Share

ตอนที่ 9

last update Last Updated: 2025-05-16 18:10:02

“เก่งมาก ดีใจจังที่จิลมา เห็นเอกสารบนโต๊ะพี่ไหม” ปองรักนึกตามแล้วพยักหน้า

“ของจิลเนี่ยไม่ได้ครึ่งของพี่ที่กำลังทำอยู่นะ แต่ถ้าจิลเก่งแล้ว พี่จะทยอยเพิ่มให้ ตามสบายนะ ไม่เข้าใจให้เดินไปถามพี่หรือยกหู โอเค๊...” มุกดายิ้มอย่างยินดี อย่างน้อยปองรักมาฝึกงาน ก็ทำให้เธอสามารถเบาแรงลงไปได้บ้าง

“ค่ะ ขอบคุณพี่มากนะคะ”

ปองรักตั้งอกตั้งใจทำงาน แต่ก็ยกหน้ามองดูนาฬิกาว่าเมื่อไหร่จะถึง 9.50 น. เธอนั่งใจเต้นโครมคราม แต่พอเลยเวลาไปแล้ว เขาก็ยังไม่โผล่หน้าเข้ามาจนกระทั่งเที่ยงวัน

กริ๊ง... กริ๊ง... กริ๊ง... มือถือเครื่องใหม่ที่มุกดาให้ดังขึ้น

“บอสสุดที่รัก” เธออ่านชื่อไปพลางตกใจ รีบลนลานรับสาย

“สวัสดีค่ะคุณฟาเบียน” เธอทักเขาไปด้วยน้ำเสียงที่สั่น

“ปิดคอมพิวเตอร์ เก็บของลงกระเป๋า แล้วเดินลงมาคอยฉันที่หน้าประตู เดี๋ยวเข้าไปรับ”

“ค่ะ” เธอเงยหน้าล่อกแล่ก แล้วเขารู้ได้ไงว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่

“ในห้องทำงานมีกล้องวงจรปิดซ่อนอยู่ มันบันทึกทุกอย่างในนั้นอยู่ในคอมพิวเตอร์และเซิร์ฟเวอร์ใหญ่ที่บ้านของฉัน ทุกอย่างที่เกิดในห้องนี้ถูกบันทึกไว้ทั้งหมด แม้กระทั่งเรื่องระหว่างเราวันนั้น” เขาพูดขึ้นมา เธอถึงกับหน้าแดง เขาจะ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เมีย(คู่นอน)พาร์ทไทม์   ตอนที่ 10

    ฟาเบียนพาปองรักไปเดินที่ห้างสรรพสินค้าชั้นนำกลางกรุง เขาดันหลังเธอให้เดินเข้าไปในร้านขายเสื้อผ้าแบรนด์ดัง“รบกวนจัดเสื้อผ้าสวย ๆ ให้คุณผู้หญิงเธอด้วยนะครับ” เขาพูดขึ้นน้ำเสียงชัดถ้อยชัดคำ ปองรักหันมามองใบหน้าของเขา ชายหนุ่มไม่พูดอะไรได้แต่พยักหน้าและยักคิ้วให้ เขาเดินไปนั่งรอที่โซฟาเล็ก ๆ ที่ให้แขกนั่งรอ ตรงหน้าห้องทดลองเสื้อของร้าน“ใส่แล้วเดินออกมาให้ดูด้วยนะ” เขาออกคำสั่งด้วยความคุ้นเคย ปองรักถอนหายใจเสียงดัง แต่หันหน้าไปยิ้มให้กับพนักงานสาวสองคนที่กำลังมองหาไซส์ของเสื้อผ้าให้เธออยู่ปองรักเดินเข้าเดินออกห้องลองเสื้อผ้านั้นไม่รู้กี่รอบ ฟาเบียนได้แต่ยกนิ้วหัวแม่โป้งขึ้นกับคว่ำลง เล่นเอางานนี้บอกได้คำเดียวว่าหญิงสาวเหนื่อย เพราะเขาพาเดินไปทั่วไม่รู้กี่ร้านต่อกี่ร้าน แถมด้วยกระเป๋าหิ้ว กระเป๋าถือ ชุดชั้นในยังไม่เว้น และรองเท้าอีกสี่คู่เธอกลืนน้ำลายลงคอทุกครั้งที่ได้ยินพนักงานเอ่ยถึงราคาที่เขาจะต้องเป็นคนจ่ายสองคนเดินหิ้วของพะรุงพะรัง ได้ยินเสียงผู้เป็นนายจ้างสั่ง“กลับสัตหีบกันเลยนะ ค่อยสั่งของไปกินที่บ้าน” เขาพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงเป็นกันเองเมื่อถึงรถเขาก็ขับบึ่งออกไปจากลานจอดของห้

  • เมีย(คู่นอน)พาร์ทไทม์   ตอนที่ 9

    “เก่งมาก ดีใจจังที่จิลมา เห็นเอกสารบนโต๊ะพี่ไหม” ปองรักนึกตามแล้วพยักหน้า“ของจิลเนี่ยไม่ได้ครึ่งของพี่ที่กำลังทำอยู่นะ แต่ถ้าจิลเก่งแล้ว พี่จะทยอยเพิ่มให้ ตามสบายนะ ไม่เข้าใจให้เดินไปถามพี่หรือยกหู โอเค๊...” มุกดายิ้มอย่างยินดี อย่างน้อยปองรักมาฝึกงาน ก็ทำให้เธอสามารถเบาแรงลงไปได้บ้าง“ค่ะ ขอบคุณพี่มากนะคะ”ปองรักตั้งอกตั้งใจทำงาน แต่ก็ยกหน้ามองดูนาฬิกาว่าเมื่อไหร่จะถึง 9.50 น. เธอนั่งใจเต้นโครมคราม แต่พอเลยเวลาไปแล้ว เขาก็ยังไม่โผล่หน้าเข้ามาจนกระทั่งเที่ยงวันกริ๊ง... กริ๊ง... กริ๊ง... มือถือเครื่องใหม่ที่มุกดาให้ดังขึ้น“บอสสุดที่รัก” เธออ่านชื่อไปพลางตกใจ รีบลนลานรับสาย“สวัสดีค่ะคุณฟาเบียน” เธอทักเขาไปด้วยน้ำเสียงที่สั่น“ปิดคอมพิวเตอร์ เก็บของลงกระเป๋า แล้วเดินลงมาคอยฉันที่หน้าประตู เดี๋ยวเข้าไปรับ”“ค่ะ” เธอเงยหน้าล่อกแล่ก แล้วเขารู้ได้ไงว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่“ในห้องทำงานมีกล้องวงจรปิดซ่อนอยู่ มันบันทึกทุกอย่างในนั้นอยู่ในคอมพิวเตอร์และเซิร์ฟเวอร์ใหญ่ที่บ้านของฉัน ทุกอย่างที่เกิดในห้องนี้ถูกบันทึกไว้ทั้งหมด แม้กระทั่งเรื่องระหว่างเราวันนั้น” เขาพูดขึ้นมา เธอถึงกับหน้าแดง เขาจะ

  • เมีย(คู่นอน)พาร์ทไทม์   ตอนที่ 8

    เธอหยิบมันขึ้นมาดูครั้งแล้วครั้งเล่า ‘1,000,000 บาท’‘ขอบคุณนะคะ ถึงมันจะแลกมาด้วยน้ำตาและความเสียใจของฉันก็ตาม อย่างน้อยฉันก็ได้ทำเพื่อคนที่ฉันรัก’ก่อนจะไปอยู่ที่สัตหีบ เธอให้เงินสดแม่เอาไว้อีกสองหมื่น และใส่เงินในบัญชีให้แม่ไว้อีกสองแสน“ไปเอาเงินที่ไหนมา” คุณแม่ถามด้วยความสงสัย“เพื่อนที่สนิทมาก และเขาสงสารเรา เขาเลยให้ยืมมา แต่แม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะจ๊ะ จิลทำสัญญากับเขาไว้เรียบร้อยแล้ว จะชดใช้ให้กับเขาจนกว่าจะหมดค่ะแม่” เธอพูดไปยิ้มไป เพื่อให้แม่สบายใจ“ใครจะมาใจดีกับเรามากอย่างนี้ลูก แม่ฝากไปขอบคุณเขาด้วยนะลูกนะ” นางยิ้มทั้งน้ำตา ยกมือขึ้นจับใบหน้าของลูกสาว“ผอมไปนะเรา กินข้าวให้เยอะ ๆ อีกหน่อย จะได้มีน้ำมีนวล เป็นสาวเป็นแส้ เดี๋ยวไม่มีผู้ชายมาจีบ” แม่บอกด้วยความห่วงใย และสัพยอกลูกสาวไป“ไม่เอาดีกว่าค่ะแฟน อยู่กับแม่กับพ่ออย่างนี้ดีกว่า” เธออ้อนแม่“แม่ก็ต้องกินเยอะ ๆ เหมือนกัน ผอมลงไปเยอะเลย จะเอาแรงที่ไหนดูแลคุณพ่อคะแบบนี้” เธอสวมกอดเอวท่านด้วยความรัก“แม่จ๋า จิลอาจจะไม่ได้มาเยี่ยมบ่อย ๆ นะคะ เพราะที่ฝึกงานไกล และอีกอย่างงานที่จิลทำ ต้องเป็นเลขาฯ ท่านเจ้าของ คงจะยุ่งน่าดู แล้วยัง

  • เมีย(คู่นอน)พาร์ทไทม์   ตอนที่ 7

    “กลืนมันลงไปเดี๋ยวนี้ปองรัก” เขาทำเสียงเข้ม สีหน้าพอใจ และสูดปากส่งเสียงออกมาอยู่ตลอดเวลาเธอสบตาเขาด้วยน้ำตาคลอหน่วย รีบกลืนสิ่งที่เขายัดเยียดเข้าไปในคอเธอแบบพะอืดพะอม พอเขาชักมันออกเธอก็ทำเหมือนจะอ้วก ชายหนุ่มรั้งร่างเธอขึ้น และประกบริมฝีปากของเขาลงไปในทันที ปลายลิ้นตวัดรัดรึงปลายลิ้นของเธอแบบพัวพันสองมือของเขายังบีบเค้นสะโพกแน่น ๆ ของเธออย่างไม่รามือ“เก่งมากแม่สาวน้อย” เขาชมเธอเปาะ เมื่อผละริมฝีปากออกมา ก่อนจะยกนิ้วกรีดเช็ดน้ำตาให้“ฉันถูกใจเธอนะ เธอได้ทำงานที่นี่ ฉันให้เธอเป็นเลขา เดี๋ยวจะให้คนมาตั้งโต๊ะของเธอเอาไว้ที่ในห้องนี้ และหน้าที่ของเธอคือทำให้ฉันมีความสุข” เขาบอกเธอด้วยสีหน้ายิ้มแย้มปองรักหน้าแดงเป็นลูกตำลึง เธอทั้งเจ็บและก็อาย ตอนนี้อยากจะร้องไห้สุด ๆ แต่ก็ทำไม่ได้ เขาปล่อยร่างเธอเป็นอิสระ หญิงสาวรีบจัดเสื้อผ้าของตัวเองให้อยู่ในสภาพปกติ ไม่ลืมไปหยิบกางเกงในและกระโปรงที่หล่นลงไปอยู่ที่พื้น ด้วยหญิงสาวรู้สึกร่องรักของเธอยังตอดขมิบไม่หยุด เจ็บร้าวจนยืนแทบไม่อยู่ ขาสั่นไปหมด เธอหันหลังให้เขา แล้วใส่กางเกงใน และกระโปรงอย่างรวดเร็วฟาเบียนหยิบกางเกงของตัวเองไปพาดที่เก้าอี้ แ

  • เมีย(คู่นอน)พาร์ทไทม์   สิ่งที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น

    “ค่ะ ฉันพูดภาษาฝรั่งเศสได้” เธอปรับอารมณ์และหัวใจของตัวเองที่เต้นแรง ตอบคำถามของเขาเป็นภาษาฝรั่งเศสอย่างตั้งใจ“ฝันเอาไว้ใช่ไหมว่าอยากไปฮันนีมูนที่ประเทศฝรั่งเศส แล้วคิดเอาไว้หรือยังว่าจะไปกับใคร” เขาถามตามความคิด ยิ้มมุมปากนิด ๆ“ตอนนี้ดิฉันยังไม่มีคนรักค่ะ เป็นเรื่องของอนาคต ซึ่งมันก็เป็นแค่ความฝัน”“เธอชอบสีส้มเหรอ” เขาต้อนเธอเขาไปอีก“ค่ะ สีส้มเป็นสีของดอกพวงแสดที่คุณพ่อปลูกเอาไว้ที่หน้าบ้าน ช่วงเดือนมกราคมก็จะออกดอกบานสะพรั่ง สวยมาก ๆ ค่ะ” เธอนึกไปถึงคุณพ่อเวลาที่ท่านรดน้ำต้นไม้ เธอก็จะเก็บดอกพวงแสดที่ตกอยู่ตามพื้นมาเป่าแล้วบีบให้แตก มันก็เสียงดัง แปะ...สีหน้าของปองรักฉายแววความรักและความคิดถึงพ่อออกมาอย่างชัดเจนเขาอึ้งไปกับคำตอบของเธอ ฟาเบียนไม่เคยสนใจสิ่งรอบข้างของตัวเองด้วยซ้ำไป เขาไม่รู้ด้วยว่าคนสวนที่บ้านซื้อต้นอะไรมาปลูกบ้าง แค่ให้มีสีเขียวและดอกไม้แซมบ้างเขาก็ว่าดีแล้วฟาเบียนปรับเปลี่ยนสีหน้า เขาลุกขึ้นยืน แล้วเดินอ้อมมานั่งบนโต๊ะต่อหน้าเธอ กลิ่นน้ำหอมของเขาโชยเข้ามาในจมูก เล่นเอาปองรักถึงกับใจสั่นมากยิ่งขึ้นเขาใช้นิ้วมือจับปลายคางของเธอขึ้น ก่อนจะใช้มืออีกข้างแตะริมฝี

  • เมีย(คู่นอน)พาร์ทไทม์   แรกสบตา

    ปองรักนั่งอยู่ที่หน้าคอมพิวเตอร์ เธอพิมพ์แล้วลบ พิมพ์แล้วลบอยู่ตั้งหลายครั้ง เธอทิ้งหลังลงไปบนที่นอน ก่อนจะลุกขึ้นมานั่งหน้าคอมพิวเตอร์อีกครั้งปองรักตัดสินใจนั่งเขียนจดหมายแนะนำตัวเป็นภาษาฝรั่งเศส เพราะเขาให้สัมภาษณ์ว่าชอบประเทศฝรั่งเศส เธอพยายามเขียนอย่างสุดกำลัง และทำให้ดีที่สุดแต่ก็มีอยู่ประโยคหนึ่ง เธอเขียนว่า(“ดิฉันชอบประเทศฝรั่งเศสค่ะ ฝรั่งเศสเป็นเมืองในฝันที่อยากจะไปฮันนีมูนกับคนที่ดิฉันรัก”)ปองรักก็ใส่ชุดนักศึกษา ปล่อยผมยาวสยาย และทาปากสีส้มอ่อน ซึ่งก็เป็นสีโปรดของเธอเช่นเดียวกันฟาเบียนเพิ่งกลับมาจากประเทศจีน มีคนขับรถมารับเขาที่สนามบิน ชายหนุ่มหยิบมือถือขึ้นมาเช็กงาน แต่สิ่งที่สะดุดตาที่สุด มีอีเมลเข้ามาหาเขาในขณะนี้เขายกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดู ‘ตีหนึ่งสิบสองนาที’ เขาหัวเราะดังหึ ๆพอเห็นเป็นเรื่องแนะนำตัวเองของนักศึกษาเขาก็รีบเปิดเอกสารที่เธอแนบส่งเข้ามาดู ฟาเบียนรู้สึกแปลกใจไม่น้อยที่เธอเลือกใช้ภาษาฝรั่งเศสในการเขียนจดหมายแนะนำตัว เขานึกชมในใจว่าเธอใช้ภาษาได้ดี พออ่านมาถึงประโยคหนึ่งเขากลับหัวเราะดังลั่น จนคนขับรถหันหน้ามามอง เพราะเจ้านายของเขาไม่ได้หัวเราะดังแบบถูกอกถูก

  • เมีย(คู่นอน)พาร์ทไทม์   เพื่อครอบครัว

    “จิล พ่อแกเป็นไงบ้าง” สุจิราถามปองรักด้วยความเป็นห่วง“ยังทรง ๆ อยู่” เธอหันไปยิ้มให้เพื่อน“เข้มแข็งนะ ถ้ามีอะไรให้เราช่วยก็บอกนะ ไม่ต้องเกรงใจ” สุจิรายังแสดงน้ำใจต่อเธอเสมอ สองคนจับมือกันแน่น(ฟาเบียน คอนเซ็นเตอร์ ชิปปิ้ง จำกัด) แค่ชื่อก็สะดุดตาสะดุดใจเสียแล้ว เธอนึกไปถึงหัวข้อข่าวที่อ่านเจอเมื่อหลายวันก่อน(“สยบข่าว คาสโนว่าตัวพ่อ ที่มีคอนเซปที่สาว ๆ ฟังแล้วขนลุกไปตาม ๆ กัน “หากอยากได้ทุนการศึกษา ใส่ชุดนักศึกษามาหาพี่”)“คุณฟาเบียน” เธอขยับปากเรียกชื่อเขาออกมาเธอรีบเสิร์ชหาประวัติและเรื่องราวของเขาในอินเทอร์เน็ต สิ่งที่ได้รับรู้ คือเขาเปลี่ยนผู้หญิงข้างกายเป็นว่าเล่น และทุกคนสวย ๆ ทั้งนั้น และจิลก็ไปเจอบทสัมภาษณ์หนึ่งของเขาในยูทูป(“มีอยู่ประเทศหนึ่งที่คุณฟาเบียนไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนไปเที่ยวเลย เพราะอะไรครับ”)(“ฝรั่งเศสครับ เพราะผมจะเก็บเอาไว้ไปฮันนีมูนกับภรรยาตัวจริง มันเป็นประเทศที่คุณพ่อกับคุณแม่ของผมพบรักกัน และได้ร่วมกันปลูกต้นรักที่นั่น และมีผมที่นั่นด้วย ผมจึงอยากให้เป็นสถานที่ที่เป็นความทรงจำของภรรยาและลูกของผมในอนาคตครับ”)(“คุณฟาเบียนเป็นคนโรแมนติกมากนะครับ”) พิธีกรชม(“

  • เมีย(คู่นอน)พาร์ทไทม์   ต้องแลก

    “จะเอายังไงคะคุณ เสี่ยทรงพลเขายื่นคำขาดมาแล้ว” ปิ่นรักมองหน้าสามีน้ำตาคลอ เธอยังตกใจไม่หายที่วันนี้มีชายฉกรรจ์สี่ห้าคนมาหาที่บ้าน และก็ยื่นคำขาดให้ ชาญชัย ใช้หนี้พวกเขา“ต้องขายบ้าน มีทางเดียวแล้ว” คุณชาญชัยนั่งกุมขมับตัวเอง น้ำตาของลูกผู้ชายไหลริน“คุณพ่อคะ คุณแม่คะ” ปองรักเดินออกมาจากมุมมืด เธอแอบฟังบทสนทนาของทั้งสองท่านอยู่นานแล้ว“ยายจิล” แม่มีสีหน้าตกใจไม่น้อย ทั้งสองท่านไม่เคยปริปากว่าตอนนี้ลำบากแค่ไหน แต่เธอรู้ได้จากการที่แม่ลดค่าขนมไปเรียน“จิลมีเงินฝากค่ะ” เธอนั่งลงใกล้ ๆ แม่ แล้วยื่นบัญชีที่เตรียมเอาไว้ให้คุณพ่อ ใบหน้าของคุณพ่อดูหม่นหมองลงไปมาก เขาผิดเองที่ไว้ใจคนผิด เอาเงินเก็บที่มีและยังไปกู้เสี่ยทรงพลอีกสองล้านห้าเพื่อเอาไปลงทุนในครั้งนี้ นอกจากจะไม่ได้รับผลตอบแทนอะไรแล้ว ยังแบกภาระหนี้สินเพิ่มมาอีก เกือบล้าน“แค่สามแสน หนูจิล ลูกเก็บเงินของลูกเอาไว้เรียนต่อนะ พ่อจะพยายามขยับขยายและขอผ่อนผันกับเสี่ยทรงพลอีกที” คุณพ่อลุกขึ้นทันทีที่พูดจบ แต่เธอรู้ว่า พ่อคงเสียใจมาก ไหล่ของท่านสั่นไหวเหมือนคนร้องไห้ แม่รับบัญชีคืนให้เธอ ก่อนจะรีบตามคุณพ่อขึ้นไปบนเรือนอย่างรวดเร็ว“โธ่... แล

  • เมีย(คู่นอน)พาร์ทไทม์   พรหมลิขิตทำงาน

    ชายหนุ่มใช้นิ้วกดโทรศัพท์ภายใน“คุณมุกดา บอกการ์ดมาเชิญตัวคุณทิพย์ดาราออกไป แล้วต่อไปห้ามเธอเข้ามาในเขตบริษัทของเราอีก” น้ำเสียงพูดที่จริงจังของเขาทำให้เธอใจหาย“ฟาเบียนอย่าทำแบบนี้กับดาด้านะ” เธอหวีดร้องขึ้นมาทันทีชายฉกรรจ์สี่คนเดินเข้ามาประชิดร่างเธอ พวกเขาไม่ต้องรอคำสั่งของนายเป็นครั้งที่สอง ทั้งสี่ยึดทั้งแขนและขาของเธอ และหามเธอออกไปจากห้องอย่างรวดเร็ว ได้ยินแต่เสียงของทิพย์ดาราร้องวี้ด ๆ ด้วยความไม่พอใจร่างของเธอถูกนำไปวางไว้ข้างรถเก๋งคันหรูของเธอเอง ทิพย์ดาราแหงนหน้าขึ้นไปมองบนตึกด้วยหัวใจที่เจ็บปวด“คอยดูนะคะ คุณต่างหากที่ต้องเป็นฝ่ายมาง้องอนดาด้า” เธอปรามาสเขาเอาไว้ ใช้กุญแจเปิดรถ เข้าไปนั่ง แล้วขับออกไปอย่างรวดเร็ว“อะ... จิล ฉันให้แก” “อะไรอ่ะแก” ปองรักยกหน้ามองสุจิราเพื่อนสาวคนสนิท“บัตรทำผมที่ร้าน........... พอดีมันจะหมดวันอาทิตย์นี้ ฉันก็ลืมเอาไปใช้ วันศุกร์ฉันต้องบินไปญี่ปุ่นกับคุณพ่อคุณแม่ เสียดาย แกเอาไปใช้เถอะ” สุจิราบอก“ว้าว... ของร้านดังด้วย ว่าแต่ไม่ต้องจ่ายตังค์เพิ่มใช่ไหม” ปองรักดีใจสุด ๆ นานแล้วมั้งที่ไม่ได้เข้าร้านทำผม“เออ... ไม่ต้องจ่ายเพิ่ม ทำอะไรทุกอย่า

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status