แชร์

บทที่ 17

ผู้เขียน: Meowmao
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-09-13 02:46:48
ตุบ!

พอเธอหันมองหน้าผู้หญิงที่นอนบนโซฟา ของที่เธอถือมาก็ถึงกับร่วงลงพื้นทันที ผมรีบจับไหล่เธอเอาไว้เบา ๆ หากเกิดอะไรขึ้นจะได้ช่วยได้ทัน

“วะ…วิน...ผู้หญิงคนนี้…”

ผมเปลี่ยนจากจับไหล่หยกเป็นกอดเอาได้ทันทีที่เสียงของเธอเริ่มั่นไหว ไม่นะหยกหายดีแล้วแท้ ๆ เธอจะกลับไปเป็นแบบนั้นอีกงั้นเหรอ

“วิน ปล่อยหย
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • เธอเป็นของผม   บทที่ 86

    วันนี้ดารินทร์มาทำงานสายสิบห้านาที มาถึงบริษัทก็รีบหอบเอางานที่ทำได้เพียงน้อยนิดไปส่งให้กับพี่ ๆ ที่ทำงานในส่วนต่าง ๆ ทันที พลางบอกอีกด้วยว่าวันนี้เธอจะเป็นคนลงมาเอางานให้พวกเขา ไม่ต้องมีใครขึ้นไปแล้ว“แล้วสรุปคุณวินทัพแกล้งอะไรน้องรินอีกล่ะเนี่ย พี่งงไปหมดแล้วนะ”อรสาเอ่ยถามในขณะที่รับเอกสารมาจากคน

  • เธอเป็นของผม   บทที่ 85

    เมื่อดารินทร์ลืมตาตื่นขึ้นมา ก็พบกับความว่างเปล่าอีกครั้งดารินทร์หยัดกายลุกขึ้นนั่ง วันนี้เธอตื่นสายกว่าทุก ๆ วัน เธอมองดูนาฬิกาตรงหัวเตียงพบว่าตอนนี้เป็นเวลาเจ็ดโมงกว่าแล้ว เธอหันกลับมามองรอบ ๆ ห้อง ความรู้สึกที่คุ้นเคยกลับมาอีกครั้งเขาไปแล้วไปเหมือนทุก ๆ ครั้งที่เขามักมาหาเธอ ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ว

  • เธอเป็นของผม   บทที่ 84

    รสายืนมองรถจักยานยนต์ตรงหน้าก่อนจะมองเจ้าของรถที่ยืนภูมิใจไปกับลูกชายคันเก่งของตัวเอง“ฉันว่า ฉันให้คนที่บ้านมารับดีกว่า” รสาพูดแล้วหยิบโทรศัพท์ออกมาแต่ก็ถูกแย่งจากมือไป“อย่ามาเทกันเหอะ ทำไมแค่มอไซด์นั่งไม่ได้เลยเหรอ?” เรย์เลิกคิ้วถามรสาทำท่าจะคว้าโทรศัพท์ตัวเองคืน แต่เรย์กลับเอี้ยวตัวหลบแล้วยัดโ

  • เธอเป็นของผม   บทที่ 83

    “กรี้ด! ปล่อยนะไอ้บ้า!” รสากรี๊ดเสียงหลงเพราะเรย์เดินมาโอบรอบคอรสาก่อนจะเอาคุกกี้ในมือที่กอบโกยมาจากพื้นพยายามยัดเข้าปากของรสาเขาไม่ได้อยากทำแต่ก็เพราะหมันไส้คนตัวเล็ดที่ทำกับเขาแบบนี้“ไอ้บ้า! ปล่อยนะ!” รสาดิ้นพล่าน ๆ อยู่ในอ้อมแขนของเรย์ มือเล็กปัดป่าย ใบหน้างามก็หันหนี“กินเข้าไปสิ ก้อนหินนี่อร่

  • เธอเป็นของผม   บทที่ 82

    “เหรอคะ? ถ้างั้นคุณวินทัพจะชายตามองคนแบบไหนเหรอคะ? แบบคุณเหรอคะ? แน่ใจเหรอคะ?” ถึงแม้คำถามของดารินทร์จะดูไม่มีอะไร แต่สายตาและน้ำเสียงกลับทำให้อีกฝ่ายหน้าชาได้ดารินทร์มองตั้งแต่แรกแล้วว่าวินทัพไม่ได้อะไรกับผู้หญิงคนนี้เลยสักนิดวันนั้นที่เขาทำก็เพื่อทำให้เธอรู้สึกแย่เท่านั้น แต่พอมันไม่ได้ผล เขาจึงไ

  • เธอเป็นของผม   บทที่ 81

    วันนี้เป็นวันที่ดารินทร์ทำงานได้น้อยที่สุดเท่าที่ทำมาเลย สมาธิในการทำงานถดถ่อยลงอย่าฃเห็นได้ชัด เพราะอะไรน่ะเหรอ เพราวินทัพเอาแต่จ้องเธออยู่ได้ แถมคนที่ชื่อรสาก็จ้องเธอด้วยไม่ต่างกันทุกคนในแผนกงง แม้แต่มีนาเลขาของวินทัพก็ยังอึ้งรับประทานเลย จู่ ๆ เธอก็ได้มาทำงานที่ห้องของประธานของบริษัท เป็นใครไม่ต

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status