12 อย่าลืม

"อืม เฮียคงห้ามแสนดีไม่ได้สินะ แต่ยังไงเราก็จะไม่หย่ากัน เฮียจะรอวันที่แสนดีกลับมาเป็นแสนดีคนเดิมแล้วกัน" สีหน้าของเฮียจ๋อยลงอย่างเห็นได้ชัด นัยน์ตาของเขามันเต็มไปด้วยความน้อยใจ ฉันดูออกแต่มันไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกอะไรเลย

"งั้นเอาแสนดีลง แสนดีต้องไปทำรายงานต่อแล้ว"

"ให้เฮียช่วยไหมเรื่องรายงาน แล้วรายงานอะไร?" เฮียอุ้มฉันลงแล้วลูบหน้าฉัน

"แผนธุรกิจ"

"อืม เดี๋ยวเฮียช่วย เรื่องธุรกิจเฮียเก่ง แสนดีต้องคุยกับเฮีย"

"เหรอคะ ถอยค่ะขวางทางอยู่ได้"

ฉันเดินปลีกตัวออกจากเฮียแล้วเดินกลับขึ้นห้องของตัวเอง เฮียก็ยังคงเดินตามฉันมาติดๆ ถ้าเป็นเมื่อก่อนเฮียคงไม่มาตามฉันแบบนี้ จริงๆแล้วฉันไม่ได้เปลี่ยนคนเดียวหรอก เฮียด้วยต่างหากเหมือนสลับจุดยืนกันยังไงก็ไม่รู้

ตอนนี้เฮียเริ่มทำรายงานให้ฉันใน notebook ส่วนฉันก็ตีตารางรายงาน เราไม่ได้นั่งใกล้กันมากนัก แต่ว่าอยู่ในห้องของฉันและโต๊ะทำการบ้านที่เดียวกัน เฮียตั้งใจทำมันมากฉันไม่เคยเห็นมุมนี้ของเฮียสักเท่าไหร่ ฉันพอจะเข้าใจแล้วแหละ ว่าทำไมเขาถึงประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย

"รายงานต้องส่งเมื่อไหร่"

"พรุ่งนี้ตอนบ่าย"

"งั้นน่าจะเสร็จทันอยู่ แต่ถ้าทำคืนนี้ให้เสร็จเลยคงเช้า"

"เดี๋ยวแสนดีทำต่อเอง"

"เดี๋ยวเฮียทำให้ แล้วพรุ่งนี้เฮียจะเอาเข้าไปให้ที่มหาลัยแล้วกัน"

"ค่ะ เฮียพักผ่อนเถอะ"

"แสนดีลืมไปหรือเปล่า ว่าแสนดีชวนเฮียมานอนด้วย" ให้ตายสิ ฉันลืมไปเลยว่าฉันประชดพี่แยม เลยลืมตัวว่าพูดอะไรออกไป ส่วนเฮียมันก็มองฉันด้วยในตาเจ้าเล่ห์

"ถ้าเฮียตุกติกหรือทำอะไรแสนดี แสนดีจะหย่ากับเฮีย" ชี้หน้าของเฮียแล้วขู่ออกไปต้องตัดไฟตั้งแต่ต้นลม

"เฮียไม่ทำอะไรหรอกถ้าแสนดีไม่ยอมเฮียก็ไม่มีทางทำอะไรอยู่แล้วเฮียรอวันที่เราได้ใช้คำว่าสามีภรรยาจริงๆก่อน วันนั้นแสนดีจะเดินไม่ได้เลยคอยดู"

"คงอีกนานเลยล่ะค่ะ รอจนเหี่ยวตายไปเลยนะคะเฮียอาวุธ เพราะเฮียคงต้องทนเอียนร่างมัมมี่มนุษย์ป้าของแสนดีไปอีกนาน"

"ประชดเก่งจังเลยนะ หื้ม" เฮียเอามือมาบีบแก้มของฉันเบาๆแล้วทำหน้าเหมือนหมันเขี้ยวฉันยังไงยังงั้น

"..." ฉันปัดมือของเฮียออกจากแก้มแล้วลุกเดินหนี

"งั้นเฮียไปอาบน้ำก่อนนะเดี๋ยวเฮียมา"

"เชิญค่ะ" เฮียอาวุธเดินออกไปฉันหยิบผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำตามปกติ เช็ดเครื่องสำอางทำความสะอาดใบหน้าตามที่พิชชี่สอนมา ก่อนจะชโลมน้ำอาบน้ำอาบท่าของฉันไป

ขออาบน้ำเสร็จฉันก็เดินมาที่ตู้เสื้อผ้า เสื้อผ้าที่ฉันซื้อมาก็ถูกปรับเปลี่ยน

"มาดูกันว่าเฮียจะทนได้นานขนาดไหน" ฉันหยิบชุดนอนเสื้อกล้ามตัวสั้นสีชมพูมาสวมใส่ มันเป็นชุดนอนรัดรูปที่ยาวเพียงปิดขาอ่อนเท่านั้น แหวกนมไปอีก แต่ไม่ได้จะใส่อ่อยเฮียนะ แค่อยากทำให้คนมันตบะแตกเล่นเท่านั้น

ฉันปล่อยผมเผ้าแล้วทาครีมก่อนนอน ทาครีมทั้งหน้าและตัวจนหอมฟุ้ง ฉันเดินออกจากห้องแต่งตัวมา เฮียก็มารอฉันตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ แต่ที่แน่ๆเขากำลังน้ำลายไหลอยู่

"มานานแล้วหรอคะ"

"อึก!" เฮียกลืนน้ำลายลงคอ นี่มันเพิ่งเริ่มเองนะคะเฮีย

ฉันเดินเข้าไปหาเฮียช้าๆ แล้วคลานขึ้นเตียงเบาๆ เขามองฉันไม่คลาดสายตาฉันอยากจะรู้ว่าเขาจะทนได้นานขนาดไหน

อาวุธtalk

หลังจากที่ผมเดินออกจากห้องของแสนดีเพื่อไปอาบน้ำของตัวเอง ผมตื่นเต้นมาก เพราะคืนนี้ผมจะได้นอนกับเธอเป็นคืนแรก มันก็ช่างกระชุ่มกระชวยดีแท้ ที่จะได้นอนกับเมียตัวจริง ถ้าเธอไม่สวยขึ้นผมคงไม่คิดจะนอนกับเธอ ทำไมผมถึงได้เฮงซวยขนาดนี้

การเปลี่ยนแปลงเปลี่ยนไปของแสนดีมันทำให้ผมได้มองเห็นตัวเอง ผมมองคนจากภายนอกจริงๆ มันก็ใช่ครับที่ผมมองคนจากภายนอก เป็นใครไม่ชอบบ้างครับ ผู้หญิงสวยๆหุ่นดีเซ็กซี่ ผมเป็นผู้ชายคนนึงที่ชอบผู้หญิงสวยเซ็กซี่เป็นธรรมดา หากแสนดีเป็นแบบนี้ตั้งแต่แรก ผมคงไม่ดิ้นรนหากินของนอกบ้านหรอก

ผมมันแลดูเป็นคนเห็นแก่ตัวจริงๆ ตอนเมียสวยขึ้นก็มาสนใจใยดีเธอ แต่ความสวยของฉันดีครั้งนี้มันทำให้ผมอยากให้เธอกลับเป็นมัมมี่ กลับไปเป็นมนุษย์ป้าแบบเดิมจริงๆ เธอสวยเกินไป ผมไม่อยากให้ใครมามอง ผมอยากครอบครองเธอคนเดียว

ที่ผมยอมรับข้อเสนอของแสนดี เป็นเพราะผมไม่อยากเสียเธอไป ผมไม่อยากหย่ากับเธอ ถึงใครจะมองผมเป็นคนยังไงผมไม่แคร์หรอก เพราะผมต้องการแสนดีจริงๆ แสนดีที่สวยทั้งภายนอกและภายใน

"เฮีย" ในขณะที่ผมกำลังใส่ชุดนอนอยู่นั้น แยมก็เข้ามากอดผมจากทางด้านหลัง เธอเข้ามาตอนไหนกัน ถึงผมจะเอาแยมมาอยู่ในบ้าน แต่ผมก็ไม่ได้ให้เธอนอนอยู่ห้องเดียวกันกับผมนะ เราอยู่กันคนละห้อง มีแค่บางคืนเท่านั้นที่ผมต้องการนอนกับเธอ

"เข้ามาทำไม ฉันไม่ได้เรียกเธอให้เข้ามา" ผมยังคงเคืองกับสิ่งที่แยมทำวันนี้อยู่ไม่น้อย ผมเลยพูดแบบนั้นใส่เธอ เพื่อให้เธอรู้ตัวว่าผมไม่พอใจ และไม่อยากคุยกับเธอในตอนนี้

"เฮียยังโกรธแยมอยู่อีกเหรอ แยมขอโทษ" เธอเอามือลูบตามตัวของผม แต่ผมกลับไม่รู้สึกต้องการเธอเลยสักนิด

"อย่ามายุ่งกับเฮียตอนนี้จะไปไหนก็ไป" ผมดันตัวแย้มออกจากตัว แล้วรีบใส่เสื้อผ้าของตัวเอง

"เฮียไปนอนกับแยมนะ คืนนี้แยมจะทำให้เฮียทุกอย่างเลยนะคะเฮียอาวุธ" สีหน้าที่ออดอ้อนของแยมในตอนนี้มันไม่ได้ผลกับจิตใจของผมเลย ผมไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมผมไม่ต้องการเธอ

"คืนนี้เฮียจะไปนอนกับแสนดี เธอกลับห้องเธอไป"

"นี่มันอะไรกันเฮีย ไหนตอนแรกเฮียบอกว่าไม่ต้องการแสนดีแล้ว แล้วนี่อะไร เฮียกำลังจะไปนอนกับมัน เพราะมันสวยขึ้นใช่ไหม เฮียก็เลยเปลี่ยนใจ"

"ใช่ถ้าเฮียรู้ว่าเมียตัวเองดีขนาดนี้ เฮียคงไม่เสียเวล่ำเวลาออกไปหาพวกเธอหรอก แต่ก่อนเฮียคิดว่าแสนดีเป็นกรวด แต่ตอนนี้ความคิดเฮียเปลี่ยนไปแล้ว พวกเธอต่างหากที่เป็นกรวดไม่ใช่แสนดี ออกไปได้แล้ว อย่าให้เฮียต้องลงไม้ลงมือกับเธอเลยนะแยม"

"เพราะแค่มันสวยขึ้นเฮียเลยหลงมัน เมียก็แค่หลงใหลร่างกายใหม่ของมันเท่านั้นแหละ อย่าลืมสิคะ ว่ามันคืออีแสนดีอีป้ามัมมี่คนนั้น"

"ใช่แสนดีก็คือแสนดี มันก็จริงที่แสนดีสวยขึ้น เฮียยอมรับว่าเฮียหลงไปหมดทั้งภายนอกและภายในของแสนดี ถ้าเฮียสังเกตแสนดีสักนิด เฮียคงไม่มีความคิดเล็กๆน้อยๆแบบนี้หรอก"

"นี่มันเอาอะไรให้เฮียกิน ทำไมเฮียถึงเปลี่ยนไปแบบนี้ แล้วแยมล่ะเฮีย แยมก็เมียเฮียนะ"

"นี่แยม ฟังเฮียนะ แยมเป็นเด็กที่เฮียเลี้ยงมา เพียงเพราะต้องการความใคร่ในตัวเฮียให้มันถูกปลดปล่อยเท่านั้น เพราะเฮียไม่รู้ว่าเมียจริงๆของเฮียจะน่าดึงดูดกว่าผู้หญิงที่เฮียเลี้ยงมา ถ้าแยมจะบอกว่าแยมเป็นเมียของเฮีย งั้นแยมก็คงจะมีคู่แข่งเยอะเลยนะ เพราะเมียของเฮียมีอยู่เต็มไปหมดไม่ใช่แค่เธอ"

"เฮีย!"

"เธอไม่ใช่เมียที่ฉันแต่งงานหรือจดทะเบียนด้วยเธอไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้ ขนาดแสนดีที่เป็นเมียตามกฎหมายของฉัน เขายังไม่เคยมาก้าวก่ายฉันแบบนี้เลย เธอเป็นแค่เมียบำเรอ อย่าเสนอมาทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของฉัน ฉันเตือนครั้งสุดท้ายแล้วนะ อย่าให้ฉันหมดความอดทน" ผมเอ่ยพร้อมกับสรรพนามที่เปลี่ยนไป ถ้าผมอารมณ์ดีและยังพอคุยกับเธอได้ ผมก็จะใช้คำพูดตัวเองว่าเฮีย

แต่ถ้าผมเริ่มพูดคำว่าฉันและคำว่ากู นั่นคือผมเริ่มหมดความอดทน และผมพร้อมที่จะแสดงความโกรธให้คนที่ผมพูดได้รับรู้

"อร้าย กรี๊ด!"

เธอกรีดร้องออกมาอย่างไม่พอใจ ผมไม่ได้สนใจเธอหรือหันไปมองเธอ แต่เลือกที่จะเดินออกมาจากห้องผม ช่างน่ารำคาญจริงๆ ผมคิดผิดจริงๆที่เอาเธอเข้ามาอยู่ด้วย หากย้อนเวลาไปได้ผมจะไม่คิดเรื่องชั่วๆแบบนั้น ความผิดมันอยู่ที่ผม สมควรแล้วที่ผมจะต้องมาปวดหัวกับเรื่องพวกนี้

ผมเดินตรงมาที่ห้องของแสนดี เธอยังอาบน้ำไม่เสร็จ ห้องนอนของเธอมันสะอาดสะอ้านและหอมมากๆ มันทำให้ผมอยากมานอนในห้องนี้ทุกคืน

เอาจริงๆเมื่อก่อนผมไม่เคยเข้าห้องเธอหรอก แม้แต่หางตาก็ยังไม่เคยจะมอง แต่ตอนนี้ผมกลับมายืนอยู่ในห้องของเธอ และกำลังเรียกร้องคำว่าสามีจากเมียของตัวเอง เฮ้อ ไม่น่าเลยไอ้อาวุธ ไม่รู้ผีห่าซาตานตนใดเข้าสิงผมตอนนั้นผมถึงตามืดบอดมองไม่เห็นสิ่งที่มีค่าของตัวเอง

เตียงของเธอมันนิ่มๆช่างน่านอนเสียจริงๆ ผมกดทีวีเลื่อนหาช่องหนังไปเรื่อย จนมาหยุดที่ช่อง m มันเป็นหนังเรื่องสงครามเทพเจ้า ผมชอบหนังแนวนี้นะ ผมนั่งดูคนเดียวไปเรื่อยๆจนกระทั่ง

กลิ่นหอมๆของใครบางคนมันลอยเข้ามาเตะจมูก ผมเหลือบไปมองเจ้าของกลิ่นกายนั้น เป็นแสนดีที่เดินออกมาจากห้องน้ำกลิ่นตัวเธอหอมฟุ้ง แต่ดูตัวเธอสิ ชุดนอนของเธอในคืนนี้มันช่างน่าขย้ำจริงๆ นี่เธอกำลังอ่อยผมหรือเนี่ย

"อึก " ผมกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ให้ตายเถอะ เธอกำลังทำให้ผมทำงานเล่นแน่นอน เธอคลานขึ้นเตียงมายังเด็ดดวง เธอซ่อนรูปเหรอเนี่ยทำไมมันถึงใหญ่หน้าขย้ำดีแท้

"เป็นอะไรหรอคะเฮีย?" เธอมาหยุดอยู่ตรงหน้าผม มือสองข้างแนบข้างตัวของผม แสนดีกำลังทำให้เฮียคลั่ง

"เธออ่อยเฮียเหรอ?"

"เปล่านะคะแสนดีไม่ได้อ่อย" สีหน้าไร้เดียงสาที่แสดงออกมามันทำให้ผมอยากขย้ำเธอซะจริงๆ อยากจะผลักเธอนอนแล้วขึ้นคร่อมจูบเธอให้เข็ดหลาบ

"แต่แสนดีทำแบบนี้แสนดีรู้ไหมแสนดีกำลังแหย่ปากเสือ" ผมเอามือลูบแก้มแล้วรูปริมฝีปากของเธอเบาๆ ผมต้องอดทนมากขนาดไหนเพื่อไม่ให้ลุกล้ำเธอมากกว่านี้

"อย่าลืมคำพูดของแสนดีแล้วกัน" นั่นไงเธอกำลังลองใจผมอยู่ใช่ไหม สายตาที่เธอมองผมมันอ่อยผมชัดๆ