Share

บทที่ 63

Author: Meowmao
last update Huling Na-update: 2025-10-13 14:19:43
ตอนนี้ดารินทร์นั่งรอเขาอยู่ในห้องทำงานจนถึงห้าทุ่มแล้ว เขาไม่มาเสียที ไม่รู้ไปทำอะไรถึงไหนต่อไหน ถึงได้ปล่อยเธอเอาไว้แบบนี้

“ลืมแล้วหรือไง”

พึมพำกับตัวเองก็บอกแฟ้มตรงหน้าด้วยความขุ่นมัว โดยไม่ได้รู้เลยว่าตอนนี้ภายในห้องไม่ได้มีแค่เธออีกต่อไปแล้ว แต่มีบุคคลที่เป็นเจ้าของห้องกำลังมองการกระทำของเธอ
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • เธอเป็นของผม   บทที่ 160

    “กูจะไปหาริน…ปล่อยกู! กูจะไปหาเมียกู!” เสียงแหบพร่าตะโกนลั่นรถ มือใหญ่ทุบเบาะหน้าไม่ยั้ง สีหน้าบึ้งตึงจัดราวกับว่าหากไม่ทำในสิ่งที่เขาต้องการคงต้องมีการนองเลือดกันแน่ ๆ “ไอ้วิน มึงใจเย็น ๆ ก่อนไอ้ห่า!” แม็กพยายามกดไหล่เพื่อนเอาไว้ แต่ยิ่งห้ามก็ยิ่งเหมือนราดน้ำมันลงกองไฟเข้าไปสุมมากกว่าเดิม“ไม่! กู

  • เธอเป็นของผม   บทที่ 159

    @ไนท์คลับ“มันมานานหรือยัง?” กันต์เอ่ยถามพนักงานที่อยู่ภายในห้องวีวีไอพีของพวกเขาเพื่อคอยดูแลพวกเขาเป็นการส่วนตัวด้วยน้ำเสียงที่เป็นกังวล“มาตั้งแต่เมื่อวานตอนดึก ๆ ครับ” พนักงานหนุ่มรายงานความเป็นจริงออกไป ทำเอาทั้งกันต์และแม็กถึงกับตกใจ เพราะนี่มันเย็นของอีกวันเข้าแล้ว“แล้วมันก็กินเหล้าอยู่แบบนั้

  • เธอเป็นของผม   บทที่ 158

    @บริษัท GFดารินทร์นั่งรออยู่ในห้องทำงานของวินทัพด้วยหัวใจที่เต้นแรงผิดจังหวะ ความเงียบในห้องยิ่งทำให้ความรู้สึกอึดอัดกดทับแน่นขึ้นทุกวินาที เธอไม่รู้แน่ชัดว่าเขารู้ความจริงทั้งหมดแล้วหรือยัง แต่สีหน้าในวันนั้น…สีหน้าที่เหมือนโลกทั้งใบของเขาถล่มลงตรงหน้า มันฟ้องชัดเจนเกินกว่าจะปฏิเสธได้เขารู้แล้ว แ

  • เธอเป็นของผม   บทที่ 157

    เสียงฝนโปรยปรายกระทบกระจกหน้ารถดังสม่ำเสมอทั้ง ๆ ที่วันนี้ไม่มีวี่แววว่าฝนจะตกด้วยซ้ำ…แต่พอเธอออกมากลับพบว่าฝนกำลังตกอยู่อย่างหนักราวกับอยากจะตอกย้ำความเจ็บปวดของเธอ… ถนนเบื้องหน้าพร่าเลือนราวกับหัวใจของเธอในตอนนี้ ภาพตึกบริษัทของเขาค่อย ๆ ถอยห่างออกไป แต่ความเจ็บปวดกลับยิ่งทวีคูณขึ้นทุกวินาทีเธอไม

  • เธอเป็นของผม   บทที่ 156

    @โรงพยาบาลวินทัพยืนอยู่หน้าห้องพักฟื้นของดารินทร์ร่วมชั่วโมงแล้ว เขาไม่กล้าเข้าไปด้านในไม่กล้าแม้แต่จะเข้าไปขอโทษเธอผู้หญิงที่เขาทำร้ายจิตใจมาตลอดหลายปี แถมตอนที่เธอลืมเรื่องทุกอย่างไปแล้ว เขายังกลับมาทำให้เธอเจ็บปวดซ้ำแล้วซ้ำอีก…เขามองรูปถ่ายในมือถือที่ที่เคยแอบถ่ายรอยยิ้มของเธอเอาไว้ จ้องมันอยู

  • เธอเป็นของผม   บทที่ 155

    @โรงพยาบาลตอนนี้ดารินทร์ถูกพาเข้าห้องพักฟื้นเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ร่างบางนอนแน่นิ่งอยู่บนเตียงสีขาวสะอาด ผ้าห่มถูกดึงขึ้นมาคลุมถึงหน้าอก ใบหน้าที่เคยซีดเผือดก่อนหน้านี้ดูดีขึ้นเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เสียงเครื่องวัดชีพจรดังเป็นจังหวะสม่ำเสมอ ติ๊ด…ติ๊ด… คล้ายจะย้ำเตือนว่าหัวใจของเธอยังเต้นอยู่ แต่สำหรั

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status