Se connecterShare
11…ความเหงากับการแก้แค้น (2)
Dernière mise à jour:
2025-04-02 02:29:12
Related chapter
เพลิงภูหมอก 12…นรกในใจ (1)
มือบางวางมือถือลงบนโซฟาเบดตัวใหญ่ที่นอนอ่านนิตยสารโดยมีสุนัขตัวเตี้ยนอนอยู่ข้างๆ หลังจากพูดคุยกับมาธาวีและพิมพ์ปรางเรียบร้อย และกำหนดวันเปิดโรงเรียนโดยมีพิธีทำบุญเลี้ยงพระกัน ทว่าคำถามแปลกๆ ของเพื่อนทำให้คิ้วบางขมวดมุ่น‘ช่วงนี้พี่มินทร์เป็นยังไงบ้าง ดีขึ้นหรือยัง’‘ก้อยกับคุณมินทร์ไปด้วยกันได้ดีไหมจ๊ะ’‘พี่มินทร์ค้างที่ออฟฟิศหรือบ้านบนภูบ่อยกว่ากันจ๊ะ’กัญญานันตอบคำถามเพื่อนสองคนไม่ได้ เพราะเธอไม่ได้เจอหน้าคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามีมาเกือบสามอาทิตย์แล้ว ตั้งแต่วันที่เขาลงจากภูก็ติดต่อกลับมาในตอนเย็นของวันนั้นแค่ครั้งเดียว‘ขอโทษนะคนดี วันนี้คงกลับไปทำโทษคุณไม่ได้ ผมต้องบินไปกรุงเทพฯ ทันที แล้วผมจะรีบกลับนะ’เธอบอกกับเขาว่าอย่าลืมทานยาซึ่งอีกฝ่ายก็รับคำอย่างดี เธอไม่กล้าโทรไปถามเขาหรือโทรเข้าออฟฟิศเพราะค่อนข้างเกรงใจอีกฝ่าย รับรู้เพียงว่าชายหนุ่มกำลังยุ่งและทำงานหนัก จากที่ฝ่ายบัญชีขึ้นมาพบเธอถึงที่บ้านบนภูด้วยเรื่องสำคัญรัตนาหัวหน้าฝ่ายบัญชีมาคุยเรื่องการดูแลบัญชีค่าใช้จ่ายภายในบ้านบนภูกับบ้านที่ไร่ แม้บ้านนั้นจะไม่มีคนอยู่ แต่ก็มีเด็กและแม่บ้านอาศัยอยู่รายรอบเพื่อดูแลเรือนเล็กไว้ต้อนร
Dernière mise à jour : 2025-04-04เพลิงภูหมอก 12…นรกในใจ (2)
คนที่ถือมือถืออยู่ในมือขมวดคิ้วขณะดูชื่อที่โทรเข้า ‘Angle’ เปรมินทร์เมมชื่อนี้ไว้ ทั้งที่คนที่เธอเพิ่งคุยด้วยพูดภาษาไทยเข้าใจชัดเจน หญิงสาวพยายามตีความหมายของชื่อนี้ว่าความสำคัญอยู่ในระดับไหน ทว่าเธอไม่นึกไปถึงภรรยาของเขา เพราะหากเป็นเช่นนั้น ปลายสายต้องโวยวายคาดคั้นเธอมากกว่าจะยอมวางไปโดยดี ขณะกำลังครุ่นคิดเสียงประตูห้องน้ำก็เปิดออกพร้อมเสียงชายหนุ่ม“มีอะไรหรือเปล่า”ร่างอวบอิ่มที่เปลือยเปล่ามีผ้าคลุมอยู่บนเตียงหันไปมองเจ้าของเสียง ก่อนจะยิ้มหวานแล้วบอกไปตามตรง“มีคนโทรมาหาคุณค่ะ แต่คุณอาบน้ำอยู่ นิสาบอกไปว่าจะให้คุณโทรกลับแต่เขาบอกว่าไม่เป็นไร ไม่ใช่เรื่องเร่งด่วนแล้วก็วางสายไปน่ะค่ะ”“ใคร”เปรมินทร์ถามโดยพยายามควบคุมน้ำเสียงของตัวเองไม่ให้ดูดุจนเกินไป เขาไม่ชอบให้คนอื่นมายุ่งกับของส่วนตัวของเขา แม้เขากับวันนิสาจะไปถึงไหนๆ กันแล้ว แต่เธอก็ยังเป็นคนอื่นอยู่ดี สองสามอาทิตย์ที่ผ่านมาก็เป็นหญิงสาวเองที่โทรหาก่อน ส่วนเปรมินทร์นั้นเนื้อมาเสนอถึงที่เสือไม่กินก็ไม่ใช่เขา ชายหนุ่มยอมรับว่าเขาใช้อีกฝ่ายบำบัดอารมณ์ร้อนของตนเอง แถมเธอก็เป็นคนบอกเขาเองว่าขอแค่ได้คลายเหงา เธอบอกว่า ช่วงก่อนเขาจะ
Dernière mise à jour : 2025-04-04เพลิงภูหมอก 12…นรกในใจ (3)
ร่างสูงก้าวออกจากห้องในโรงแรมหรูของเชียงใหม่ แม้ไม่จำเป็นต้องมาพบวันนิสาเขาก็มาที่นี่บ่อยครั้งจนเป็นเรื่องปกติ เพราะที่นี่เป็นคู่ค้ากับไร่ภูศรีจันอยู่ บางครั้งก็มีนัดสังสรรค์กับลูกค้ารายอื่นที่นี่ทำให้ไม่ต้องกังวลใจมากนัก แต่ถึงจะเห็นแล้วมีคนถามเขาก็ยังอ้างว่าเธอเป็นเพื่อนได้อยู่ ไม่มีใครมาแอบอยู่ใต้เตียง ฉะนั้นตราบใดที่เขากับวันนิสาปฏิเสธความเคลือบแคลงก็จะยังไม่เป็นความจริงตลอดไปความคิดเลวร้ายสุมอกจนดวงตาเปรมินทร์มืดบอด จิตใจของเขากำลังร้อนรุ่มดังไฟนรก หากจะต้องตกไปนรกขุมที่เจ็ดเพราะเรื่องของเขากับวันนิสาเปรมินทร์ก็คิดว่าคงไม่ทรมานเท่าความรู้สึกเกลียดชังภรรยาสาวของตัวเองจนล้นอก อยากฆ่าให้ตายตกไปตามพ่อกับแม่ของเขาด้วยซ้ำ นั่นทำให้เขาเลี่ยงที่จะพบเธอเพราะกลัวระงับร่างกายตัวเองไม่อยู่ อยากให้อีกฝ่ายเจ็บมากยิ่งกว่าเขาเป็นล้านเท่าแต่ก็ไม่รู้จะทำอย่างไร เพราะกัญญานันได้ชื่อว่าเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเขา เป็นคนที่มารดาของเขาเลือกเองกับมือ หากเกิดอะไรขึ้นชื่อเสียงเสียหายก็จะตกมาอยู่กับเจ้าปัทมาดาราและไร่ภูศรีจัน ฉะนั้นเรื่องหย่าก็ยังทำไม่ได้ในตอนนี้เปรมินทร์คิดไปถึงว่าจะหาทางจัดการก
Dernière mise à jour : 2025-04-04เพลิงภูหมอก 12…นรกในใจ (4)
เมื่ออ่านคอลัมน์ซุบซิบกัญญานันก็ไม่คิดจะโทรหาเปรมินทร์อีก ทั้งที่พยายามทำใจว่าคอลัมน์ไม่มีน้ำหนักเลย แต่เพื่อนสาวสองคนยังถามไถ่เธอด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใย และผู้หญิงที่รับสายแทนก็บอกว่าเขาอาบน้ำอยู่ ทำให้เธอใจสั่นคลอนอยู่ลึกๆ แม้ไม่อยากคิดว่ากำลังถูกสามีหักหลังสวมเขาให้ในช่วงพระอาทิตย์ตกดินร่างบางอรชรยืนกอดตัวเองในมุมที่เป็นจุดชมวิวมีหมอกหนาลอยเต็มไปหมด เวลาพลบค่ำให้ความรู้สึกอ้างว้างทว่ากัญญานันก็ยังอุ่นใจเพราะมีเสียงเห่าสลับกับงุ้งงิ้งอยู่ใกล้ๆ สัมผัสถูไถที่ขาทำให้หญิงสาวคุกเข่ากับพื้นลูบขนมันเล่น แม้มอมแมมจะขนสั้นแต่เธอก็ชอบ หน้าตามันยู่ยี่ทั้งที่หน้าแหลมแต่ก็น่ารักสำหรับเธอ“อย่างน้อยตอนที่ฉันรู้สึกเหมือนอยู่คนเดียวบนโลก ก็มีแกอยู่เป็นเพื่อนนะมอมแมม”กัญญานันตัดสินใจไม่ถูกว่าเธอควรสืบสาวหาความจริงหรือปล่อยวางไปเสียเพื่อให้ตนเองไม่ต้องมานั่งทุกข์ทรมานกับความแคลงใจ เธอรู้สึกละลายถ้าจะต้องแสดงตัวตนในฐานะภรรยาที่หึงหวงสามี เพราะมันควรเป็นความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับคนที่ได้ชื่อว่า‘รัก’ กันหากเธอแสดงอาการไปแล้วเปรมินทร์บอกว่าเขาไม่เคยรักเธอ เราไม่เคยรักกัน เขารักคนอื่น เธอคงไม่รู้จะเอา
Dernière mise à jour : 2025-04-04เพลิงภูหมอก 13…เหยื่อ (1)
หลังทานอาหารเรียบร้อยเปรมินทร์ก็เข้าไปในห้องทำงานของเขา ส่วนกัญญานันก็นั่งดูทีวีอยู่ในห้องนั่งเล่น กระทั่งละครจบลงสาวใช้จึงขอตัวออกไป แล้วก็พาเจ้าสุนัขตัวเตี้ยไปนอนที่ห้องของสองสาวน้อยซึ่งมีบ้านของมันอยู่ในนั้นด้วยร่างอรชรก้าวเข้ามาในห้องนอนแล้วก็มองไปทั่วราวสำรวจอะไรบางอย่าง ทว่าเมื่อไม่พบร่างสูงใหญ่ของเปรมินทร์เธอจึงคิดว่าเขาคงยังอยู่ในห้องทำงานหญิงสาวหยิบเสื้อผ้าในตู้แล้วเข้าห้องน้ำอาบน้ำ ครึ่งชั่วโมงผ่านไปร่างบางในชุดนอนมีเสื้อคลุมตัวยาวสวมทับก็ออกมาพร้อมกับถือไดร์และเช็ดผมมายืนหน้ากระจก ในห้องน้ำค่อนข้างหนาวกัญญานันจึงรีบออกมาทันทีที่อาบเสร็จ แล้วมาเป่าผมตรงนี้แทน ชั่วครู่เสียงกระจกบานเลื่อนด้านนอกก็ดึงความสนใจให้เหลือบมองร่างสูงใหญ่ก้าวเข้ามาในห้องแล้วเดินตรงมาหาเธอหยิบไดร์จากมือหญิงสาวไปถือไว้เสียเอง เขาเป่าผมให้เธอขณะชวนคุยไปด้วย“ไม่คิดว่าคุณจะติดละคร”“ก็ดูได้ค่ะ แต่ฉันคิดว่าเพ็ญกับเด็กๆ อาจจะเกรงใจคุณ ไม่กล้ามาเปิดดูเอง ถ้าฉันไม่อยู่ด้วย”ตาคู่คมละจากผมสลวยยาวของหญิงสาวขึ้นมองเธอในกระจก ขณะที่กัญญานันมองมือใหญ่ที่สางผมพร้อมกับจับไดร์เป่าให้เธอเหมือนจะกังวลว่าเขาทำได้หรือเ
Dernière mise à jour : 2025-04-04เพลิงภูหมอก 13…เหยื่อ (2)
“ขอบคุณ ผมจะค่อยเป็นค่อยไป ไม่ต้องกลัว”จากนั้นริมฝีปากได้รูปของเขาก็ขบเม้มติ่งหูเล็ก ไต่ไล่ลงไปตามแนวคาง แล้วขยับไปที่ซอกคอขาว พร้อมกระชับให้แผ่นหลังบางแนบกับแผงอกตนเองเพื่อให้เธออิงเขา ก่อนมือหนาจะเคลื่อนขึ้นมาหาทรวงอกอวบอิ่มทั้งสองข้างเคล้นคลึงอย่างเบามือร่างบอบบางเกร็งตัวรับสัมผัสจากชายหนุ่ม ลมหายใจถูกสูดเข้าปอดจนลึกแล้วขาดห้วงไปเมื่อริมฝีปากอุ่นเม้มบนผิวเนื้อสร้างประจุสยิวซ่านทุกจุดที่แตะต้อง พร้อมมือหนาโอบประคองหน้าอกของเธอบีบเน้นลงบนเนื้อหยุ่นเต็มกำมือทำเอากัญญานันต้องกลั้นหายใจ ไม่กล้าขยับตัวหรือส่วนใดของร่างกาย เกรงอีกฝ่ายจะเห็นว่าเธอกำลังสั่นสะท้านทั้งร่างจากการแตะต้องบางเบาของเขา“ไปที่เตียงกัน”เปรมินทร์กระซิบชิดใบหูขาว แม้อีกฝ่ายจะย่นคอหนีแต่ก็ไม่อาจพ้นได้ร่างสูงขยับกายถอยช้อนอุ้มหญิงสาวขึ้นแนบอกหมุนตัวพาไปที่เตียง ร่างบางกุมมือทั้งสองข้างของตนแนบอกด้วยอาการเกร็ง แต่เวลานี้ต่อให้ฝืนยังไงเธอก็ตกปากรับคำเขาแล้วชายหนุ่มจึงไม่สนใจเมื่อนั่งลงบนเตียงโดยมีคนตัวเล็กนั่งบนตักเปรมินทร์ก็จับมือบางสองข้างกุมไว้ โอบไหล่เล็กไว้ในอ้อมแขนพร้อมใบหน้าคมก้มลงหอมแก้มนวลไปเรื่อยกระทั่งประท
Dernière mise à jour : 2025-04-04เพลิงภูหมอก 14...ค่ำคืนเร่าร้อน (1)
“เดี๋ยวผมจะทำให้ดู ว่ามันไม่ใช่เรื่องน่าอายสักนิด”หลังจากบอกแล้วร่างสูงกำยำก็ผละออกมาลุกขึ้นนั่งถอดเสื้อยืดโยนลงจากเตียง ตามด้วยกางเกงนอนของตนทันที เมื่อหันกลับมาเห็นคนตัวเล็กทำสีหน้าหวาดหวั่นพร้อมหันหน้าหนีเปรมินทร์ก็ตามเข้าไปหา มือหนาเลื่อนปลดเปลื้องเสื้อผ้าที่ยังติดกายเธออยู่ออกช้าๆ พร้อมปากก็พรมจูบไปตามหัวไหล่บาง ซอกคอ และหน้าอกอวบขาวนวลจนร่างสวยเปล่าเปลือย แต่ใบหน้างามยังไม่หันมาทางเขา ชายหนุ่มจึงจับคางสวยเชยขึ้นพร้อมก้มลงจูบ มืออีกข้างก็เคล้นอกนุ่มเต็มมือแล้วบีบคลึงต่ำลงไปเรื่อยๆ เน้นหนักบนหน้าขาขาวสลับลูบไล้ เมื่ออีกฝ่ายเริ่มเผลอไผลเขาก็ขยับไปกลางร่างสวยครอบครองร่างอรชรทันทีเพราะอดทนต่อไปไม่ไหวแล้ว แต่การจู่โจมรวดเร็วนั้นกลับเป็นอุปสรรค ทั้งกัญญานันยังร้องออกมาทันควันอย่างเจ็บปวด“โอ๊ย...อย่า...ก้อยเจ็บค่ะ”เปรมินทร์ที่ย่ามใจว่าหญิงสาวคล้อยตามตนกลับต้องชะงัก ทั้งคู่สบตากันเล็กน้อยก่อนร่างสูงจะขยับลงไปโอบกอดเธอ แขนกำยำรัดร่างเล็กแน่นก่อนจะพลิกกายหนาลงไปบนเตียงพาให้คนในอ้อมกอดมาอยู่ด้านบน ชั่วขณะที่กัญญานันกำลังมึนอยู่นั้นมือหนาก็กดสะโพกสวยเต็มไม้เต็มมือเข้าหาตนเอง“อื้อ...เจ็บค
Dernière mise à jour : 2025-04-05เพลิงภูหมอก 14...ค่ำคืนเร่าร้อน (2)
ความเหนื่อยอ่อนจากบทรักสดใหม่ที่เกิดขึ้นซ้อนๆ กันเมื่อคืนที่ผ่านมา ทำให้คนร่างอรชรหลับสนิทโดยไม่รู้ตัวกระทั่งได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกจากโทรศัพท์ของตัวเองดังขึ้น เปลือกตาบางเปิดขึ้นช้าๆ ด้วยความรู้สึกหนักอึ้ง ทว่าพอขยับตัวก็ไม่สามารถทำได้ ทั้งยังรู้สึกถึงผิวเนื้อเรียบลื่นของใครอีกคนสัมผัสกับแผ่นหลังตนเอง พร้อมแขนกำยำที่พาดเหนืออกอวบอิ่มก็กระชับขึ้น“นอนอีกหน่อย แล้วค่อยอาบน้ำด้วยกัน”เสียงทุ้มงัวเงียหน่อยๆ กระซิบข้างหูเธอก่อนจะรู้สึกถึงรอยอบอุ่นจากริมฝีปากได้รูปที่นาบลงมาบนแก้มเบาๆ จากนั้นเสียงลมหายใจสม่ำเสมอแผ่วๆ ก็ดังเหนือศีรษะเธอ แม้เปรมินทร์จะบอกให้นอนต่อทว่าหญิงสาวกลับปิดตาไม่ลงเสียแล้ว กายแกร่งที่โอบล้อมให้ความรู้สึกอุ่นใจระคนวาบหวิวจนใจดวงน้อยไหวหวั่นอีกครั้ง ทั้งพอคิดตามคำบอกของชายหนุ่มว่าจะอาบน้ำด้วยเธอยิ่งตื่นตระหนก ใจอยากปฏิเสธด้วยยังไม่กล้าถึงขั้นนั้น ทว่าเมื่อนึกไปถึงเมื่อคืนก่อนที่ตาเธอจะปิดลง ยังจำได้ว่าอีกฝ่ายอุ้มเธอไปในห้องน้ำ กระแสน้ำอุ่นในอ่างที่นอนเคียงคู่ร่างสูงใหญ่ทำให้เปลือกตาเธอปิดจนสติถูกดึงเข้าสู่ห้วงนิทรา ฉะนั้นหากเธอจะแย้งเขาในเช้าวันนี้ก็คงยากแล้วแม้จะคิดว่าต
Dernière mise à jour : 2025-04-05
Latest chapter
เพลิงภูหมอก 27...ณ จุดแรกรัก (2)
“ไม่รู้สิคะ รู้แต่ว่าเธอไม่เคยโกรธหรือเกลียดคุณ ไม่เคยมองคุณในแง่ร้าย แต่เธอเจ็บปวดที่รู้ว่าคุณทำให้เธอเสียใจ”นิ่งไปชั่วอึดใจก่อนที่เปรมินทร์จะค่อยๆ คลี่ยิ้มที่มุมปากแล้วบอก“นางฟ้าคนนั้นรักผมเข้าให้แล้วล่ะ”กัญญานันก้มหน้างุดลงอย่างขัดเขิน เมื่อเห็นแววตาคู่คมวาววับราวกับล้อเลียน ทั้งที่ยังอยู่ในอารมณ์โศกเศร้าแท้ๆ แต่ก็เข้าใจว่าเปรมินทร์คงอยากให้เธอสบายใจขึ้น“เฮ้อ...ทำหน้าแบบนี้เดี๋ยวผมก็ห้ามใจไม่ไหวอีกนะ”อีกฝ่ายถอนหายใจออกมา แล้วก็จูบประทับหนักหน่วงเนิ่นนานบนกลีบปากสวยจนเธออ่อนระทวยอีกครั้ง ทว่าหญิงสาวยังไม่ลืมว่าชายหนุ่มพามาดูอะไร เมื่อปรือตาขึ้นมาพร้อมกับที่ใบหน้าคมคายผละออกไป เธอก็เงยหน้าขึ้นไปด้านบน แสงบางอย่างที่ร่วงลงอยู่ท่วมกลางท้องฟ้ามืดมิดดึงความสนใจของเธอให้หันมอง ร่างบอบบางถลันออกไปชะเง้อคอมองนอกเต็นท์“ฝนดาวตก”ดาวหลายดวงทยอยตกจากท้องฟ้าที่มุมหนึ่ง ทำให้กัญญานันตาวาว พูดโดยไม่หันกลับไปมองคนที่ขยับมานั่งกอดซ้อนหลังเธอ“นี่ใช่ไหมคะที่คุณพาก้อยมาดู”“อืม”เปรมินทร์ตอบรับด้วยอารมณ์เซ็งๆ“แต่ผมชักอยากรักคุณมากกว่าดูฝนดาวตกนี่แล้ว”ชายหนุ่มบ่นพึมพำกับตัวเองก่อนจะวางคางของตนบ
เพลิงภูหมอก 27...ณ จุดแรกรัก (1)
ทั้งสองเซ่นไหว้ตรงจุดที่เกิดอุบัติเหตุของเจ้าปัทมาดากับคุณเฮนรี่ ก่อนจะย้อนกลับขึ้นมา เดินลึกเข้าไปด้านในยังจุดที่เกิดเรื่อง และกัญญานันก็วางฟ้ามุ่ยสีขาวไว้ตรงพื้นที่ที่เปรมินทร์บอกว่าฝังมอมแมมเอาไว้ จากนั้นชายหนุ่มก็ขอไปตรวจเอกสารที่ออฟฟิศกับดูงานที่ไร่โดยพากัญญานันออกไปในไร่กับตนเองด้วย แม้ว่าตอนแรกเขาจะห้ามเพราะกลัวเธอจะเจ็บขามากขึ้น แต่หญิงสาวบอกว่าเธอยังไม่เคยเห็นไร่ภูศรีจันอย่างแท้จริงเลยสักครั้ง ชายหนุ่มจึงต้องพาหัวหน้าฝ่ายบัญชีกับเลขาไปด้วยเพื่อให้ดูแลและเป็นเพื่อนเธอ รวมทั้งคอยอธิบายเกี่ยวกับสิ่งต่างๆ ตอนที่เขาตรวจงานในไร่ ทั้งคู่อยู่ที่ไร่กระทั่งเย็นจึงกลับขึ้นภู“ทำไมคุณถึงให้ลุงมั่นกางเต็นท์ให้เราล่ะคะ”กัญญานันพูดเสียงสั่นด้วยความหนาวหลังจากถูกคะยั้นคะยอให้ออกมายังจุดชมวิวด้านนอก เมื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมตัวจะเข้านอน“ผมอยากให้คุณดูอะไรบางอย่างด้วยกันหน่อยน่ะ”ชายหนุ่มบอกแล้วรูดซิปเต็นท์ให้หญิงสาวเข้าไปด้านในก่อน แม้ด้านนอกจะมีกองไฟที่ให้คนขับรถคนใหม่จุดไว้แต่ก็ไม่ช่วยไล่ความหนาวเหน็บได้ ดีหน่อยที่พอไล่ยุ่งได้บ้าง“ดูข้างในไม่ได้เหรอคะ”“เราต้องดูบนท้องฟ้า”เมื่อท
เพลิงภูหมอก 26...ผูกพันทั้งกายใจ (2)
“ผมรักก้อย”เสียงทุ้มพึมพำซ้ำแนบขมับชื้นเหงื่อของเธอ ตามมาด้วยรอยจูบหนักๆ“ที่สำคัญ...ผมรักหัวใจของคุณ หัวใจที่ดีงามเหมาะสมอย่างที่เจ้าแม่ผมเคยพูดเอาไว้ ท่านเคยบอกว่าผมจะรักคุณ แล้วผมก็รักจริงๆ แถมยังหลงด้วย หลงมากกก”พร้อมคำพูดเปรมินทร์ก็อุ้มร่างอรชรมานอนทับบนร่างแกร่ง ผิวเนื้อนุ่ม อกอวบอิ่ม ร่างสาวบดเบียดลงมาหาชายหนุ่มอย่างไม่อาจเลี่ยงได้ กัญญานันเหมือนถูกดูดพลังงานไปจนหมด ไม่หลงเหลือแรงขัดขืนเขาด้วยซ้ำ“หลง แต่ชอบทำร้าย ชอบแกล้งเนี่ยนะคะ”มือบางตีอกกว้างเบาๆ เนื้อตัวเธอรู้สึกถึงมัดกล้ามเต็มแน่นช่วงหน้าท้องแกร่งและทั่วทั้งตัวของคนใต้ร่างเลยทีเดียว ใบหน้าหวานจึงออกอาการเขินอายเมื่อเห็นตาคมจ้องมาด้วยแววชอบอกชอบใจ“นี่เขาเรียกทำรักต่างหาก”เปรมินทร์ไม่บอกเปล่า แถมมือหนายังกดสะโพกเธอเข้าหาตัวเองซ้ำอีกจนกัญญานันต้องห้ามเสียงสั่น“อื้อ...ไม่เอาแล้วนะคะ”“เถอะน่า อีกครั้งหนึ่ง”“พอเถอะค่ะ ก้อยเหนื่อย”กัญญานันส่งสายตาขอร้องเต็มที่ เธอเพลียอยากนอนจะแย่อยู่แล้ว แต่อีกฝ่ายกลับมันเขี้ยวอยากฟัดคนตัวเล็กมากกว่าจะอยากหยุด เพราะไม่ว่าหญิงสาวจะมองแบบไหนเปรมินทร์ก็รู้สึกเหมือนเธอกำลังเชิญชวนเขาทุกท
เพลิงภูหมอก 26...ผูกพันทั้งกายใจ (1)
คนถูกฉุดรั้งชะงักด้วยความงุนงงกับอารมณ์ร้อนแรงของตน และคำพูดกำกวมของอีกฝ่าย ร่างอรชรหอบหายใจระรัว เพิ่งรู้ว่าเธอเหนื่อยหนักขนาดนี้ ทว่าก่อนจะถามอะไรชายหนุ่มก็พลิกกายให้เธอลงไปนอนใต้ร่างขณะมือก็ปลดเสื้อนอนเธอออกไปพร้อมกัน ไม่ลืมที่จะดึงปิ่นออกจากผมสลวยจนสยายแผ่บนที่นอนอย่างน่าหลงใหล“ผมอยากบอกรักคุณก่อน”“คะ?”ดวงหน้าหวานเหลอหลาด้วยความแปลกใจกับคำรักที่ออกมาจากปากเขาแสนง่าย หากแรงพิศวาสที่โหมอยู่ยังไม่ถูกปลดปล่อย สมองเธอจึงทำงานช้า ความสนใจอยู่ที่มัดกล้ามแน่นตึงบนเรือนกายกำยำที่ค่อยๆ อวดต่อสายตา เพิ่งเป็นครั้งแรกที่เธอกล้ามองเขาตรงๆ ไม่แปลกใจเลยว่าเพราะอะไรผู้หญิงต่างก็หลงใหลได้ปลื้มสามีตนเองขณะเดียวกันร่างสูงที่ผละไปถอดเสื้อผ้าของตนก็จับจ้องผิวขาวนวลผ่องที่เผยพร้อมเรือนกายงามสล้างไม่วาง ตาคมคู่ดุกวาดมองขึ้นลงซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างครึ้มใจที่ตนเองได้เป็นเจ้าของความงามลออตาตรงหน้า ความภาคภูมิใจปะปนความรักหลงอัดแน่นอยู่ในอก เพราะได้ครอบครองทั้งเรือนร่างสวยกับหัวใจที่ดีงามของกัญญานัน“ผมรักทุกอย่างที่เป็นคุณ ทั้งดวงตา แก้ม ริมฝีปาก...”หลังจากทั้งร่างเปล่าเปลือยใบหน้าคมก็เลื่อนลงกระซิบพร้อม
เพลิงภูหมอก 25...คำสารภาพ (2)
กัญญานันไปส่งครอบครัวพร้อมกับเปรมินทร์และพี่ชายที่เชียงใหม่ แม้เธอจะบอกให้อีกฝ่ายพักผ่อนหลังจากทำแผลแล้ว แต่สุดท้ายเปรมินทร์ก็ยังเกาะติดภรรยาของตนไม่ยอมห่าง ส่วนทางด้านเพ็ญลงไปพักกับพ่อแม่ของตนในไร่ชั่วคราว กำลังอยู่ในช่วงคิดและพักใจ บนภูจึงมีสองสาวน้อยและคนขับรถซึ่งค่อนข้างมีอายุหน่อยของไร่กับภรรยาขึ้นมาอยู่แทน หากเพ็ญกลับมาก็ไม่มีปัญหาอะไร นอกจากมีแม่บ้านดูแลเพิ่มขึ้น เปรมินทร์ยินดีรับคนขับรถที่แต่งงานแล้วและมีอายุหน่อยมากกว่าคนโสด“ทานยาหรือยัง ข้อเท้าคุณเจ็บมากขึ้นอีกหรือเปล่า”เปรมินทร์ถามเมื่ออาบน้ำออกมาเห็นคนตัวเล็กกำลังนวดข้อเท้าอยู่“ทานแล้วค่ะ แค่เจ็บนิดหน่อย ไม่เท่าตอนที่เกิดเรื่องหรอกค่ะ”หมอในไร่ตรวจข้อเท้าให้หญิงสาวเพิ่มเติมหลังทำแผลให้ชายหนุ่ม แม้จะบอกว่าไม่ได้กระทบกระเทือนมากนัก“ผมนวดให้นะ”ร่างสูงใหญ่ขยับไปนั่งที่เตียงอย่างรวดเร็วพร้อมกับเข้าไปใกล้คนตัวหอม แต่กัญญานันกลับส่ายหน้า“ได้ยังไงคะ มือคุณมีแผลอยู่”“ผมใช้มือซ้ายนวดให้”อีกฝ่ายยังพยายามจนเธอระอา แต่ก็ยังไม่ยอมอยู่ดี“ฉันนวดเองได้ค่ะ ว่าแต่คุณน่ะ ให้แผลโดนน้ำหรือเปล่าคะ มาให้ก้อยดูหน่อย”“คุณพูดว่าก้อยกับผมก็
เพลิงภูหมอก 25…คำสารภาพ (1)
“คุณพ่อกับคุณแม่จะกลับกรุงเทพฯ แล้วน่ะ แต่อยากขึ้นมาบนภู แล้วก็มาหาเราก่อนกลับด้วย”กิตติกรเป็นฝ่ายบอกเมื่อพบหน้าน้องสาว หญิงสาวเชิญทุกคนไปยังโต๊ะอาหาร ขณะที่เปรมินทร์เองก็มาถึงพอดี เขากำลังจะก้าวเข้าห้องอาหารขณะได้ยินประโยคคำพูดของคุณรุจีรัตน์“แม่กับคุณชายอยากมาไหว้เจ้ากับคุณเฮนรี่ ตรงที่ที่เกิดอุบัติเหตุด้วยน่ะ เห็นว่าเราเกิดเรื่องใกล้ๆ แถวนั้น คงเพราะเจ้าช่วยคุ้มครองเราถึงรอดมาได้ แม่อยากขอบคุณเจ้า”เปรมินทร์หน้าตึงขึ้น แต่ก็พยายามทำใจให้เย็นเข้าไว้ พยายามทำตัวให้เป็นคนมีเหตุผล ยกมือสวัสดีผู้ใหญ่ทั้งสอง และไม่วายปรายตามองลัลนาเล็กน้อยก่อนจะเดินเข้าไปโอบไหล่บางของภรรยา หอมแก้มนวลแล้วยิ้มให้เมื่อเธอหันมาทำตาดุใส่ ก่อนจะนั่งลงข้างๆ“งั้นเดี๋ยวก้อยจัดเครื่องเซ่นไหว้ให้นะคะ”“ไม่เป็นไรลูก แม่เตรียมทุกอย่างแล้วก็แวะไหว้เรียบร้อยแล้วจ้ะ”“อย่างนั้นเหรอคะ”กัญญานันหน้าจ๋อยไป เปรมินทร์จึงหันไปโอบไหล่พร้อมบอกเบาๆ“ถ้าคุณอยากขอบคุณเจ้าแม่ เดี๋ยวผมพาไปใหม่ก็ได้”“ใช่จ้ะลูก เดี๋ยวหนูไปอีกครั้งกับคุณมินทร์ก็ได้ แม่กับคุณชายแล้วก็น้องนางจะกลับกันวันนี้ ไฟลต์เที่ยงน่ะจ้ะ แม่เลยรีบจัดการทุกอย่างให
เพลิงภูหมอก 24...ใจแลกใจ (2)
“ฉันไม่ต้องการให้คุณมาช่วย มาดูแล ปล่อยนะ ฉันไม่กลับ ฉันจะเป็นยังไงก็ช่าง ปล่อยฉันให้ตายเหมือนที่ปล่อยมอมแมมไปเลย”หนทางของคนที่จนมุมคือหันไปทุบตีต่อว่าอีกฝ่าย ขณะที่เขาพาเธอลงไปด้านล่างด้วยความรวดเร็ว น้ำเสียงสั่นเครือกับตากลมโตวาววับที่แดงเรื่อทำให้เปรมินทร์จับได้ว่าภรรยาโกรธตัวเองด้วยเรื่องอะไร เขาปรายตาไปทางเพื่อนสนิทที่นั่งรออยู่ตรงส่วนรับแขก“นายขับรถนะ”เปรมินทร์บอกกิตติกรแล้วพาร่างบอบบางเดินออกไปทันที ไม่สนใจเพื่อนสาวของเธอสองคนที่ได้ยินเสียงโวยวายแล้ววิ่งตามลงมา“ก้อย”สองสาวเรียกพร้อมกันแต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้กิตติกรมองสองสาวแล้วยักไหล่ ก่อนจะวิ่งตามเพื่อนออกไปร่างสูงใหญ่พากัญญานันมาถึงรถ กดรีโมตก่อนจะก้าวเข้าไปนั่งด้านหลังทั้งที่ยังอุ้มร่างบอบบางอยู่ วางเธอบนตักแกร่ง โอบเอาไว้ไม่ยอมปล่อย“ก้อยงอนผมเรื่องนี้?”เขาก้มลงถาม แล้วเมื่อเห็นเพื่อนขึ้นไปนั่งหน้าพวงมาลัยก็โยนกุญแจรถให้“ฉันไม่ได้งอน”กัญญานันเถียงกลับขณะหันไปสบตาพี่ชายอย่างร้องขอ“ขึ้นภู”เปรมินทร์บอกเพื่อนสั้นๆ ทำให้หญิงสาวในอ้อมกอดหันมามองเขาอย่างไม่พอใจ พร้อมผลักเขาพัลวัน เท้าก็ขยับดิ้นจนข้างที่เจ็บไปโดนที่นั่
เพลิงภูหมอก 24...ใจแลกใจ (1)
เด็กๆ ทยอยกันกลับบ้านโดยมีผู้ปกครองมารับหลังจากหมดชั่วโมงสุดท้ายของช่วงบ่ายซึ่งสอนหลังเลิกเรียน สองหนุ่มลงจากรถแล้วเดินลิ่วสวนทางเข้าไป ด้านหน้าถัดจากประตูมีเคานเตอร์ต้อนรับอยู่ พนักงานกำลังยืนส่งผู้ปกครองกับเด็กๆ เมื่อเห็นสองหนุ่มก็ทำหน้างุนงง แต่เปรมินทร์ชิงพูดขึ้นก่อน“ก้อยมาที่นี่ใช่ไหม อยู่ไหน”“เอ่อ...”สาวพนักงานอึกอัก ทำให้เปรมินทร์ยิ่งหงุดหงิด รู้ว่าเธอไม่รู้จักเขา เพราะหลังจากวันทำบุญเขาก็ไม่ได้มาที่นี่อีก“ผมเป็นพี่สาวน้องก้อย กัญญานันน่ะ แล้วนี่สามีเขา น้องก้อยอยู่ที่นี่ใช่ไหมครับ”กิตติกรที่ใจเย็นกว่าอธิบาย ซึ่งอีกฝ่ายก็พยักหน้ารับ เธอเพิ่งเคยได้พบคุณกัญญานันหุ้นส่วนอีกคนของที่นี่วันนี้เอง และไม่เคยเจอสามีหรือพี่น้องเจ้านายมาก่อน“ใช่ค่ะ”“แล้วอยู่ไหน”เปรมินทร์ย้ำเสียงดุ“คุณสองกับคุณปรางลงมาส่งเด็กๆ เพิ่งขึ้นไปเมื่อสักครู่น่ะค่ะ คุณกัญญาไม่ได้ลงมาด้วย ฉันคิดว่าอาจจะกำลังพักผ่อนอยู่ชั้นสาม เพราะขาเธอยังเจ็บอยู่”แม้ว่าพนักงานสาวจะพูดจนจบประโยคทว่าเปรมินทร์ไม่ได้รอฟัง เขาพุ่งตัวเข้าไปด้านในตั้งแต่ได้ยินว่าชั้นสามแล้ว กิตติกรเอ่ยขอบคุณ ยิ้มให้อีกฝ่ายขำๆ แล้วก้าวตามไป สองห
เพลิงภูหมอก 23...ยื่นคำขาด (2)
“หึ...เสียหาย คุณเสียอะไรยังไง ช่วยแจงมาให้ฟังหน่อยสิ”คนถูกสวนหน้าชา เธอคิดว่าเปรมินทร์จะไม่กล้าพูด แต่เขากลับมาท้าเธอให้พูดแทน“ผมไม่อยากพูดถึงให้มันเสียปาก เพราะยังไงคุณก็เป็นพี่สาวเมียผม อยากจะใส่ไคล้ยังไงก็เชิญ แต่ขอบอกไว้ตรงนี้เลยว่า...”ในห้องยังคงมีแต่ความเงียบครอบคลุม เปรมินทร์หันไปยื่นข้อเสนอกับคุณชายพงศกรด้วยท่าทางที่แสนมั่นใจว่าตนเองอยู่เหนือกว่า“ถ้าคิดจะให้ผมเลิกกับก้อย ผมจะถอนหุ้นออกจากร้านที่ไอ้กลางจะมาเปิดสาขาที่เชียงใหม่ แล้วก็ยกเลิกสัญญาคู่ค้า ต้องจ่ายค่าเสียหายเท่าไรก็ได้ ผมยอม แต่ไปลองคิดดูดีๆ นะครับ ว่าผลกระทบที่ตามมาของใครจะมากกว่ากัน การขาดทุนระยะยาวที่พวกคุณพยายามแก้ปัญหาอยู่จะเป็นยังไง”ร่างสูงใหญ่ลุกขึ้นยืน จ้องมองใบหน้าของลัลนาชั่วแวบก่อนจะเมินไปทางอื่น“เอาล่ะ วันนี้ผมว่าเชิญทุกคนไปพักที่โรงแรมดีกว่าครับ เพราะดูเหมือนจะไม่ค่อยสนใจคนไข้สักเท่าไร กลาง...นายพาคุณน้าทั้งสองคุณกับน้องนายกลับไปก่อนเถอะ ฉันจัดการเรื่องห้องพักให้เรียบร้อยแล้ว”เมื่อเอ่ยเชิญอย่างเสียมารยาทแล้วเขาก็เดินเข้าไปในห้องพักของผู้ป่วย ทิ้งให้คุณชายพงศกรถอนหายใจออกมาอย่างหนัก ลัลนากัดฟันแน่
