ตะวัน...
ฉันกรี๊ดลั่นเมื่อมันเอามือฉันไปจับ....จับ.....จับไอ้นั่นของมันแต่ไม่ได้จับแบบตรงๆหรอกนะแต่ถึงจะจับผ่านกางเกงขาสั้นที่มันใส่แต่ก็ถือว่าจับแล้วหรือเปล่า "55555555555 แกล้งมึงนี่โคตรสนุกเลยว่ะ" จากนั้นมันก็ปล่อยมือฉันแล้วเอามือมาถ่างตาฉันแทนเพื่อให้ฉันลืมตาขึ้นมาพอฉันลืมตาขึ้นก็เจอหน้ามันอยู่ตรงหน้าแบบระยะประชิดรอยยิ้มที่โคตรทำลายความมั่นใจของฉันทำเอาฉันทำอะไรไม่ถูกก็เลยต้องด่ามันไปเพื่อกลบความเขินอาย "มึงเล่นบ้าอะไรห๊ะ ถ้ามึงทำแบบนี้อีกกูจะไม่มีติวให้มึงจะไม่มาบ้านมึงอีก" "แค่ล้อเล่นป่าววะมึงก็อย่าคิดมาก ป่ะไปติวหนังสือกันได้ละ" พูดจบมันก็ดึงมือฉันไปที่เตียงแทนที่จะพาไปนั่งที่โต๊ะเขียนหนังสือที่เรานั่งกันประจำ "ทำไมไม่นั่งโต๊ะทำการบ้าน" ฉันขืนตัวเองเพราะไม่ยอมเดินไปที่เตียงกับมันเพราะฉันเริ่มกลัวอะไรบางอย่างกลัวทั้งตัวมันแล้วก็กลัวทั้งใจตัวเองด้วย "กูนั่งนานกูปวดหลังอยากนอนติวมากกว่าพอง่วงก็หลับเลยไม่ต้องเสียเวลาเดิน" "ชักจะเกินเบอร์ไปแล้วนะมึงอ่ะ" "เอาน่ะจะนั่งจะนอนก็ติวได้เหมือนกันนั่นแล่ะมาเร็ว" มันดึงมือฉันไปที่เตียงจนได้ สรุปตอนนี้ฉันกับมันนั่งกันอยู่บนเตียงนอนขนาดใหญ่ที่สามารถนอนได้ถึงสี่ห้าคนก็ไม่เข้าใจว่ามันจะพาใครมานอนด้วยถึงใช้เตียงใหญ่ขนาดนี้ มันเดินไปหยิบหนังสือวิชาที่จะใช้สอบพรุ่งนี้เอามาวางกองบนเตียงฉันมองหนังสือแล้วเงยหน้ามองมันก็เห็นว่ามันกำลังตั้งใจเปิดหนังสือเล่มแรกที่จะต้องติวฉันก็เลยเริ่มติวให้มัน หนึ่งชั่วโมงผ่านไป... "ห๊าววววว" เป็นฉันเองที่หาวเพราะเริ่มง่วงฉันมองดูเวลาหัวเตียงตอนนี้มันเกือบสี่ทุ่มแล้ว "ไอ้ซันกูง่วงแล้ว" "ง่วงก็นอนเลย" "งั้นกูกลับเลยนะ" "นอนนี่แล่ะเดี๋ยวกูโทรบอกน้าต่ายเองว่ามึงติวให้กูจนหลับไปแล้ว" "ไม่เอากูจะกลับไปนอนที่บ้านบ้านกูก็อยู่แค่นีั" "มึงกล้าเดินกลับคนเดียวเหรอ มืดค่ำดึกดื่นขนาดนี้ มึงไม่กลัวผี??" "ไอ้ซันมึงจะพูดทำเหี้ยไรมึงก็รู้อยู่ว่ากูเป็นคนขี้กลัวผี" "หึ หึ" มันหัวเราะหึหึใส่ฉันจากนั้นมันก็คว้ามือถือราคาแพงหลายหมื่นของมันกดโทรออกไม่ต้องเดาว่ามันจะโทรไปหาใครเพราะมันเพิ่งพูดอยู่เมื่อกี๊ "ฮัลโหลน้าต่ายครับ คือพอดีว่าตะวันมันหลับไปแล้วครับ จะให้ผมแบกมันไปส่งที่บ้านไหมครับ อ่อ ครับ ได้ครับ ขอบคุณครับ" พอมันวางสายจากแม่ฉันก็ถามมัน "แม่กูว่าไง" "น้าต่ายบอกว่าให้มึงนอนที่นี่ก็ได้ไม่ต้องแบกมึงไปส่ง" คือนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันมานอนบ้านไอ้ซันแต่มันเป็นครั้งแรกที่เราจะนอนกันแค่สองคนเพราะปกติถ้ามานอนบ้านไอ้ซันเราจะนอนด้วยกันสามคนมีฉัน ไอ้ซันแล้วก็ไอ้พอส "เอ่อ คือ กูไม่อยากนอนบ้านมึงอ่ะมึงเดินไปส่งกูได้ไหม" ฉันยอมรับว่ารู้สึกกลัว กลัวอะไรฉันก็บอกไม่ถูก แต่ที่แน่ๆฉันตอ้งกลับบ้านฉันไม่อยากนอนกับมันสองคน ถึงแม้จะเคยนอนด้วยกันมาตั้งแต่เด็กแต่นี่เราสองคนโตๆกันแล้ว มันดูไม่ดีหรือเปล่าที่ผู้ชายกับผู้หญิงต้องนอนห้องเดียวกันถึงแม้จะเป็นเพื่อนกันก็เถอะ "ทำไมกูต้องไปส่ง กูก็ง่วงแล้วเหมือนกัน ถ้ามึงไม่กลัวผีอยากกลับก็กลับเอง" พูดจบมันก็รวบหนังสือทั้งของฉันกับมันลงไปวางไว้ที่โต๊ะข้างหัวเตียงจากนั้นมันก็ล้มตัวลงนอนทันที ไม่พอมันยังหรี่ไฟในห้องอีกบรรยากาศตอนนี้มัน เอ่อ มัน... หมับ!!! ฟุบ!!!! "นอนได้แล้วพรุ่งนี้ตื่นเข้าไปสอบนะเว้ย" จู่ๆมันก็เอามือมารวบเอวฉันแล้วบังคับให้ฉันนอน ฉันก็ทำอะไรไม่ได้ก็เลยต้องล้มตัวนอนข้างๆมัน ทำให้เราสองคนต่างมองหน้ากันไปมาภายใต้แสงไฟสลัวๆ ตอนนี้ฉันใจสั่นไปหมดมันจะจ้องหน้าฉันอีกนานไหม "มึงจะนอนจ้องหน้ากูทำไม" "แล้วมึงล่ะมองหน้ากูทำไม" "กูไม่ได้มอง" ฉันเถียงมันที่มันหาว่าฉันมองหน้ามัน "อ่าวถ้ามึงไม่มองแล้วมึงจะรู้ได้ยังไงว่ากูมองหน้ามึงอยู่" เออนั่นสินะ "เอ่อออ งั้นกูหลับตาก็ได้" ฉันรีบหลับตาลงทันทีแล้วหันหลังให้มัน ฉันเอามือจับที่หน้าอกข้างซ้ายของตัวเองที่เต้นแรงและเร็ว กลางดึก... "อื้ออออ" ฉันรู้สึกถึงอะไรสักอย่างมายุ่มย่ามที่คอและหน้าอกของฉัน จ๊วบ จ๊วบ แผล่บ แผล่บ ฉันลืมตาขึ้นมาที่ตอนนี้ไฟในห้องก็ยังเปิดทิ้งไว้อยู่ทำให้ฉันเห็นว่าตัวเองกำลังโดนอะไร ไอ้ซันมันเอามือของมันมาจับหน้าอกของฉันแล้วก็บีบๆคลายๆจนฉันรู้สึกแปลกๆยังไม่พอมันยังเอาลิ้นมาเลียคอเอาปากมาดูดอีก "ไอ้ซันแกทำอะไร" ฉันถามมันเสียงสั่นแต่ไม่ได้หันไป "กูก็แค่อยากรู้ว่าผู้ชายผู้หญิงเวลาเค้ามีอะไรกันมันจะรู้สึกยังไง" "..........." "กูอยากลองทำกับมึงดู ให้กูทำนะ" มันถามฉันด้วยน้ำเสียงเบาหวิวข้างๆหู "มะ..." ฉันกำลังจะปฏิเสธก็ไม่ทันเพราะถูกมันเอาปากของมันมาปิดปากฉัน "อืมมมมม" จูบแรกของฉันที่โดนไอ้ซันมันขโมยไป "หวานว่ะ ปากมึงหวานมาก กูอยากดูดนมมึงว่ามันจะหวานเหมือนปากหรือเปล่า" พูดจบมันก็เอามือดึงเสื้อยืดพร้อมชั้นในของฉันขึ้นมากองไว้เหนือหน้าอกจากนั้นมันก็ก้มลงมาดูดหน้าอกของฉันอย่างแรงส่วนหน้าอกอีกข้างมันก็เอามือบีบๆขยำๆมันทำแบบนี้สลับกันไปมาสองข้าง "อื้อออออ ไอ้ซันกูเสียว" "เสียวก็ครางออกมากูอบากฟังเสียงครางของมึงว่ามันจะเหมือนกับนางเอกเอวีที่กูชอบดูหรือเปล่า" "มึงดูหนังโป๊เหรอ" "อือ" "ทุเรศอ่ะ" "เรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องธรรมชาติน่า" พูดจบมันก็ก้มหน้าก้มตาดูดเลียหน้าอกฉัน "อ๊ะ" ฉันสะดุ้งเมื่อรู้สึกถึงการถูกรุกล้ำด้านล่าง ไอ้ซันมันเอามือของมันอีกข้างล้วงเข้าไปในกางเกงนอนขาสั้นของฉันแล้วสอดเข้ามาในกางเกงชั้นในอีกชั้นแล้วใช้นิ้วสะกิดตรงส่วนนั้นของฉันมันเอานิ้วแหย่เข้าไปช้าๆแหย่เข้าแหย่ออก "อื้ออออ เสียว ซันกูเสียว ฮือออ" "กูก็เสียวตอนที่น้องสาวมึงรัดนิ้วกู" "พะ พอก่อนได้ไหมกูจะไม่ไหวแล้ว" ฉันไม่ไหวเพราะเสียวหนักมากอยากให้มันหยุดแม้ว่าอีกใจก็อยากให้มันทำต่อ ในหัวของฉันมันสับสนไปหมดแล้ว "กูก็ไม่ไหวเหมือนกัน แต่วันนี้กูจะยังไม่สอดใส่เพราะกูไม่มีถุงยาง" ".........." "เดี๋ยวกูกับมึงช่วยกันทำให้ต่างคนต่างเสร็จดีกว่ากูอยากรู้ว่ากูจะเสร็จไหมถ้ามึงทำ" "ทำ??มึงจะให้กูทำอะไร" "มึงอมให้กูส่วนกูก็จะเลียของมึง" "ห๊ะ!!!!" "เพศศึกษา พรุ่งนี้เราต้องสอบวิชานี้ด้วยไม่ใช่เหรอ เรามาลองปฏิบัติจริงกันดู" "ไม่!!!" ไม่ทันแล้วค่ะ ไอ้ซันขยับตัวลุกขึ้นแล้วมันก็จัดการถอดเสื้อผ้าของมันออกจนหมดอย่าว่องไวรวดเร็วทำให้ฉันเห็นอนาคอนด้าของมันแบบชัดๆเต็มๆตาในระยะประชิด "อย่าเพิ่งตื่นเต้นกับน้องชายกูเพราะเดี๋ยวมันจะเข้าไปอยู่ในปากของมึง" มันพูดอะไรของมัน ทำไมมันต้องเข้ามาอยู่ในปากของฉัน แล้วมันจะเข้ามาได้ไงใหญ่ยาวขนาดนี้ จากนั้นมันก็จับฉันถอดเสื้อผ้าโดยที่ฉันก็ยอมปล่อยให้มันถอดเพราะยังตกตะลึงกับน้องชายของมันอยู่ ไม่นานทั้งฉันทั้งมันก็ต่างไม่มีเสื้อผ้าติดกายมันจ้องมองมาที่ร่างกายของฉันอย่างไม่วางตา "นมมึงโคตรใหญ่โคตรสวยเลยว่ะ กูแม่งอยากเห็นเต็มๆตาตั้งแต่ตอนที่มึงลงไปเล่นน้ำในห้วยเมื่อตอนกลางวันแล้ว" "มึงแอบดูนมกูเหรอ" ฉันถามแบบอายๆเพราะไม่คิดว่ามันจะมองนมฉันตั้งแต่เมื่อกลางวัน "กูไม่ได้แอบกูมองนมมึงตรงๆเลยแต่มึงไม่รู้ตัวเพราะมัวเล่นน้ำกับไอ้พอส" "ไอ้คนลามก><" "เดี๋ยวไอ้คนลามกคนนี้เดี๋ยวจะเป็นผัวมึง" "ผัว??" "อืมผัวส่วนมึงก็ต้องเป็นเมียกูด้วย" เรื่องนี้พระเอกนางเอกจะพูดมึงกูกันแบบนี้นะคะ อาจจะไม่เพราะเท่าไหร่ก็ขออภัยตะวัน..."ไอ้คนลามก>เดี๋ยวไอ้คนลามกคนนี้เดี๋ยวจะเป็นผัวมึง""ผัว??"อืมผัวส่วนมึงก็ต้องเป็นเมียกูด้วย""ไม่เอากูไม่อยากเป็นเมียมึง""ทำไม หรืออยากเป็นเมียไอ้พอส ใช่มั้ยวะมึงบอกกูมาว่ามึงอยากเป็นเมียมัน" น้ำเสียงของไอ้ซันเหมือนไม่พอใจอย่างหนักทั้งที่มันพูดของมันเองฉันไม่ได้พูดสักหน่อยว่าจะอยากเป็นเมียไอ้พอส ฉันคิดกับไอ้พอสแค่เพื่อนเท่านั้นไม่เคยคิดอะไรเกินเลยซึ่งต่างจากคนตรงหน้าที่บอกจะเป็นผัวฉันแล้วให้ฉันเป็นเมียมันแต่ที่ฉันบอกว่าไม่อยากเป็นเมียมันก็เพราะมันไม่ได้รักฉันไง"กูไม่เคยคิดอะไรกับไอ้พอสมันเพื่อนกูเหมือนกับมึงนั่นแล่ะ""แต่กูไม่อยากเป็นเพื่อนมึง กูอยากเป็นผัว""มึงอยากเป็นผัวกูแล้วมึงรักกูเหรอ" พอฉันถามคำตอบที่ได้มาก็คือเงียบ หึ ก็อย่างที่ฉันบอกนั่นแล่ะว่ามันไม่ได้รักฉันที่มันทำที่มันพูดก็แค่อยากลองเรื่องอย่างว่ากับฉันเท่านั้นแล่ะ"เอากันทำไมต้องรักกันด้วยวะ""ตกลงมึงอยากได้กูเป็นเมียโดยที่มึงไม่ได้รู้สึกอะไรกับกูเลยใช่ไหม""ก็....ก็รู้สึก" มันพูดเสียงเบาแต่ฉันก็ได้ยิน มันบอกว่ามันรู้สึกหมายความว่ายังไง"มึงรู้สึกอะไรกับกู""กู...กูไม่เคยรู้สึกกับใครเหมือนที่รู้สึกกับมึง
ตะวัน...ฉันกรี๊ดลั่นเมื่อมันเอามือฉันไปจับ....จับ.....จับไอ้นั่นของมันแต่ไม่ได้จับแบบตรงๆหรอกนะแต่ถึงจะจับผ่านกางเกงขาสั้นที่มันใส่แต่ก็ถือว่าจับแล้วหรือเปล่า"55555555555 แกล้งมึงนี่โคตรสนุกเลยว่ะ" จากนั้นมันก็ปล่อยมือฉันแล้วเอามือมาถ่างตาฉันแทนเพื่อให้ฉันลืมตาขึ้นมาพอฉันลืมตาขึ้นก็เจอหน้ามันอยู่ตรงหน้าแบบระยะประชิดรอยยิ้มที่โคตรทำลายความมั่นใจของฉันทำเอาฉันทำอะไรไม่ถูกก็เลยต้องด่ามันไปเพื่อกลบความเขินอาย"มึงเล่นบ้าอะไรห๊ะ ถ้ามึงทำแบบนี้อีกกูจะไม่มีติวให้มึงจะไม่มาบ้านมึงอีก""แค่ล้อเล่นป่าววะมึงก็อย่าคิดมาก ป่ะไปติวหนังสือกันได้ละ" พูดจบมันก็ดึงมือฉันไปที่เตียงแทนที่จะพาไปนั่งที่โต๊ะเขียนหนังสือที่เรานั่งกันประจำ"ทำไมไม่นั่งโต๊ะทำการบ้าน" ฉันขืนตัวเองเพราะไม่ยอมเดินไปที่เตียงกับมันเพราะฉันเริ่มกลัวอะไรบางอย่างกลัวทั้งตัวมันแล้วก็กลัวทั้งใจตัวเองด้วย"กูนั่งนานกูปวดหลังอยากนอนติวมากกว่าพอง่วงก็หลับเลยไม่ต้องเสียเวลาเดิน""ชักจะเกินเบอร์ไปแล้วนะมึงอ่ะ""เอาน่ะจะนั่งจะนอนก็ติวได้เหมือนกันนั่นแล่ะมาเร็ว" มันดึงมือฉันไปที่เตียงจนได้สรุปตอนนี้ฉันกับมันนั่งกันอยู่บนเตียงนอนขนาดใหญ่ที่ส
ตะวัน....."มึงอยากไปเรียนเมืองนอกป่ะ" ซันถามฉันขณะที่ฉันกำลังยืนจานชามอยู่ในครัวส่วนไอ้พอสมันกลับไปก่อนหน้านี้แล้วเพราะพ่อมันให้คนมาตามไปเฝ้าร้าน"ไม่อ่ะกูพอใจจะเรียนที่นี่แล่ะได้อยู่ใกล้พ่อใกล้แม่ด้วย""อืม""แล้วมึงอ่ะทำไมต้องขอคิดดูอีกที""เรื่องของกู มึงไม่ต้องถามมาก""อ้าวไอ้นี่ ทีเรื่องของกูมึงยังถามแล้วกูยังตอบมึงเลย""ก็มึงเต็มใจตอบกูเอง""นิสัย""ตะวันคืนนี้มึงว่างป่ะ""คืนนี้กูจะอ่านหนังสือสอบทำไมมึงมีอะไร""กูไม่ค่อยเข้าใจที่อาจารย์มันสอนวันนี้เลยว่ะมึงช่วยติวให้กูหน่อยได้ไหมวะ""อย่างมึงเนี๊ยะนะไม่เข้าใจ มึงเก่งกว่ากูฉลาดกว่ากูอีกนะไอ้ซัน""กูก็โง่เป็นเหมือนกันนะเว้ย ช่วงนี้กูเป็นอะไรไม่รู้ไม่ค่อยมีสมาธิเรียนเลย""เออ งั้นเอางี้มึงมาติวที่บ้านกูนี่แล่ะ กูไม่อยากไปติวบ้านมึงกว่าจะเดินมาถึงบันไดบ้านมึงกูขาลากพอดี" คือที่ฉันพูดมันไม่ได้เกินจริงเลยสักนิดคือบ้านมันหลังใหญ่มากและกว่าจะเดินจากประตูรั้วไปถึงตัวบ้านต้องใช้เวลาเดินหลายนาทีคิดดูว่าบ้านมันใหญ่โตขนาดไหนไม่เหมือนบ้านฉันเดินไม่ถึงยี่สิบก้าวก็ขึ้นบนบ้านถึงห้องนอนแล้ว"ไม่เอาอ่ะบ้านมึงมันร้อนไม่มีแอร์กูอยู่ไม่ได้กูขี้ร้อน
ตะวัน...ฉันค่อยๆแอบย่องเข้าบ้านตัวเองเพราะกลัวแม่จะเห็นว่าฉันตัวเปียกซกกลับมาบ้านฉันกะว่าจะแอบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องน้ำข้างล่างแล้วค่อยขึ้นไปบนบ้านแต่ยังไม่ทันไรฉันก็ต้องสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงแม่ที่ยืนถือก้านมะยมรออยู่หัวบันไดบ้าน "ไปไหนกันมาตะวัน ซัน พอส ทำไมถึงได้เปียกกันแบบนี้" ฉันหันไปมองหน้าเพื่อนสนิทอีกสองคนที่เดินตามหลังมาในสภาพไม่ต่างกันนั่นก็คือไอ้ซันกับไอ้พอส"เอ่อ...พวกเราไปเล่นน้ำที่ห้วยมาจ๊ะแม่" ฉันตอบเสียงสั่นเพราะแม่เคยบอกไม่ให้ฉันไปเล่นที่นั่นแต่ด้วยความที่อากาศมันร้อนฉันก็เลยช่วนสองคนนี้ไปด้วยเพราะถ้าไปคนเดียวกลัวจะมีอันตรายเพราะฉันว่ายน้ำไม่เก่ง"แม่บอกกี่ครั้งแล้วว่าห้ามไปเล่นน้ำในห้วยไม่กลัวจมน้ำบ้างหรือยังตัวเองก็ใช่ว่าจะว่ายน้ำเก่ง""ผมดูแลตะวันมันอย่างดีครับน้าต่ายรับรองไม่มีอันตรายเด็ดขาด" เป็นไอ้พอสที่พูดกับแม่ของฉันด้วยน้ำเสียงสุภาพตามบุคลิกและนิสัยของมันส่วนไอ้ซัน...."พระเอกชิบหายเลยนะมึงอ่ะ" ซันกระซิบบอกไอ้พอสด้วยท่าทางหมั่นไส้แต่แม่ฉันคงไม่ได้ยินหรอก"พวกเอ็งก็ตัวพอๆกันจะไปช่วยอะไรกันได้ดีไม่ดีจะจมน้ำกันทั้งสามคนยิ่งช่วงนี้เป็นช่วงน้ำหลากอยู่ ยังไงน้าก
"ตะวันกูมีเรื่องจะคุยกับมึง เรื่องสำคัญ"'เรื่อง???""กูว่ากูกับมึงกลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมเหอะว่ะ กูว่ากูกับมึงคงไปด้วยไม่รอด""แล้ว???""เราเลิกกันเหอะ""อืม""หมายความว่ามึง...""เลิกก็เลิก""ทำไมมึงพูดง่ายขนาดนี้วะมึงไม่โวยวายสักหน่อยเหรอ""จะให้กูโวยวายเพื่อ??กูรู้ว่าสักวันมึงต้องพูดคำนี้""แล้ว...มึงเสียใจมั้ย""หึ ไม่อ่ะกูทำใจไว้นานละ""แล้วพ่อแม่มึงกับพ่อแม่กู...""มึงไม่ต้องห่วงเดี๋ยวกูเคลียร์เอง""มึงแน่ใจว่าเคลียร์ได้โดยเฉพาะพ่อมึง""หรือมึงจะไปเคลียร์กับพ่อกูเอง""กูยอมรับว่ากูขี้ขลาดว่ะ กูยังไม่อยากตายตอนนี้เพราะโดนพ่อมึงเอาปืนมาไล่ยิงกะบาลกู""เหอะมึงกลัวตายด้วยเหรอได้ซัน""ลูกชายกูยังใช้งานไม่คุ้มเลยจะให้กูรีบตายไปไหนวะ""หึ มึงก็คิดได้แค่นี้อ่ะเนอะ"" ตกลงกูกับมึงเลิกกันแล้วนะ""เออ""แต่เรายังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมใช่ไหม""อืมมึงอยากเป็นอะไรก็เป็น""ขอบใจว่ะมึงนี่โคตรเข้าใจกูเลย" มันดึงฉันเข้าไปกอดอย่างดีใจก่อนจะเดินเอามือล้วงกระเป๋าผิวปากไปอย่างอารมณ์ดีและนั่นคือการโดนบอกเลิกจากแฟนคนแรกและคนเดียวในชีวิตฉันแฟนที่เหมือนไม่ใช่แฟนแฟนที่เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่จำคว