ログイン
@ เจอกันที่ทางออกประตูเล็กนะครับ @
ข้อความไลน์ที่แฟนหนุ่มส่งมา ทำเอาคนที่ได้รับ แอบยิ้มคนเดียว หลายวันมาแล้ว ที่เธอ ไม่ได้เจอกับเค้าเลย
" นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อะไร ฟ้า " เพื่อนร่วมงานที่กำลังจะกลับบ้าน เดินผ่าน เลยอดถามไม่ได้
" ดูคลิปตลกอยู่ แอม จะกลับแล้วเหรอ "
" อือ กลับแล้ว ฟ้าเสร็จงานหรือยัง ให้แอมรอไหม "
" ไม่เป็นไรจ้ะ ฟ้ายังไม่เสร็จงานเลย แอมไปก่อนเถอะ กลับบ้านดีดีนะ "
คนที่มีนัด ปฏิเสธเสียงรัวๆ แล้วก้มหน้าก้มตา ทำงาน รอให้คนในออฟฟิศ ออกไปก่อน แล้วเริ่มเก็บของ
ลิปสติกสีใส ถูกทาเคลือบริมฝีปากบาง ส่องกระจก ดูความเรียบร้อยอีกครั้ง เก็บข้าวของ
กระเป๋าสะพายสีน้ำตาลอ่อน กับชุดทำงานสีครีม เรียบร้อย เรียบง่าย และ สมฐานะ พนักงานอย่างเธอ รองเท้าส้นต่ำ
ราคาไม่กี่ร้อยบาท แต่ก็นุ่ม เบา สบาย น้ำหอมกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่ฉีดมาจากที่บ้าน จางไปแล้ว และ แฟนหนุ่มก็ชอบ ที่เธอ เป็นแบบนี้
" มาแล้วค่ะ พี่โน้ตรอนานไหมคะ "
ประตูรถเปิดออก พร้อมกับกลิ่นน้ำหอมราคาแพง โชยเข้ามา ชายหนุ่มในชุด พนักงานออฟฟิศ ตำแหน่ง รองกรรมการผู้จัดการ หล่อ เนี้ยบ และ ดูแพง ทุกมุม
" ทำอะไรอยู่ พี่รอนานแล้ว "
คนที่รอนานเกือบยี่สิบนาที บ่นออกมา รถยุโรปราคาหลายล้านบาท ปิดฟิล์มดำสนิท จนไม่เห็นคนข้างใน ใบหน้าหล่อเหลา หันมาดุ คนที่เพิ่งมาถึง แล้วมองชุดที่เธอสวม เสื้อสีครีมแขนสั้น กับกระโปรงยาวแค่เข่า เรียบ เชย และ ธรรมดา มือขาวจัดที่จับพวงมาลัยอยู่ เอื้อมมือมา กอดเธอทันที
" ฟ้าให้พี่รอนาน ต้องโดนทำโทษ "
ริมฝีปากบางถูกจู่โจมทันที ปลายลิ้นอุ่นร้อนสอดแทรกเข้าไป ดูดชิมความหวาน มือที่เลื่อนมาที่ขอบกระโปรง ดึงชายเสื้อขึ้น แล้วสอดมือเข้าไปในเสื้อ สัมผัส หน้าอกอวบอิ่ม
" หน้ามัธยม แต่นมเต็มมือ " คำพูดที่เค้าบอกออกมา ทำเอาเธอ รู้สึกตัว
" พี่โน้ต พอเถอะค่ะ " คนถูกขัดจังหวะ ฮึดฮัดทันที
" ฟ้า เป็นแฟนกัน แค่จับนิดจับหน่อย ไม่ได้เหรอไง "
" แต่ว่า "
" เราคบกันมา 6เดือนแล้วนะ ถ้าเป็นคนอื่น เค้าไปถึงไหนต่อไหนกันแล้ว แต่พี่นี่โคตรน่าสงสาร แค่จับนม ยังไม่ได้เลย "
คนถูกตำหนิ นั่งนิ่ง ก้มหน้า แล้วรถก็ขับออกจากตึกทันที
ปกปิด
รถยุโรปคันหรูจอดที่ร้านอาหารไม่ไกลจากที่พัก ที่เป็นอพาร์ตเม้นท์ราคาไม่สูงนัก อาหารมื้อเย็นข้างทางธรรมดา เหมาะสมกับฐานะและเงินในกระเป๋าดี
" ช่วงนี้พี่งานยุ่งมาก เหนื่อยมากด้วย กินข้าวเสร็จแล้ว พี่ขอขึ้นห้องฟ้าได้ไหม "
" พอดีว่า ฟ้า "
" ไม่สะดวก " เค้าตอบแทนแล้วส่ายหน้าด้วยความหงุดหงิด
" วันเสาร์ ดีไหมคะ พี่โน้ต วันเสาร์พี่โน้ตมาหาฟ้าไหม "
คนที่มีนัดสำคัญ ส่ายหน้า
" ถ้าวันนี้ไม่ได้ ก็ไม่ต้อง " น้ำเสียงหงุดหงิดฉุนเฉียว ทำให้เธอก้มหน้าลง ทุกครั้งเลย พี่โน้ตไม่ได้ดั่งใจ ก็จะเป็นแบบนี้
" กินข้าวเถอะ พี่ไม่อยากอารมณ์เสีย " เจ้าตัวบอกเสียงเข้ม แล้วลงมือทานอาหาร มื้อเย็น หงุดหงิดที่ไม่ได้ดั่งใจเลย แม้แต่น้อย
รถคันหรูจอดที่หน้าอพาร์ตเมนต์ แล้วเปิดไฟฉุกเฉินเอาไว้ ใบหน้าหล่อเหลา ยิ้มนิดๆ แล้วขยับตัวเข้ามาหาเธอ
" พี่รอฟ้าได้ แต่ฟ้า อย่าให้พี่รอนานนะ " เค้าบอกเสียงนุ่ม แล้วเอียงแก้มตัวเองให้เธอหอม ก่อนจะปล่อยให้เธอลงจากรถไป
เจ้าของรถเปิดลิ้นชักด้านหน้าฉีดน้ำหอมให้ทั่ว กลบกลิ่นของเธอ สำรวจดูที่เบาะรถ ว่ามีอะไรตกหล่นอยู่หรือไม่ แล้วกดโทรศัพท์โทรหาคนสำคัญ ที่รออยู่แล้ว ทันที
รองเท้าสีครีมเดินมาถึงหน้าลิฟต์แล้วก็หันกลับไปมอง รถยุโรปกำลังขับออกไปแล้ว เค้ามีเวลาให้เธอเท่านี้ หลังจากที่หายหน้าหายตา ไปเป็นสัปดาห์
ชายหนุ่มที่มีตำแหน่งใหญ่โตในบริษัท ตามจีบแบบลับๆ มาหลายเดือน พี่โน้ตบอกว่า ที่ออฟฟิศไม่ได้ห้าม ให้คบหากัน แต่ว่า มันคงเป็นหัวข้อสนทนา ถ้าจะคบกัน ดังนั้น ความสัมพันธ์ของเค้าและเธอ ก็ต้องปิดเอาไว้ก่อน
พนักงานใหม่ที่เพิ่งเข้ามาทำงานได้ไม่ถึงปี ยิ้มรับทุกคำพูด ขอแค่พี่โน้ตมีเวลาให้เธอ ใส่ใจเธอบ้าง เท่านี้ ก็พอแล้ว
ประตูห้องเปิดออก พร้อมกับแสงไฟส่องสว่าง ห้องเล็ก ที่ตกแต่งอย่างเรียบร้อย สวยงาม อยู่ตรงหน้าของเธอ ห้องที่เค้าอยากมา แต่เธอยังไม่พร้อม จะให้เค้าเข้ามาจริงๆ
รถยุโรปจอดที่หน้าบ้านหลังใหญ่ พร้อมรอยยิ้มกว้าง ของคนที่รออยู่แล้ว
ภาพหญิงสาวที่เป็นเจ้าของร้านเสื้อ มีรินทร์ ที่กำลังโด่งดังใน กลุ่มวัยรุ่นและคนทำงานจากการ เปิดตัวไปได้ไม่กี่คอลเล็กชั่น สินค้าก็หมดเกลี้ยง ทำให้เจ้าของแบรนด์ ที่ตอนนี้ ย้ายเข้าไปอยู่กับแฟนแก่เรียบร้อยแล้ว นอนอยู่ตรงหน้าจอคอมพิวเตอร์ เกือบตลอดทั้งสัปดาห์คนที่เป็นห่วงมาก และอยากจะดูแล ค่อยๆ อุ้มเธอ จากโต๊ะทำงาน อย่างระมัดระวัง เพราะไม่อยากให้ตื่น"พี่วีขา " เสียงเรียกแผ่วเบาแต่คนฟัง ยิ้มกว้าง"ว่ายังไง " เขาอ้อนเธอกลับ แล้ววางเธอลงบนเตียงนอน"นอนเถอะ ดึกมากแล้ว น้องรินทร์เหนื่อยจนหลับแบบนี้ไม่ดีเลย "คนที่ทำงานสนุก จนลืมเวลาหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย"มากอด จะได้นอน " วีวิศน์อ้าแขนของตัวเองแล้วเธอก็ขยับเข้ามา ซบอกของเขาก่อนจะหลับไปทันทีคนที่อึดอัด เพราะไม่ได้รักเธอมาหลายวัน ได้แต่พยายามหลับตา อย่างน้อยก็อยู่ข้างๆ และได้กอด นอนหลับไปด้วยกันสัมผัสแผ่วเบาที่หน้าอก ทำให้คนที่หลับไปได้ไม่นาน ลืมตาขึ้นมา ท่ามกลางความมืดมิด มือหนาสะเปะสะปะ เปิดไฟที่ข้างเตียง แล้วก็ต้องยิ้มเมื่อเห็น ว่าอะไรเป็นอะไร"จะลักหลับเหรอ " วีวิศน์ ถามเธอ ที่นอนทับตัวเขา แล้วถอดกางเกงนอนออกไปเรียบร้อยแล้วด้วย"รินทร์ ไม
บรรยากาศในห้องประชุม ที่มีพนักงานเกือบยี่สิบคน ของการทำงาน1โครงการใหญ่ ที่เป็นการรีโนเวทบ้านมูลค่าหลายสิบล้าน บอสที่เดินเข้ามาด้วยชุดเสื้อยืดกางเกงยีน ทำเอาพนักงาน มองกันตาค้าง ชายหนุ่มสุดเนี้ยบ ที่แต่งตัวเรียบร้อยแบบไร้ที่ติ สวมเสื้อยืดลายจุดหลากสี มาทำงาน"อ้าว เริ่มเลย "พนักงานที่กำลังจะรายงานความคืบหน้า ยกมือขึ้นถาม"บอส วันนี้ ใส่เสื้อสวยนะครับ ""สวย ของแฟนผมเอง แบรนด์MERINE " บอสเปิดไอจีของแบรนด์ให้ลูกน้องดู แล้วดึงเสื้อให้เห็นลายชัดๆ"ตัวนี้ วางขายวันศุกร์ สวยไหมล่ะ แต่ผมเอามาใส่ก่อน "ลูกน้องทั้งหมด ทำหน้าเหวอไปหมด เมื่อได้ยินสิ่งที่บอสพูด"แฟนผม ชื่อน้องรินทร์ กดตามไอจีเลยนะ เสื้อยืด ใส่ได้ทั้งผู้หญิงทั้งผู้ชาย ขายในไอจี กับ เฟสบุ๊ก อ่อมี หน้าร้านด้วยที่เจทาวเวอร์ ชั้น14 ตรงข้ามกับ โรงเรียนกวดวิชา "ท่านประธาน โฆษณา รายละเอียดทุกอย่างจนครบถ้วน แล้วก็ถ่ายรูปตัวเอง ก่อนจะอัพลงไอจี#เสื้อสวย ใส่ได้ทุกวัน #เสื้อที่ใส่แล้วหล่อขึ้นแน่นอน #MERINEเจ้าของร้านที่กำลังขายของหน้าร้าน ยิ้มกว้างมาก ที่เห็นแท็กที่เขาติดที่หน้าไอจี สิ่งที่เขาทำให้ มันมีค่ามีความหมายกับสิ่งที่เธอกำลังทำ บา
นางแบบสาวที่ยืนตัวขาวผ่อง ตรงหน้า ค่อยๆ นั่งลงตรงหน้าเขา แฟชั่นโชว์สุดพรีวิลเลจ ที่มีเขาคนเดียว ที่ได้นั่งดูแบบใกล้ชิด ได้เห็นทั้งภาพเคลื่อนไหว และกลิ่นน้ำหอม โจมาโลน ที่เธอชอบฉีด"อายอมทุกอย่างเลยครับ น้องรินทร์จะให้อาทำอะไร อายอม ขอแค่ ""ขอแค่อะไรคะ "เธอหยิบเสื้อ มาสวมแล้วค่อยๆ ขยับเสื้อครอป ให้ปิดความอวบอิ่ม ที่พุ่งตรงหน้า ของเขา หน้าท้องขาวเนียน และกางเกงซับใน ที่ปิดอะไร ไม่มิดเลย ให้ตายเถอะ"เราไม่ได้มีอะไรกันตั้งนาน อาวี ไม่ต้องการเหรอคะ " เธอถามเข้าประเด็น แล้วมอง อวัยวะของเขา ที่เขาเอาหมอนปิดอยู่"อาช่วยตัวเอง ดูรูปน้องรินทร์ แล้วช่วยตัวเอง อาไม่ไปทำอะไรกับใคร เพราะไม่ต้องการ ให้น้องรินทร์เกลียดอา "เขายอมรับออกมาตรงๆ ภาพที่เธอ ร้องไห้ต่อหน้าเขา มันยังวนเวียนอยู่ในจิตใต้สำนึก ร่างกายของเธอ ที่สะกดให้เขา ไม่อาจจะไปทำอะไร กับใครได้อีก ผู้ชายหื่นๆ อย่างเขา ตั้งใจแล้วว่า จะมีแค่เธอ ดังนั้น ถ้าเขาไปมีอะไรกับคนอื่น รับรอง เขาไม่มีวันได้เธอ คืนมา"อาวีจะบอกว่า ไม่ได้เรียกใคร มาเลยจริงๆ เหรอคะ "เธอถามย้ำ แล้วขยับมาใก้ลเขาอีก"อา สาบาน ให้ตายตรงนี้ ตั้งแต่น้องรินทร์ ไม่ใช่ ตั้งแต่อา
พนักงานในร้านแบรนด์เนม เดินออกมาต้อนรับ คุณเลขา ที่มาที่นี่ บ่อยครั้ง เอสเอสาว ที่เตรียมสินค้าเอาไว้ให้แล้ว นำเสื้อสูท ชุดใหม่ และเสื้อผ้า สำหรับผู้ชาย อีก 4ตัว ออกมา ให้คุณเลขา ได้เช็คดูความเรียบร้อย"คุณวีวิศน์ รูปร่างไม่เปลี่ยนแปลงเลยใช่ไหมคะ คุณลูกค้า ใส่เสื้อเบอร์ ขนาดเดิมตลอดเลย ""ค่ะ คุณวีวิศน์ของพี่ เขาดูแลตัวเองอย่างดีมาก ทานอาหาร แบบที่มีประโยชน์ ดื่มน้อย และ ทำแต่งาน "มือที่ลูบไล้เสื้อยืด และเสื้อเชิ้ตอีกตัว พยายามจินตนาการ ว่าอยู่บนตัวของเขา ภาพเจ้านายสุดเพอร์เฟค ทำให้ คนที่เฝ้ารอ มีกำลังใจในการทำงาน"เรียบร้อยแล้วใช่ไหมคะ ""ยังค่ะ มีอีกค่ะ "เอสเอ อีกคน เดินถือ สินค้า อีกหลายชิ้น ออกมา"เสื้อยืดค่ะ แล้วก็มีคาร์ดิแกน อีกตัว รองเท้า แล้วก็ต่างหูกับสร้อย "ของผู้หญิงที่วางเรียงรายอยู่ตรงหน้า ทำเอาคนที่แอบรักกัดฟันแน่น"ต่างหูกับสร้อย คุณวีวิศน์ ลงชื่อจองเอาไว้ตั้งแต่6เดือนก่อนค่ะ ส่วนเสื้อกับรองเท้า เพิ่งจะไลน์มาสั่ง เมื่อวันก่อน "เอสเอที่ยิ้มหวาน เพราะคุณลูกค้า จ่ายไปหลายแสน แบบไม่ต้องรอโอน สั่งและโอน มาพร้อมกันในคราวเดียว"เรียบร้อยนะคะ คุณลูกค้า "ถุงกระดาษนับสิบถุง แ
ภาคย์ มองชายตรงหน้า แล้วถอนหายใจออกมาด้วยความ ลำบากใจ"ผมแค่มาขอโอกาสครับ แค่ขอโอกาสเท่านั้น ถ้าน้องรินทร์ ไม่อยากคบหากับผม และระหว่างนี้ ถ้าน้องรินทร์ มีคนอื่น ที่น้องรินทร์ พอใจมากกว่า ผมจะถอยครับ ผมสัญญา ""คุณจะปล่อยลูกสาวผมไป "พ่อถามย้ำอีกครั้ง แล้วมองชายวัยสี่สิบ ที่นั่งอยู่ตรงนี้"ผม ไม่มีข้อแม้อะไรเลยครับคุณภาคย์ สิ่งเดียวที่ผมต้องการ คือได้รักกับน้องรินทร์ เท่านี้จริงๆ "การขอเข้าพบในครั้งนี้ วีวิศน์ไม่แน่ใจว่า จะมีผลอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า แต่สิ่งที่เขาต้องทำ คือเขา จะไม่มีวันยอมเสียเธอไปห้องว่างที่เดิมทีเป็นร้านชานม ถูกรีโนเวทใหม่ ด้วยฝีมือการออกแบบของพี่ดอม ที่จัดการทำให้น้องสาว โดยมีพ่อเสือ มาควบคุมงานด้วยตัวเอง ห้องกระจกที่วาดรูปเป็นลายจุดหลากสีสัน ทำให้ ห้องดูโดดเด่น และมองเห็นไกลๆ ประธานบริษัท ที่อึดอัดมาก ที่ไม่มีส่วนร่วมอะไรเลย มองความเปลี่ยนแปลงทีละนิด และเห็นทุกความตั้งใจ ที่คนตัวเล็กทุ่มเท"สวยมาก น้องรินทร์ เอาไฟ มาเปลี่ยนตรงนี้ดีไหม "ปภาวรินทร์ มองแบบโคมไฟ ที่เขาเลือก แล้วเม้มปากตัวเองเพราะต้องใช้ความคิด คนข้างๆ ที่มองอยู่ แทบจะอดใจไม่ไหว"พี่ไทม์ ให้บัตรลดมาค่
อาจารย์ที่ปรึกษาในกลุ่มงาน เดินนำหน้า เจ้าของบริษัท ที่ยินดี รับนักศึกษาไปฝึกงาน ในปีหน้า นับสิบตำแหน่ง ชายหนุ่มที่ตอนนี้ขยายบริษัท เป็นบริษัทขนาดใหญ่ ยินดีรับนักศึกษาฝึกงานรุ่นใหม่ ที่มีฝีมือ เข้าร่วมทีม ห้องแต่ละห้อง ที่เป็นห้องภาควิชาปฎิบ้ติ มีนักศึกษาที่กำลัง ทำงานของตัวเอง และเขาก็มองเห็นเธอ "ห้องออกแบบ ครับ คุณวีวิศน์ เผื่อว่า สนใจผลงานของนักศึกษา " "ผมขอเข้าไปได้ไหมครับ " "ได้เลยครับ เชิญเลย " ประตูหน้าห้องที่เคาะ เบาๆ 3-4 ครั้ง แล้วประตูกระจกใส ก็ถูกผลักเข้ามา นักศึกษานับสิบคน ที่นั่งซ่อมงานของตัวเอง เงยหน้ามองพร้อมกัน "สวัสดีครับ อาจารย์ " เสียงแนะนำ และทักทาย ก่อนจะนำเสนอผลงานของนักศึกษาที่เป็นผลงานที่จะจบการศึกษา "ปภาวรินทร์ เอางานมาให้อาจารย์ดูสิคะลูก " อาจารย์แม่ เรีกขานลูกรัก ที่ช่างอ้อน ช่างงอน ก่อนจะยิ้มกว้างด้วยความภูมิใจ "ผ้าคลุมเตียงค่ะ ละเอียด และงดงามมาก นะคะ " คนที่ถูกชม ยิ้มกว้าง แต่คนที่ได้ฟังคำชม ของแฟนตัวเอง ยิ้มกว้างกว่ามาก "เขาตั้งใจจะจบสามปีครึ่ง เลยทำมาแบบใหญ่โต แต่งามเหลือเกิน คริสตัลที่ปักด้วยมือ ทั้งหมดนะคะ " วีวิศน์ สัมผัสเบาๆ ที่ผ้าแล้วมองคน







