วาดดาวยิ้มออกมาน้อยๆเมื่อเห็นคนที่เธอให้ความสนใจเดินเข้ามาหา เพื่อนข้างๆกระซิบว่า คนนี้ไง ที่เฟื่องลดา ชอบ อัทธ์ถือแก้วเหล้าเข้ามาที่โต๊ะสาวๆแล้วส่งยิ้มให้ โดยสายตาไม่ได้ละไปจากวาดดาวเลย เธอมองจ้องตาเค้าหน้าท้าทาย เป็นอัทธ์ที่ต้องหลบตา แล้วยกเหล้าขึ้นดื่ม ก่อนจะรวบรวมความกล้า หากไม่มีเหล้าเข้าช่วย เค้าคงไม่กล้าเดินมาอยู่ตรงนี้แน่
วาดดาวขยับเก้าอี้ ก่อนจะมานั่งข้างๆชายหนุ่มอย่างจงใจ สายตาของเธอส่งมายั่วยวนและท้าทายที่สุด อัทธ์ยิ้มออกมาแล้วตอบคำถาม อย่างใก้ลชิด บางจังหวะเธอก็จงใจสัมผัสขาแกร่งอย่างจงใจ อัทธ์รู้สึกถึงความท้าทายที่เธอส่งมาถึงเค้า และรู้ถึงเสน่ห์อันล้นเหลือของเธอ ปากบางที่ทาลิปสติกสีสวย ชุดกระโปรงตัวสั้น และ กลิ่นหอมอ่อนๆออกจากร่างกาย กระตุ้นอารมณ์และความรู้สึกดีเหลือเกิน เธอคือคนแรกที่เค้าได้ใก้ลชิดขนาดนี้ ฮอร์โมน และ แอลกฮอลล์ เรียกความกล้าในตัว ปากของเค้าหอมแก้มเธอเบา วาดดาวยิ้มออกมาอย่างสะใจ
ร้านปิดแล้ว เพื่อนแยกย้ายกันกลับหมดแล้ว อัทธ์นั่งอยู่ในรถคันเล็กของวาดดาว มือของเค้าสัมมือเธอแน่น ความรู้สึกหลงใหลกระแทกเต็มหัวใจ วาดดาวคนสวยที่ใครๆฝันถึง มานั่งคลอเคลียอยู่ตรงนี้กับเค้า
"วาดไม่อยากกลับบ้านเลย"เธออ้อนเค้าก่อนจะจับมือเค้าเอาไว้แน่น อัทธ์ถอนหายใจออกมา เค้าก็ยังไม่อยากกลับห้องเลย ช่วงเวลาอันหวานชื่นทำให้เค้ารู้สึกถึงความตื่นเต้นเร้าใจ กลิ่นแอลกฮอลล์ ทำให้เค้ารู้สึกถึงความรู้สึกต้องการมากขึ้น
วาดดาวยิ้มออกมา แล้วขับรถมาจอดที่หน้าหอเค้าช่วงตีสี่กว่า อัทธ์มองตามเธอตาละห้อย เมื่อเธอขับรถออกไป มือหนาหยิบโทรศัพท์ออกมาดู ก่อนจะดูเบอร์ล่าสุดที่ได้มา วาดดาว ผู้หญิงที่ฮอตที่สุด ชอบเค้า อัทธ์หลับสนิทอย่างมีความสุข
เสียงอาจารย์เช็กชื่อในคาบเช้า อัทธ์ ขาดเรียน เฟื่องลดามองหาเค้าก็ไม่พบ เห็นแต่รูมเมทของเค้านั่งอยู่เพียงลำพัง เธอได้แต่สงสัยว่าเค้าป่วยหรือเปล่า เพราะอัทธ์ไม่เคยขาดเรียน เฟื่องลดาปัดความสงสัยออกไปก่อนจะตั้งใจเรียนตามปกติ หลังจากหมดเวลาเรียน เธอจึงเดินไปถามเพื่อนเค้าด้วยความเป็นห่วง ป้อมตอบเสียงเบาว่า อัทธ์ลุกไม่ไหว กลับมาตีห้าเมื่อคืน เมามาเลย เฟื่องลดา พยักหน้ารับฟังจากเเล้วเดินออกจากด้วยความกังวลใจ อัทธ์ไม่เคยเหลวไหลแบบนี้ แต่ถ้านานๆทีก็คงไม่เป็นไรละมั้ง
อัทธ์นอนยิ้มบนเตียงอย่างมีความสุข วันนี้เป็นวันแรกที่เค้าขาดเรียน เพื่อนเรียกหลายรอบแล้ว แต่เค้าลุกไม่ไหวจริงๆเมื่อคืนเป็นคืนที่เค้ามีความสุขมาก กลิ่นหอมของเธอ แก้มบาง และปากของเธอที่เค้าได้สัมผัสปลุกความเร่าร้อนตื่นเต้นเหลือเกิน เสียงกระซิบเวลาคุย ยิ่งทำให้เค้าไม่แลกใจเลยว่า ทำไมใครๆถึงชอบเธอ อัทธ์รู้แล้วว่า วาดดาวกุมหัวใจเค้าเอาไว้แล้ว
เสียงเรียกวีดีโอคอลดังเข้ามาในช่วงสาย คนที่โทรมานอนบนเตียงสวยหรู ชุดนอนตัวบางที่เธอสวมใส ดูเย้ายวนใจเหลือเกิน
"วาดปลุกอัทธ์หรือเปล่า"เธอถามออกมา เค้าส่ายหน้า แม้ในความจริงจะเป็นเช่นนั้นก็ตาม เค้ามองนาฬิกา เพิ่งจะเริ่มชั่วโมงแรกเท่านั้น เค้าไม่ไปเรียน แต่กลับนอนคุยโทรศัพท์กับวาดดาวเเทน เสียงหัวเราะของเธอทำให้เค้ารู้สึกเป็นคนสำคัญ เพียงแค่สิบห้านาทีที่คุยกัน ทำให้อัทธ์มีความสุขเหลือเกิน วาดดาว เสียงอัทธ์พึมพำออกมา อย่างเพ้อๆ
รูมเมทเดินเข้ามา พร้อมกับมองคนบนเตียงที่ยังหลับอยู่ เที่ยงแล้ว อัทธ์ยังคงหลับสนิท เพื่อนเรียกเบาๆว่าจะไปเรียนช่วงบ่ายไหม อัทธ์พยักหน้า ป้อมยังบอกอีกว่า เฟื่องถามหา เค้าได้แต่รับฟังไม่ได้ตอบอะไรออกมา
เฟื่องลดาอ่านหนังสือคนเดียวที่ห้องสมุด เสียงเพื่อนๆของวาดดาวคุยกันเรื่องเมื่อคืน ทำให้เธอหยุดฟัง สาวๆเล่านั้นบอกว่า อัทธ์ติดใจวาดดาว น่าดู รับรองไม่กี่วัน วาดดาวคงได้จัดการอัทธ์แน่ เฟื่องลดาตัวชากับสิ่งที่ได้ยิน เค้าชอบวาดดาว เค้าชอบวาดดาว เธอย้ำกับตัวเองในใจ ก่อนจะเก็บของอย่างรวดเร็ว
อัทธ์นำเสื้อผ้าลงเครื่องซักผ้าแล้วกดปั่นผ้า เค้าและเธอได้ทำงานที่ธนาคารแห่งหนึ่ง หลังจากสมัครเป็นที่แรกก็สามารถสอบเข้าได้ด้วยกันทั้งคู่ เค้าได้ประจำที่สาขาใก้ลบ้าน แต่เฟื่องได้ประจำที่สาขาในห้างดัง เวลาทำงานจึงเป็นเวลาที่ห้างเปิดและห้างปิด เค้าไปทำงานเช้ากลับเย็นแต่เธอไปทำงานสายและกลับดึก เค้าจึงช่วยงานบ้านทุกอย่างที่ทำได้ อัทธ์สอนเฟื่องลดาขับรถ วันแรกที่สอนกัน เค้ารู้สึกว่าตัวเองคิดผิดมากที่สอนด้วยตัวเอง เพราะความกลัวเมียนี่แหละ ทำให้จะบอก จะสอนอะไร ก้กลัวเมียจะงอน แต่พอเข้าวันที่สอง เฟื่องลดาเริ่มกล้ามากขึ้น เค้าก็เริ่มรู้สึกว่าผ่อนคลายมากขึ้น เพียงสัปดาห์เดียวเธอก็ขับรถไปทำงานได้เอง โดยที่เค้าขี่มอเตอร์ไซด์ไปทำงานแทนแม่เฟื่องมองเห็นลูกเขยตากชุดชั้นในลูกสาวก็ส่ายหน้า เฟื่องไปทำงานสายน่าจะตื่นมาซักผ้าก่อนแล้วค่อยไป ไม่ใช่ให้อัทธ์มาทำให้แบบนี้มันไม่งาม เค้าแต่งเข้าบ้านเฟื่องลดา บ้านหลังเก่าถูกต่อเติมใหม่ทาสีใหม่ให้ดูสดใสกว่าเดิม แม่ยังขายของเหมือนเดิม แถมยังเปิดบัญชีเงินฝากประจำใหท่อีกเล่มให้ลูกสาว นางฝากเงินจากการขายของทุกเดือนเอาไว้ บอกเพียงแค่ว่า เอาไว้ให้หลานเท่านั้น ลูกสาวส่าย
เฟื่องลดามองดูอพาร์ตเม้นท์ให้เช่าที่ติดกับมอ อพาร์ตเม้นท์เปิดใหม่ ราคาน่าจะแพงน่าดู เธอบ่นออกมาหน่อยๆก่อนจะเดินตามเค้าเข้าไป คนดูแลส่งกุญแจให้แล้วยิ้มออกมาแปลกๆ เธอรีบเกาะแขนเค้าทันที อย่ามามองอัทธ์ของหมูนะ หมูหวง เค้ายิ้มออกมาแล้วกอดเธอเอาไว้"หวงหรอต้องทำใจนะ อัทธ์หล่อ"เค้าแกล้งแซวเธอ เฟื่องลดาหน้าตึงทันที"อย่ามาพูดแบบนี้นะ ไม่งั้นคืนนี้ อดเลย" เค้าหัวเราะ"กลัวจะโดนปล้ำมากกว่า อย่าอดใจไม่ไหว ขึ้นอัทธ์ก็แล้วกัน" เค้าบอกเธอ เฟื่องลดาอยากจะกรี้ด เธอเกลียดเค้า ทำไมรู้ทัน เธอคิดถึงเค้าจะแย่แล้วลิฟต์เปิดออก"ห้องใหม่เลย แพงไหม"เธอถามตามประสาคนรู้จักใช้เงิน เค้าส่ายหน้า "อัทธ์จ่ายได้ เพื่อเฟื่องเท่าไหร่ก็สู้" เค้าบอกออกมาแล้ว หมุนลูกปิดเข้าไป เธอสังเกตุว่าเค้ามือสั่นๆตอนเปิดประตูห้องด้านในมืดมิดแต่มีกลิ่นหอมอ่อนๆ เค้าวางของลง แอร์ในห้องเปิดทำงานไว้ แล้วไฟก็เปิด เธอมองภาพตรงหน้า ลูกโป่งสีชมพูหลายสิบใบลอยกระจายเต็มห้อง กลิ่นหอมอ่อนๆมาจากดอกกุหลาบสีชมพูที่ติดเอาไว้ตามมุมห้อง อัทธ์คุกเข่าลงกับพื้น เค้าน้ำตาคลอ ปากสั่น มือสั่นไปหมดด้วยความตื่นเต้น"อัทธ์โชคดี ที่เฟื่องเลือกอัทธ์ แล้วอัทธ์
อัทธ์นั่งพับเพียบเรียบร้อยอยู่ในบ้านหลังเก่า ชายหนุ่มหน้าหล่อหน้าซีดเจื่อน ถูมือตัวเองไปมา วันนี้เฟื่องลดาไปฝึกงานข้างนอกธนาคาร เค้ามีเวลาช่วงเที่ยงเพียงไม่กี่นาทีจึงรีบบึ่งรถมาที่นี่ แม่เฟื่องมองเด็กหนุ่มตรงหน้า ก่อนจะเอ่ยถามออกไปด้วยความเอ็นดู"มีอะไรกับแม่ หรออัทธ์"อัทธ์ขยับตัวเข้าไปใก้ลอีก แล้วก้มลงกราบ"ผมจะมาฝากเนื้อฝากตัวเป็นลูกชายของคุณแม่ครับ"เค้าเอ่ยออกมา แม่ยิ้ม "อ้าว ก็เป็นมานานแล้วนิ" นางบอกพร้อมยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดู"ผมจะให้พ่อกับแม่มาขอหมู เอ้ย มาขอเฟื่องครับ" เด็กหนุ่มหน้าแดงก่ำ"แม่เห็นอัทธ์มาหลายปี อัทธ์รักเฟื่อง แล้วเฟื่องก็รักอัทธ์ แม่ไม่เรียกร้องอะไรสักบาทสักสลึง ขอให้อัทธ์รักเฟื่องให้มาก ดูแลกันให้ดี เท่านี้พอแล้ว"อัทธ์ก้มลงกราบทันที"ครับ ผมสัญญา"เฟื่องลดาเดินหน้าสวยเข้ามาหาแฟนหนุ่ม เธอเหงื่อชุ่มไปทั้งตัวเลย แขนขาวๆแดงเพราะโดนแดด เธอไปออกรับเงินฝากที่แม่ค้าในตลาดแถวๆนี้ตั้งแต่ก่อนเที่ยง กว่าจะได้กลับมาก็บ่ายมากแล้ว"เที่ยงไปกินอะไรมา" เธอถามเค้า ชายหนุ่มส่ายหน้า"ไม่ได้กิน คิดถึงหมู เลยไม่กิน" คนฟังยิ้มแก้มปริ "ไม่ได้นะ คราวหน้าต้องกิน เเต่วันนี้เดี๋ยวกล
อัทธ์ยื่นเอกสารทำเรื่องฝึกงานที่ธนาคารแห่งหนึ่ง โดยระบุสาขาที่ลงเป็นสาขาใก้ลบ้านเฟื่องลดา พ่อกับแม่บ่นออกมาอย่างไม่พอใจ ลูกชายเสียงอ่อย ก่อนจะอ้อนแม่อย่างที่เคยทำเหมือนทุกที"อัทธ์จะไปฝึกงานที่เดียวกับเฟื่อง มีอะไรจะได้ช่วยเฟื่องได้ แล้วจบปุ้ป อัทธ์จะให้แม่ไปขอเฟื่องให้อัทธ์ด้วย"พูดจบลูกชายก็เข้ามาคลอเคลีย นัวเนีย หอมแขน หอมมือแม่ อย่างที่แม่ชอบ ผู้เป็นพ่อส่ายหน้า ถ้ามาไม้นี้ แม่ถวายหัวให้แน่"ตามใจเถอะ จะฝึกอะไรที่ไหน ก็ตามใจ จะตบจะแต่ง มีเงินแล้วหรอ งานก็ยังไม่มี จะขอเมียแล้ว"แม่บ่นออกมาอย่างอารมณ์ดีที่ลูกชายมาคลอเคลีย"อัทธ์ไม่เลือกงานหรอกแม่ ขอให้ได้อยู่ใก้ลเฟื่อง จะทำอะไร อัทธ์ทำได้ทั้งนั้น ส่วนแต่งงาน สินสอดทองหมั้นไม่ใช่เรื่องสำคัญสำหรับเราสองคนเลย แม่เชื่ออัทธ์เถอะ"ลูกชายบอกแม่อย่างที่ใจคิด เค้ารู้จักเฟื่องลดาดี เธอกับแม่จะไม่เรียกร้องอะไรเลยสักอย่าง ขอแค่ความรักที่มีให้กันเท่านั้นพอเฟื่องลดายิ้มออกมาก่อนจะบอกแม่ไปตามตรงว่า อัทธ์จะตามมาฝึกงานที่นี่ นางยิ้มรับ คิดในใจไม่มีผิด ขนาดปิดเทอมกลับมาบ้านเดือนเดียว ยังเทียวไปเทียวมากว่าสิบรอบ นี่ฝึกงานหลายเดือนคงต้องตามมาแน่ๆ แม่พย
เสียงกรี้ดดังออกมาเป็นระยะ เมื่อคลื่นกระทบตัว อัทธ์กอดเอวบางเอาไว้ ก่อนจะประคองเธอลงน้ำทะเล คลื่นที่กระทบเข้ามาเป็นระลอก ทำให้น้ำกระทบตัวทั้งคู่อย่างแรง เฟื่องลดาร้องกรี้ดออกมา เธอกอดคอเค้าแน่น อัทธ์หัวเราะออกมาอย่างมีความสุข เสียงหัวเราะของเธอ รอยยิ้มของเธอ เป็นความสุขของเค้า"พอหรือยังขึ้นไหม"เค้าถามออกมาอย่างห่วงใย เธอเปียกไปหมดทั้งตัว ผมเผ้ายุ่งเหยิง หน้าแดงก่ำด้วยโดนน้ำทะเล"ไม่เอา สนุกอยู่เลย"เธอบอกกับเค้า แล้วโผเข้าไปกอดแน่นขึ้นอีก อัทธ์บอกเสียงเบา"เล่นเพลิน คืนนี้จะหมดแรงนะ" คนตัวเล็กส่ายหน้า"คืนนี้หมูจะนอนเร็วเพราะเพลียมาก" เธอบอกออกไป อัทธ์หุบยิ้มทันที"ไม่ยอมหรอก ยังไงคืนนี้ก็ต้องได้" เค้าบอกกับเธอ "อัทธ์มีของมาฝากด้วย จะให้หมูใส่คืนนี้" เค้ายิ้มยั่วเธอ แล้วเลื่อนมือไปสอดเข้าไปในกางเกงขาสั้นของเธอเฟื่องลดาขยับขาออก ก่อนจะมองไปรอบๆ เย็นเกือบมืดแล้ว ช่วงเวลานี้นักท่องเที่ยวน้อยมาก แถมเธอกับเค้ายังอยู่ในน้ำอีกด้วย"ตรงนี้หรอ"เธอท้าทาย เค้าไม่ตอบ แต่สอดนิ้วเข้าไปแทน ก่อนจะขยับนิ้วเข้าออกไปจังหวะ อัทธ์ร้ายกาจที่สุด เธอไม่ยอมแพ้ สอดมือตัวเองเข้าไปในกางเกงเค้าแล้วลูบเบาๆที่น้
อัทธ์ยกขวดเบียร์ขึ้นดื่ม แล้วมองขึ้นไปบนฟ้า เค้าเลือกห้องพูลวิลล่า เพื่ออยากจะให้เธอได้เล่นน้ำในสระส่วนตัว เฟื่องลดาว่ายน้ำไม่เป็น และไม่เคยลงว่ายน้ำในสระว่ายน้ำสักครั้งต่างกับเค้าที่เป็นนักกีฬาว่ายน้ำของโรงเรียน ช่วงเรียนมอปลาย เค้าคิดว่า เล่นน้ำในทะเล สวมเสื้อกับกางเกงขาสั้นก็ไม่น่าเกลียดอะไร แต่ถ้าว่ายน้ำในสระต้องสวมชุดว่ายน้ำ แล้วเค้าก็แอบเตรียมมาให้เธอด้วย เค้าอยู่คนเดียว แล้วมองขวดเบียร์ขวดเล็กที่หมดไปสองขวดแล้ว หมดขวดนี้คงต้องพอ เค้าไม่อยากเสียแผนเสียงกุกกักเปิดประตูห้องน้ำออกมา ร่างขาวบางเย้ายวน สวมเสื้อยืดสีขาวตัวเก่าของเค้าออกมา อัทธ์ยิ้มออกมาอย่างดีใจ นางยั่วเค้ามาแล้ว เธอทรุดตัวนั่งลงข้างๆ แล้วเอียงคอหันมาหา ก่อนจะใช้นิ้วพันผมตัวเองเล่น"อย่าเมาน้าา หมูไม่ยอมจริงๆด้วย" เธอบอกเสียงอ้อน เค้าพยักหน้า"หมดขวดนี้พอแล้ว"เค้าตอบเธอ เฟื่องลดาย่นจมูก เหลืออีกตั้งเยอะ เธอขยับตัวเอนไปด้านหลังใช้ข้อศอกดันตัวเองเอาไว้ แสงไฟสะท้อน ภาพภายในเสื้อได้ชัดเจน เค้ากลืนน้ำลายทันที แล้วรีบวางขวดเบียร์ลงทันทีบิกินี่สีขาว มีสายเส้นเล็กผูกที่คอเอาไว้หลวมๆ เค้าดึงเธอมานั่งบนตักเค้า แล้วสอดมือเข้