Share

ลืมไม่ลง

last update Huling Na-update: 2025-07-28 02:29:17

พีเจ....

"คุณพีเจพาเด็กที่ไหนมาคะ หน้าตาน่ารักเชียว"

"ลูกผมเอง"

"ห๊ะ!!"

"ลูกคุณพีเจ??"

"คุณพีเจอำป้าหรือเปล่าคะ"

"ผมจะอำป้าเพื่ออะไร แกชื่อน้องพอใจเป็นลูกของผมกับ..เมษาน่ะ"

"หนูเมษาน่ะเหรอคะเป็นไปได้ยังไงกัน"

"เป็นไปแล้วครับ ว่าแต่ป้าอย่าเพิ่งถามอะไรมากป้าช่วยไปทำความสะอาดห้องนอนเก่าของเมษาให้ทีเพราะเดี๋ยวผมจะพาเมษากับลูกไปนอนที่ห้องนั้น"

"หนูเมษามาด้วยเหรอคะ"

"ครับ"

"แล้วตอนนี้หนูเมษาอยู่ไหนคะ ป้าคิดถึงจังเลยไม่ได้เจอกันตั้งหลายปีตั้งแต่คุณพีเจไล่...อะ เอ่อออ เอ่อ ป้าว่าป้าขอตัวไปทำความสะอาดห้องหนูเมษาก่อนนะคะ" ป้าแม่บ้านพูดไม่ทันจบประโยคก็คงนึกขึ้นได้ว่ากำลังว่าให้ผมอยู่แกรีบสะกิดแม่บ้านคนอื่นๆให้รีบตามขึ้นไปทำความสะอาดห้องนอนของเมษา หลังจากนั้นผมก็พาลูกไปนอนรอที่ห้องของผมก่อนเพราะต้องรอให้แม่บ้านทำความสะอาดห้องเมษาเสร็จก่อน ทุกคนคงจะสงสัยว่าในเมื่อเมษาไม่ได้อยู่ที่นี่แล้วทำไมยังมีห้องของเธออยู่อีก ผมยอมรับว่าผมเองเป็นคนบอกให้แม่บ้านทิ้งห้องนั้นไว้แบบนั้นไม่ต้องขนย้ายอะไรออกมาไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้ากระเป๋าเครื่องประดับที่ผมซื้อให้เธอแต่เธอไม่เอาไปเลยแม้แต่ชิ้นเดียวผมก็เลยสั่งแม่บ้านว่
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter

Pinakabagong kabanata

  • เมียกองขยะ   NC+ตอนจบ

    พีเจ....ผมมองหน้าคนที่ผมทั้งรักทั้งคิดถึงมาตลอดสองปีตอนนี้เธออยู่ตรงหน้าของผมแล้ว ผมไม่ได้ฝันไปอย่างแน่นอน"เมษา....ฉันต้องการเธอ เธอต้องการฉันหรือเปล่า" ผมถามพร้อมกับจูบย้ำๆลงไปที่ริมฝีปากบางคู่นั้น"เมก็ต้องการคุณค่ะ""ถ้าอย่างนั้นเรามา...." ผมพูดไม่ทันจบประโยคเสียงทุบเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นจนผมกับเมษารีบดีดตัวขึ้นจากเตียงอัตโนมัติปั้ง ปั้ง ปั้ง"ปะป๊าาาาาา ปะป๊าาาาาา"ก๊อก ก๊อก ก๊อก"พ่อขาาา แม่ขาาาาา เปิดประตูให้หน่อยค่าน้องบอกว่าน้องอยากมาหาคุณพ่อค่า""ปะป๊าาาา ปะป๊าาาาา"เสียงของลูกทำเอาผมถึงกับฟุบหน้าลงบนหมอนทันทีเมษา..."ลุกไปเปิดประตูให้ลูกสิคะ" "เห้อออ อดกินเมียเลย อุตส่าห์รอมาตั้งสองปี>เขาบ่นพร้อมกับทำหน้ายู่อย่างน่าสงสาร"ไว้คืนนี้ก็ได้นี่คะ" พอฉันพูดจบเขาก็มีรอยยิ้มขึ้นมาทันที"สัญญาแล้วนะ""ค่าาาา""โอเคได้ยินแบบนี้ค่อยมีแรงลุกไปเปิดประตูหน่อย" จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ เขาจุ๊บแก้มฉันหลายฟอดก่อนจะลุกออกจากเตียงแล้วเปิดประตูให้ลูกเข้ามาฉันนั่งมองดูคุณพีเจเล่นกับลูกอยู่บนเตียงเด็กๆดูมีความสุขที่ได้เล่นกับพ่อโดยเฉพาะน้องพอใจที่อะไรก็คุณพ่อขาน้องอยากได้อันนั้นน้องอยากได้อันนี้แ

  • เมียกองขยะ   ผู้ชายขี้แย

    เมษา....ส่วนเรื่องน้องจอมพลอยากจะบอกว่าฉันรู้ว่าตัวเองท้องก่อนเดินทางไปฮ่องกงไม่กี่วันแต่ที่ฉันไม่บอกว่าฉันท้องเพราะตอนนั้นฉันยอมรับว่าฉันยังไม่มั่นใจในตัวของเขาสักเท่าไหร่ฉันก็เลยอยากให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ว่าเขารักฉันจริงไหมหรือแค่อยากเอาชนะคุณไทด์แบบที่ผ่านมา และนั่นทำให้ฉันรู้ว่าตัวเองตัดสินใจไม่ผิด ที่ฉันจากเขาไปสองปีมันไม่ได้เสียเปล่าเลยที่ฉันใช้เวลาสองปีทดสอบเขา ตลอดสองปีคุณไทด์ให้คนของเขาตามดูพฤติกรรมของคุณพีเจทำให้ฉันรู้ว่าเขาเปลี่ยนไปมากเขาขยันทำงานไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงเลยทำงานเสร็จก็กลับบ้านมีบางครั้งที่เขาไปดื่มแต่เขาก็ไม่เคยหิ้วผู้หญิงคนไหนกลับบ้านเลยสักครั้ง เพราะเหตุนี้ฉันจึงตัดสินใจจะกลับไทยพร้อมกับบอกความจริงกับน้องพอใจว่าเขาคือพ่อแท้ๆ ตอนที่ฉันตัดสินใจบอกว่าคุณอาพีเจคือพ่อของแกน้องพอใจฉันยอมรับว่ามีความวิตกกังวลเพราะเกรงว่าจะไม่ยอมรับถึงแม้แกจะรักเขาแต่นั่นในฐานะคุณอาไม่ใช่คุณพ่อแต่พอฉันตัดสินใจบอกความจริงกัลอกปรากฏว่าแกดีใจมากจนร้องไห้และคอยถามฉันตลอดเวลาว่าเมื่อไหร่แกจะได้กลับไปหาพ่อของแก"ว่าไงคะร้องไห้ทำไม""ฉันดีใจแล้วก็เสียใจที่เธอยังสวมแหวนแต่งงานวงนี้อยู่"

  • เมียกองขยะ   คุณอาคือพ่อของน้อง

    พีเจ...ผมรีบขับรถกลับมาที่บ้านทันทีหลังจากไอ้ไทด์มันสารภาพว่าจอมพลคือลูกของผมกับเมษาแล้วมันกับเมษาก็ไม่ได้แต่งงานกันและไม่เคยมีอะไรกันตลอดสองปีที่ผ่านมามันดูแลเมษาเหมือนน้องสาวแท้ๆและที่จอมพลเรียกผมว่าปะป๊านั่นเป็นเพราะว่าเมษาคอยบอกลูกว่าผมคือพ่อของแกแกเห็นผมจากรูปถ่ายพอแกเจอหน้าผมแกก็เเลยเรียกผมว่าปะป๊า ส่วนน้องพอใจตอนนี้แกรู้ความจริงแล้วว่าผมคือพ่อไอ้ไทด์บอกว่าน้องพอใจดีใจที่ผมคือพ่อแท้ๆแกถามเมษากับไอ้ไทด์ตลอดว่าเมื่อไหร่จะได้กลับมาหาผมแกคิดถึงซึ่งผมก็อยากจะบอกกับลูกว่าผมก็คิดถึงแกเหมือนกันคิดถึงสุดหัวใจ ไอ้ไทด์มันยังบอกอีกว่าตลอดระยะเวลาสองปีที่ผ่านมามันให้คนคอยติดตามดูพฤติกรรมของผมตลอดคอยดูว่าผมยังทำตัวเกเรเหมือนเดิมอยู่หรือเปล่าเพราะถ้าผมยังทำตัวเหมือนเดิมเมษาก็คงจะไม่กลับมา และที่เธอกลับมานั่นก็หมายความว่าเธอให้อภัยให้โอกาสผมแล้ว"โอกาสมันไม่ได้มีมาให้นายแก้ตัวได้บ่อยๆนะพีเจเพราะฉะนั้นรักษาและดูแลจิตใจคนที่นายรักไว้ให้ดีๆ" นั่นคือคำพูดของไอ้ไทด์ที่มันเตือนผม"คุณพ่อออออ" พอผมเดินเข้าบ้านมาคนแรกที่ผมเจอก็คือน้องพอใจที่กำลังนั่งดูการ์ตุนอยู่ที่ห้องรับแขกพอแกเห็นหน้าผมแกก็เรียกผมว

  • เมียกองขยะ   ปะป๊า

    พีเจ....."ปะป๊าาาาา" เสียงเด็กน้อยผมว่าปะป๊าอีกแล้ว"ทำไมจอมพลเรียกฉันว่าปะป๊า""ก็ไม่แปลก""มึงว่าไงนะ""เปล่าไม่มีอะไร แกคงอยากได้แกเป็นปะปป๊ามั้ง ถ้าเกิดแกจะเรียกนายว่าปะป๊านายจะยอมให้เรียกหรือเปล่า" ผมไม่เข้าใจว่าไอ้ไทด์มันต้องการอะไรกันแน่ทำไมมันถึงพูดแบบนี้มีอย่างที่ไหนที่พ่อจะยอมให้ลูกตัวเองเรียกคนอื่นว่าปะป๊าซึ่งคนอื่นที่ว่าก็คือผมที่ผัวเก่าของเมียมัน"ดูดู" จู่ๆจอมพลก็ชี้ไปที่โต๊ะทำงานของผมผมก็เลยพาแกเดินมา"ดู ตูน ตูน ตูน" แกชี้ไปที่แลปท็อปที่ผมเปิดงานค้างไว้"ลูกมึงว่าอะไรกูไม่เข้าใจ""แกอยากดูการ์ตูน""อ่อ" ผมเปิดการ์ตูนให้จอมพลดูแกดูไปหัวเราะไปแล้วก็คอยชี้ให้ผมเป็นเพื่อนจนผมอดยิ้มออกมาไม่ได้แกเป็นเด็กน่ารักไม่งอแงเลยถ้าแกเป็นลูกของผมกับเมษาผมคงมีความสุขมากกว่านี้ จนสักพักเสียงหัวเราะก็เงียบไปพอผมก้มหน้าลงไปดูปรากฏว่าแกหลับไปแล้วหลับคาตักผมเลย"เห้อบทจะหลับก็หลับได้ง่ายๆเลยนะเจ้าลูกชาย นี่นายรู้มั้ยตั้งแต่ขึ้นเครื่องจนลงจากเครื่องตาจอมพลไม่ยอมหลับเลยเอาแต่งอแง แต่พออยู่กับนายแกหลัยปุ๋ยเลย" ผมมองเด็กน้อยที่นอนหลับอยู่บนตักอย่างเอ็นดูก่อนจะถามว่ามันกลับมาทำไม"เอ่อ แล้วนี่

  • เมียกองขยะ   เด็กชายจอมพล

    พีเจ....คำพูดของไทด์มันทำเอาผมจุกในใจจนพูดไม่ออก ผมทำได้แค่ยืนเช็ดน้ำตาตัวเองมองลูกสาวที่หลับสนิทอยู่ในอ้อมแขนของไทด์พี่ชายที่ผมเกลียดมาตลอดทั้งชีวิตแกค่อยๆห่างออกไปอย่างช้าๆผมมองด้วยความรู้สึกเจ็บปวดและเสียใจที่ตัวเองเป็นพ่อแท้ๆแต่ไม่มีโอกาสได้บอกความจริงกับลูก ผมมองไปที่แม่ของลูกเธอยืนหันหลังให้ผมอยู่ไม่ไกลพร้อมด้วยกระเป๋าเดินทางหลายใบ ทั้งสามคนกำลังจะเดินทางไปใช้ชีวิตครอบครัวที่อบอุ่นด้วยกันที่ฮ่องกง ลูกของผมกำลังจะมีพ่อที่ชื่อไทด์ ไม่ใช่พ่อที่ชื่อพีเจ มันก็ถูกต้องแล้วล่ะคนอย่างผมมันเลวเกินไปคงจะเป็นพ่อที่ดีให้กับแกไม่ได้ บางทีถ้าตอนนั้นผมไม่ใช้วิธีสกปรกไปแย่งเมษามาน้องพอใจอาจจะเป็นลูกสาวจริงๆของไทด์มันก็ได้"เมษา ฉันรักเธอนะ รักลูกของเราด้วย" ผมหวังว่าเธอจะมีความสุขกับคนดีๆอย่างพี่ชายของผมสองปีต่อมา....ผ่านมาสองปีแล้วสินะที่ผมต้องอยู่ตามลำพังตัวคนเดียวเช้ามาทำงานเลิกงานก็ไปหาความสุขโดยการดื่มเหล้าแต่ผมไม่เคยลากใครกลับมาขึ้นเตียงเลยสักครั้ง เพราะผมกลัวว่าถ้าเมษากลับมาแล้วมาเจอผมอยู่กับผู้หญิงเธอจะเสียใจ แม้จะรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะกลับมาก็ตามตลอดสองปีที่ผ่านมาผมคิดถึงเมษา

  • เมียกองขยะ   ลาก่อนนะ

    พีเจ...หลายอาทิตย์ต่อมา..."ถ้าน้องไม่อยู่คุณอาจะคิดถึงน้องมั้ยค๊า" ลูกถามผมทำเอาผมถึงกับต้องกลั้นน้ำตา"คิดถึงสิครับ" ผมพยายามยิ้มให้ลูกเพราะพรุ่งนี้แกจะไปอยู่ฮ่องกงแล้ว"น้องก็คงคิดถึงคุณอาเหมือนกัน""บอกแม่ว่าน้องไม่อยากไปสิครับ""ไม่ได้ค่าเพราะถ้าน้องไม่ไปแม่ต้องร้องไห้หาน้องแน่ๆเลย ถ้าแม่ไปน้องก็ต้องไปค่าเพราะเรามีกันแค่สองคนแม่บอกว่าเราจะไปเริ่มต้นชีวิตใหม่กันที่โน่น" ผมกลั้นน้ำตาไม่ไหวแล้วตอนนี้แม้จะพยายามห้ามแล้วก็ตามผมรีบเอามือเช็ดน้ำตาแต่น้องพอใจก็เห็นอยู่ดี"คุณอาร้องไห้ทำไมค๊าา""อาเปล่าร้องครับ""แต่คุณอามีน้ำตา""คือ...ที่อาร้องไห้เพราะอาคงคิดถึงน้องพอใจมากๆ""โอ๋โอ๋ ไม่ร้องนะค๊าาา" ลูกกอดคอผมแล้วเอามือน้อยๆของแกลูบหลังผมเบาๆจนทำให้น้ำตาของผมไหวไม่หยุด"ฮึก ฮึก" ผมกลั้นน้ำตาไม่อยู่เมื่อลูกกอดคอแล้วปลอบผมราวกับว่าผมเป็นเด็ก"อารักน้องพอใจนะครับ""น้องก็รักคุณอาเหมือนกันค่า^^""แล้วน้องจะกลับมาหาอามั้ยครับ""น้องไม่รู้ค่า แต่น้องได้ยินแม่คุยกับลุงไทด์ว่าจะไม่กลับมาแล้วแม่อยากไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ไม่อยากกลับมาอีก""ถ้าอย่างงั้นเราคงไม่ได้เจอกันอีกแล้วสิ""ไม่เป็นไรนะค๊า โอ๋

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status