LOGINShare
วันที่ไม่อยู่
Last Updated:
2025-09-28 18:00:00อาทิตย์ในตอนนั้นไม่ได้สังเกตเห็นความผิดปกติเลยสักนิด เขายังคงยิ้มจนแก้มแทบฉีก เพราะมีแก้วอยู่ เธออยากได้อะไรเขาจะไปขัดได้อย่างไรกัน
“เข้าไปหยิบได้เลยในกระเป๋าสีดำ ไม่พอบอกนะ นี่ ๆ เอาไปโอนเองเลย อยากใช้เท่าไหร่ก็ใช้นะครับ”
เขาพูดจาประหลาดไม่พอ โทนเสียงออดอ้อนนี้ยิ่งน่าขนลุกเข้าไปใหญ่ แต่นั่นไม่ใช่เพราะเขาเมาอย่างเดียว เป็นเพราะเขาตั้งใจจะยกทุกอย่างให้เธอต่างหาก เขาอยากตอบแทนแก้วที่อดทนและช่วยเหลือเขา เขามองเห็นความดีและความจริงใจที่เธอมีให้แล้ว กำแพงที่คนซึน ๆ แบบเขาก่อ ตอนนี้มันพังลงเพราะเธอคนนี้แล้วต่างหาก
“เดี๋ยวจะบอกรหัสทั้งหมดให้นะครับ” อาทิตย์ว่าพลันกระซิบรหัสข้างหูแก้ว นี่เขายอมบอกเธอได้ยังไงกัน ไม่กลัวเธอยกเค้าบ้าเขาแล้วหรือ?
“อยากได้อะไรเอาไปหมดเลยนะ แต่ขอได้ไหม…”
อาทิตย์เอ่ยเว้นวรรคเพื่อกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอ เขารู้สึกว่าโลกหมุนวนจนอยากอาเจียน และคล้ายกับว่าความรู้สึกกำลังจะดับวูบ แต่มากกว่านั้นคือเขารู้สึกสบายใจมาก ยิ่งตอนที่อยู่กับเธอยิ่งสบายใจ
“อะไรคะ?” แก้วถามเขา กลัวว่าเ
Latest chapter
เผลอใจรักเมียเด็ก เด็กเฮีย
“แก้วเอ้ย ผัวเอ็งโทรมาอีกแล้ว” เป็นเสียงเรียกจากคนเดิมและประโยคเดิมที่เธอได้ยินรอบที่ห้าสิบของวันแล้ว เธอขี้เกียจรับจนเอาโทรศัพท์ไปวางไว้กับยาย สุดท้ายแล้วก็ต้องถูกเรียกอีกเช่นเคย“ปล่อยไว้แบบนั้นแหละจ้ะยาย หนูรับโทรศัพท์ทั้งวันแล้ววันนี้” แก้วบ่นเล็กน้อย ตั้งแต่เมื่อวานที่เขาขับรถออกจากเขตบ้านไป จนกระทั่งตอนนี้ก็โทรหาเธอแทบจะทุก ๆ ห้านาที นี่เขาเข้าขั้นอาการหนักแล้วนะเนี่ย“เขาเป็นห่วงเอ็งนะลูก มารับหน่อยเถอะ”ยายช่วยอาทิตย์สุดแรง แกเองเข้าใจทั้งอาทิตย์และแก้ว แต่หากสองคนนี้ยอมคุยกันและปรับความเข้าใจกันได้ก็คงดี อาจจะเป็นครอบครัวที่น่าอิจฉาครอบครัวหนึ่งเลยก็ได้“เฮ้อ~~” แก้วถอนหายใจไปหนึ่งที ก่อนจะยอมเดินมารับสายเขา เพียงแค่ยกหูขึ้นเท่านั้น…[คิดถึงมากเลย] ปลายสายไม่มีคำทักทายอื่นใดนอกจากคิดถึง คิดถึงนะ คิดถึงมาก แล้วก็...[รักนะ]หากเป็นปกติคงได้แต่ฝันกลางวันว่าจะได้ยินคำพูดเหล่านี้หลุดออกจากปากคนแบบเขา ใครจะไปคิดว่าต้องมานั่งฟังคำพูดแบบนี้ของเขาวันละหลายร้อยรอบจนรู้สึกเอียนเล็ก
เผลอใจรักเมียเด็ก ดูแลตัวเองด้วยนะ
หญิงสาวม้วนตัวกลับมาและออกแรงผลักเขาให้ออกห่างในทันที คิดจะมาอาศัยจังหวะแบบนี้ฉวยโอกาสกับเธองั้นหรือ ช่างเป็นคนแก่ที่หน้าไม่อายจริง ๆ“อย่ามาแตะตัวแก้วแบบนี้นะ” แก้วเอ่ยด้วยเสียงดุ ๆ แก้มป่อง ๆ ที่เมื่อก่อนยังไม่เป็นก้อนกลมขนาดนี้ ทว่าเวลานี้กลับน่ารักน่าชังขึ้นมาก เมื่อก่อนก็นับว่าเป็นคนสวยมากคนหนึ่ง มาตอนนี้ก็สวย แต่เพิ่มความน่ารักมาด้วยเช่นกัน“ขอโทษครับ เมื่อกี้ไม่ได้ตั้งใจ” เขาโกหก จริง ๆ เขานั้นตั้งใจทำเพื่อให้เธอสบายตัว แต่ที่ต้องโกหกไปนั่นก็เพราะไม่อยากให้แก้วอารมณ์ไม่ดีมากไปกว่านี้“ชิ” แก้วจือปากทำเสียงจิ๊จ๊ะไม่พอใจเล็กน้อย ก่อนจะเดินดุ่ม ๆ ไปทำมื้อเช้ากินเอง อาทิตย์แอบเสียใจและเสียดายอยู่บ้าง มื้อเช้าของวันนี้เขาตั้งใจทำทุกอย่างเพื่อเธอกับลูก ลุกขึ้นมาตั้งแต่เช้าเพื่อทำของอร่อย ๆ ที่เขาไม่เคยจะได้ทำให้ใครได้กินนอกจากแก้ว แต่เสียดายที่เธอไม่ยอมแตะมันเลยสักนิด“อร่อยไหม?” อาทิตย์นั่งบนเก้าอี้ตรงข้ามกัน มองดูหญิงสาวที่ครอบครองพื้นที่ทั้งหมดในหัวใจเขา เธอกำลังเคี้ยวตุ้ย ๆ ไม่ต่างกับเจ้าหนูแฮมเตอร์เวลา
เผลอใจรักเมียเด็ก ไปให้ไกล
“อะ เอ่อ…” อาทิตย์อึ้งไปชั่วขณะ เมื่อรู้ว่าแก้วยังไม่หลับ อาการดีใจออกหน้าออกตาเมื่อครู่ที่ผ่านมาเริ่มหุบหาย เขามองเธอที่คาดเดายากมากในเวลานี้อย่างกล้า ๆ กลัว ๆ“ขยับออกไปได้แล้ว ไปไกล ๆ”แก้วเอ่ยอย่างคนไม่ยี่หระ ความรู้สึกที่ถูกคนรักเมินเฉยเป็นแบบนี้นี่เอง เมื่อก่อนเขาไม่เคยเข้าใจแก้วเลย ตอนนี้เขากำลังลิ้มรสและได้สัมผัสกับสิ่งที่เขาเคยทำกับเธอแล้ว เขากำลังได้รับผลของการกระทำและคำพูดที่ตัวเองเคยทำไว้อย่างไม่ต้องสงสัย“งั้นเดี๋ยวฉันไปเตรียมอาหารเช้ารอนะ” อาทิตย์ดูขยันขันแข็งมาก็เป็นพิเศษ ดูเหมือนว่าเขานั้นต้องการเอาใจคนที่นอนอยู่บนเตียงเป็นอย่างมาก“…” แก้วไม่พูดอะไรต่อ เธอปิดเปลือกตาลงอีกครั้งเพราะยังรู้สึกง่วงงุนอยู่ อาทิตย์จึงยอมลงไปทำมื้อเช้ารออย่างขยันขันแข่ง ต่างจากเมื่อก่อนที่มีเพียงแก้วทำให้หมด เขาแทบจะไม่ต้องทำอะไรเลยด้วยซ้ำผ่านไปหลายชั่วโมง กว่าที่เขาจะทำมื้อเช้าเสร็จเรียบร้อย อาหารเช้ามากมายถูกวางเรียงกันบนโต๊ะกินข้าว ช้าวนี้ยายออกไปเยี่ยมเพื่อนบ้านที่ป่วย ภายในบ้านจึงมีเพียงเ
เผลอใจรักเมียเด็ก ยอมไม่มีสิทธิ์ (ต่อ)
อาทิตย์ไม่มีทางเลือก แม้จะไม่เต็มใจแต่เวลานี้เขาเลือกมากไม่ได้แล้วจริง ๆ อย่างน้อยเขาก็ขอเพียงให้ได้อยู่ใกล้สองแม่ลูก ได้ดูแลเธอและลูกให้ปลอดภัยก็ถือว่าเพียงพอแล้ว“ฉันยอมไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวแแก้วกับลูกก็ได้ แต่ขอร้องอย่าไล่ฉันไปไกล ๆ เลยนะ ขอให้ฉันได้เดินตามหลังแก้ว คอยดูแลให้แก้วกับลูกปลอดภัยก็พอ”เขารู้ดีว่าแก้วนั้นไม่มีทางให้อภัยเขาในเร็ว ๆ นี้แน่นอน แต่อย่างน้อยหากเขาได้อยู่ข้างกายเธอ ได้ดูแลเอาใจใส่เธอแบบที่เขานั้นเคยบกพร่องในเมื่อก่อน นั่นก็ถือว่าดีมาก ๆ แล้ว ต่อให้จะเสียใจอยู่บ้างที่ไม่มีโอกาสได้ใช้สิทธิ์ความเป็นพ่อของลูกก็ตาม แต่เขานั้นต้องยอมรับ…“ดี งั้นก็ปล่อยแก้วได้แล้ว” แก้วดิ้นจนหลุดออกจากอ้อมแขนแกร่งที่โอบอุ้มเธอไว้ ก่อนที่จะสะบัดตูดเดินขึ้นบ้านชั้นสองไป โชคดีที่บ้านไม่สูงมาก ไม่อย่างนั้นคนท้องเกือบเจ็ดเดือนแบบเธอมีหวังได้กลิ้งแทนเดินแก้วเหนื่อยและอ่อนเพลียมากจนขี้เกียจจะตอบโต้กับเขาต่อ เธอเดินเข้าห้องที่ยายเตรียมไว้ให้ ซึ่งก็คือห้องนอนเก่าของเธอเมื่อครั้งยังเป็นเด็กเธอปีนขึ้นเตียงนอนเพราะหมดเรี่ยวแร
เผลอใจรักเมียเด็ก ยอมไม่มีสิทธิ์
“แก้ว แก้ว” เสียงเรียกจากคนที่อยู่หน้าบ้านทำให้ทั้งคู่เลิกยื้อยุดกันเเล้วหันไปมอง เป็นยายของแก้วที่กลับมาจากสวดมนต์ที่วัด แกกึ่งเดินกึ่งวิ่งเข้ามาทั้งน้ำตาคลอด้วยความดีใจ ดีใจที่หลานสาวที่เฝ้ารอกลับมาสักที“ยาย~” แก้วผลักอาทิตย์ออกห่าง ก่อนจะรีบพุ่งตัวเข้าไปโอบกอดผู้เป็นยาย นี่คงเป็นอ้อมกอดแรกตั้งแต่เล็กจนโต เพราะที่ผ่านมาท่านไม่ค่อยแสดงความรักกับเธอเลย“เอ็งไปอยู่ไหนมา นี่ไปแอบอยู่จนท้องโตขนาดนี้เลยเรอะ? ฮึก~” หญิงวัยชราเอ่ยคล้ายกับดุหลานสาว ทว่าน้ำเสียงกลับไม่สื่อออกมาเช่นนั้น ฟังดูแล้วน้ำเสียงที่เปล่งออกมาล้วนเต็มไปด้วยความห่วงใยอีกฝ่าย“แก้วขอโทษ~” แก้วร้องไห้ออกมาโดยไร้สุ้มเสียง เธอรู้สึกผิดที่กลับมาตัวเปล่าเช่นนี้ ไม่สิ เธอหอบลูกกลับมาฝากยายแทนความสำเร็จให้ยายได้ภาคภูมิใจบ้างต่างหากล่ะ“หนูขอโทษที่ทำให้ยายภูมิใจไม่ได้”เธอเอ่ยออกมาด้วยความเจ็บปวด ไม่เพียงแค่ยายที่รับรู้ อาทิตย์ที่ยืนนิ่งอยู่ข้างกายก็รับรู้ด้วยเช่นกัน เขาอยากเข้าไปกอดปลอบหญิงสาว อยากขอโทษเธอเพราะเขานั้นคือสาเหตุทุกอย่
เผลอใจรักเมียเด็ก ไม่ยอมรับ
ภาพสะท้อนของชายหนุ่มในชุดธรรมดา เสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนต์ขาสามส่วนสวมรองเท้าแตะแบบที่เจ้าตัวตอนอยู่กรุงเทพไม่เคยใส่ ใบหน้าแม้จะยังหล่อเหลาทว่ากลับเศร้าหมองไม่มีราศี ในมือเต็มไปด้วยของกินของใช้มากมายที่เจ้าตัวนั้นตั้งใจซื้อมาฝากยายกับตาของเจ้าหล่อนที่เขาเฝ้ารอในที่สุดเขาก็ได้เจอเธอ... เจ้าของร่างที่สั่นเทานั้นดีใจจนสะอื้น ซ้ำยังตกตะลึงกับหน้าท้องนูนของหญิงสาวที่กุมหัวใจเขา อาทิตย์สติกลับเข้าร่างในไม่ช้า เขาทิ้งของในมือทุกอย่างก่อนจะโถมร่างเข้ากอดอีกฝ่ายแน่นด้วยความคิดถึงและโหยหาสุดหัวใจ“ฮรึก~ ฉันคิดถึงเธอมากรู้ไหมแก้ว คิดถึงมากเลย~” ปลายเสียงสั่นไหวราวกับคนจะขาดใจ ร่างหนาที่สวมกอดเธอนั้นสั่นเทาอยู่ตลอดเวลา ส่วนเธอนั้นกลับยืนตัวแข็งทื่อ มือที่ทิ้งข้างลำตัวเวลานี้เริ่มบีบแน่นขึ้น“ฮึก ฮือ~ ยะ อย่าไปไหนได้ไหม อย่าทิ้งฉันไปไหนอีกได้ไหม~”กระทั่งเสียงสะอื้นไห้และคำวอนขอให้เธอไม่ทิ้งเขาไปนั้น ฟังแล้วเหมือนจะขาดใจไปกับคนร้องไห้อยู่รอมร่อ แต่แก้วกลับยืนนิ่งไม่ไหวติง ยิ่งทำให้อาทิตย์กอดร่างนั้นแน่นขึ้นราวกับกลัวว่าเธอนั้นจะหายไปอีกครั้ง
You may also like
ขย้ำรักเลขา NC-20
C249.7K viewsพ่ายรักภรรยาที่หย่าแล้ว
เฉียนเสี่ยวซี118.6K viewsวิศวะลวงรักร้าย(20+)
Re-match I รีแมทช์31.1K viewsแรงรักสยบแรงแค้น
นครแสงจันทร์44.7K viewsคนสวนป่วนใจ
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ881 viewsเมียเฮียซัน
Sun Su68 viewsหวงรักแฟนเก่า
ดอกอ้อลู่ลม6.3K viewsเมียเด็กของคุณกัปตัน
InTheStars647 views
