Share

ตอนที่ 3 ปะทะ

last update Last Updated: 2025-02-25 12:33:53

ตอนที่ 3 ปะทะ

ฉันกลับมาที่คอนโดโดยมีไอ้ปลาไหลกระชากลากถูฉันอยู่

" โอ๊ย! ฉันเจ็บเจ็บนะ " หญิงสาวร้องออกมา

" ดี!เจ็บแหละดีที่หลังจะได้ไม่ต้องออกไปแรดอีก!! " ชายหนุ่มพูดด้วยความโมโห

" เออ!แรดแล้วไงมันไม่ได้ทำให้นายเดือนร้อนนิฮึ ๆ " หญิงสาวพูดด้วยความโมโห

" ไม่เดือดร้อนหรอห๊ะ ! กูเป็นผัวมึงนะเว้ยเห็นเมียตัวเองจูบกับผู้ชายคนอื่นมันจะไม่เดือดร้อนได้ไงวะ ห๊ะ!! พูดาดิ "

" ฮึ ๆ มันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรนิ เอ่อ !แล้วที่บอกว่าฉันจูบกับคุณคิดเนี๊ย...มันเป็นแค่อุบัติเหตุฉันไปเที่ยวผับนะคนมันเยอะมีคนชนฉันแล้วบังเอิญฉันเสียหลักไปหาเขา'ปากเราแค่โดนกันไม่เป็นเป็นอะไร "

" มายด์มันไม่ใช่เรื่องใหญ่สำหรับมายด์แต่มันคือเรื่องใหญ่สำหรับแฟรงค์!!!"

" ไร้สาระ ก็บอกแล้วว่าเป็นอุบัติเหตุเข้าใจก็เข้าใจไม่เข้าใจก็ตามแต่แฟรงค์..."

" มายด์ !! มายด์เปลี่ยนไปมากเลยนะ แฟรงค์ อยากได้มายด์คนเดิมกลับมาที่รัก!!"

" ใครละที่ทำให้เปลี่ยน ! ไม่ใช้แฟรงค์ หรอที่ทำให้มายด์ต้องเป็นแบบนี้..."' ในเมื่อฉันรอให้เขาเลิกเจ้าชู้เองเขาทำไม่ได้ฉันเองที่จะแก้สันดานนั้นของเขา...

" แฟรงค์ ขอโทษมายด์ จะให้แฟรงค์ ทำอะไรก็ได้ขอร้องอย่าประชดแฟรงค์อย่างนี้ ....T_T"

" แน่...ใจนะว่าจะทำทุกอย่าง... " ฉันถามแฟรงค์

" แน่ๆสิทุกอย่างเลยก็ได้มายด์กลับไปอยู่ห้องกลับแฟรงค์ เหมือนเดิมก็ได้ "ฉันบอกเขาเขาทำหน้าดีใจใหญ่เลย

" จริงๆๆ นะมายด์หายโกธรแฟรงค์ จริงๆนะ "

" อืมแต่มีข้อแม้ "

" ข้อแม้...อะไร? " คิ้วชนกัน

" ข้อแม้ที่ว่าแฟรงค์ 'ไม่มีสิทธ์ก้าวก่ายชีวิตของมายด์เหมือนแต่ก่อนก็คือไม่ว่ามายด์จะคุยกับใครแฟรงค์ ไม่มีสิทธ์ยุ่งหรือแม้แต่ทำร้ายผู้ชายคนนั้นเด็ดขาด ! ' ไม่งั้นมายด์จะเลิกกับแฟรงค์ จริงๆ " ฉันบอกแฟรงค์ ถึงข้อแม้ที่ฉันตั้งขึ้นมาคนอย่างแฟรงค์ ต้องจัดให้นักจะเอาขึ้นให้หมดเลยกับ 3 ปีที่ต้องอดทนอดกลั้นเนี๊ยมันอึดอัดนะโว๊ยยย !ใครไม่เป็นน้องมายด์ไม่มีวันเข้าใจหรอกว่าต้องอดทนขนาดไหนนอนร้องไห้ทุกขึ้นที่เขาไม่กลับห้อง พูดแล้วน้ำตาจะไหล...

ตอนที่ผมไดฟังข้อแม้ของมายด์มันทำให้ผมแทบล้มเลยครับจะให้ผมไม่มีสิทธ์เกล้าก่าย'ชีวิตมายด์งั้นหรอ ไม่มีสิทธ์หึงงั้นหรอ ผมทำไม่ได้หรอก!!นั้นเมียผมนะจะให้ไม่หึง ไม่ห่วง มันก็ไม่ใช่เปล่าวะ 'แต่เอาเถอะเออออไปก่อน'

" ก็ได้แฟรงค์ จะทำตามขอแม้ของมายด์ "

" โอเค..."

" งั้นกลับห้องเรากัน... "

ตอนนี้ผมพามายด์มาที่ห้องของผม...เข้ามาปุ๊บมายด์ก็เดินแยกไปอาบน้ำเลย...ผมก็นั่งรอซักพักมายด์ก็เดินออกมาแล้วไล่ผมไปอาบน้ำ...พอผมอาบน้ำออกมามายด์ก็นอนซะละ...ผมจึงแต่งตัวสบายๆแล้วขึ้นไปนอนรั้งตัวมายด์เข้ามากอดเหมือนทุกคืน จุ๊บ !

" ฝันดีครับที่รัก "ผมบอกฝันดีเธอซักซักก็เข้าสูู่นิทรา...

23.35 น.

จุ๊บ ! " ฝันดีครับที่รัก "เขาจุ๊บหน้าผากฉันเบาๆอย่างเช่นทุกวันที่เคยผ่านมาเอ๋อ...ฉันแกล้งกลับค่ะฉันนอนรอเวลาที่แน่ใจว่าแฟรงค์ หลับแล้วจึงค่อยๆออกจากอ้อมกอดแฟรงค์ฉันค่อยๆลุกออกจากที่นอนเบาๆสุดๆเท่าที่จะทำได้เพื่อไม่ให้แฟรงค์ ตื่นฉันมองใบหน้าหล่อของเขาด้วย...ฉันก็ไม่อยากทำอย่างนี้หรอกนะแฟรงค์ที่ทำก็เพื่ออนาคตของเรานะ จุ๊บ !ฉันจุ๊บที่ปากเขาเบาๆแล้วไปแต่งตัวเพื่อทำตามแผ่นที่วางเอาไว้....

ผับ (เดิมของนนท์)

ตอนนี้ฉันอยู่ที่ผับของพี่นนท์ฉันนัดเพื่อนไว้ที่นี้พวกมันมายังนะ...ฉันมองหายัยส้มยัยเนย ยัยน้ำ และยัยฟ้า มันอยู่ไหนกันเนี๊ย..เอ๋ๆ เจอแล้วๆๆฉันเดินเขาไปหากลุ่มพวกมันตลอดทางที่ฉันเดินมามีสายตาตัวผู้มองฉันอย่างจะกลืนกิน...หยี้ยักแหยงซะมัดสายตาที่พวกมันมองฉัน( หล่อไม่เท่าผัวน้องอย่ามองค่ะพี่) ฉันรีบเดินจนมาถึงโต๊ะที่เพื่อนฉันอยู่

" มาช้านะแก...เป็นคนนัดเองดันมาช้าตลอดดด!" ยัยน้ำบ่น

" เออ! น่าก็นายปลาไหลนั้นไม่หลับซักทีนี้หนา"

" เออๆ... นี้ยัยมายด์แก่นึกคึกอะไรช่วนพวกฉันมาดื่มยะร้อยวันพันปีฉันชวนไม่มาแต่วันนี้กลับเป็นคนมาชวนเอง" ยัยน้ำถาม

" เออ.! ฉันก็แค่อยากแก้เผ็ดไอ้ปลาไหลน่ะที่มันเคยแอบฉันเที่ยวตอนฉันหลับนะ " ฉันบอกพวกมัน

" 55555. ยัยบ้าแกก็เลยหนีเขาเที่ยวตอนเขาหลับเนี๊ยนะ...คิดได้ไงเนี๊ยยัยมายด์!"

" ฉันก็แค่อยากทำเหมือนที่เขาเคยทำกับฉันก็แค่นั้นเอง...ชั่งมันเหอะแกคืนนี้มาสนุกกันให้เต็มที่ดีกว่าไม่เมาไม่กลับ!!เอ๊าๆ ชนแก้ว"ฉันบอกกับพวกมันแล้วพวกฉันก็ดื่มกันอย่างสนุกสนาน ...

ด้าน... นายปลาไหล

Rr Rr Rr Rr ~  ( เสียงโทรศัพท์)

" อืม...ใครโทรมาว่ะ "ผมพยายามเอามือไปหยิบหาโทรศัพท์ทั้งๆที่ผมยังไม่ลืมตา

" โหล!! " ผมรับด้วยความหงุดหงิด

" โหลเพื่อนรัก "

" ใครว่ะ..."ผมถามมันผมไม่ได้ดูชื่อนิว่าใครโทรมา

" อ้าวจำเสียงเพื่อนไม่ได้เลยหรอครับไอ้คุณแฟรงค์กูนนท์คนหล่อครับ "

" เออๆ...มีไรวะโทรมาตอนนี้กูจะนอนกอดเมียไม่ไปผับมึงโว๊ยยย !"

" ...มึงแน่ใจนะว่ะเมียมึงอยู่กับมึงอะ"มันถามผม" ก็นอนอยู่ข้างๆกูนะ...ชิบหายเมียหาย ! " ผมลืมตาขึ้นทันทีผมพยายามคว้าร่างเมียผมแต่ไม่เจอเจอ !ผมลุกขึ้นหาเมียแต่ก็ไม่เจอ...หายไปไหนน้าโธ่เว้ยทำไม่ต้องเป็นแบบนี้ด้วยว่ะ...เออไอ้นนท์

" ไอ้นนท์...เมียกูอยู่ที่ไหน !! "ผมถามไอ้มัน...ผมว่ามันต้องรู้แน่ว่าเมียผมหายไปไหน

" อ้าวไอ้นี้...เมียมึงจะถามกูทำไมว่ะ 5555"  ไอ้นี้มันกวนอวัยวะล่างผมละเดี๋ยวเถอะมึง

" กูไม่เล่น ! มึงรีบบอกกูมาไอ้นนท์ "

" เออๆๆ ไม่เล่นก็ได้ตอนนี้เมียมึงอยู่ที่ผับกูเนี้ยอยู่กับกลุ่มเพื่อนเค้า."

" เออๆๆมึงสั่งเด็กมึงดูเมียกูด้วยอย่าให้ไอ้พวกตัวผู้ทั้งหลายเข้าใกล้เมียกูเด็ดขาด! เดี๋ยวกูรีบไป !"พอบอกไอ้นนท์เสร็จผมตัดสายมันแล้วตัวเองรีบไปแต่ตัวเลยครับไปตามเมียกลับ

ผับ ( เฮียนนท์คนเดิม )

ผมเข้ามาในผับแล้วรีบเดินไปหาไอ้นนท์และกลุ่มเพื่อนผมทันที

" ไอ้นนท์เมียกูอยู่ไหน "

" โน้นอยู่โต๊ะนั้นไง" มันชี้ไปที่โต๊ะพี่มีผู้หญิงสวยๆหนึ่งในนั้นก็มีเมียผมด้ยย

ยังหรอกตอนนี้ผมยังไม่เข้าไปหาเธอหรอกผมยังจำข้อแม้ของเธอได้ถ้าผมเกิดทำอะไรวู่วามไปมายด์อาจจะโกธรผมมากกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้ก็ได้'แล้วพาลบอกเลิกผมอีก' เพราะฉะนั้นดูอยู่ห่างๆก่อนแต่ถ้าผมเห็นว่ามีตัวผู้ตัวไหนมันกล้ามาจีบเมียผมผมไม่เอามันไว้เหมือนไอ้เวรนิคอะไรนั้นแน่ๆ!!!

ด้าน....มายด์

" สวัสดีครับ...คนสวย "เต้นอยู่ดีๆก็มีผู้ชายหน้าปลวกมาทักฉันเหอะทักไม่ดูหนังหน้าเลยพ่อคูณ

" อ่อ...ค่ะ " ฉันตอบเขาไปแล้วจะเดินหนี" จะไปไหนละครับคนสวยไปต่อกลับผมไหม " ไอ้หน้าปลวกมันกระชากแขนฉันเข้าไปหามัน

" โอ๊ย ! ปล่อยฉันไอ้หน้าปลวก ! ปล่อยๆๆ "

" พี่ปล่อยน้องพี่ก็โง่ซิครับ...ไปสนุ..."

ผลั๊วๆๆ ตุบ ตั๊บ ๆๆๆไม่หน้าปลวกนั้นยังพูดไม่จบประโยคด้วยซ้ำก็มีใครไม่รู้มากระชากมันออกจากตัวฉันฉันมองหน้าคนมาใหม่ก็คือ ไอ้ปลาไหลนี้เองฉันตกใจมาก ' เขามาได้ยังไงแต่ก็ดีแหละพี่มาช่วยฉันไว้ "

ผลั๊วๆๆ ตุบ ตั๊บๆๆๆ

ตอนนี้ผมกำลังซัดหมัดให้ไอ้เวรนี้ทานอู่มันกล้ามากที่มากอดเมียผม ผมทนดูไม่ได้รีบเดินเข้าไปหายัยตัวเล็กแล้วกระชากเอาไอ้เวรนี้ออกมาซัดตามอารมณ์ความโกรธของผม

ข้อแม้หรือข้อตกลงอะไรที่เคยสัญญากับยัยตัวเล็กผมไม่สนอีกแล้วเดี๋ยววันนี้ผมจะจัดการให้เด็ดขาดไม่ยอมหายโกธรนะผมจะทำให้ยัยนั้นท้องจะได้ไม่ต้องออกไปไหนอีกอยู่บ้านเลี้ยงลูกซะเลย...

ผลั๊ว ๆๆ ....

" ไอ้เวรมึงกอดเมียกู...มึงตาย "ผมซัดมันจนตอนนี้มันสลบไปแล้ว

" เฮ๊ยๆๆ ไอ้แฟรงค์ มึงพอแล้วเดี๋ยวมันตายในผับกูหยุดๆๆ"ไอ้นนท์มันห้ามพร้อมเพื่อนคนอื่นๆด้วยผมจึงหยุดแล้วหันหน้าไปคว้ายันตัวดีกลับไปเคลียร์กันที่คอนโด....

คอนโด

พอถึงคอนโดผมก็กระชากยัยตัวเล็กผมเผลอว่ายัยตัวเล็กไป....

" ร่าน ! อยากได้ผัวเพิ่มหรอห๊ะ ! "

" เออๆ ! อยากได้ผัวใหม่ก็ผัวเก่ามัน 'มั่ว' กูเลยกลัวโรค ฮึๆ "มายด์พูดอย่างนั้นหรอมายด์เปลี่ยนไปมากขนาดนี้เพราะผมหรอผมขอโทษ...ผมตัดสิ้นใจได้แหละว่าจะทำยังไงดีผมจะต้องทำให้มายท้องกับผมให้ได้...!!!

" มายด์ !!! "

" ทำไมรับไม่ได้หรอ...ที่ฉันยังรับได้เลยที่นายไปมีคนอื่นไปนอนกับคนอื่น

 ... แค่นี้นายรับไม่ได้หรอ ห๊ะ !!"

" ฮึๆๆ มีผัวใหม่งั้นหรอ! งั้นตอนนี้มา'เอากับผัวเก่า ' ยันเช้าดีกว่า "

" อืมมมม~ ปะ..ปะ..ปล่อยนะ!! "

พูดจบผมก็กระชากลากมายด์มาที่ห้องของเรา...ผมผลักมายด์นอนลงที่เตียงแล้วบดจุบมายด์อย่างรุนแรงไม่มีความอ่อนโยนอะไรทั้งนั้นผม...จะทำให้มายด์มีลูกกับผม

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เมียเด็กผมโหดนะครับ!   ตอนที่ 38 ขอบคุณที่ยังรักกัน

    ตอนที่ 38 ขอบคุณที่ยังรักกันโรงพยาบาลฉันกลับมาโรงพยาบาลอีกครั้งหลังจากไปดูของที่ห้องแฟร๊งซ์..."มาแล้วหรอลูก...หนูมายด์ตาหนูบวมแดงมากเลยลูกโถ่" ม๊าของแฟร๊งซ์พูดจบก็เดินเข้ามาสวมกวดฉันอย่างปลอบโยน"มายด์ไม่เป็นอะไรค่ะม๊า" ฉันบอกม๊าก่อนจะเดินเข้าไปหาแฟร๊งซ์ที่นอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย"แฟร๊งซ์มายด์ให้อภัยแฟร๊งซ์ทุกอย่างเลยนะ...ตอนนี้แฟร๊งซ์ช่วยตื่นขึ้นมาหามายด์กับลูกได้แล้วไหนแฟร๊งซ์บอกว่าจะพามายด์กับลูกไปอยู่บ้านที่แฟร๊งซ์ซื้อไว้ไงอึก...ตื่นขึ้นมาสิ...ตื่นขึ้นมา..." "หนูมายด์ลูก...""อึก...ฮือๆ...ทำไมเขาไม่ฟื้นสัักทีค่ะม๊าอึก...ทำไม""มายด์ลูกตาแฟร๊งซ์ต้องฟื้นขึ้นมาหาพวกเราแม่เชื่ออย่างนั้น...แฟร๊งซ์ต้องฟื้้นลูก""อึก...มายด์จะรอค่ะ"หลังจากวันนั้นเวลาก็ผ่านไป จากวันเป็นเดือน ผ่านมาห้าเดือนแล้วแฟร๊งซ์ก็ยังไม่ฟื้นขึ้นมาวันนี้เป็นวันเกิดของแฟร๊งซ์แล้ว..."พี่ไฟครับมาเป่าเค้าแทนปะป๊าหน่อยลูก" ฉันบอกกับลูกชายที่วิ่งเล่นออยู่กับปู่ย่าอยู่รอบห้องนอนของแฟร๊งซ์"ครับม๊า..."ฟู่ๆ ฟู่"อวยพรคุณพ่อด้วยครับ" ฉันบอกลูกชายก่อนที่ไฟนอลจะปีนขึ้นเตียงแล้วหอมแก้มของแฟร๊งซ์ทั้งสองข้าง"happy birthda

  • เมียเด็กผมโหดนะครับ!   ตอนที่ 37 สมุดบันทึก

    ตอนที่ 37 สมุดบันทึกคอนโดแฟร๊งซ์หลังจากได้พูดคุยกับม๊าฉันก็มาดูความจริงทุกอย่างของเมื่อห้าปีที่แล้วที่คอนโดของแฟร๊งซ์ซึ่งเป็นคอนโดที่ฉันเคยอยู่กับแฟร๊งซ์เมื่อก่อนในช่วงที่ยังคบกันอยู่ใจหวิวเหมือนกันนะ..."มาถึงนี้แล้วยัยมายด์เธอต้องเข้าไปดู" ฉันพูดให้กำลังใจตัวเองก่อนจะตัดสินใจเดินเข้าไปข้างในเมื่อเข้ามาด้านในฉันก็รีบเดินตรงไปที่ลิฟต์ทันทีก่อนจะกดเลขชั้นรอไม่นานก็มาถึงห้องที่ฉันคุ้นเคยเป็นอย่างดีฉันค่อยๆใช้คีย์การ์ดแตะเข้าไปเมื่อประตูห้องเปิดออกฉันก็เข้าไปเมื่อเข้าไปภายในห้องก็ต้องตกใจเพราะข้างในมีรูปฉันที่ถ่ายคูู่กับแฟร๊งซ์เต็มไปหมดแถมยังมีวอลเปเปอร์ที่ติดผนังห้องที่เป็นรูปคู่ของเราอีกอะไรกันเนี้ยฉันค่อยๆเดินดูภายในห้องก่อนจะหยุดที่รูปๆหนึ่งที่เป็นภาพวาดด้วยมือซึ่งมันเป็นรูปที่ไม่ได้สวยอะไรมากแต่เมื่อฉันเห็นชื่อคนวาดก็ต้องตกใจอีกครั้ง"แฟร๊งซ์วาดงั้นหรอ" ฉันหยิบรูปนั้นขึ้นมาดูใกล้ก่อนจะลูบเบาๆ"อึก..." ฉันร้องไห้กับรูปที่เห็นก่อนจะพลิกข้างหลังดูก็พบกับข้อความข้อความหนึ่ง"สักวันจะเป็นจริง...อึกๆ...ฮือๆ..." ฉันร้องไห้ออกมาพร้อมกับกอดรูปภาพนั้นจนตัวสั่งรูปภาพที่แฟร๊งซ์วาดน

  • เมียเด็กผมโหดนะครับ!   ตอนที่ 36 เจ้าชายนิทรา

    ตอนที่ 36 เจ้าชายนิทราเวลาผ่านไปห้าชั่วโมงการผ่าตัดเป็นไปได้ด้วยดี"หมอครับเพื่อนผมเป็นยังไงบ้าน" เมื่อนนท์เห็นหมอ ออกมาจากห้องผ่าตัดก็รีบเดินเข้าไปหาทันทีเพื่อถามอาการของแฟร๊งซ์"คนไข้พ้นขีดอันตรายแล้วครับแต่ยังคงต้องดูอาการอย่างใกล้ชิดตอนนี้หมอต้องให้คนไข้พักอยู่ในห้องปลอดเชื้อก่อนญาติยังเข้าเยี่ยมไม่ได้นะครับต้องรอให้คนไข้อาการดีกว่านี้ก่อน...แล้วหมอมีอีกเรื่องที่ต้องบอกญาติคนไข้ไม่ทราบว่าใครเป็นญาติของคนไข้ครับ..." หมอหนุ่มเอ่ยถาม"บอกแฟนเขาแทนได้ไหมครับหมอ..." นนท์เอ่ยถาม"ต้องเป็นญาติครับถ้างั้นถ้าญาติของคนไข้มาถึงช่วยบอกพยาบาลด้วยนะครับหมอขอตัวก่อน" "ครับขอบคุณครับคุณหมอขอบคุณมากๆครับ" นนท์"ขอบคุณครับหมอ/ขอบคุณครับ" เดล พัด"ขอบคุณมากค่ะคุณหมอ" มายด์เอ่ยบอกอย่างโล่งใจ"ไม่เป็นไรครับเป็นหน้าที่ของหมออยู่แล้วที่ต้องช่วยเหลือคนไข้หมอขอตัวนะครับ""ค่ะ/ครับ" หลังจากที่หมอเดินแยกออกไปก็เหลือมายด์เจน นนท์ เดลและก็พัดทั้งห้าหันหน้ามามองกันอย่างโล่งอกที่แฟร๊งซ์ปลอดภัยแล้วแต่ก็ยังมีกังวลอยู่เพราะไม่รู้ว่าสิ่งที่หมอจะบอกกับญาติของแฟร๊งซ์คืออะไร...คงต้องรอม๊ากับป๊าไอ้แฟร๊งซ์มาที่น

  • เมียเด็กผมโหดนะครับ!   ตอนที่ 35 เผื่อใจ

    ตอนที่ 35 เผื่อใจ"ไอ้พวกเหี้ย!มึงทำเหี้ยอะไรเพื่อนกูไอ้สัดเอ้ย!" นนท์เอ่ยออกมาทันทีที่มาถึงก่อนจะเห็นว่าเพื่อนของตนเองกำลังถูกผู้ชายห้าคนที่ถือไม้หน้าสามรุมทุบตีเพื่อนของเขาอยู่ก็ฟิวขาดกระโดดถีบหนึ่งในห้าคนก่อนที่มันจะล้มลงไปจากนั้นพวกพี่ที่เห็นเหตุการณ์ที่มากับนนท์ก็ช่วยด้วยอีกแรงจนเกินการชุลมุนขึ้นอีกครั้งตุ๊บ! ผลั๊ว! ผลั๊ว! ตุ๊บ!"หยุด!หยุดนี่เจ้าหน้าที่ตำรวจวางอาวุธลงให้หมด!" "กรี๊ดดด!...แฟร๊งซ์!"พรืบ!"มายด์ยัยมายด์!"เมื่อทั้งสองฝ่ายตีกันไปได้ไม่นานเสียงเจ้าหน้าที่ตำรวจก็ดังขึ้นพร้อมกับเสียงกรีดร้องของมายด์ที่ตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนจะเห็นร่างของแฟร๊งซ์ที่นอนจมกองเลือดและสลบไปในที่สุด"ช่วยเรียกรถพยาบาลทีค่ะ...มายด์ยัยมายด์แกฟื้นสิมายด์!" เจนที่เห็นว่าเพื่อนสลบลงไปรีบบอกเจ้าหน้าที่ตำรวจนายหนึ่งให้เรียกรถโรงพยาบาลให้มาทันที"ฉิบหายพ่อมึงแล้วหนีเร็ว!" เสียงหัวขโมยคนหนึ่งดังขึ้นก่อนหัวขโมยทั้งหมดพยายามจะวิ่งหนีตำรวจแต่ก็ไร้ประโยชน์เมื่อเจ้าหน้าที่ตำรวจได้รวบตัวหัวขโมยทั้งห้าไว้ได้"คุณตำรวจครับช่วยเพื่อนผมด้วยครับ!" นนท์ที่เริ่มได้สติรีบเอ่ยบอกกับตำรวจทันทีก่อนจะเดิน

  • เมียเด็กผมโหดนะครับ!   ตอนที่ 34 ดูแล

    ตอนที่ 34 ดูแล"แฟร๊งซ์...ตื่นมากินข้าวกินยาก่อน..." ฉันปลุกแฟร๊งซ์ที่นอนป่วยอยู่ในตอนนี้"อื้มม..." แฟร๊งซ์เอามือปัดสิ่งที่รบกวนการนอนก่อนจะดึงผ้าห่มหนามาคุมตัว"นี่!...อย่าดื้อเหมือนลูกได้ไหมลุกขึ้นมากินข้าวกินยาดีๆ""หื้ม...ลูก?" แฟร๊งซ์เมื่อได้ยินก็ดึงผ้าห่มออกมาจ้องมองหน้าฉันอย่างมีคำถาม"เออ...หมายถึงอย่าดื้อเหมือนเด็กได้ไหม" ฉันแก้ตัวกลับไปหวังว่าจะไม่สงสัยอะไรนะ"......." แฟร๊งซ์มองหน้าฉันนิ่งก่อนจะหลับตาลงอีกครั้งฉันที่เห็นอย่างนั้นก็รีบดึงตัวให้แฟร๊งซ์ลุกขึ้นมาทันที"กินข้าวกินยาก่อนค่อยนอน...ลุกขึ้นมาอย่างอแง" ฉันฉุดรั้งให้แฟร๊งซ์ลุกขึ้นจากเตียงในที่สุดแฟร๊งซ์ก็ลุกขึ้นมาตามที่ฉันต้องการแม่จะมีสีหน้าที่ดูงัวเงียอยู่บ้างก็ตาม"งื้ออ" ทำเสียงแบบนี้คิดว่าน่ารักมากหรือไง"ลุกขึ้นนั่งดีๆ...เดี๋ยวมายด์ไปเอาอาหารมาให้แฟร๊งซ์นั่งรอก่อนนะ" ฉันบอกกับแฟร๊งซก่อนจะเดินออกจากห้องเพื่อไปเอาโจ๊กหมูมาให้แฟร๊งซ์กิน"มาแล้ว...อะกินซะ" ฉันว่างจานโจ๊กไว้โต๊ะข้างแฟร๊งซ์"......." "ทำไมไม่กินล่ะจะได้กินยา" ฉันเอ่ยถามแฟร๊งซ์เมื่อแฟร๊งซ์เอาแต่มองหน้าฉันสลับกับโจ๊กตรงหน้า"แขนไม่มีแรง" แฟร๊งซ์เอ่ยบอ

  • เมียเด็กผมโหดนะครับ!   ตอนที่ 33 อย่าเลือกคนอื่นก่อนฉัน

    ตอนที่ 33 อย่าเลือกคนอื่นก่อนฉัน Nc"มะ...ไม่....กรี๊ดดดดด!"หญิงสาวกรีดร้องออกมาทันทีเมื่อชายหนุ่มทำการปลดเข็มขัดของตนเองและดึงมันมามัดตึงที่ข้อมือทั้งสองข้างของเธอย่างแน่นหนามือหนาอีกข้างทำการกระชากเสื้อที่เธอใส่อยู่จนเหลือแค่เพียงเสื้อชั้นในที่ใส่อยู่เท่านั้นไม่รอช้าชายหนุ่มทำการกระชากชุดชั้นในตัวบางของหญิงสาวออกทันทีจนหน้าอกขนาดใหญ่เปลือยเปล่าสู่สายตาของชายหนุ่น"ไม่...นะ...พอได้แล้ว!" หญิงสาวพยายามห้ามปรามสายหนุ่มแต่ก็ไร้ประโยชน์เพราะในตอนที่ความโกรธความน้อยใจในหลายๆเรื่องมันทำให้เขาขาดสติไปแล้วในตอนนี้ชายหนุ่มไม่ได้สนใจคำประท้วงของหญิงสาวเขาจ้องมองยอดปทุมถัดสีสวยตรงหน้าก่อนจะใช้ปากของเขางับและดูดดึงมันอย่างรุนแรงแผล็บๆ แผล็บ!"อ๊ะ!...จะ...เจ็บ" หญิงสาวร้องออกมาด้วยความเจ็บเมื่อชายหนุ่มตรงหน้าทำการดูดดันยอดปทุมถัดงามอย่างรุนแรงทั้งกัดเม้นจนเธอเจ็บไปหมดชายหนุ่มไม่รอช้าทำการถอดกางเกงตัวบางของหญิงสาวออกจากนั้นก็ถอดของตนเองจนตอนนี้ร่างของทั้งสองคนเปลือยเปล่าไร้สิ่งใดห่อหุ่มร่างกาย"มะ...ไม่นะพอเถอะฟ...แฟร๊งซ์..." "ปล่อยแน่ไม่ต้องห่วง...""อุ๊บ!...อื้มมม"ไม่รอช้าชายหนุ่

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status