ตอนที่ 4 เฉยชา

ตอนที่ 4 เฉยชา....Nc

" ไม่...ไม่เอาแฟรงค์ไม่นะ ฮือๆๆ "ฉันร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดไม่ฉันไม่ต้องการให้มันเป็นแบบนี้ซักหน่อย ฮือๆๆๆตอนนี้เขากระชากชุดที่ฉันใส่อย่างแรงจนฉันเจ็บตัวไปหมดเขาไม่เหมือนแฟรงค์ผู้ชายที่ฉันรักเลย...ตอนนี้เขามีแต่ความดิบ เถื่อน ไม่มี ไม่มีเลยความอ่อนโยน...

" จุ๊ๆๆ อย่าร้องเลยที่รัก ' เดี๋ยวผัวคนนี้จะเอาให้ไม่กล้าคิดที่จะมีผัวใหม่เลย!! ฮึๆๆ "เขามองฉันด้วยสายตาที่หน้ากลัว

" อ๊าส์ ๆ มะ...มะไม่...อืมมส์มา...มะมายด์ไม่ต้องการอ๊าส์ ..อย่างนี้ " ฉันบอกเขาด้วยเสียงกระเส่า ...

" อ๊าส์มายด์....มีลูกกันนะ"

" ไม่ ! มะมายด์ไม่พร้อม..." ฉันบอกเขาพร้อมกับดันหน้าเขาออกจากหน้าอกที่เขาไซ้และดูดเม้มอย่างเมามัน

" ทำไม่ ห๊ะ ! รังเกียจกันมากขนาดนี้เลยหรอห๊ะ! ดีไม่อยากมีใช่ไหมได้กูจะทำให้มึงท้องให้ได้เลย !!! "เขาบอกฉันพร้อมกับหาเชือกมามัดมือมัดเท้าฉันจนฉันขยับตัวไม่ได้เลย

" ฮือๆๆ มะ...ไม่ใช่อย่างที่แฟรงค์คิดนะฮือๆๆ"

" บอกให้เงียบไงวะ." เพี้ย !! แฟรงค์ตบหน้าฉันแล้วเขาก็มาไซ้ที่คอของฉันและไร่ลงมาเรื่อยๆๆจนมาหยุดทีหน้าอกของฉันเขาดูดเม้มหน้าอกฉันแรงมากแรงจนฉันน้ำตาไหล....

" อ๊าส์ ๆ ....ไม่ไหวแล้วโว๊ยเอาเลยละกัน" เขาพูดจบก็ลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าที่ใส่ออกฉันเห็นมังกรยักษ์ของเขาชี้มาทางฉันมองมันด้วยความกลัวถึงแม้ว่าฉันจะมีอะไรกับเขาหลายครั้งแล้วแต่ทุกครั้งมันจะเหมือนครั้งแรกตลอดเลยมันเจ็บแต่ก็เสียวดี

" อ้าปาก!! " เขาบอกฉัน

" ไม่ !! "

" ไม่อ้าใช่ไหมได้ !! "เขาบีบปากฉันพร้อมกับพยามเอาเจ้ามังกรยักษ์เข้ามาในปากฉัน

" อืมม..อ๊อยอ๊ะ "

" ซี๊ดดดอ๊าส์ ๆๆ "

ตับ ๆๆๆๆๆๆๆๆ

เข้าเอามันเข้ามาในปากฉันได้สำเร็จเขาก็ขยับตัวอย่างเร็วและแรงจนฉันเจ็บปากไปหมด

ตับบบๆๆๆๆๆๆๆ

" อ๊าๆๆส์ จะออกแล้วซี๊ดดดด อ๊าส์ออกแล้ว"เขาปล่อยน้ำของเขาออกมาเต็มปากฉันไปหมด

" อ๊อย ๆๆ อืมมส์ " เขาเอามันออกจากปากฉัน

" กลืนมันไปให้หมด "  เขาสั่งฉัน

" อืมส์ อึกๆ " ฉันกลืนมันจนหมด

" ทีนี้มาเอาของจริงดีกว่า "

" ปล่อยๆๆ ฉันไม่ๆๆๆ "

" หนวกหูเว๊ยย !! "

เขาบอกฉันพร้อมกับหาอะไรมาปิดปากฉันเขาเอามังกรยักษ์ของเขามาจอที่ปากถ้ำของฉันเข้าเอามันยัดเข้าไปอย่างรุนแรงจนทำให้ฉันน้ำตาไหล

" อ๊าส์ๆๆๆ แน่นชิบหาย อ่าห์ซี๊ดดด "เขาขยับตัวเบาๆแล้วเพิิ่มแรงมากขึ้น จนฉันเจ็บไม่มีแม้แต่การเล้าโลมเหมือนแต่ก่อนมีแต่ความ ดิบเถื่อน ไม่เหมือนแฟรงค์คนเดิมของฉันเลย...

2 ชั่วโมงผ่านไป

ตับๆๆๆๆๆ

" ซี๊ดๆๆ อ่าส์ๆๆ เสร็จแล้ว "เขากดตัวเองให้ชิดกับถ้ำของฉันและปล่อยน้ำของเขาเข้ามารอบที่ 5 แล้ว ฉันไม่ไหวแล้ว....

จนเวลาร่วงเลยมาถึง 05.35  น. ร่างบางขยับตัวตื่นขึ้นมาในเวลา 05.35 น.เธอไม่รู้ว่าเธอสลบไปตั้งแต่ตอนไหนเธอจำได้ว่าเธอถูกเขาข่มขืนอยู่และเธอก็ไม่รู้อะไรอีกเลย...หญิงสาวมองชายหนุ่มคนรักด้วยสายตาเจ็บปวดเขาทำเกินไปแล้ว...ฉันไม่ไหวแล้วนะ....ฮือๆๆ ไม่...ฉันยอมแพ้ฉันต้องไปจากเขา...ถึงแม้ว่าฉันจะรักเขาก็ตามแต่สิ่งที่เขาทำกับฉันมันมากเกินไปพอกันทีฉันยอมแพ้แล้ว...ร่างบางพยายามลุกจากที่นอนอย่างเบาที่สุดพอจะยืนหญิงสาวปวดช่วงร่างอย่างมากแต่เธอก็ต้องทนเพื่อจะออกไปจากห้องนี้ห้องที่เคยเป็นความทรงจำที่ดีของเขาละเธอ แต่ตอนนี้มันไม่มีอีกแล้วความรู้สึกแบบนั้นฮือๆ...ร่างบางพาตัวเองมายังห้องด้วยความยากรำบาก ทั้งเจ็บกาย เจ็บใจเสียใจ เสียความรู้สึก ...เธอไม่เอาอีกแล้วมันมากเกินไปที่ผู้ชายคนนั้นทำกับเธอพอแล้ว...ชายหนุ่มตื่นขึ้นมาในเวลาต่อมา เขาพยายามคว้าร่างบางที่เข้าขืนใจเธอจนสลบไป

" หายไปไหนว่ะ โธ่เว๊ย!... เอาขนาดนั้นยังมีแรงลุกจากเตียงได้อีก

 " ชายหนุ่มลุกขึ้นไปอาบน้ำใส่เสื้อผ้าละรีบออกจากห้องตัวเองไปอีกห้องที่เขาคิดว่าร่างบางน้าจะอยู่พอถึงหน้าห้องชายหนุ่มไม่เคาะประตูเพราะเขารู้ถ้าเคาะไปหญิงสาวคงไม่มาเปิดให้เขาเขาจึงไขกุญแจสำรองและเข้ามาในห้องเขาเดินหาร่างบางจนทั่วห้องจนมาเจอหญิงสาวนอนอยู่ที่ห้องนอน...

" มายด์ " ชายหนุ่มเรียก

"......." เงียบ

" มายด์"

" ......." เงียบเขาเรียกเธอตั้งหลายครั้งเธอไม่ตอบเขาจึงเดินเข้ามาจับตัวเธอ

" เห๊ย !! ตัวร้อนมากเลยทำไงดีวะ "  ชายหนุุ่มจึงเอาน้ำมาลูบตัวหญิงสาว

" มายด์...."เธอตื่นขึ้นมาเห็นหน้าคนที่เธอไม่อยากเจอเขาที่สุดในตอนนี้

" ออกไป! " หญิงสาวไล่ชายหนุ่มด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด

" มายด์...แฟร...."

" กรี๊ดดดดดดๆๆๆ ! ออกไปๆ ! บอกให้ออกไปไงกรี๊ดดดดๆ" หญิงสาวกีดร้องออกมา

" โอเคๆๆแฟร๊งซ์ออกไปก็ได้เดี๋ยวตอนเย็นแฟร๊งซ์ขอมาดูแลมายด์นะ " ชายหนุ่มบอก

" ออกไป! " หญิงสาวไล่ชายหนุ่มอีกครั้ง...และแล้วชายหนุ่มก็ออกจากห้องไปหญิงสาวนอนร้องไห้สะอึ้นจนหลับไป...

ตกเย็น....

ชายหนุ่มเข้ามาในห้องร่างบางเขาเดินเข้าไปใกล้ๆร่างบางและเข้าไปจุบที่หน้าผากร่างบางเบาๆๆ

" มายด์แฟรงค์ขอโทษนะที่ทำแบบนั้นกับมายด์ไป...แฟรงค์ขาดมายด์ไม่ได้จริงๆ...แฟรงค์ขอโทษนะ..." ละน้ำใสๆก็ไหลออกมาจาร่างสูงนี้ไม่ใช่การแสแสร้งแกล้งทำแต่อย่างใด...

" แฟรงค์รักมายด์มากนะ...แฟรงค์ทนไม่ได้หรอกที่จะต้องปล่อยมายด์ไปให้คนอื่น..."

"แฟรงค์จะทำทุกอย่างให้มายด์อยู่กับแฟรงค์ตลอดไป..."

" ต่อให้แฟรงค์ขังมายด์ไว้แฟรงค์ก็จะทำจอแค่มายด์อยู่กับแฟรงค์ก็พอ...."

" ต่อจะให้แฟรงค์จะเลวแค่ไหนแฟรงค์ก็จะไม่ปล่อยมายด์ๆปให้ใครเด็ดขาด...!!"

" มายด์ไม่มีสิทธ์ไปจากแฟรงค์ไม่มีวันที่รัก...."ชายหนุ่มบอกกับหญิงสาวที่หลับอยู่....เขารู้ว่าเธอไม่ได้รับรู้สิ่งที่เขาบอกหรอกตอนนี้เธออาจเกลียดเขาแล้วก็ได้ยิ่ง คิดว่ามันจะเป็นแบบนั้นชายหนุ่มปวดหัวใจขึ้นมาทันทีแล้วสายตาที่เจ็บปวดที่เธอมองเขาตอนนั้น...มันทำให้เขาเจ็บอย่างบอกไม่ถูก... ชายหนุ่มเอามือหนาลูบหน้าท้องแบนราบของร่างบาง

" ตัวเล็กรีบมาเกิดเร็วๆนะลูก...รีบมาก่อนที่แม่จะทิ้งพ่อไปนะครับ...ตัวเล็ก"  ชายหนุ่มพูดกับหน้าท้องหญิงสาว

+มายด์+

จริงๆแล้วฉันรู้สึกตัวตั้งนานแล้วแต่แกล้งหลับฉันอยากรู้ว่าแฟรงค์จะพูดอะไร

ฉันได้ยินหมดทุกอย่างที่แฟรงค์พูดกับฉัน...ฉันจะยกโทษให้เขาก็ได้เห็นแก่ที่เขาทำไปเพราะว่ารักฉันแต่เรื่องที่เขาเจ้าชู้ยังไม่จบหรอกนะ...

แล้วเรื่องที่เขาขอมีลูกกับฉันฉันไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากมีลูกกับเขาหรอกนะแต่ฉันพึ่งเรียนมหาลัยปี1 อยู่เลย...

ฉันยังไม่พร้อมที่จะมีหรอกแต่ครั้งนี้ฉัันคงกินยาคุมไม่ทันแล้วและ...ก็แล้วแต่ดวงแล้วกันว่าเด็กจะมาเกิดกับฉันรึเปล่าแต่ขอเลยอย่ามานะฉันไม้พร้อมจริงๆๆๆ... แล้วเหตุผมที่ไม่อยากมีลูกก็เพราะแฟรงค์เองก็คงไม่พร้อมที่จะเป็นพ่อที่ดีให้กับลูกของเราไหนจะนิสัยเจ้าชู้ ชอบเที่ยว ชอบดื่มอีก ฉันนึกภาพไม่ออกตอนแฟรงค์เลี้ยงลูกเลยคงตลกน่าดู ฉันไม่อยากให้เขาคิดจะมีลูกเพื่อรั้งฉันไว้แม้ว่าเขาทำไปเพื่อไม่อยากให้ฉันทิ้งเขาก็ตามฉันอยากให้ลูกเกิดมาที่พวกเราพร้อมกว่านี้และเคลียร์ทุกอย่างให้จบก่อน... แต่ถ้าเขาจะมาเกิดตอนนี้ฉันก็เต็มใจที่จะเลี้ยงและจะไม่คิดว่าเป็นข้อผิดพลาดและความไม่ตั้งใจของฉันและแฟรงค์....

(จบ// มายด์)

" อืมมมมๆ " ฉันค่อยๆลุกขึ้นนั่งบนที่นอน

" ตื่นแล้วหรอมายด์แฟรงค์...ทำข้าวต้มให้กินมาแฟรงค์ป้อน"

"........."

" อ้ามๆ !อ้าปากซิมายด์กินข้าวต้มก่อนแล้วค่อยกินยา นะ"

" ........ "

" มายด์แฟรงค์ไม่ว่านะถ้ามายด์จะไม่พูดกับแฟรงค์....แฟรงค์ขอให้มายกินข้าวกินยาบางได้ไหม? "

"........" แล้วหญิงสาวก็กินข้าวต้มที่ชายหนุ่มทำมาให้โดยมีชายหนุ่มเป็นคนป้อนจนหมด...

" มายด์...แฟรงค์ขอโทษนะที่ทำแบบนั้นกับมายจนทำให้มายด์ป่วยแบบนี้ ... " ชายหนุ่มพูดด้วยความสำนึกผิด

" แฟรงค์...มายด์จะให้โอกาสแฟรงค์อีกครั้ง...แต่ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่แฟรงค์จะได้รับมันจากมายด์..." หญิงสาวบอกชายหนุ่ม

" จริงๆ...นะมายด์ ขอบคุณๆ มากที่รักแฟรงค์สัญญาว่าจะไม่ทำให้มายด์เสียใจอีก...ที่รักจุ๊บ(^O^) "

"อืมๆ...สัญญาแล้วนะว่าจะไม่ทำให้มายด์เสียใจอีก(*^_^*)

" ครับสัญญาครับที่รัก ❤"

หลายวันต่อมา

" แฟรงค์ ๆ ! ไปไหนขอเขานะ? "ตลอดหลายวันมานี้แฟรงค์อยู่กับฉันตลอดแต่วันนี้ไอ้ปลาไหลหายหัวไปไหนไม่รู้

ช่างเหอะเล่น F******k ดีกว่าไม่ได้เล่นทั้งนานเกือบจำรหัสเฟสไม่ได้ละ5555 ฉันเข้าไปดูที่หน้าเฟสของไอ้ปลาไหน เอ๋ๆนี้มันอะไรกัน....

" ขอบคุณนะค่ะพี่แฟรงค์ที่ซื้อสร้อยให้มะนาว..."  ซื้อสร้อยงั้นหรอดีได้ไม่ถึงอาทิตย์จริงๆไอ้ปลาไหล !!!