ชายหนุ่ม3คน แลกบัตรด้านหน้าแล้วเดินตามเข้ามาในบริษัท อุปกรณ์การทำงานอยู่ในมือทั้งสองข้าง ก่อนจะกดลิฟต์ขึ้นไปตามที่ได้รับคำสั่ง บริษัทใหญ่น้อยนับสิบบริษัท ที่ตั้งอยู่ภายในอาคารสูงนี้ มีบริษัทชั้นนำมากมาย และ อยู่ในเครือเดียวกันแทบทั้งหมด เรียกว่า ทั้งตึก เป็นเจ้าของคนเดียวกัน เพียงแต่ แตกย่อยบริษัทลูก และ ทำธุรกิจ หลายแขนง
" มาซ่อมเซิร์ฟเวอร์ให้ใช่ไหมคะ " ชายหนุ่มสวมหมวกสีดำ พยักหน้า แล้วเดินตามพนักงานเข้าไปข้างใน
" ใครว่าง ช่วยพาทีมช่างเข้าไปหน่อย "
คนที่กำลังปิดยอด และ คุยงาน มองหน้ากันตาปริบๆ ก่อนที่คนที่พอจะวางมือ ลุกขึ้นไป
" สวัสดีค่ะ " ชายหนุ่มมองรองเท้า กับ กระโปรงไล่ขึ้นไป แล้วก็พบป้ายชื่อ ที่ห้อยคออยู่
ฟ้าใส ผลิตผล
รอยยิ้มที่ยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว พร้อมกับเงยหน้าขึ้นมอง
"สวัสดีครับ " ชายหนุ่มเปิดหมวกออกแล้วยิ้มออกมา มองเธอที่กำลังตกใจ
" โลกกลมเกินไปแล้ว " ช่างไฟ บอกยิ้มๆ
" สวัสดีค่ะ " เธอปรับสีหน้า ทำนิ่ง แล้วเดินเข้าไปในห้อง ด้านใน
" ความเร็วมันไม่เสถียร บางจังหวะก็หายไปเลย ช่วยดูให้ด้วยนะคะ "
เธอบอกกับเค้า แล้วยื่นเอกสาร การซ่อมบำรุงให้อ่าน รายละเอียด ที่แจ้งปัญหา ให้เค้า
" ฟ้าใส ดีใจที่ได้เจอนะครับ "
คนที่คิดว่าจะไม่ได้เจอกันแล้ว บอกจากใจจริง ไม่มีน้ำเสียงล้อเล่นอยู่ในนั้น มีแต่แววตาจริงใจ ที่มองเธอ
คนที่กลับมาที่โต๊ะ มือสั่นนิดๆ เพราะตื่นเต้น ผู้ชายที่เคยเจอกัน เมื่อหลายวันก่อน กลับต้องมาเจอกันที่นี่อีกครั้ง เจ้าตัวเปิดดูไฟล์ข้อมูล ที่ทางนั้นแจ้งมา แล้วก็พบชื่อ ช่าง3คน ที่มาในวันนี้
กาแฟร้อนและน้ำดื่ม ถูกยกเข้ามาเสิร์ฟ ชายหนุ่ม3คน ละมือจากงาน แล้วขอบคุณ แม่บ้านที่ยกมาให้
" ขอบคุณมากครับ "
เป้าสายตาในวันนี้สวมเสื้อยืดสีน้ำตาลกับกระโปรงลายดอกไม้เหลืองอ่อน เรียบร้อย จืดชืด คงคอนเซ็ปท์
" อ้าว เรียบร้อย "
ช่างรุ่นใหญ่เช็ทระบบงานอย่างดี แล้วเก็บอุปกรณ์ ยื่นเอกสารให้รุ่นน้อง
" เอาไปให้เค้าเซ็น จะต้องไปอีก2ที่ "
" เซ็นชื่อให้หน่อยครับ " ชายหนุ่ม ยื่นเอกสาร แล้วรอรับ มือบางเขียนตัวบรรจง แล้วส่งกลับไป
" เบอร์โทรด้วยครับ เผื่อเจ้านายจะโทรมาถามฟีดแบค
มือบางเขียนเบอร์โต๊ะทำงานของตัวเองไป
" ขอบคุณครับฟ้าใส แล้วคุยกันนะ "
คนละชั้น
ลิฟต์เปิดออก พร้อมกับคนที่อยู่ด้านใน มองคนข้างนอก กลิ่นน้ำหอมราคาแพง หอมกรุ่นไปทั่วลิฟต์ ทำเอาคนที่ทำงาน มีแต่กลิ่นเหงื่อ ขยับหลบมุมกันไปอยู่อีกทาง ภาพสะท้อนในลิฟต์ คือ ชายหนุ่มในชุดสูทสีน้ำเงินเข้มสวมนาฬิการาคาแพงลิบ ดูแพงไปทั้งตัว
" ช่าง มาทำอะไร " คำเรียกขาน ทำให้ช่างทั้ง3คน มองหน้ากัน
" ซ่อมเซิร์ฟเวอร์ครับ " คนที่อยู่ใกล้ที่สุด ตอบคำถาม ก่อนจะมองตาม คนข้างใน เดินออกไป พร้อมกลิ่นหอมละมุน
ประชาสัมพันธ์สาวค้อนฝ่ายชายด้วยความไม่พอใจ ผู้จัดการเรียกไปไกล่เกลี่ยเรื่องราว และขอให้เลิกแล้วต่อกัน อย่าสร้างปัญหา คนที่เจ็บใจ อยากจะไปอาละวาด ที่งานแต่งงานแทบขาดใจ แต่เพราะงานคือเงิน และที่นี่ ก็เลี้ยงพนักงานดีเหลือเกิน จึงต้องฝืนทนเอาไว้
" เรียบร้อยครับ ขอบคุณมาก " ชายหนุ่ม รับบัตรพนักงานของตัวเองคืน แล้วส่งบัตรผู้มาติดต่อคืนไป
รถกะบะสี่ประตูขับออกไปตามรถยุโรปคันหรูไป ก่อนจะแยกจากกันตรงสี่แยกไฟแดง
" แม่ง มองเราอย่างกับตัวเชื้อโรค " ช่างรุ่นใหญ่บ่นออกมา
" ช่างเค้าเถอะพี่ เราหมดหน้าที่แล้ว " คนขับรถปลอบใจ แล้วหยิบเอกสารมาดู ระหว่างรถติด
" พี่ ใบนี้เดี๋ยวผม เอาไปยื่นให้เอง "
" ขอบใจมากเลย ไอ้ท้อป เอ็งนี่ โคตรขยัน ทำงานก็เก่ง ขับรถก็ดี มีน้ำใจ มาอยู่ทีมข้าเถอะ ไม่ต้องย้ายไปไหนแล้ว "
คนที่กำลังเรียนรู้งาน ส่ายหน้า
" ผู้จัดการให้ไปไหน ผมก็ต้องไปไหมพี่ "
ผู้น้อยตอบยิ้มๆ แล้วขับรถไปอีกบริษัท ทันที
ติ้ด ติ้ด เสียงโทรศัพท์ที่โต๊ะทำงานดังขึ้น
" สวัสดีค่ะ วีเคมิคค่ะ "
" สวัสดีครับ ขอสายคุณฟ้าใสครับ "
" ค่ะ ฟ้าใสพูด "
" ฟ้าใสครับ ผมท้อปนะครับ "
เสียงนุ่มนวลที่โทรเข้ามา ทำเอาคนฟังใจเต้น
" ท้อปไหนคะ " เธอย้อนถามเค้าทันที
" ท้อปแฟนฟ้าใสไง "
" คุณ "
" ครับ " เจ้าตัวขานรับ แล้วเลื่อนดู เฟสบุ้คของเธอ
" กดขอเป็นเพื่อนแล้ว รับแอดด้วยนะ "
ชายหนุ่มผู้ใช้ชื่อว่า Ttop siamlight กดขอเป็นเพื่อน เจ้าตัวเพิ่งเปิดเฟสบุ้กได้ไม่กี่วัน แล้วก็มีเพื่อนไม่กี่คน
" เปิดเฟสบุ้คใหม่เลยหรอคะ " เธอย้อนถามเค้าออกไป
" ถ้ากลัว ก็ไม่ต้องรับก็ได้ ผมมีเบอร์ที่ทำงาน คราวนี้ก็แค่โทรเข้าเบอร์นี้ "
คนเอาแต่ใจ บอกยิ้มๆ ก่อนจะเห็นว่า เธอยอมรับเค้าเป็นเพื่อนแล้ว
พนักงานออฟฟิศจำนวนมาก ทยอยลงมาจากข้างบน เพื่อเตรียมตัวจะกลับบ้าน กลุ่มสาวๆ มองชายหนุ่ม ที่ยืนรออยู่ข้างรถ แล้วแอบยิ้ม " โอ้ย มารับใครน้อ " เสียงถามไถ่กัน ก่อนจะเห็น พนักงานออฟฟิศ ที่สวมชุดกระโปรงสีเขียวอ่อน เสื้อยืดสีครีม เดินตรงไปหาเค้า " โน้นไงละ คนที่เค้ามารับ " หญิงสาวอมยิ้ม แล้วมองคนที่รออยู่ " รอนานไหมคะ " " ไม่นาน งานพี่เสร็จเร็ว " เจ้าตัวตอบกลับ แล้วมองดู เธอขึ้นไปนั่งบนรถ เรียบร้อยแล้ว ก็ขับรถออกมา " พรุ่งนี้ไปเที่ยวกันไหม " " อะไรนะคะ " " พรุ่งนี้วันหยุด ฟ้าใส ต้องทำอะไรหรือเปล่า " เค้าถามแล้วมองหน้าเธอ " ทำไมคะ " " พี่อยากพาฟ้าใสไปเที่ยว ขับรถ ไปไหว้พระ หาของอร่อยๆ กิน แล้วกลับค่ำๆ " คนที่มีวางแพลนเอาไว้แล้ว ถามออกมา " ไปกันสองคน เหรอคะ "คำถามของเธอ ทำเอาเค้ายิ้มกว้าง แล้วขยับตัวมาหา " สองคนครับ แค่เราสองคน " พนักงานออฟฟิศกินเงินเดือนอย่างเธอ มองดูเงินที่อยู่ในบัญชีธนาคารแล้วถอนหายใจ เงินเดือนเหลือติดบัญชีอยู่สองพันบาท เอาไว้ฉุกเฉิน ส่วนเงินรายวัน ที่แยกเอาไว้ ในแต่ละวัน วันละ 400บาท ยังอยู่ดี คนที่ไม่มีใครให้พึ่งพา มองดู เงินเก็บที่เหลือในแต่ละวัน ที่เ
รถกะบะสี่ประตูจอดที่หน้าตึกสูง หลังเวลาเลิกงาน สาวๆ ที่เดินออกจากตึก มองหนุ่มแปลกหน้าที่ลงมายืนอยู่ข้างรถ แล้วก็เดินตรงเข้าไปหา เมื่อเห็นว่า คนที่ตัวเองรอ มาแล้ว " อุ้ย ใครเนี่ย " แอมแซวออกมา เมื่อเห็นว่า ใครบางคน มารอเพื่อนตัวเอง " ใช่ไหม ใช่พ่อไก่ทอดหรือเปล่า " พ่อไก่ทอด พยักหน้าเบาๆ แล้วยิ้มตอบ" ท้อปครับ ผมชื่อท้อป " เจ้าตัวแนะนำตัว แล้วสายตา ก็ไม่อาจละไปจากหน้าเธอได้เลย " นี่ชื่อแอม เป็นเพื่อนฟ้าใส " คนที่แนะนำตัว อมยิ้ม เมื่อเห็นสายตา ของหนุ่มไก่ทอด เอ้ย ท้อป มองแต่ฟ้าใส คนเดียว ร่างบอบบางสวมกางเกงผ้าสีน้ำตาลเข้ม กับเสื้อแขนยาวสีฟ้าอ่อน เรียบร้อย น่ารัก และ อ่อนหวาน " แล้ววันนี้ มาทำไมเนี่ย " ตัวชงเข้ม เอ่ยถาม " มารับฟ้าใส จะพาไปกินข้าว ไปด้วยกันไหมครับ " คนชวน ชวนตามมารยาทแหละ " ไปเถอะ เชิญจ้ะ " แอมหรี่ตามองเพื่อน แล้วเดินเลี่ยงไป ปล่อยให้คนที่เพิ่งจีบกัน ยืนเขินกันอยู่ตรงนั้น " ฟ้าใส กินอะไรดี " เจ้าของรถเปิดประตู แล้วมองเธอขึ้นรถไป เป็นจังหวะเดียวกันที่รถยุโรป ขับมาจอดพอดี สายตาของคนในรถ มองเข้าไปข้างในรถกะบะ แล้วยิ้มเหยียด ก็เหมาะสมกันดี ช่างไฟ กับ พนักงานธรรมดา
เค้าบอกว่า การแชร์เรื่องราวในโลกออนไลน์ ก็เป็นด้านหนึ่ง ของใครบางคนชายหนุ่มนั่งอยู่ในห้องช่าง เปิดคอมพิวเตอร์เสริชหาชื่อเธอ ก่อนจะยิ้มกว้าง เมื่อเห็นใบหน้าคุ้นตา และชื่อ เฟสบุ้ค ฟ้าใส fhasaiiรูปภาพโปรไฟล์ เป็นรูปที่ถ่ายที่ร้านกาแฟ ในมือมีจานขนมเค้ก และ รอยยิ้มสดใสTtop: สวัสดีครับTtop :เลิกงานหรือยังTtop: ไม่ตอบฟ้าใส : ยังไม่เลิกTtop : โอเค งั้นฟ้าทำงานต่อ ท้อปกลับบ้านแล้วนะฟ้าใส : ค่ะTtop : ตั้งใจทำงานนะคนที่จะกลับบ้านแล้ว ย่นจมูกด้วยความแปลกใจ เธอพอมองออก ว่าเค้าจะจีบ แต่เพราะอะไรที่ผ่านมา มันทำให้เธอ ลำบากใจ ที่จะเริ่มต้นมือบางปิดหน้าจอคอมพิวเตอร์ เก็บของลงกระเป๋า แล้วเดินออกจากแผนกไป สถานีรถไฟฟ้า มีคนจำนวนมาก กำลังจะเลิกงาน และเธอก็เป็นหนึ่งในนั้น รถไฟฟ้าจอดที่สถานี ที่จะต้องลง แสงพระอาทิตย์ลับขอบฟ้าแล้ว บรรยากาศตอนเย็นแบบนี้ มันเหงา เหลือเกินสองข้างทางตรงหน้าอพาร์ตเมนต์มีอาหารขายหลายอย่าง เธอเลือกบะหมี่หมูแดง กับ ฝรั่งอีก1ลูก เป็นอาหารมื้อเย็น วันนี้ จบไปอีกหนึ่งวัน เธอทำได้ดีแล้ว ฟ้าใส ความเจ็บปวดจากการถูกหักหลัง มันจางหายไป เพราะคนอีกคน ก็ถูกหลอกเหมือนเธอ และ เค้าคนนั
ชายหนุ่ม3คน แลกบัตรด้านหน้าแล้วเดินตามเข้ามาในบริษัท อุปกรณ์การทำงานอยู่ในมือทั้งสองข้าง ก่อนจะกดลิฟต์ขึ้นไปตามที่ได้รับคำสั่ง บริษัทใหญ่น้อยนับสิบบริษัท ที่ตั้งอยู่ภายในอาคารสูงนี้ มีบริษัทชั้นนำมากมาย และ อยู่ในเครือเดียวกันแทบทั้งหมด เรียกว่า ทั้งตึก เป็นเจ้าของคนเดียวกัน เพียงแต่ แตกย่อยบริษัทลูก และ ทำธุรกิจ หลายแขนง" มาซ่อมเซิร์ฟเวอร์ให้ใช่ไหมคะ " ชายหนุ่มสวมหมวกสีดำ พยักหน้า แล้วเดินตามพนักงานเข้าไปข้างใน" ใครว่าง ช่วยพาทีมช่างเข้าไปหน่อย "คนที่กำลังปิดยอด และ คุยงาน มองหน้ากันตาปริบๆ ก่อนที่คนที่พอจะวางมือ ลุกขึ้นไป" สวัสดีค่ะ " ชายหนุ่มมองรองเท้า กับ กระโปรงไล่ขึ้นไป แล้วก็พบป้ายชื่อ ที่ห้อยคออยู่ฟ้าใส ผลิตผลรอยยิ้มที่ยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว พร้อมกับเงยหน้าขึ้นมอง"สวัสดีครับ " ชายหนุ่มเปิดหมวกออกแล้วยิ้มออกมา มองเธอที่กำลังตกใจ" โลกกลมเกินไปแล้ว " ช่างไฟ บอกยิ้มๆ" สวัสดีค่ะ " เธอปรับสีหน้า ทำนิ่ง แล้วเดินเข้าไปในห้อง ด้านใน" ความเร็วมันไม่เสถียร บางจังหวะก็หายไปเลย ช่วยดูให้ด้วยนะคะ "เธอบอกกับเค้า แล้วยื่นเอกสาร การซ่อมบำรุงให้อ่าน รายละเอียด ที่แจ้งปัญหา ให้เค้า"
" พี่คะ ขอไลน์ได้ไหมคะ "เสียงพูดคุยค่อนข้างดัง ทำให้คนที่กำลังจะไปเข้าห้องน้ำชะงักไป หญิงสาววัยรุ่น2คน ยื่นโทรศัพท์มือถือให้คนตรงหน้าแต่เค้าไม่รับ" ไม่ได้ครับ " คำตอบชัดเจนจนคนขอหน้าเจื่อนทันที" ทำไมคะ พี่มีแฟนแล้วเหรอ "" ยังไม่มี " เค้าตอบสั้นๆ แล้วมองคนที่ยืนนิ่งอยู่ ริมฝีปากหนายกขึ้นนิดๆ แล้วยักคิ้วให้เธอ อีกครั้ง" เกลียดมาก ยักคิ้ว กวนจริงๆ "เสียงบ่นเบาๆ แต่คนที่ได้ยินยิ่งพอใจ" ขอทางด้วยค่ะ "เธอบอกกับน้องๆ ที่ยืนขวางอยู่ แล้วเดินไปเข้าห้องน้ำ มองหน้าแดงๆ ของตัวเอง แล้วถ่ายรูปเก็บเอาไว้ ใช้เวลาในห้องน้ำสักพัก แล้วเดินออกมาเท้าชะงักไป เมื่อเห็นคนที่ยืนอยู่" ประสาท กวน " ว่าผมเหรอประโยคแรกที่เค้าพูด ทำเอาเธอต้องหันไปมอง" พูดกับฉันเหรอ "“อ้าว ก็มีคุณคนเดียว ผมคุยกับผนังห้องหรอไง " คนยียวน ย้อนถาม" ก็กวนจริงไหมล่ะ "" คุณไม่รู้จักผมดีเลย มาว่าผมกวน ถ้าลองได้รู้จักจะบอกว่า ผมน่ารัก "" แต่ก็ไม่อยากรู้จักไง " เธอต่อปากต่อคำกับเค้า" แต่ผมอยากรู้จักคุณ ผมชื่อท้อป ทำงานที่สยามไลท์ " เจ้าตัวชี้ที่โลโก้เสื้อตัวเอง" คุณ "" ฟ้าใส ทำไมช้า "คนที่ไม่อยากแนะนำตัว อ้าปากค้างทันที"
งานแต่งงานที่จัดขึ้นที่โรงแรมหรู ด้วยความเรียบง่ายอบอุ่น แต่แพง สมฐานะ ลูกสาวคนเดียวของนักธุรกิจคนดัง เข้าพิธีวิวาห์กับชายหนุ่มไฟแรง อนาคตไกล เงินสดสิบล้านบาท ที่เจ้าบ่าวนำมามอบในพิธี ทำเอา หัวหน้างาน ตกใจ กับ สินสอดมูลค่ามหาศาล ที่พนักงานเงินเดือน ห้าหลักกลางๆ เตรียมมา" สงสัยบ้านของคุณโน้ต คงมีฐานะมากๆ ถึงมีสินสอดขนาดนี้ " หัวหน้างานแต่ละแผนก ซุบซิบกันด้วยความสนใจ" ขับบีเอ็ม เงินเดือนแปดหมื่น ก็คงพอมีแหละ แต่เจ้าสาวสวยมาก แถมยังรวยแบบตกโรงสีไปเลย "คนที่พอจะรู้เรื่องราวของฝั่งเจ้าสาว บอกออกมารูปภาพที่ถูกอัพลงสังคมออนไลน์ ทำให้คนที่ร้องไห้อย่างหนักมาหลายวัน มองดูรูปงานวันนี้ ด้วยความว่างเปล่า" เดี๋ยวนี้เค้าไม่ต้องดูใจกันแล้ว เค้าดูเงินก็พอ รวยกว่า ก็ชนะไป "" อะไร หมายถึงใคร "" ก็จะใครละ ประชาสัมพันธ์สาวของเราอกหักดังเปาะ เพราะเจ้าบ่าว ได้ข่าวว่าไปทะเลาะกันวันที่เจ้าบ่าวแจกการ์ด แต่เค้าห้ามพูด สุดท้ายนางเมา เลยหลุดปากเล่าให้เพื่อนฟัง คราวนี้เลยรู้กันทั้งตึก ว่าพี่โน้ตของนาง ทิ้งนางไป เพราะเจ้าสาวรวยนั่นเอง "คนที่นั่งนิ่งยิ้มออกมาคนเดียว เธอโชคดีแล้ว ที่ทั้งไม่รวย ไม่สวย และ ที่ส