“เมาแล้วเรื้อน” แม้ปากจะพูดออกไปอย่างนั้นแต่ก็ยอมให้คนตัวเล็กทำอะไรได้ตามใจ โดยที่พยายามเบือนสายตาคมออกไปมองทางอื่น
เพราะกลัวจะเผลอสบตากับเธอเข้า
และถ้าได้เผลอสบตาแบบที่คิดเขาก็กลัวว่าจะอดใจไม่ไหว กลัวจะทำอะไรเหมือนที่สระว่ายน้ำอีกเป็นครั้งที่สอง
“ไม่เคยสังเกตใกล้ ๆ เลย หล่อเหมือนกันนะเนี่ย” ดวงตาหวานฉ่ำปรือ สำรวจไปทั่วไปหน้าหล่อเหลาอย่างใกล้ชิด
“ไม่ใช่ว่ารู้อยู่แล้วเหรอว่ากูหล่อ” ยิ่งเธอชม หัวใจก็ยิ่งกระตุกเต้นระรัว เหมือนมันจะหลุดออกจากอก
“หล่อจนใจสั่นเลย คิ้วหน้า ตาได้ จมูกโด่งพุ่ง ผิวหน้าก็ดี ขาวเนียน ปากนิดอวบอิ่ม” ไม่พูดเปล่านิ้วเรียวยังลูบไล้ไปทั่วใบหน้า ในขณะที่เอ่ยก็ไล้ไปส่วนตามส่วนต่าง ๆ
อึก เสียงกลืนน้ำลายลงคอดังอึกของคนตัวเล็กทำให้คินท์ต้องเบนสายตามามองยังคนใต้ร่าง
แค่สัมผัสจากมือเรียวนุ่ม ก็ทำเขากระสับกระส่ายทำตัวไม่ถูกแล้ว
เมื่อหันสายตามามองยังคนตัวเล็กก็พบกับสายตาที่พร้อมจะเขมือบเขาเข้าไปทั้งตัว
พรึบ! คินท์ผละตัวขึ้นพยายามจะลุก
หมับ! แต่ช้ากว่ามือเล็กที่ดึงเอาไว้จนคินท์เสียหลักคร่อมร่างบางไว้ด้วยศอกทั้งสองข้าง
เป็นอันว่าตอนนี้เขาแนบชิดกับร่างบางจนอกอวบชิดกับอกแกร่ง
“ทำอะไร” คิ้วหนาขมวดเข้าหากันจ้องมองคนด้านล่างอย่างสงสัยในการกระทำของเธอ และอีกอย่าง เขาก็กลัวตัวเองจะเผลอทำอะไรขึ้นมาเสียมากกว่าถ้าเขายังใกล้เธอจนลมหายใจรดกันแบบนี้
“กูฝันอยู่หรือไง ถึงได้เจอลูกรักพระเจ้า หล่อแตกแตนมาก” แก้มใสยังตกอยู่ในภวังค์ความหล่อของเพื่อนชายไม่หาย
ยิ่งเข้าใกล้ก็ยิ่งเห็นใบหน้าขาวเนียนไร้ที่ติชัดเจนขึ้น
มือเล็กลูบกรอบหน้าเรียว ผ่านสันกราม ผ่านใบหูอย่างเบามือ จนคนที่โดนกระทำขนลุกซู่ชูชัน
และเมื่อมือเล็กลูบผ่านลำคอแกร่ง หยุดอยู่ลูกกระเดือกที่นูนขึ้นลงเมื่อคินท์กลืนน้ำลายลงคอ
“พอ” คินท์กลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากเพราะการกระทำของเพื่อนสาว
สัมผัสที่วาบหวามไม่รู้ว่าเธอจงใจหรือไม่ตั้งใจ แต่ตอนนี้มันทำให้เขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีกต่อไป
หมับ มือแกร่งจำเข้าที่ข้อแขนเรียวที่กำลังไล้ลูบสัมผัสเล่นลูกกระเดือกของเขาอยู่
“คินท์” ดวงตาคมคู่สวยแหงนมองดวงตาคมตรงหน้า
“อืม กูเอง กู คินท์จำไว้ด้วย” สิ้นเสียงเอ่ยพูดของคินท์
“อื้อ” ริมฝีปากหนาก็ประกบเข้ากับริมฝีปากบางในทันที
เขาขบเม้มริมฝีปากบางของเพื่อนสาวอย่างนุ่มนวล สลับบนและล่าง เมื่อคนตัวเล็กไม่ขัดขืน ลิ้นร้อนจึงค่อย ๆ แทรกเข้าไปควานหาความหวานด้านใน
มือแกร่งที่กำข้อมือเรียวอยู่ก็จับเธอกดไว้กับเตียงนุ่มเหนือหัวพร้อมกันทั้งสองข้าง
ลิ้นร้อนแทรกพัวพันลิ้นหวานไปมาอย่างอ่อนโยน
เมื่อพอใจแล้วจึงผละออก และสบตากับเพื่อนสาวใต้ร่าง
ทั้งคู่สบตากัน
คินท์ลุ้นกับปฏิกิริยาของแก้มใสเมื่อเขาได้จูบเธอเป็นครั้งที่สองแถมยังดูดดื่มมากกว่าครั้งแรก
และคำพูดของแก้มใสที่พูดออกมาต่อจากนี้ก็ทำให้หัวใจของเขากระตุกเต้นแรง
“ทำไมกูต้องเอาแต่คิดถึงจูบของมึงด้วย” ดวงตาหวานหยาดเยิ้มจ้องมองคนตรงหน้าในขณะที่เอ่ยพูดอย่างจริงจัง
จ๊วบ! สิ้นประโยคของแก้มใส คินท์ก็ไม่รอช้า ประกบจูบริมฝีปากบางอย่างดูดดื่มและเร่าร้อน
แก้มใสส่งสัญญานที่ดีให้แล้วว่าเธอเองก็ยินดีและยินยอมต้องการรับสัมผัสจากเขาอีกครั้ง
มีหรือที่เขาจะยอมพลาดโอกาสนี้ไป
จุ๊บ! ทั้งคู่พัวพันลิ้นแลกกันไปมาอย่างพึงพอใจในกันและกัน
มือแกร่งที่ล็อกข้อมือเล็กเอาไว้ก็เลื่อนขึ้นไปประสานกับมือนุ่มของแก้มใสทั้งสองข้าง
ระหว่างที่ริมฝีปากประกบจูบกันอย่างดูดดื่ม มือที่ประสานกันอยู่ก็บีบแน่นเข้าหากันผ่อนหนักเบาตามแรงอารมณ์
ใบหน้าหวานและใบหน้าหล่อสลับไปมาซ้ายขวาเพื่อลิ้มรสความหอมหวานของกันและกันอย่างดูดดื่ม
ลิ้นร้อนพัวพันตวัดหยอกล้อกันไปมาอย่างอย่างไม่มีใครยอมใคร
ยิ่งนานอารมณ์ก็ยิ่งพุ่งสูงขึ้น ความต้องการก็มากขึ้นตาม อยากได้มากกว่าจูบ
“พอแค่นี้” คินท์ละริมฝีปากออก ใบหน้าหล่อร้อนฉ่า หายใจหอบติดขัด แม้จะอยากทำมากกว่านี้แต่ก็ต้องหักห้ามใจไม่ให้เลยเถิดไปไกล
ดวงตาหวานจ้องมองคนด้านบนอย่างนึกเสียดาย เมื่อเห็นว่าคินท์หยุดชะงักและจ้องมองเธออย่างคนกำลังนึกคิด ในแววตาก็ดูสับสน
พรึบ!
เธอจึงจัดการพลิกเขาลงและขึ้นคร่อมนั่งทับที่หน้าท้องแกร่งกักขังเขาไว้ใต้อาณัติ
พร้อมก้มลงไปจูบดูดดื่มที่ริมฝีปากนุ่มของคนด้านล่างอย่างเอาแต่ใจ
ต้นข้าว & วิคเตอร์ - 28 ง้อแฟนครั้งแรก (NC)ฉันไล่วิคเตอร์ออกจากห้อง พร้อมกับเบือนหน้าหนี ฉันรับความจริงที่เขากำลังจะพูดไม่ได้หรอก นั่นเป็นเพราะว่าฉันหวั่นไหวกับเขามาโดยตลอด ฉันรู้ว่าตัวเองต้องการเขาและพยายามจะพิสูจน์เวลาผ่านไปฉันคิดว่าเขามีความรู้สึกดี ๆ กับฉัน ฉันถึงได้ยอมเกินเลยกับเขา แต่ทั้งหมดนั่นฉันคิดไปเองคนเดียว!ฉันไม่โทษวิคเตอร์หรอกนะ เขาไม่ผิดอะไรเลยแต่ตอนนี้ฉันแค่อยากอยู่คนเดียวเงียบ ๆฉันเปิดประตูออกมาเจอเขาอยู่หน้าห้องพร้อมกับช่อดอกกุหลาบสีแดงสด บ่งบอกถึงความรักที่แสนจะร้อนแรงอย่างนั้นเหรอที่เขาอยากจะสื่อ ฉันจึงถอยให้เขาเข้ามาในห้องด้วยความไม่เต็มใจเท่าไหร่นัก“ขอโทษนะถ้าเมื่อคืนนี้ฉันพูดอะไรผิดไปน่ะ ฉันไม่เคยง้อแฟนมาก่อนไม่รู้ว่าคำพูดแบบนี้พอจะทำให้เธอหายโกรธได้หรือเปล่า” วิคเตอร์ยิ้มอ่อนพลางยื่นช่อดอกไม้ให้กับฉัน“….” ฉันไม่ตอบแต่ก็ยอมรับช่อดอกไม้แสนสวยนั้นมาด้วยใบหน้าที่บึ้งตึง“นี่เราดีกันแล้วใช่ไหม เมื่อคืนเธอทำฉันนอนไม่หลับทั้งคืนเลยนะนั่น หายโกรธได้แล้ว” วิคเตอร์คงจะง้อใครไม่เป็นจริง ๆ นั่นแหละ‘ฉันหายโกรธแล้ว แต่แค่อยากอยู่คนเดียว’เชอะ ฉันได้แต่คิดในใจอย่างอวดด
ต้นข้าว & วิคเตอร์ - 23 เรื่องด่วน (NC)ฉันประคองศีรษะของคนหื่นกามเอาไว้ นิ้วมือของเขาถูไถอยู่ตามกลีบกุหลาบด้านล่างจนฉันจะยืนไม่อยู่ฉันต้องเกาะเขาไว้โดยการโอบรอบลำคอ มันอาจจะมีบางครั้งที่ฉันเผลอส่งเสียงครางออกมาเมื่อถูกนิ้วเย็น ๆ แตะจุดลับอย่างอ่อนโยน“หิวเธอว่ะ”“นายอดอยากมาจากไหนเนี่ยอื้อออ~”เขาบดขยี้จูบฉันและจงใจยกขาฉันขึ้นสูง นิ้วมือหยาบกร้านค่อย ๆ ถลำลึกเข้ามาทีละนิดต่อเนื่อง เขาชักมือออกและสอดแทรกเข้ามาอีกครั้งเป็นจังหวะด้วยความเชื่องช้าทำเอาฉันล่องลอยจนสติจะไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว“วันนี้เราต้องเคลียร์กันยาวเลยต้นข้าว”วิคเตอร์อุ้มฉันเข้าห้อง เขาไม่รอช้ารีบปล่อยให้แก่นกายตัวเองได้ออกมาดูโลกภายนอก ขนาดใหญ่โตกำลังจ้องเขม็งมาที่ฉันโดยมีวิคเตอร์เป็นตัวการสำคัญ“เลียไอติมไหมสักนิดหนึ่ง”ฉันยังไม่ทันได้พูดอะไร เจ้าจูดี้ที่แสนซุกซนก็จ่ออยู่ที่ริมฝีปากของฉันแล้วเขาเชื้อเชิญฉันด้วยการใช้ส่วนหัวถูไถเบา ๆ จนฉันใจอ่อนยอมเปิดรับแก่นกายอันใหญ่โตเข้ามาอยู่ในโพรงปากจนรู้สึกคับแน่นวิคเตอร์ครางเสียงหลงในลำคอพลางลูบศีรษะฉันอย่างมีความสุข ฉันใช้ลิ้นตวัดวนรอบก่อนจะรูดขึ้นลงตามอารมณ์ของตัวเองท
ต้นข้าว & วิคเตอร์ - 26 ความรักที่ไม่ลงรอย (NC)“ไม่อยากจะพอนั่นแหละปัญหา”ผมล้วงเข้าไปสัมผัสผิวกายนุ่มนิ่มของต้นข้าวใต้กระโปรงทรงเอที่รัดแน่นจนน่าหงุดหงิด ผมเลยถกมันขึ้นสูงอยู่บนเอวคอดเสียเลย“ไม่ได้นะวิคเตอร์ นายต้องหยุดได้แล้ว”“อืม…” ผมส่งเสียงตอบรับเธอในลำคอ เพราะตอนนี้ปากของผมมันยังไม่ว่างผมปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาออกอย่างง่ายดาย แน่ล่ะนั่นมันงานถนัดผมเลย ลูกแตงโมทั้งสองตั้งล่อตาล่อใจผมอยู่ ผมจึงต้องละทิ้งลำคอระหงที่แสนหอมหวานลงมาดื่มด่ำกับทรวงอกด้านล่างต้นข้าวเองถึงแม้จะห้าม ทว่าร่างกายเธอกลับอ้อนแอ้นไปมาอย่างมีความสุข ผมไม่รอช้ารีบเปลื้องบราโครงเหล็กของเธอออกจนเห็นยอดปทุมถันสีชมพูอ่อน ผมรีบงับลงบนยอดที่มันล่อตาล่อใจผมอยู่นานก่อนจะตวัดวนรอบตุ่มเล็กด้วยความอ่อนโยนเธอลูบคลำท้ายทอยของผมอย่างทนไม่ไหว ผมก็ยิ่งชอบและสนใจยอดปทุมถันยิ่งกว่าเดิม เบาะรถยนต์ไม่ใช่ปัญหาของผมเลยสักนิดผมทำการปรับนอนราบทันที“พอแล้ว…ฉันไม่เคยทำบนรถนะเดี๋ยวก็มีคนมาเห็นหรอก”ใบหน้าอรชรอ้อนแอ้นกำลังขอร้องผม ต้นข้าวมีพวงแก้มแดงก่ำน่าเอ็นดูไม่น้อย ผมจะปล่อยไปได้ยังไงกันเมื่อเช้าก็อดทนมาทั้งวันแล้ว“รถเธอมิดชิดที่
ต้นข้าว & วิคเตอร์ - 25 แมวน้อยตอนนี้กี่โมงแล้วนะ… ทำไมนาฬิกาไก่จิกสองตัวของฉันถึงยังไม่ร้องปลุกอีกเฮือก!ฉันเด้งตัวลุกขึ้นนั่งบนเตียงที่มีสัมผัสไม่นุ่มนิ่มเท่าไหร่นักก่อนจะหันไปเห็นวิคเตอร์ยืนเช็ดผมเปียก ๆ ของตัวเองอยู่ฉันมองดูตามเรือนร่างอันแข็งแกร่งของเขาที่ตอนนี้มันเปลือยเปล่ามีเพียงแค่กางเกงบ็อกเซอร์ตัวบางเฉียบลายแมวเหมียวยิ้มแฉ่งที่ปกปิดเอาไว้อย่างไม่แนบเนียนเท่าไหร่นักฉันว่ามันค่อนข้างจะน่าสนใจอยู่ไม่น้อยทั้งกล้ามเนื้อที่เป็นมัด ๆ และเส้นเลือดตามท่อนแขนแกร่งของเขา ใบหน้าหวานของฉันมันกำลังร้อนระอุออกมาด้วยความเขินอายเชื่อเถอะ…เขาขาวมากเสียจนไม่น่าหักห้ามใจเลยล่ะ โดยเฉพาะน้องแมวเหมียวนั่นที่มีขนาดตัวใหญ่ขึ้นเล็กน้อย“อยากจับเหรอ”วิคเตอร์แกล้งถามฉันพลางเดินเข้ามาใกล้ ๆ เขายิ้มมุมปากอย่างมีความสุขเล็กน้อยที่เห็นฉันเสียอาการ“มะ…มะไม่!”“อยากจับก็บอก”วิคเตอร์ไม่พูดเปล่าเขากุมมือฉันเอาไว้ก่อนที่จะจับแนบลงกับหน้าแผงอกกว้างของเขาฉันมือไม้สั่นเหมือนเจ้าเข้า พยายามที่จะทำตัวให้ปกติที่สุดเหมือนคนที่ไม่ได้คิดอะไรแม้ว่าข้างในใจของฉันมันจะควบคุมยากก็เถอะนะเขาดูชอบมากที่ได้แกล้งฉันเข
ต้นข้าว & วิคเตอร์ - 24 เห็นแก่ความกระวนกระวาย@ตึกวิศวกรรม“ต้นข้าว~ มาหาใครจ๊ะคนสวย” วายุนั่งพ่นควันบุหรี่ออกมาถี่ขณะที่เห็นฉันเดินเข้ามาพอดี เขาเลยได้โอกาสแซวสาวสวยอย่างฉันใหญ่“มาหาพี่เสือน่ะ ฉันซื้อเค้กลอดช่องมาฝาก”“ฉันล่ะอยากเป็นพี่ชายเธอจริง ๆ เลยว่ะ ช่วงนี้แวะมาบ่อยจังเลยนะ”“ก็นิดหน่อยแหละ แล้ววิคเตอร์อยู่ไหนอะ”“อ๋อ ไอ้วิคเตอร์อยู่ยิม”“อือ งั้นฉันขอตัวก่อนนะ”“ครับ” วายุยิ้มกรุ้มกริ่มเบา ๆ เพราะว่าช่วงนี้ฉันทำทีซื้อของมาฝากพี่เสือบ่อยจนผิดสังเกตแน่นอนว่าเป้าหมายของฉันไม่ใช่พี่เสือแต่คือการซื้อของมาฝากวิคเตอร์ ฉันได้เข้าไปอ่านข้อมูลเพิ่มเติมจากแหล่งต่าง ๆ ในนั้นแนะนำว่าแฟนกันมักจะเติมความหวานให้กันผ่านของฝาก ฉันจึงอยากจะรู้ว่ามันสามารถเติมความหวานได้จริงไหมก็เท่านั้นแหละ“เอาอะไรมาฝากอีกล่ะวันนี้” พี่เสือเดินออกมาทักทายฉันด้วยหน้าตาที่เบื่อหน่าย แน่ล่ะเพราะพี่ชายของฉันไม่ได้ชอบกินอะไรแบบนี้นี่นา“นี่ไง” ฉันยื่นเค้กให้ก่อนจะเดินตรงไปยังยิม ไม่ได้สนใจว่าพี่เสือจะชอบหรือไม่ชอบพอมาถึงยิมฉันก็เห็นเขาวุ่นอยู่กับเพื่อน ๆ มีคุณเหลือบมองเห็นฉันเข้าเลยสะกิดวิคเตอร์เบา ๆ“ต้นข้าวมาห
ต้นข้าว & วิคเตอร์ - 23 ทดลองรักหนึ่งอาทิตย์ต่อมา…ช่วงนี้ฉันรู้สึกว่าถูกวิคเตอร์หลบหน้ายังไงไม่รู้ ทุกครั้งที่ฉันเปิดประตูออกไปมักจะต้องเจอใบหน้ากวนโอ๊ยของเขา แต่หลายวันมานี้ต่อให้ฉันจะเปิดประตูสักกี่สิบรอบ ไม่ว่าจะช่วงเวลาไหนฉันก็ไม่เคยเห็นเขาเผลอเปิดประตูออกมาอยู่เบื้องหน้าพอวิคเตอร์หายไปชีวิตฉันก็กลับมาสงบสุขอีกครั้ง ทว่าตัวฉันดันรู้สึกเหมือนมีบางอย่างขาดหายไป ฉันไม่มีความสุขกับความสงบสุขของตัวเองเลย ฉันอยากกลับไปมีชีวิตที่แสนวุ่นวายอีกครั้งโดยมีคนกวนประสาทอย่างเขาอยู่ในองค์ประกอบหลัก ๆ ด้วยหรือว่านั่นมันจะคือความรักนะหัวใจของฉันมันกระวนกระวายมักจะคิดถึงเขาอยู่บ่อยครั้ง ฉันเผลอมโนถึงท่าทางของเขายามได้เห็นฉันโดยบังเอิญและพยายามแต่งตัวให้ดูดีทุกวัน ทว่าเวลาเจอเขา เขามักจะมองผ่านและหันหลังกลับเสมอ ฉันรู้สึกว่าฉันไม่ได้คิดไปเองคนเดียวในข้อนี้“ลองดูสักตั้ง!”ฉันเปิดประตูออกไปอีกครั้ง สายตากวาดมองรอบด้านที่อยู่เบื้องหน้า ไม่ว่าทางไหนก็ไม่พบวี่แววของเขาเลยฉันสูดหายใจเข้าลึก ๆ พลางรวบรวมความกล้าทั้งหมดกดกริ่งหน้าประตูห้องของเขา ซึ่งฉันได้แอบสืบจากพี่เสือมาแล้วว่าตอนนี้วิคเตอร์ไม่ได้