All Chapters of เผลอใจรักเมียเด็ก: Chapter 1 - Chapter 5

📌คำโปรย…📌เพียงแค่ค่ำคืนเดียวที่เขาพลาดพลั้ง จากเด็กสาวที่ไร้ที่พึ่งพา หนึ่งเดียวที่เธอเฝ้ามองด้วยความรักและเคารพก็คือชายที่อายุห่างกับเธอถึงยี่สิบห้าปี เขาเป็นรักแรกพบ เป็นผู้มีพระคุณสำหรับเธอ เธอยินยอมมอบทั้งกายใจและชีวิตทั้งชีวิตให้เขา กับการก้าวขึ้นสู่ตำแหน่งเมียคุณอาทิตย์ ซึ่งความเป็นไปได้นั้นมีเพียงศูนย์ และศูนย์เท่านั้น...เพราะเขาเกลียดความหน้าด้านของเธอยิ่งกว่าอะไรดี!“คุณอาทิตย์เคยรักใครบ้างไหมคะ?”“ไม่เคย”“ไม่เคยมีคนที่รัก?”“ไม่เคยคิดจะรักต่างหาก โดยเฉพาะคนที่ถามฉันตอนนี้”“แต่หนูเป็นเมียคุณอาทิตย์แล้วนะคะ”“แค่นอนให้ฉันเอา อย่าเพ้ออย่าฝันว่าจะมาใช้คำว่าเมียกับฉัน”__________________________________////“ยังจะให้พ่อแม่ไอ้นั่นมาสู่ขอเธอ กับฉันที่เป็นผัวเธออีกไหม? ยัยเด็กน้อย”“มะ ไม่เอาแล้วค่ะ ฮึก!”“ดี ทีหลังอย่ามาเล่นกับระบบประสาทฉันนะแก้ว เพราะฉันจะเอาเธอแบบนี้ทั้งวัน ไม่ต้องเห็นเดือนเห็นหมอก!”***สปอยล์***🚩🚩🚩❤️‍🔥#แนวไอ้แก่คลั่งเมียเด็ก แต่ปากแข็งสุด พระเอกธงแดง ปมไม่เยอะมาก แต่ไม่เข้าใจกันสักที>❤️‍🔥✅อัปให้อ่านฟรีจนจบ / มี E-Book📚อาทิตย์นักธุรกิจ หล่อ รว

“ไปใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยซะไป”“อึก~~”น้ำเสียงที่ฟังดูอึดอัดใจนี้ เรียกให้หญิงสาวที่นอนร่างเปลือยเปล่าอยู่บนเตียงให้ขยับลุก เธอกระชับผ้าห่มผืนหนาปกปิดร่างกายที่ผ่านช่วงเวลาลึกซึ้งกับชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ ที่ตอนนี้กำลังนั่งกุมขมับอยู่ที่ปลายเตียง เพราะกำลังใช้ความคิดว่าจะเอาอย่างไรดีกับเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้า“ฮึก~” เจ้าของใบหน้าสวยหวานละมุน บัดนี้กลับถูกเปรอะเลอะไปด้วยคราบน้ำตาอาบแก้ม ร่างบอบบางพยายามขยับลุกจากเตียงอย่างยากลำบาก เธอเพียงส่งเสียงสะอื้นเบา ๆ เพราะไม่อยากให้การร้องไห้ของเธอไปรบกวนเขาเข้า“แม่_เอ้ย!”เขาสบถคำหยาบออกมาพร้อมกับความเครียดที่พุ่งสูง เมื่อมองตามแผ่นหลังของหญิงสาวที่เข้าห้องน้ำไป เพราะความเมาทำให้เขาขาดสติ พลาดคว้าเอาเด็กสาวจากไหนไม่รู้ขึ้นห้องมาด้วย เขามีเรื่องเครียดที่บ้านมากพอจนประสาทจะแตก ซ้ำยังต้องมาคิดเรื่องนี้อีก“จะเอาเท่าไหร่ว่ามา?”หลังจากที่เธอสวมเสื้อผ้าชุดเดิมนั่นก็คือชุดนักศึกษา มันยิ่งทำให้เขาเครียดหนักกว่าเดิม นักศึกษา? อย่างน้อยก็ต้องมีห่างกับเขาล่ะสักยี่สิบปี“คะ?” หญิงสาวที่จมูกยังแดงระเรื่อยังคงทำหน้างงงวยนักศึกษาสาวที่นั่งบีบมือแน่นในตอน

“แก้วมาแล้วค่ะคุณอาทิตย์”เจ้าของเสียงใสเปิดประตูเข้ามาในห้องของคอนโดที่เขานั้นเป็นคนอนุญาตให้เธอเข้าอยู่ รอยยิ้มน้อย ๆ ปรากฏขึ้น เธอมัวแต่ดีอกดีใจที่รอดพ้นออกมาจากบ้านหลังนั้นได้ แต่หารู้ไม่ว่าบ้านหลังใหม่ที่เธอเลือกนั้น ไม่ได้เป็นอย่างที่เธอหวังเลยสักนิด“…” ร่างของชายหนุ่มคนเดิมยังคงนั่งนิ่งอยู่บนโซฟา เธอมองเพียงแค่แผ่นหลังก็รู้สึกเกรงขามในภาพลักษณ์ภายนอกของเขา คุณอาทิตย์แม้อายุใกล้จะห้าสิบแล้วก็ตาม แต่เรี่ยวแรงและร่างกายของเขายังคงไม่ต่างจากหนุ่ม ๆ ออกจะแข็งแรงเสียด้วยซ้ำ เรื่องนั้นเธอย่อมรู้ดีอยู่แล้ว“คุณอาทิตย์คะ”แก้ววางกระเป๋าที่มีของจำเป็นไม่มากนักลง ก่อนจะเดินไปใกล้ ๆ เขา เธอจึงเห็นว่าเขานั้นกำลังนั่งดื่มเงียบ ๆ หญิงสาวไม่กล้าทำตัวน่ารำคาญ หน้าที่ของเธอคือต้องการเอาใจคนที่นั่งเงียบอยู่ ณ ตอนนี้“เดี๋ยวแก้วชงให้นะคะ” เธอเอ่ยเสียงหวานอย่างเอาใจ แหงล่ะ เธอเอาเงินเขาไปล้านหนึ่งแล้วนี่ ส่วนที่ซุกหัวนอนก็ยังเป็นเขาอีกปากหยักยกยิ้ม ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ไม่น่าฟังนัก “แสนรู้ดีนี่” แน่นอนว่าเธอรู้ดี มันคือคำพูดส่อเสียดและด้อยค่าเธอ แต่ถึงอย่างนั้นแก้วก็ยังยิ้มรับหน้าระรื่นได้ นั