แพ้ท้องแทนเมีย

หนึ่งเดือนต่อมา.....

เขาตื่นขึ้นมาพร้อมอาการเวียนศรีษะอย่างที่ไม่เคยเป็นและพอยืนขึ้นมันก็เหมือนมีอะไรมาจ่ออยู่ตรงลำคอ เขารีบวิ่งไปในห้องน้ำทันที

"อุ๊บ อ๊วกกกก อ๊วกกกก"

เขาอ๊วกออกมาอย่างหมดไส้หมดพุงและ..หมดแรงอยู่ตรงโถชักโครก

"ตาร์เป็นไรไปนั่งทำไมตรงนั้น"

"เวียนหัวอ่ะ นี่ก็เพิ่งอ๊วกเสร็จ"

"ไม่สบายแน่ๆ เลย ป่ะ ไปนอนที่เตียง"

มีนมาพยุงตัวเขาให้ไปนอนที่เตียงแต่พอเขาลุกขึ้นยืนอาการเดิมมันก็กลับมาอีกเขารีบหันกลับไปที่ชักโครกแล้วก็อ๊วกอีกรอบซึ่งสิ่งที่ออกมามันไม่มีอะไรเลยนอกจากน้ำ นี่เขาเป็นอะไรไปวะ เหล้าก็ไมไม่ได้แตะจะว่าแฮ้งค์ก็คงไม่ใช่

"ไปหาหมอเหอะ ถ้าอ๊วกไม่หยุดแบบนี้"

"อืมมม ไปก็ดีจะได้รู้เป็นอะไร กูกลัวตายทิ้งลูกทิ้งเมีย"

"เว่อร์ไปป่ะแค่อ๊วกนะ"

"กูกลัวหมดแล่ะ เพราะตอนนี้กูไม่ใช่คนตัวคนเดียว กูมีลูกมีเมียต้องดูแลถ้ากูเป็นอะไรไปใครจะดูแลมึงกับลูก หรือมึงคิดจะหาผัวใหม่ใช่ไหมวะ!!! "

"โอ๊ยยย ไอ้ตาร์!!! ถ้าจะคิดอะไรฟุ้งซ่านแบบนั้นก็ตายๆ ไปเลยไป กูลำคาญ"

พูดจบมันก็เดินออกไปเลยทิ้งให้เขานั่งกอดชักโครกมองตามมันตาปริบๆ เขาไม่รู้ว่าอะไรทำให้เขาคิดได้แบบนั้น พอเห็นหน้ามันก็รู้สึกอยากให้มันสนใจใส่ใ