ตั้งแต่เมื่อไรกันนะที่เธอวิ่งไล่ตาม 'เขา' อาจจะเป็นวันนั้นที่เธอเปิดประตูเข้าไปในห้องน้องสาวแล้วเจอ เจ้าหมีแฮรอตสีน้ำตาลขนปุย .. ดูยังไงก็ไม่ใช่ของราคาถูก.. น้องสาวคนละแม่แบบวาลุกานะเหรอ..จะมีปัญญาซื้อ ถ้าไม่ใช่ตุ๊กตาที่เธอเบื่อแล้วยกให้.. น้องทรายแทบจะไม่เคยมีตุ๊กตาเลย
'ตุ๊กตานั้นมาจากไหนอะ'เสียงหวานถามขึ้น
ส่งผลให้คนตัวโตกว่าในชุดนักเรียนรัฐบาลอันดับ1ของประเทศ ที่กำลังนั่งทำการบ้านอยู่เงยหน้าขึ้น แก้มใสซับสี
'พี่เพลิง..พี่ชายน้ำซื้อมาฝากค่ะ'
'น้ำ? ที่ทรายบอกว่าเป็นเพื่อนใหม่นะเหรอ'
'ใช่ค่ะพี่ฟ้า..พี่เพลิงเรียนอยู่ที่อังกฤษ.. พี่เขาซื้อมาฝากน้ำ..เลยซื้อมาฝากทรายด้วย'
'อ้อ แค่ของแถม' คนพูดไม่คิดอะไร..แต่คนฟัง..ฟังแล้วสะดุดหู ก่อนที่คนเป็นพี่จะเปลี่ยนเรื่อง
'พี่คุ้นๆ ว่าน้ำนามสกุล..จารวรี หรือเปล่า'
'ใช่ค่ะ พี่ฟ้ารู้ได้ยังไง'น้องสาวถามด้วยความแปลกใจ
'พี่เห็นในสมุดรวมภาพม.1ของทรายไง'ดวงตาของอัปสรหลุบลง ก่อนจะถามต่อ
'บ้านน้ำเป็นเจ้าของห้าง xxx ใช่ไหม'
'ใช่ค่ะ'
"ฮัดด...ชิ้ว"ร่างขาวผ่องอมชมพูในชุดนักศึกษาจามไม่หยุด สายชลรีบส่งกระดาษทิชชูให้เพื่อนรัก จมูกของเพื่อนสาวแดงระเรื่ออากาศช่วงเช้าวันนี้ค่อนข้างเย็นสบาย มีนักศึกษาหลายคนนั่งพักกันที่ลานม้าหินอ่อนของคณะ เตรียมตัวเข้าเรียน section ต่อไป"ทรายเป็นโควิดหรือเปล่าเนี่ย""ไม่น่าเป็นนะ เมื่อเช้าเราเทสแล้ว"เสียงหวานแย้งเพื่อน สายชลมองหน้าเพื่อนรักด้วยความเป็นห่วง..ช่วงนี้วาลุกาหน้าออกซีดๆ เพลียๆ คงเพราะทำงานหนักเป็นแน่"น้ำว่าทรายควรพักบ้างนะ ทรายรับจ๊อบมากเกินไปหรือเปล่า" น้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใยวาลุกาลูบหน้าตัวเอง.. ช่วงนี้เธอโทรมขนาดเพื่อนรักทักเลยหรือเนี่ย..แต่ไม่ทันได้พูดอะไรต่อ... สาวน้อยร่างป้อมเพื่อนสนิทอีกคนในแก๊งก็ถือข้าวของพะรุงพะรังเข้ามาเสียก่อน.. วาลุกาลุกไปช่วยเพื่อนถือของด้วยความมีน้ำใจ"ว่าไงจ๊ะยัยทราย วันนั้นฉันโทรหาไม่ยอมรับสายนะ.. ติดต่อยากติดต่อติดต่อเย็นจริงๆ นะเรา""โทษทีนะครีม พอดีช่วงนี้ทรายยุ่งๆ นะ"เสียงหวานขอโทษขอโพยเสียงเบา ดวงตาคู่สวยหลุบลงแบบคนรู้สึกผิด"อื่อ ช่างมันเหอะ พอดีครีมจะโทรชวนทรายไปกินหมูกระทะเท่าน
หลังจากกินข้าวเสร็จ..เธอกับเขาช่วยกันเก็บโต๊ะ.. ถ้วยชามถูกล้างเก็บเป็นระเบียบ วาลุกาค่อนข้างแปลกใจ..คนตัวโตทำงานบ้านเป็น.. ใบหน้าหล่อยิ้มอ่อนๆ เหมือนรู้ว่าคนข้างๆ คิดอะไรอยู่"พี่ไปอยู่ต่างประเทศตั้งแต่เด็ก..ที่นู่นอะไรก็ต้องทำเอง.. ไม่อยากทำเป็นก็ทำเป็นค่ะ""แล้วพี่เพลิงเหงาไหมคะ"น้ำเสียงหวานสงสัย มือขาวผ่องลูบแก้มอย่างปลอบประโลม อัคนีกุมมือคู่สวยไว้ ..ก้มจูบอย่างทะนุถนอม"ก็มีบ้างค่ะ.. แต่วันๆ หนึ่งมีเรื่องให้ทำมากมาย..บางทีก็ลืมเรื่องเหงาไปเลย..อีกอย่างก็สนุกดี ได้ทำอะไรที่ไม่เคยทำ""เป็นทราย..ทรายคงเหงาแน่เลย..แปลกที่ขนาดนั้น"หน้าสวยมู่ทู่ อัคนีอดใจที่จะบีบจมูกน้อยๆ ไม่ได้สายตาคมกวาดตามองร่างขาวผ่องอมชมพู วันนี้น้องทรายมัดผมม้าไว้ข้างหลัง ใบหน้าสวยใสไร้เมคอัพ ..ชุดนิสิตนักศึกษาพอดีตัว คู่กับกระโปรงพลีทยาวถึงเข่า.. ทำให้หญิงสาวดูเหมือนกับนักศึกษาปีที่1 แทนที่จะเป็นนักศึกษาใกล้ฝึกงาน เขาเอนกายโอบกอดเธอไว้บนโซฟา"น้องทรายใส่ชุดนักศึกษา..น่ารักจัง"อัคนีส่งสายตาวิบวับมาให้ เล่นเอาสาวน้อยเขิน ..เนื้อตัวสาวสั่นระริก
เช้าวันต่อมาหน้าหอพักรวมรักรวมโชคดีมีสุข..หญิงสาวหุ่นนาฬิกาทราย.. ผมดำยาวถูกถักเป็นเปียเดียว ใบหน้าหวานไร้เมคอัพ ชุดเดรสลายดอกไม้ทำให้หญิงสาวดูอ่อนหวานกว่าปกติ เธอกำลังยืนขาสั่นอยู่หน้าหอพักเก่ากว่าพี่เพลิงจะยอมปล่อยเธอออกมาได้.. เล่นเอาขาเรียวสวยสั่นระริก.. เนินโหนกสวยเยิ้มฉ่ำ.. เนื้อตัวเธอเต็มไปด้วยรอยจ้ำ.. เพื่อประกาศความเป็นเจ้าของ เธอคิดแบบกลุ้มใจถ้าเพื่อนรักเห็นเธอจะแก้ตัวยังไงดีรอได้ไม่นานรถมินิคูปเปอร์สีชมพูของสายชลก็มาจอดริมถนนที่เธอยืนอยู่.. และคนขับไม่ใช่ใครอื่น.. พี่เคน แฟนของยัยน้ำเพื่อนรักเธอนั่นเองวาลุกาไหว้สวัสดีพี่เขา ก่อนหันมายิ้มให้เพื่อนสาว"รอนานไหมยัยทราย""ไม่นานเท่าไร..เราก็พึ่งลงมาเหมือนกัน"เสียงหวานตอบร่าเริง สายชลจ้องเข้าไปในดวงตาคู่สวยของเพื่อนรัก"ทราย""จ๋า""เธอไม่ได้นอนเหรอ.. ใต้ตาเธอคล้ำมากเลย"สายชลขมวดคิ้วยุ่ง วาลุกาลูบใต้ตา.. พลางคิดบ่นคนตัวโตในใจ..อยากจะบอกยัยน้ำให้รู้แล้วรู้รอด..ว่าเป็นเพราะพี่ชายตัวดีของเธอนะซิ"เมื่อคืน..เรานอนไม่ค่อยหลับนะ"เสียงหวานตะกุกตะกักตอบ
เสียงโทรศัพท์สั่น .. ทำให้วาลุกาสะดุ้ง พอเห็นชื่อที่โทรมา เธอแอบหันไปมองข้างหลังทันที.. หน้าหล่อเหลาบึ้งตึง ยิ่งรู้ว่าคนตัวเล็กปิดเสียงโทรศัพท์ด้วย.. อารมณ์ยิ่งขึ้น ดวงตาคมมองมาแบบคาดโทษ"ว่าไงยัยทราย สรุปเธอจะเอายังไง"ยัยครีมคาดคั้น ราวกับว่าถ้าเพื่อนไม่เลือกพี่หมอ..ชีวิตเสียชาติเกิดแน่ๆ"เรายังไม่คิดเรื่องนั้นอะ ยังต้องเรียน.. ไหนจะทำงานอีก.. เอาไว้เรียนจบก่อนค่อยว่ากัน" เธอส่งยิ้มแหยๆ ไปให้เพื่อน'อีกไม่กี่เดือนพี่เพลิง ..ก็คงจะเบื่อเราแล้ว.. ถึงเวลานั้นเธออาจเลิกกลัวผู้ชาย แล้วเปิดใจให้ผู้ชายคนอื่นได้แล้วมั้ง' วาลุกาคิดแบบเศร้าๆเมื่อเห็นสาวน้อยคนสวยไม่สนใจเขา อัคนียิ่งหน้าบูด มือใหญ่รีบส่งข้อความทางไลน์‘เก็บของแล้วแวบออกมาแป๊บนะ พี่รออยู่ตรงบันไดหนีไฟชั้น2 ถ้าไม่มาพี่จะบอกเรื่องของเรากับน้ำ’ข้อความข่มขู่ดุดัน ทำเธอแอบไม่สบายใจ พอเข้าห้องปุ๊ป วาลุกาพยายามคิดหาข้ออ้างบางอย่าง"น้ำเราขอยืมกุจแจรถหน่อยซิ เหมือนเราจะทำลิปหล่นไว้บนรถน่ะ""ใช้ของเรา
'มึงพูดกับน้องแกแรงไปป่ะ'วายุท้วงหลังจากที่รู้ว่าเพื่อนรักทะเลาะกับน้องทรายด้วยเรื่องอะไร'มึงนั่นแหละ มาอ่อยเมียกูทำไม'ใบหน้าคมสันบูดบึ้ง เพราะไอ้เพื่อนเวร.. เขาถึงต้องมาทะเลาะกับน้องทรายคนสวย.. ถึงเธอจะหายโกรธแล้ว.. แต่ก็ดูรู้ว่าเธอยังมีงอนๆ อยู่เขมราชกับวายุมองหน้ากันแบบตามสบายเลยเพื่อน..เอาที่เพื่อนสบายใจ'มึงหึง?'เพื่อนผิวเข้มเริ่มแซว อัคนีหน้าแดงก่อนรีบปฏิเสธ'เปล่า กูไม่ได้หึง''อื่อๆ พวกกูจะพยายามเชื่อ'วายุเออออรับคำ คนผิวขาวหน้าคมรีบเปลี่ยนเรื่อง'พวกมึงช่วยกูคิดหน่อยดิ.. เหมือนน้องทรายจะหายโกรธแล้ว ..แต่ก็ดูน้องแกอารมณ์ไม่ค่อยดีเท่าไร..จะง้อยังไงดีวะ' อัคนีเริ่มเครียด วายุถอนหายใจอย่างเซ็งๆ'มึงจีบสาวเก่งกว่าพวกกูอีกนะ.. แพรวพราวตัวพ่อซะขนาดนั้น''กับคนอื่นกูไม่ค่อยคิดเยอะไง อยากงอนก็งอนไป.. กับน้องทราย..ถ้าเกิดหนีกลับไปอยู่หอหญิงอีก..กูลงแดงตายแน่..กลางคืนกูจะไปกอดใครวะ แค่กูไปต่างประเทศ 2อาท
'ปรัชญาชีวิต' คาลิล ยิบราน ..หญิงสาวหยิบหนังสือขึ้นมาดูอย่างสนใจ.. ดวงตาคู่สวยหวนนึกถึงคำพูดเพื่อนรักสมัยวัยเยาว์ตอนนั้นเป็นช่วงปิดเทอมฤดูหนาว ..เรานัดกันมานอนเล่นที่บ้านของสายชล อาทิตย์นั้นน้ำพึ่งกลับจากการไปเยี่ยมพี่ชายที่อังกฤษ สาวน้อยสองคนเล่นๆ นอนๆ บนโซฟา..เธอนอนอ่านหนังสือ ขณะที่เพื่อนรักนั่งเล่นเกม'ฉันไม่เข้าใจเธอกับพี่เพลิงเลย..วันๆ ขลุกแต่กับหนังสือ.. อ่านเข้าไปได้ย้งไงทั้งวัน' ไม่พูดเปล่าเพื่อนหน้ากลมแกล้งแย่งหนังสือในมือ'หื้ออ ไม่เอาน่า..อย่าแกล้งเราซิ''เด็กชายในชุดนอนลายทาง? หนังสืออะไรของเธอเนี่ย' สายชลเปิดอ่านผ่านๆ แบบไม่เข้าใจ ก่อนจะบ่นถึงคนตัวโตที่อยู่แดนไกล'พี่เพลิงก็เหมือนกัน อ่านอะไรก็ไม่รู้เข้าใจย้ากยาก''พี่เพลิงอ่านเรื่องอะไรเหรอ'เสียงหวานกระซิบถาม..บางทีนิสัยการอ่านก็บ่งบอกถึงนิสัยคนได้เหมือนกัน'ปรัชญาชีวิตอะดิ ของคนเขียนชื่ออะไรนะ..คาลิล..คาลิลอะไรซะอย่างนี้แหละ'วาลุกาแอบจดจำชื่อไว้.. พอไปถึงโรงเรียน..ก็ตั้งใจจะไปยืมห้องสมุด..พ
ระหว่างที่พี่เพลิงจูงมือเธอเดิน..มีแต่ความเงียบตลอดทาง.. ดวงตาคมฉายแววไม่สบายใจพาดผ่าน.. วาลุกาพยายามคิดว่าเธอพูดอะไรผิดไป..ตอนไหน?อัคนีลากคนตัวเล็กกว่าลัดเลาะ มาที่ดินข้างโรงแรม ต้นเทียนหยดถูกปลูกเพื่อเป็นรั้วกั้นระหว่างสองฝั่ง..ดอกสีม่วงเล็กๆ บนต้นบานสะพรั่งน่าดูวาลุกามองรอบๆ อย่างสนใจ ..ที่ดินฝั่งนี้ค่อนข้างเงียบ..จะเรียกว่าไม่มีคนก็ยังได้..'ที่นี่คงเป็นที่.. ที่เขาอยากพาเธอมาแน่ๆ'พี่เพลิงลากเธอไปนั่งใต้ร่มไม้ใหญ่..ไม่ไกลจากชายหาดมากนัก ตรงนั้นมีคนมาปูเสื่อไว้ให้แล้ว บนเสื่อมีกล่องปิกนิก ถ้วยชามกระดาษ กล่องเก็บความร้อน และกระติกน้ำใบใหญ่เธอเปิดกล่องปิกนิกดู ข้างในมีของกินง่ายๆ ในกล่องเก็บความร้อนมีอาหารทะเลน่ากินหลายอย่าง ในกระติกน้ำแบ่งเป็นช่องมีทั้งไวน์ น้ำอัดลม น้ำแร่ รวมถึงน้ำแข็ง"บรรยากาศดีจังเลยค่ะพี่เพลิง""อื่ม น้องทรายชอบก็ดีแล้วครับ"เสียงตอบกลับสุภาพ ..วาลุกานิ่วหน้า.. เธอไม่ค่อยคุ้น..พี่เพลิงที่ดูเรียบร้อยขนาดนี้..พี่เขาไม่ยอมสบตาเธอ.. แถมดูไม่มีสติเธอถอดเส
“ทรายไปกับน้ำได้ไม่ต้องเกรงใจนะ”“ใช่ ๆ จะได้ไม่ต้องเดินให้เหนื่อยไง” ครีมสาวน้อยร่างป้อมเสริม เมื่อนึกถึงสภาพอากาศร้อนๆ แล้วต้องเดินจากหน้าตึกคณะไปข้างหน้ามหาลัย แค่คิดก็เหงื่อตกแล้ว“แต่วันนี้น้ำไม่ได้เอารถมานี้ ทรายเกรงใจ” สาวน้อยตาหวานอมโศกพูดตอบ ยิ่งนึกถึงสายตาคมพร้อมจะแผดเผาของพี่ชายเพื่อนสาวคนดีที่จะมารับวันนี้ เธอก็แทบจะหน้าแดงตัวแดงไปทั้งตัวแล้ว แม้ว่าวาลุกาจะพยายามเก็บอาการมากแค่ไหนก็ตาม แต่ไม่ทันที่เพื่อนสาวจะตอบ เสียงขรึมๆ พร้อมรอยยิ้มกว้างของพี่ชายเพื่อนก็ส่งมาก่อนแล้ว“ว่าไง สาวๆ สวัสดีคร้าบบ”“พี่เพลิง!!!” สายชลตะโกนเรียกพี่ชาย“ทำไมวันนี้พี่มารับเร็วจัง”“พอดีพี่มีงานที่ต้องทำแถวนี้เลยแวะมารับ..ไม่อยากให้น้ำรอนาน.. ว่าแต่วันนี้ทรายกลับพร้อมพวกเราด้วยเหรอ” พูดจบเจ้าตัวก็ส่งยิ้มกว้างให้สาวน้อยที่ใส่ชุดนิสิตที่แอบยืนอยู่ข้างหลังเพื่อน หญิงสาวยกมือไหว้เขาก่อนจะเสมองเมินไปทางอื่น น้องสาวตัวดีจึงตอบแทน“ใช่ค่ะพี่ วันนี้ทรายกับครีมขอติดรถไปที่ป้ายรถเมล์ด้วยค่ะ”“วันนี้พี่ว่างครับ เดี๋ยวพี่ไปส่งที่หอนะครับ”ไม่รอให้สาวๆตอบ ชายหนุ่มหน้าคมดันน้องสาวตัวดีขึ้นรถ ทำให้เพื่อนๆจำเป็นต
ระหว่างที่พี่เพลิงจูงมือเธอเดิน..มีแต่ความเงียบตลอดทาง.. ดวงตาคมฉายแววไม่สบายใจพาดผ่าน.. วาลุกาพยายามคิดว่าเธอพูดอะไรผิดไป..ตอนไหน?อัคนีลากคนตัวเล็กกว่าลัดเลาะ มาที่ดินข้างโรงแรม ต้นเทียนหยดถูกปลูกเพื่อเป็นรั้วกั้นระหว่างสองฝั่ง..ดอกสีม่วงเล็กๆ บนต้นบานสะพรั่งน่าดูวาลุกามองรอบๆ อย่างสนใจ ..ที่ดินฝั่งนี้ค่อนข้างเงียบ..จะเรียกว่าไม่มีคนก็ยังได้..'ที่นี่คงเป็นที่.. ที่เขาอยากพาเธอมาแน่ๆ'พี่เพลิงลากเธอไปนั่งใต้ร่มไม้ใหญ่..ไม่ไกลจากชายหาดมากนัก ตรงนั้นมีคนมาปูเสื่อไว้ให้แล้ว บนเสื่อมีกล่องปิกนิก ถ้วยชามกระดาษ กล่องเก็บความร้อน และกระติกน้ำใบใหญ่เธอเปิดกล่องปิกนิกดู ข้างในมีของกินง่ายๆ ในกล่องเก็บความร้อนมีอาหารทะเลน่ากินหลายอย่าง ในกระติกน้ำแบ่งเป็นช่องมีทั้งไวน์ น้ำอัดลม น้ำแร่ รวมถึงน้ำแข็ง"บรรยากาศดีจังเลยค่ะพี่เพลิง""อื่ม น้องทรายชอบก็ดีแล้วครับ"เสียงตอบกลับสุภาพ ..วาลุกานิ่วหน้า.. เธอไม่ค่อยคุ้น..พี่เพลิงที่ดูเรียบร้อยขนาดนี้..พี่เขาไม่ยอมสบตาเธอ.. แถมดูไม่มีสติเธอถอดเส
'ปรัชญาชีวิต' คาลิล ยิบราน ..หญิงสาวหยิบหนังสือขึ้นมาดูอย่างสนใจ.. ดวงตาคู่สวยหวนนึกถึงคำพูดเพื่อนรักสมัยวัยเยาว์ตอนนั้นเป็นช่วงปิดเทอมฤดูหนาว ..เรานัดกันมานอนเล่นที่บ้านของสายชล อาทิตย์นั้นน้ำพึ่งกลับจากการไปเยี่ยมพี่ชายที่อังกฤษ สาวน้อยสองคนเล่นๆ นอนๆ บนโซฟา..เธอนอนอ่านหนังสือ ขณะที่เพื่อนรักนั่งเล่นเกม'ฉันไม่เข้าใจเธอกับพี่เพลิงเลย..วันๆ ขลุกแต่กับหนังสือ.. อ่านเข้าไปได้ย้งไงทั้งวัน' ไม่พูดเปล่าเพื่อนหน้ากลมแกล้งแย่งหนังสือในมือ'หื้ออ ไม่เอาน่า..อย่าแกล้งเราซิ''เด็กชายในชุดนอนลายทาง? หนังสืออะไรของเธอเนี่ย' สายชลเปิดอ่านผ่านๆ แบบไม่เข้าใจ ก่อนจะบ่นถึงคนตัวโตที่อยู่แดนไกล'พี่เพลิงก็เหมือนกัน อ่านอะไรก็ไม่รู้เข้าใจย้ากยาก''พี่เพลิงอ่านเรื่องอะไรเหรอ'เสียงหวานกระซิบถาม..บางทีนิสัยการอ่านก็บ่งบอกถึงนิสัยคนได้เหมือนกัน'ปรัชญาชีวิตอะดิ ของคนเขียนชื่ออะไรนะ..คาลิล..คาลิลอะไรซะอย่างนี้แหละ'วาลุกาแอบจดจำชื่อไว้.. พอไปถึงโรงเรียน..ก็ตั้งใจจะไปยืมห้องสมุด..พ
'มึงพูดกับน้องแกแรงไปป่ะ'วายุท้วงหลังจากที่รู้ว่าเพื่อนรักทะเลาะกับน้องทรายด้วยเรื่องอะไร'มึงนั่นแหละ มาอ่อยเมียกูทำไม'ใบหน้าคมสันบูดบึ้ง เพราะไอ้เพื่อนเวร.. เขาถึงต้องมาทะเลาะกับน้องทรายคนสวย.. ถึงเธอจะหายโกรธแล้ว.. แต่ก็ดูรู้ว่าเธอยังมีงอนๆ อยู่เขมราชกับวายุมองหน้ากันแบบตามสบายเลยเพื่อน..เอาที่เพื่อนสบายใจ'มึงหึง?'เพื่อนผิวเข้มเริ่มแซว อัคนีหน้าแดงก่อนรีบปฏิเสธ'เปล่า กูไม่ได้หึง''อื่อๆ พวกกูจะพยายามเชื่อ'วายุเออออรับคำ คนผิวขาวหน้าคมรีบเปลี่ยนเรื่อง'พวกมึงช่วยกูคิดหน่อยดิ.. เหมือนน้องทรายจะหายโกรธแล้ว ..แต่ก็ดูน้องแกอารมณ์ไม่ค่อยดีเท่าไร..จะง้อยังไงดีวะ' อัคนีเริ่มเครียด วายุถอนหายใจอย่างเซ็งๆ'มึงจีบสาวเก่งกว่าพวกกูอีกนะ.. แพรวพราวตัวพ่อซะขนาดนั้น''กับคนอื่นกูไม่ค่อยคิดเยอะไง อยากงอนก็งอนไป.. กับน้องทราย..ถ้าเกิดหนีกลับไปอยู่หอหญิงอีก..กูลงแดงตายแน่..กลางคืนกูจะไปกอดใครวะ แค่กูไปต่างประเทศ 2อาท
เสียงโทรศัพท์สั่น .. ทำให้วาลุกาสะดุ้ง พอเห็นชื่อที่โทรมา เธอแอบหันไปมองข้างหลังทันที.. หน้าหล่อเหลาบึ้งตึง ยิ่งรู้ว่าคนตัวเล็กปิดเสียงโทรศัพท์ด้วย.. อารมณ์ยิ่งขึ้น ดวงตาคมมองมาแบบคาดโทษ"ว่าไงยัยทราย สรุปเธอจะเอายังไง"ยัยครีมคาดคั้น ราวกับว่าถ้าเพื่อนไม่เลือกพี่หมอ..ชีวิตเสียชาติเกิดแน่ๆ"เรายังไม่คิดเรื่องนั้นอะ ยังต้องเรียน.. ไหนจะทำงานอีก.. เอาไว้เรียนจบก่อนค่อยว่ากัน" เธอส่งยิ้มแหยๆ ไปให้เพื่อน'อีกไม่กี่เดือนพี่เพลิง ..ก็คงจะเบื่อเราแล้ว.. ถึงเวลานั้นเธออาจเลิกกลัวผู้ชาย แล้วเปิดใจให้ผู้ชายคนอื่นได้แล้วมั้ง' วาลุกาคิดแบบเศร้าๆเมื่อเห็นสาวน้อยคนสวยไม่สนใจเขา อัคนียิ่งหน้าบูด มือใหญ่รีบส่งข้อความทางไลน์‘เก็บของแล้วแวบออกมาแป๊บนะ พี่รออยู่ตรงบันไดหนีไฟชั้น2 ถ้าไม่มาพี่จะบอกเรื่องของเรากับน้ำ’ข้อความข่มขู่ดุดัน ทำเธอแอบไม่สบายใจ พอเข้าห้องปุ๊ป วาลุกาพยายามคิดหาข้ออ้างบางอย่าง"น้ำเราขอยืมกุจแจรถหน่อยซิ เหมือนเราจะทำลิปหล่นไว้บนรถน่ะ""ใช้ของเรา
เช้าวันต่อมาหน้าหอพักรวมรักรวมโชคดีมีสุข..หญิงสาวหุ่นนาฬิกาทราย.. ผมดำยาวถูกถักเป็นเปียเดียว ใบหน้าหวานไร้เมคอัพ ชุดเดรสลายดอกไม้ทำให้หญิงสาวดูอ่อนหวานกว่าปกติ เธอกำลังยืนขาสั่นอยู่หน้าหอพักเก่ากว่าพี่เพลิงจะยอมปล่อยเธอออกมาได้.. เล่นเอาขาเรียวสวยสั่นระริก.. เนินโหนกสวยเยิ้มฉ่ำ.. เนื้อตัวเธอเต็มไปด้วยรอยจ้ำ.. เพื่อประกาศความเป็นเจ้าของ เธอคิดแบบกลุ้มใจถ้าเพื่อนรักเห็นเธอจะแก้ตัวยังไงดีรอได้ไม่นานรถมินิคูปเปอร์สีชมพูของสายชลก็มาจอดริมถนนที่เธอยืนอยู่.. และคนขับไม่ใช่ใครอื่น.. พี่เคน แฟนของยัยน้ำเพื่อนรักเธอนั่นเองวาลุกาไหว้สวัสดีพี่เขา ก่อนหันมายิ้มให้เพื่อนสาว"รอนานไหมยัยทราย""ไม่นานเท่าไร..เราก็พึ่งลงมาเหมือนกัน"เสียงหวานตอบร่าเริง สายชลจ้องเข้าไปในดวงตาคู่สวยของเพื่อนรัก"ทราย""จ๋า""เธอไม่ได้นอนเหรอ.. ใต้ตาเธอคล้ำมากเลย"สายชลขมวดคิ้วยุ่ง วาลุกาลูบใต้ตา.. พลางคิดบ่นคนตัวโตในใจ..อยากจะบอกยัยน้ำให้รู้แล้วรู้รอด..ว่าเป็นเพราะพี่ชายตัวดีของเธอนะซิ"เมื่อคืน..เรานอนไม่ค่อยหลับนะ"เสียงหวานตะกุกตะกักตอบ
หลังจากกินข้าวเสร็จ..เธอกับเขาช่วยกันเก็บโต๊ะ.. ถ้วยชามถูกล้างเก็บเป็นระเบียบ วาลุกาค่อนข้างแปลกใจ..คนตัวโตทำงานบ้านเป็น.. ใบหน้าหล่อยิ้มอ่อนๆ เหมือนรู้ว่าคนข้างๆ คิดอะไรอยู่"พี่ไปอยู่ต่างประเทศตั้งแต่เด็ก..ที่นู่นอะไรก็ต้องทำเอง.. ไม่อยากทำเป็นก็ทำเป็นค่ะ""แล้วพี่เพลิงเหงาไหมคะ"น้ำเสียงหวานสงสัย มือขาวผ่องลูบแก้มอย่างปลอบประโลม อัคนีกุมมือคู่สวยไว้ ..ก้มจูบอย่างทะนุถนอม"ก็มีบ้างค่ะ.. แต่วันๆ หนึ่งมีเรื่องให้ทำมากมาย..บางทีก็ลืมเรื่องเหงาไปเลย..อีกอย่างก็สนุกดี ได้ทำอะไรที่ไม่เคยทำ""เป็นทราย..ทรายคงเหงาแน่เลย..แปลกที่ขนาดนั้น"หน้าสวยมู่ทู่ อัคนีอดใจที่จะบีบจมูกน้อยๆ ไม่ได้สายตาคมกวาดตามองร่างขาวผ่องอมชมพู วันนี้น้องทรายมัดผมม้าไว้ข้างหลัง ใบหน้าสวยใสไร้เมคอัพ ..ชุดนิสิตนักศึกษาพอดีตัว คู่กับกระโปรงพลีทยาวถึงเข่า.. ทำให้หญิงสาวดูเหมือนกับนักศึกษาปีที่1 แทนที่จะเป็นนักศึกษาใกล้ฝึกงาน เขาเอนกายโอบกอดเธอไว้บนโซฟา"น้องทรายใส่ชุดนักศึกษา..น่ารักจัง"อัคนีส่งสายตาวิบวับมาให้ เล่นเอาสาวน้อยเขิน ..เนื้อตัวสาวสั่นระริก
"ฮัดด...ชิ้ว"ร่างขาวผ่องอมชมพูในชุดนักศึกษาจามไม่หยุด สายชลรีบส่งกระดาษทิชชูให้เพื่อนรัก จมูกของเพื่อนสาวแดงระเรื่ออากาศช่วงเช้าวันนี้ค่อนข้างเย็นสบาย มีนักศึกษาหลายคนนั่งพักกันที่ลานม้าหินอ่อนของคณะ เตรียมตัวเข้าเรียน section ต่อไป"ทรายเป็นโควิดหรือเปล่าเนี่ย""ไม่น่าเป็นนะ เมื่อเช้าเราเทสแล้ว"เสียงหวานแย้งเพื่อน สายชลมองหน้าเพื่อนรักด้วยความเป็นห่วง..ช่วงนี้วาลุกาหน้าออกซีดๆ เพลียๆ คงเพราะทำงานหนักเป็นแน่"น้ำว่าทรายควรพักบ้างนะ ทรายรับจ๊อบมากเกินไปหรือเปล่า" น้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใยวาลุกาลูบหน้าตัวเอง.. ช่วงนี้เธอโทรมขนาดเพื่อนรักทักเลยหรือเนี่ย..แต่ไม่ทันได้พูดอะไรต่อ... สาวน้อยร่างป้อมเพื่อนสนิทอีกคนในแก๊งก็ถือข้าวของพะรุงพะรังเข้ามาเสียก่อน.. วาลุกาลุกไปช่วยเพื่อนถือของด้วยความมีน้ำใจ"ว่าไงจ๊ะยัยทราย วันนั้นฉันโทรหาไม่ยอมรับสายนะ.. ติดต่อยากติดต่อติดต่อเย็นจริงๆ นะเรา""โทษทีนะครีม พอดีช่วงนี้ทรายยุ่งๆ นะ"เสียงหวานขอโทษขอโพยเสียงเบา ดวงตาคู่สวยหลุบลงแบบคนรู้สึกผิด"อื่อ ช่างมันเหอะ พอดีครีมจะโทรชวนทรายไปกินหมูกระทะเท่าน
ตั้งแต่เมื่อไรกันนะที่เธอวิ่งไล่ตาม 'เขา' อาจจะเป็นวันนั้นที่เธอเปิดประตูเข้าไปในห้องน้องสาวแล้วเจอ เจ้าหมีแฮรอตสีน้ำตาลขนปุย .. ดูยังไงก็ไม่ใช่ของราคาถูก.. น้องสาวคนละแม่แบบวาลุกานะเหรอ..จะมีปัญญาซื้อ ถ้าไม่ใช่ตุ๊กตาที่เธอเบื่อแล้วยกให้.. น้องทรายแทบจะไม่เคยมีตุ๊กตาเลย'ตุ๊กตานั้นมาจากไหนอะ'เสียงหวานถามขึ้นส่งผลให้คนตัวโตกว่าในชุดนักเรียนรัฐบาลอันดับ1ของประเทศ ที่กำลังนั่งทำการบ้านอยู่เงยหน้าขึ้น แก้มใสซับสี'พี่เพลิง..พี่ชายน้ำซื้อมาฝากค่ะ''น้ำ? ที่ทรายบอกว่าเป็นเพื่อนใหม่นะเหรอ''ใช่ค่ะพี่ฟ้า..พี่เพลิงเรียนอยู่ที่อังกฤษ.. พี่เขาซื้อมาฝากน้ำ..เลยซื้อมาฝากทรายด้วย''อ้อ แค่ของแถม' คนพูดไม่คิดอะไร..แต่คนฟัง..ฟังแล้วสะดุดหู ก่อนที่คนเป็นพี่จะเปลี่ยนเรื่อง'พี่คุ้นๆ ว่าน้ำนามสกุล..จารวรี หรือเปล่า''ใช่ค่ะ พี่ฟ้ารู้ได้ยังไง'น้องสาวถามด้วยความแปลกใจ'พี่เห็นในสมุดรวมภาพม.1ของทรายไง'ดวงตาของอัปสรหลุบลง ก่อนจะถามต่อ'บ้านน้ำเป็นเจ้าของห้าง xxx ใช่ไหม''ใช่ค่ะ'
วาลุกาเดินเข้าลิฟต์ด้วยกริยาสงบ... แตกต่างจากเลขาของนายสาวอีกคนที่ยืนหน้าซีด..ก้มหน้าหลบหลังนายเมธิณีเชิดหน้าขึ้นก่อนจะมองเหยียด ชุดเดรสสายเดี่ยวพิมพ์ลายดอก..ส่งผลให้หญิงสาววัย34ย่าง35 ดูเซ็กซี่สง่างามเหลือร้าย..เธอยืนกอดอก..เผยให้เห็นเล็บที่เคลือบด้วยสีแดงสด..สีเดียวกับริมฝีปากของเธอ"เหอะ..คนอะไรหน้าด้านหน้าทน..ไม่ละอายใจซะบ้างเลย..เกิดเรื่องขนาดแล้ว..ยังกล้ามาเสนอหน้าอีก..หน้าคนหรือหน้าคอนกรีตกันแน่นะ..หนาไม่มีอะไรเกิน" เลขาน้องชายเม้มปากแน่น..ดวงตาคู่สวยวาวโรจน์..เธอหันกลับมามองคู่กรณี"เชื่อไหมคะ..ตลอด5ปี..คำพูดวันนี้ของคุณ..เป็นคำพูดที่ตลกที่สุดเลย" ดวงตาเธอหรี่ลง น้ำเสียงคนพูดเยาะหยันเย็นชา"ละอายแก่ใจยังงั้นเหรอ? คำพูดนี้ไม่ควรออกจากปากผู้ต้องหาวางยา..จ้างข่มขืนหรอกมั้งคะ" คนอายุมากกว่าหน้าซีดทันทีพอดีกับลิฟต์เปิด..เมธิณีรีบปิดลิฟต์กลับ ก่อนจะหันมายืนบังทางออก..ดวงตาคมเฉี่ยวฉายแสงไม่พอใจ.. บรรยากาศเริ่มมาคุวาลุกาเชิดหน้าขึ้น..เธอไม่ได้ทำอะไรผิด..ไม่มีอะไรที่เธอต้อง