลือดเย็นกันแน่?เจียงหยวนพยายามจะผลักเขาออก แต่เหยียนอี้หรูกลับคว้าเธอไว้แน่นอีกครั้งเขาโกรธจนขบฟันแน่น “เธอร้อนเงินมากเลยเหรอ? ทำไมต้องมาทำงานแบบนี้ด้วย?”“เธอไม่ใช่ทำงานในตงจิ่นแล้วเหรอ? ทำไมยังทำตัวตกต่ำแบบนี้อีก?”เจียงหยวนใจห

  • เธอยั่วเกินต้าน ท่านประธานคลั่งรัก   บทที่ 38 เลวแล้วยังบ้าอีก

    เจียงหยวนก็รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แต่ก็โทรออกไม่ได้เช่นกันห้องที่ปิดสนิท แสงไฟก็สลัว ๆ หน้าต่างฝั่งตรงข้ามก็ถูกขึงตาข่ายแน่นหนา ต่อให้มีปีกก็หนีไปไหนไม่ได้สวี่ฮุยด่าตัวเองว่าโง่ที่หลงกดจนได้ พลางเตะประตูเต็มแรงซ้ำ ๆ อย่างไม่ยั้งเจียงหยวนพยายามตั้งสติคิดให้ได้ ว่าวันนี้ใครกันแน่ที่วางกับดัก จะเล่นงานเธอหรือพี่ฮุยกันแน่?ชื่อแรกที่แวบขึ้นมาในหัวคือฉินเป้า แต่พอคิดอีกทีก็ไม่น่าเป็นไปได้ เขาก็แค่นักเลงข้างถนน ฉินเป้าเคยโดนเหลียงโจวเหิงเล่นงานจนสาหัส คงไม่กล้ากลับมาก่อเรื่องซ้ำอีกแต่ถ้าไม่ใช่เขา แล้วพวกเธอยังเคยไปล่วงเกินใครอีกล่ะ?ในหัวของเจียงหยวนค่อย ๆ ผุดชื่อหนึ่งขึ้นมา แค่นึกถึงชื่อผู้หญิงคนนั้น ร่างกายเธอก็เย็นชาไปหมดจู่ ๆ ก็มีเสียงไขกุญแจดังมาจากด้านนอกประตูเสียงชายคนหนึ่งถามขึ้น “เธออยู่ข้างในใช่ไหม?”“ใช่” พร้อมกันนั้นเอง ประตูก็ถูกคนเปิดออกจากข้างนอกแสงจ้าจากทางเดินสาดเข้ามาในห้องสลัวจนต้องหรี่ตาลงเจียงหยวนขมวดคิ้วแน่น พยายามฝืนลืมตา สบตากับชายร่างสูงที่เพิ่งก้าวเข้ามาที่แท้คือเหยียนอี้หรูเจียงหยวนจ้องหน้าเขาเขม็ง กำหมัดแน่น ความโกรธแล่นพล่านจากอกขึ้นถึงหัว

  • เธอยั่วเกินต้าน ท่านประธานคลั่งรัก   บทที่ 37 มีของดีไม่รู้จักใช้

    อินตงไม่สนใจคำพูดของเหลียงโจวเหิงเหลียงโจวเหิงเดินมาหยุดตรงหน้าโต๊ะทำงาน จ้องมองอินตงแล้วถามว่า “นายคิดยังไงกันแน่? ถ้านายรำคาญเธอจริง ๆ ด้วยนิสัยของนาย ป่านนี้คงไล่เธอออกไปนานแล้ว ทำไมถึงยังเก็บเธอไว้ให้เดินวุ่นวายอยู่ใกล้ ๆ แบบนี้?”“นายก็รู้ว่าเธอตั้งใจจะเข้าหานาย นายก็เก็บเธอไว้แต่ก็ไม่คิดเล่นด้วย รู้ไหม? แบบนี้มันเรียกว่าของดีอยู่ในมือแต่ไม่รู้จักใช้ชัด ๆ”อินตงเงยตามามองสบตาเขาครู่หนึ่ง “มันขัดหูขัดตานักเหรอ??”เหลียงโจวเหิงยิ้มมุมปาก “ฉันหมายถึง ถ้านายไม่คิดจะเอาจริง ก็อย่ากั๊กไว้ให้คนอื่นเสียเวลา ฉันบอกนายตั้งแต่แรกแล้ว ว่าเห็นยัยนี่ครั้งแรกก็ถูกชะตา นายเคยเห็นฉันอดทนกับผู้หญิงคนไหนได้นานขนาดนี้ไหมล่ะ? ฉันกลัวว่าสุดท้ายจะอดใจไม่ไหวจริง ๆ เว้นแต่นายจะพูดมาตามตรงว่า ผู้หญิงคนนี้ นายเองก็ชอบเธอ”อินตงก้มหน้าลงด้วยสีหน้านิ่งเรียบ “งั้นนายก็ลองดูสิ”เหลียงโจวเหิงยังไม่แน่ใจนัก ว่าคำพูดของเขาเมื่อครู่เป็นคำขู่หรือเปล่า เขาจึงจ้องมองใบหน้าของอินตงอยู่ครู่หนึ่ง จู่ ๆ ก็ยิ้มกว้างออกมา “โอเค เข้าใจแล้วล่ะ”เจียงหยวนตั้งใจหลีกเลี่ยงที่จะยุ่งเกี่ยวกับอินตงให้มากที่สุด กลางวันเธอทุ

  • เธอยั่วเกินต้าน ท่านประธานคลั่งรัก   บทที่ 36 ไม่มีผู้หญิงกินข้าวไม่ลง

    จู่ ๆ เขาก็เงยหน้าขึ้นมามองเธอแวบหนึ่งเจียงหยวนรักษาสีหน้าให้เรียบเฉย ก้มตัวเล็กน้อย แล้ววางแฟ้มรายงานลงบนโต๊ะตรงหน้าเขาอินตงหยิบรายงานขึ้นมาดูผ่าน ๆ พลางก้มหน้าถามเสียงเรียบว่า “ใครใช้ให้เธอมา?”เจียงหยวนตอบตามตรง “ผู้อำนวยการหยาง เขาบอกว่าคุณต้องการดูรายงานค่ะ”เขายังคงไม่เงยหน้าขึ้น “ฝ่ายการเงิน ไม่มีคนอื่นแล้วหรือไง?”เจียงหยวน “ฉันไม่มีสิทธิ์ขัดคำสั่งของหัวหน้า ถ้าคุณไม่พอใจขนาดนี้ หวังว่าคุณจะบอกผู้อำนวยการหยางเอง ให้เรียกคนอื่นมาแทนในครั้งหน้า”เธอสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดต่อ “ฉันเองก็จะพยายามหลีกเลี่ยงไม่ให้ต้องทำงานเกี่ยวข้องกับคุณ แต่ถ้าบังเอิญเจอกันขึ้นมา ฉันก็จนปัญญา ถ้าคุณรำคาญจนทนไม่ไหว จะไล่ฉันออกก็เชิญ แต่เงินชดเชยตามสิทธิ์ ฉันจะเอาครบทุกบาท” เธอพูดจบก็หมุนตัวจะเดินออกไปทันที“หยุดเดี๋ยวนี้”เสียงเขาดังขึ้นจากข้างหลังเจียงหยวนยืนรอฟังโดยแทบไม่กล้าหายใจเสียงของเขาดังมาแบบเรียบเฉย “เธอลาออกเองไม่ง่ายกว่าหรือไง?”แรงอัดจากปอดพุ่งขึ้นถึงลำคอ เจียงหยวนหันขวับ ถามกลับด้วยความโมโห “แล้วทำไมต้องเป็นฉันที่ต้องลาออกด้วย?”สีหน้าเขายังเรียบเฉย ไม่ทุกข์ไม่ร้อนแม

  • เธอยั่วเกินต้าน ท่านประธานคลั่งรัก   บทที่ 35 สองขาเดินไปพร้อมกัน

    หยางหมิงวางสาย แล้วจ้องหน้าจอโทรศัพท์อยู่พักหนึ่ง จากนั้นจึงโทรหาเจียงหยวนอีกครั้งเจียงหยวนรับสายด้วยความประหลาดใจ ไม่นึกว่าหยางหมิงจะโทรกลับมาอีก แต่ที่น่าตกใจกว่าคือ หยางหมิงเสนอให้เธอได้บรรจุเป็นพนักงานประจำทันที แถมยังปรับเงินเดือนเป็นสองแสนห้าหมื่นบาทต่อเดือนในความเป็นจริง ถ้าตัดปัจจัยอื่น ๆ ออกไป งานที่เธอทำตอนนี้ตรงกับสาขาที่เรียนมา แถมตงจิ่นก็เป็นบริษัทที่มีศักยภาพสูงมาก สำหรับเส้นทางอาชีพในอนาคตแล้ว จุดเริ่มต้นแบบนี้ถือว่าสูงมากเลยทีเดียวสำหรับเด็กจบใหม่จากมหาวิทยาลัยชั้นนำ เงินเดือนระดับนี้ถือว่าไม่น้อยเลย เจียงหยวนจึงตอบกลับไปในสายว่า ขอกลับไปคิดดูก่อนพอสวี่ฮุยกลับมาถึงบ้าน เจียงหยวนก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟังว่า “พี่ฮุย ถ้าหนูทำงานประจำตอนกลางวัน แล้วรับงานนอกตอนกลางคืน เดือนหนึ่งจะหาเงินได้ครบหนึ่งล้านห้าแสนบาทไหมคะ?”สวี่ฮุยจ้องเธออยู่พักใหญ่ ก่อนจะพูดขึ้น “พี่เข้าใจว่าเธอรีบหาเงินใช้หนี้ แต่ในสายงานนี้น่ะ ถ้าเธอก้าวขาเข้ามาครบสองข้างเมื่อไหร่ วันข้างหน้าจะถอนตัวออก มันแทบเป็นไปไม่ได้เลย เธอจบจากมหาวิทยาลัยดัง ในเมื่อมีทางเลือกดี ๆ ตั้งเยอะ ก็อย่าไปตัดทางเดินอนาคต

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status