ตอนที่ 96

"ไม่ใช่แบบที่มึงกับกูคิด ลูกในท้องของราตรีเป็นลูกกู ส่วนราตรีก็ยังมีแค่กูไม่ได้มีใคร" มีแต่เขาเนี่ยแหละที่เป็นบ้าคิดไปเองคนเดียว ไอ้เสือแหละหรอกหูเขา เดี๋ยวไปคิดบัญชีญย้อนหลัง ทำพ่อเอ็งเกือบตาย

"แสดงว่าราตรีกับผู้การสันต์โกหกมึงสิ"

"อืม ก็กู..ทำไม่ดีด้วย ราตรีกลัวเลยไปขอให้ผู้การสันต์ช่วย"

"มึงทำอะไร ราตรีถึงกลัวขนาดนั้น"

"กูจ้างคนไปข่มขืนราตรี"

"เชี้ย! มึงทำแบบนั้นจริงไอ้สิงห์" เพื่อนกูร้ายขนาดนี้เลยเหรอวะ กูดูเป็นคนดีขึ้นมาทันที

"อืม"

"แล้วสำเร็จไหม"

"อะไรสำเร็จ"

"ไอ้นั่นมันทำสำเร็จไหม มันอึ๊บเมียมึงมั้ยไอ้สิงห์"

"หากมันทำสำเร็จแม้แต่กระดูกมันกูก็ไม่มีให้เห็น กูจะทำให้มันหายจากโลกนี้ไปเลย"

"แค่ทำให้ราตรีกลัวว่างั้น"

"อืม"

"แล้วยังไงต่อ"

"ราตรีคงจับได้ว่าเป็นแผนของกูก็เลยขอกลับไปอยู่บ้าน" ถึงไม่ออกจากปากของเมีย แต่แทบจะสิงร่างกันทุกวัน เรียกได้ว่าคลั่งกันมากๆ อยู่ดีๆ ราตรีจะขอกลับบ้านเฉยๆ ไม่มีทาง มันต้องมีเหตุและผล

"ต่อ"

"ผ่านมาเดือนนึงกูถึงรู้ข่าวจากไอ้เสือว่าแม่มันท้อง ราตรีบอกไม่ใช่ลูกกู กูเลยบอกให้ไปเอาเด็กออก ราตรีคงกลัวก็เลยไปขอความช่วยเหลือจากผู้การสันต์"

"โอ้โหไอ้สิงห์ แล้วห