บทที่ 19 ชัดเจนขึ้น

บทที่ 19 ชัดเจนขึ้น

06:00

ขนมงัวเงียลุกขึ้นจากเตียงนอนของศิวกร เธอควานหาเขากลับเจอเพียงความว่างเปล่า จึงถอนหายใจออกแรงๆ แล้วลุกขึ้นมาจากเตียงนอน เธอเดินเข้ามาในห้องน้ำถึงเห็นว่ามีกระดาษโน้ตแผ่นหนึ่งแปะอยู่บนกระจกเงา

'อาบน้ำแปรงฟันเสร็จแล้วก็ไปกินข้าวด้วย มีอาหารในตู้เย็นเอาออกมาเวฟเอาเอง แล้วก็มีเจลเย็นอยู่ในตู้เย็น'

เจลเย็นที่ว่าคงเอามาประคบตาเธอสินะ เพราะตอนนี้ตาบวมฉึ่งเลย เมื่อคืนร้องไห้ไปตั้งหลายรอบแน่ะ

“ให้ตายเถอะ” ขนมรีบเอาน้ำลูบหน้าตัวเองเบาๆ แล้วหยิบแปรงสีฟันในแก้วน้ำที่มียาสีฟันป้ายอยู่แล้วขึ้นมาแปรงฟัน เขาใส่ใจเธอและเป็นการกระทำเล็กๆ น้อยๆ ที่ส่งผลต่อความรู้สึกมากมายจริงๆ

หลังจากจัดการกับตัวเองเสร็จแล้วขนมก็ออกมาจากห้องของศิวกร ทว่ายังไม่ทันได้เดินพ้นห้อง ศิวกรกลับเดินออกมาจากลิฟต์ก่อน

“ตื่นแล้วเหรอ”

“มะ มาได้ยังไงคะ ไม่ได้ไปทำงานเหรอ” เธอนึกว่าเขาติดงานเสียอีก “หรือว่าโดดงานมา” หากเขาทำอย่างหลังจริงๆ เธอเองก็รู้สึกผิดนะ ที่เป็นต้นเหตุให้เขาโดดงานมาน่ะ

“เปล่า ว่างพอดีเลยแวะมาหา นึกว่ากลับไปแล้วซะอีก”

“อ๋อค่ะ”

“ดีเลย กินอะไรก่อนแล้วค่อยไปสิ พี่ซื้อของมาเยอะเลย” เขายกถุงของกิ