เจ้าสาววันฮาโลวีน

“ดี”

“…”

“จู่ๆ ก็เป็นชู้”

“…”

“อะไรของมึงเนี่ยไอ้หมอฟิน ตาก็ลอย เกิดมาเพื่อเย็ดคนไข้ตัวเองเร๊อะ!”

“ขอเกลือแร่ผสมไข่ลวกหน่อย น้ำจะหมดตัวอยู่แล้วโดนนมฟาดหน้าจนสมองกลับหมด..จริงสิไอ้หมอแจ๊ะ เราทำอะไรเหี้ยๆ กันไว้บ้างวะ ทำไมยัยนมโตนั่นเอาแต่ว่ากูเจ้าชู้”

“โอ้~ก็น่าจะมีเรื่องเดียวเรื่องที่เอาดะ ผ่านแก๊งกีกี้มานับไม่ถ้วนไม่แปลกที่จะโดนสาวเขม่น หัวกรวยโชกโชนแข็งแกร่งดุจหินผา”

“พูดเหี้ยไรเนี่ยแล้วนี่ซื้อชุดสูทขาวมาทำไม”

“น้องเมียจะแต่งงาน”

“อ้าวพี่โอ๋มีน้องเหรอ?”

“อือ พึ่งรู้เหมือนกันกูไม่ค่อยสนใจครอบครัวของเมียมนุษย์ป้า ก็เลยไม่รู้ ไม่เคยเจอด้วยตอนแต่งก็วุ่นวายรวดเร็วงงไปหมดจำไม่ได้ใครเป็นใคร เคยได้ยินว่าโดนจับแต่งานทางธุรกิจ เมียกูก็เกือบ แต่มาเอากะกูก่อน พ่อตาถึงเขม่นสุดๆ”

“อ้อ..วันไหนนะ”

“วันนี้ไง”

(วันเดียวกับยัยนั่นเลย)

“แบบนี้เมียมึงก็ยุ่งสินะ”

“เออ ทำไม?”

“แดกเหล้ากันป้ะ~”

“สภาพหำถลอกงี้นะอยากจะเด้าอีก พ่อแม่เป็นกระต่ายหรือไง ขี้เอาชะมัด มีเพื่อนเลวๆ แบบมึงนี่เองกูถึงชอบเด้าไปด้วย”

“กูบอกว่าแดกเหล้า มึงสิไอ้ลามก ตอนเรียนปีหนึ่งกูเรียบร้อยสุดจ้ะ มึงนั่นแหละส่งคลิปโป๊มาให้กูดูจนใจแตก”

“อ้อ เหรอ~ ไม่เห็นจำได้เลย”

“ตอแหล!”

“เดี๋ยวเมียกูรู้”

“พี่โอ๋จะว่าอะไรมึงเขาตามใจมึงจะตาย”

(กูเนี่ยแหละจะตาย)

“ไปเถอะน่ากูอยากเมาวันนี้ยัยฟาร์มนมจะแต่งงานกูคิดอะไรไม่ออกเลยเนี่ย”

“ก็ด้ะ~ จำใจทำนะไม่ได้เต็มใจ”

“หน้าบานขนาดนั้นหำตั้งรอเลยสิ”

“หยาบคายไปทำงานดีกว่า”

ตกดึก

"อะไรของมึงเนี่ยดื่มไปดูนาฬิกาไปใจลอยไปถึงดาวอังคารแล้วมั้ง"

"ไอ้หมอแจ๊ะ มึงรักพี่โอ๋ไหม?"

"รักก็บ้าแล้วกูโดนจับทำผัวนะ"

"หลังแต่งงานมึงเอากับเค้าป้ะ"

"เอ่อ ..ไม่รู้สิจำไม่ได้"

"ชีวิตแต่งงานเป็นไงวะ?"

"ถามทำไม? ไม่รู้สิ ก็ปกตินะอย่างที่มึงเห็นเข้ากับแม่กูได้แล้วก็เอ็นดูกูเหมือนลูกหลานเชยๆ เฉิ่มๆ แต่ก็ดี"

"มึงว่าอย่างกูจะมีครอบครัวได้ไหมหมอแจ๊ะ"

"อู้ว~จะไป เลสคิลอิทเลิฟอ่อ มึงอยากมีเมียเป็นตัวเป็นตนเหรอไอ้หมอ?"

(เกรงว่าจะไม่ได้มีแค่เมียอาจจะมีเบบิ เบบิ เบบี้ โบ๊ววว ด้วยนี่ซี้)

"ถ้ามึงเอาใครไม่ได้ชีวิตนี้มีแต่มาโนชญ์อยากได้จนตัวสั่นก็ไปหาเขาซะ ไปสารภาพรักก่อน ค่อยว่ากันอาจจะโดนตีนผัวเขานิดหน่อยเดี๋ยวกูรักษาให้ลุยเลยเพื่อน"

"พลังบวกเชิงลบก็มึงนี่แหละไอ้หมอแจ๊ะ มึงเคยบอกรักเมียเหรอ ยังจะมีหน้ามาพูด"

"เออน่า จู๋ของเราใช้ซะ"

"สัด.."

"แม่งมึนอีกละพักนี้กูคออ่อนไปมั้ยวะไอ้หมอฟิน ไอ้ หมอ อ้าว ไปไหนแล้ววะ..หมอ ไอ้หมอ!"

"ไอ้หมอฟินมันจะรีบไปไหนวุ่นวายกับนมอยู่นั่นเมียกูไม่มีนมกูยังไม่เดือดร้อนเท่ามึงเล้ย ให้ตายเถอะ"

.

.

ตึกๆๆๆๆๆ

เท้าหนักกระทบพื้นดังไปตามทางที่เต็มไปด้วยผู้คนย่านร้านเหล้า คึกคักคึกครื้นเพราะตรงกับวันฮาโลวีนมีผู้คนมากมายฉลองกันราวกับเป็นวันปล่อยผีจริงๆ

ผู้คนดื่มกินแต่งกายแฟนตาซียิ้มแย้มอย่างมีความสุข ร่างสูงสมส่วนสวมเชิ้ตเปียกเหงื่อชุ่มจากการรีบวิ่งจนมันกล้ามอกแน่นลู่ลงมาถึงกางเกงแสล็คสีดำปะปนกับฝูงชน หมอหนุ่มก้าวขายาวเดินเร็วแทรกฝูงชนไปยังตึกสูงชั้นดาดฟ้าอันเป็นจุดหมายปลายทางเพราะมีงานแต่งงานของใครบางคนอยู่บนนั้น

กึก..

ขายาวหยุดลงท่ามกลางผู้คนเสียงเพลงและแสงสี ตรงหน้าเขามีร่างที่คุ้นตาสวมชุดเจ้าสาวเกาะอกชายกระโปรงยาวลากพื้นที่ถูกโอบอุ้มด้วยเรียวแขนเรียวขาว ใบหน้างดงามสวยสดกว่าใครในสายตาคุณหมอหนุ่มผู้เลือกมากเรื่องเยอะไม่ว่าคนตรงหน้าจะผ่านมีดหมอมาสักแค่ไหน ในตอนนี้ทุกอย่างที่เป็นม่านนภาก็ทำให้คุณหมอศัลยกรรมหลงรักไปแล้ว..ทั้งใจ

"น่านนภา ทำไมคุณ..มาอยู่ตรงนี้"

เสียงหอบหนักจากการสาวเท้าวิ่งมาพักใหญ่ท่ามกลางแสงไฟประดับผู้คนในชุดแฟนตาซีเดินผ่านไปมาขวักไขว่เต็มทางเดิน

"หมอฟิน คุณมาได้ไง"

เจ้าสาวคนสวยปาดน้ำตาลวกๆ จนเครื่องสำอางเยิ้มยืดคล้ายปีศาจเจ้าสาวกลมกลทนไปกับงาน ดวงตาสั่นระริกมองร่างสูงด้วยความสับสน

"ผม มาหาคุณ คุณยังไม่ได้เข้าพิธีแต่งงานใช่มั้ย"

หมอฟินขยับเข้าใกล้ร่างเล็กยืนชิดจนได้ยินเสียงหัวใจตัวเองดังทับเสียงดนตรีวันฮาโลวีน สายตาเต็มไปด้วยความร้อนลนกลัวจะสายเกินไป

"เข้า..ไปแล้ว"

ริมฝีปากเล็กเปื้อนลิปสติกสั่นเทา เอ่ยด้ววน้ำเสียงแผ่วเบา

"คุณแต่งงานไปแล้วเหรอ?"

คำถามขาดห้วงเบาหวิวเอ่ยขึ้น

"เปล่าฉันวิ่งออกมาตอนจะสวมแหวน" เบลชูนิ้วเรียวเปลือยเปล่าให้คนตรงหน้าดูพลันรอยยิ้มหล่อเหลาก็ปรากฎขึ้น

"ทำไมคุณ.."

"ฉันอาการไม่ดีก็เลย คิดว่า..อาจจะต้อง หาหมอ"

เบลหัวเราะแห้งทั้งที่น้ำตายังเกาะขนตา

"ผมว่าคุณต้องอยู่กับผม..ไม่สิอยู่กับหมอหมอนั่นก็คือผม อยู่กับผม…ผมชอบคุณ ผมว่าผม..รักคุณ"

"...หมอฟิน"

"ผมอยากมีครอบครัว อยากมีคนรัก ผม.."

มือใหญ่กำแน่นข้างลำตัว การสารภาพรักในวัยผู้ใหญ่ไม่ง่ายเลย

"ฉัน…ไม่ชอบคนเจ้าชู้" เสียงเบาหวิวเอ่ยขึ้นแม้จะก้มหน้ามอง ปลายเท้าดำปี๋ที่เปลือยวิ่งมา

"ผมว่าผมหยุดได้ ผมหยุดมันได้ ในอนาคตผมอยากอยู่กับลูก อยากอยู่กับคุณ มีครอบครัว..ของเรา" สองมือคู่หนาแตะข้างแก้มใสกอบกุมแผ่วเบา

"หมอ.."

"แต่ผมรักคุณก่อนที่จะรู้ความจริงเรื่องคุณเป็นผู้หญิง ผมรักใครไม่ได้เลย ...นอกจากคุณ"

"ฉันเป็นคนขี้หึง" มือเล็กกำแขนตัวเองแน่น

"ได้.. ผมรับได้" เขาตอบทันที ไม่คิด ไม่ลังเล

"ฉันเป็นคนงี่เง่าเอาแต่ใจ"

"ผมอยากอยู่กับคุณ..เบลผมอยากอยู่กับคุณ"

เสียงเรียกชื่อหนักแน่นจนใจสั่นแรงแทบละลายสายตาคู่สวยจ้องมองคนตัวสูงเบะปากขึ้นทุกที

"ฮึ่ก บ้าชะมัด ทำไมต้องมาชอบหมอด้วย"

น้ำตาหยดลงบนพื้นคอนกรีตที่เปียกฝน เธอปิดหน้าอับอายหมดหนทางต่อกรกับคนตรงหน้า คนเจ้าชู้ที่กะจะฟันแล้วทิ้งบ้าง

"ผม..ขอโทษ ผมอยากอยู่กับคุณนะ ผมรักคุณ"

หมอฟินเผลอเอื้อมแตะไหล่เล็กที่สั่นแรงจนน่ากลัวกลัวเธอแตกสลายไปกับลมหนาว

"ฮึก ฮืออออ"

เสียงสะอื้นสั่นสะท้านจนไหล่สั่นหมอฟินเข้าโอบเอวบางรั้งเข้าหาร่างแกร่งแสนอบอุ่น

"เบลผมรักคุณ" คำบอกรักชัดเจนกว่าเสียงใดดังขึ้นข้างใบหูขาว ชัดเจนจนกลบทุกเสียงเซ็งแซ่จนหมดสิ้น

"ฮืออออ ไอ้หมอบ้ากาม ฉัน ฮึ้ก ฉันก็รักคุณ"

เธอเงยหน้าขึ้นทั้งน้ำตา ปากด่า

แต่หัวใจกลับยกธงยอมแพ้อย่างราบคาบ