29 กั้นกลาง

อาวุธ t a l k

เหมือนหัวใจของผมร่วงหล่นลงพื้น ตอนที่แสนดีเธอพูดความในใจออกมา เธอพรั่งพรูความอึดอัดที่เธออดทนต่อผมมานาน ผมมันชั่วมันเลวจริงๆ ทุกความผิดในวันนั้น มันย้อนกลับมาจนผมแทบสำนึกไม่ทัน มันสะอึกเจ็บช้ำที่ทำให้ผู้หญิงคนนึง ต้องทนทุกข์ทรมานมาตลอดเวลา

ทำไมผมถึงได้เลวทรามขนาดนี้ ผมมันเป็นสามีที่ไม่ได้เรื่อง ถ้าหากย้อนเวลากลับไปแก้ไขได้ ผมจะไม่ทำเลย แต่มันเป็นไปไม่ได้ เรื่องทุกเรื่องมันเกิดขึ้นเพียงเพราะว่าผมไม่รู้จักพอ และไม่พอใจในสิ่งที่ตัวเองมี ที่แสนดีต้องเป็นแบบนี้ก็เพราะตัวผมเองทั้งนั้น

"ตาอาวุธ แกตอบแม่มาว่าแกทำอย่างนั้นจริงๆหรือเปล่า" แม่ของผมเริ่มขึ้นเสียงด่าทอผม ท่านคงไม่คิดว่าผมจะทำเรื่องเลวทรามแบบนั้นได้

"ตอบมาสิ คุณทำแบบนั้นกับลูกสาวผมหรือเปล่า?" พ่อของแสนดีจ้องหน้าผมด้วยความโกรธ ผมดูออกว่าท่านโกรธผม ท่านคงไม่คิดว่าผมจะทำแบบนั้นจริงๆ

"ครับผมทำแบบนั้นจริงๆ" ผมเอ่ยยอมรับความจริงออกไปอย่างลูกผู้ชาย กล้าทำก็กล้ารับ ผมพร้อมน้อมรับโทษทัณฑ์ กับความผิดที่ผมก่อขึ้นแล้ว

"อาวุธแม่ไม่เคยคิดว่าแกจะเป็นคนอย่างนี้เลย แกทำกับเมียแกแบบนั้นได้ยังไง?" แม่เสียงสั่นมองผมด้วยความผิดหวัง

"ผมไม่