"เรื่องนั้นไม่ใช่ปัญหาหรอก อ้อนี่ ตอนที่แกถ่ายแบบฉันแอบคุยกับพี่ขิมอยู่นะ นางบอกว่าหน้าแกหุ่นแก ทุกอย่างที่เป็นแกเนี่ยเอาดีด้านนี้ได้เลยนะ ถ้าแกสนใจรับงานต่อเดี๋ยวพี่สาวฉันจัดการให้"
"ฝากขอบคุณพี่ขิมด้วยนะขวัญ ที่จริงจากนี้ฉันก็ต้องใช้ตังค์อยู่เหมือนกัน เอาเป็นว่าฉันจะเก็บข้อเสนอของพี่ขิมไปพิจารณา"
"ดีจ้ะ ถ่ายแบบไม่กี่ครั้งรับเงินเป็นแสนๆ ถ้าฉันเบ้าหน้าเหมือนแก มีอูมๆ เหมือนแก คอยดูเถอะ แม่จะเป็นคนที่สวยและรวยมาก"
"จ้ะ แม่คนสวย" ไอติมหยอกเย้า พลอยทำให้คนที่กำลังถูกหยอกระบายเสียงหัวเราะออกมาเบาๆ
ส้มตำรสเด็ดและไก่ย่างพร้อมทั้งข้าวเหนียวร้อนๆ ถูกนำมาเสิร์ฟ ความที่บรรยากาศมันได้ อาหารก็ช่างยั่วน้ำลาย
ไอติมล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋า ความว่างเปล่าบนหน้าจอโทรศัพท์ทำหญิงสาวใจหายเล็กน้อย
แต่จริงๆ แล้วมันก็ไม่ได้แปลกหรอกที่ทุกอย่างมันจะเป็นแบบนี้ แม้เธอจะเผลอคาดหวังอะไร แต่สุดท้ายก็ต้องกลับมาคิดใหม่ สิ่งที่เธอคิดมันไม่มีวันเป็นจริง
"ไอ พี่ขิมไลน์มาบอกว่าจะโปรโมตงานวันนี้หน่อย ขอแท็กเฟซบุ๊กแกได้ปะ"
"ได้สิ ไม่มีปัญหา" ไอติมตอบกลับมาทันที แน่นอนว่าเธอไม่มีปัญหาอะไรทั้งนั้น ทุกอย่างมันคือการทำงาน อวดเนื้อหนังมังสาบ้าง แต่เบื้องหลังคือเธอทำงานแลกเงินเพื่อนำมาใช้รักษาผู้ชายที่เธอรักจนหมดหัวใจ
i-tim ถูกแท็ก
[อัปโหลด 1 รูปภาพ]
1992 Like
855 Comment
119 Share
'อ๊ายยยยย สวยมาก'
'แซ่บ! ไม่ไหวแล้ว'
'นี่ผิวคนหรือหลอดนีออน จะขาวไปไหนครับ'
'น้ำลายไหล สวยมากครับ'
'โห!! นี่แม่ของลูกชัดๆ'
"...ฉันกินข้าวอยู่ภู" ไอติมจำต้องกดรับสายคนที่พยายามโทร พร้อมทั้งกระแทกลมหายใจออกมาหนักๆ
ภาพลงได้ไม่กี่นาทีเท่านั้น ไลก์เกินคาด คอมเมนต์เพียบ แม้กระทั่งคนแชร์ก็เช่นกัน ไม่แค่นั้น มีใครบางคนพยายามโทรหาเธอ แม้เธอจะเลี่ยงการรับสายมาถึงสามครั้งแล้วก็ตาม
[ ชุดแบบนั้นควรมีคนอื่นเห็นเหรอไอ! ] เสียงทางปลายสายดูเกรี้ยวกราดฉิบหาย
โมโห ไม่พอใจ แล้วทำไมมันต้องรู้สึกแบบนั้น!
"นั่นมันเป็นแค่ส่วนหนึ่งของการทำงาน และตอนนี้ฉันก็กินข้าวอยู่"
[ เหอะ! ดูชิวเกินไปปะ ต้องให้แฮ็กรหัสเฟซเพื่อลบปะ? ] เสียงของคนในสายส่งผลให้ไอติมหยัดตัวลุกจากเก้าอี้ก่อนจะเดินออกมาจากร้านอาหารทันที
รู้ว่าในตอนนี้ภูพิงค์กำลังไม่พอใจ แต่เขาไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้ มันมากเกินไป
"เลิกบ้าได้ไหมภู มีสิทธิ์อะไรมาทำแบบนั้น จำได้ว่าฉันไม่เคยล้ำเส้นอะไรนาย นายเองก็ไม่ควรล้ำเส้นฉันเหมือนกันไม่ใช่เหรอ?"
[ เหอะ! มีความสุขกับการถ่ายชุดชั้นในอวดสายตาคนทั้งโลกงั้นเหรอวะ ไม่หวง ใครจะเห็นก็ได้แบบนั้นใช่ปะ ]
"ฟังนะภู ฉันจำเป็นต้อง..."
[ ถึงว่า แม้จะคบกันแบบไม่มีสถานะ เธอยังไม่คิดที่จะเรียกร้องอะไรเลย แบบนั้นสินะเลยไม่เคยหวงตัว ]
"อยากคิดว่าฉันเป็นคนแบบนั้น อยากคิดว่าคนอย่างฉันมันง่าย ก็ได้นะภู นายจะคิดแบบนั้นก็ได้ และรู้เอาไว้ด้วยว่าความคิดของนายมันกำลังทำให้ฉันเปลี่ยนใจ ความสัมพันธ์ที่มันไร้สถานะ พอกันที!"
-----
เออ เอาสิ ยังจะมีอารมณ์มาหัวร้อนอีกไหม!
สวนหลังบ้าน"มีมี่ มี่จ๋า~""ก๊อดๆ~" เสียงตอบรับจากนกแก้วซันคอนัวร์ที่เลี้ยงไว้ในบ้านยังเรียกความสนใจจากไอเดียได้เหมือนทุกครั้งมีมี่ นกแสนรู้ที่ถูกฝึกและเลี้ยงดูมาตั้งแต่เป็นลูกป้อนโบยบินออกจากกรงแล้วมาเกาะที่บ่าของซาเฟียร์ ดวงตากลมใสแป๋วคล้ายกับตาของเด็ก ปากสีดำวาววับท้าทายให้ซาเฟียร์โน้มริมฝีปากไปจุ๊บเบาๆ ที่ปากของนก ไอเดียส่งเสียงเอิ๊กอ๊ากอย่างชอบใจ"มาแอบอยู่ตรงนี้นี่เอง" ภพนิพิฐเดินตามมาสมทบ วงแขนอบอุ่นและแข็งแรงโอบที่เอวภรรยาเอาไว้หลวมๆ ดวงตาคมกริบกวาดมองที่ใบหน้าของผู้เป็นภรรยาในระยะใกล้ สลับกับการหันมองลูกน้อยที่อยู่ในอ้อมกอดของผู้เป็นแม่เช่นกัน"ไอเดียรักมีมี่เหรอลูก มี่เอ้ย""ก๊อดๆ~" เจ้านกน้อยยังคงส่งเสียงเบาๆ พร้อมกับการเอียงคอมองผู้ที่เป็นเจ้าของของมัน ดีแล้วที่เจ้านกแสนรู้ไม่ส่งเสียงกรีดร้อง เพราะหากได้ส่งเสียง รับรองว่าเสียงจะก้องกังวาลไปทั่วทั้งบริเวณมือเล็กป้อมๆ ของไอเดียยกขึ้นไปลูบเบาๆ ที่หัวนก ความเมตตาอารี เด็กน้อยได้มาจากทั้งผู้เป็นพ่อและคนเป็นแม่ สัตว์เลี้ยงตัวเล็กสัมผัสกับกลิ่นเจ้าของตัวน้อย ในอนาคตหากไอเดียเดินมาเล่นที่สวน เป็นไปได้ว่านกน้อยที่อยู่ในกรงสวยงาม
ภายในห้องครัว"คนสวยของแด๊ดดี้ทำอะไรอยู่ครับ""อันดาเช็ดจานให้หม่ามี๊ค่ะ""เก่งจังเลยค่ะ ลูกสาวของแด๊ดดี้เก่งที่สุดเลย" เวลาที่อยู่กับลูกๆ และภรรยา ภูมิรพีอ่อนโยนเสมอ ประกายตาคู่นี้ยังคงเด็ดเดี่ยวและมั่นคง รักที่มีต่อภรรยายังคงเป็นรักที่ยิ่งใหญ่ ส่วนลูกๆ ก็ยังคงเป็นรักที่บริสุทธิ์ของเขาเช่นเดิม"หม่ามี๊ท้องโตแล้ว องศาจะช่วยหม่ามี๊ล้างจานครับ""องศาล้างจาน อันดาเช็ดจานให้แห้งนะ" แด๊ดดี้และหม่ามี๊มองหน้ากัน การที่เด็กสองคนซึ่งเติบโตในเวลาเดียวกัน ใช้ชีวิตในแบบเดียวกันและอยู่ด้วยกันตลอดเวลา เข้าอกเข้าใจกันดี มันเป็นอะไรที่ทำให้ผู้เป็นพ่อและแม่โคตรสบายใจ"แด๊ดดี้ภูมิใจในตัวลูกๆ ที่สุดเลย" องศายิ้ม อันดาเองก็ยิ้มเช่นกัน"ลูกๆ ของแด๊ดดี้ รู้หรือเปล่าครับว่าอาภพและอาภูเกี่ยวข้องอะไรกับแด๊ดดี้""คูมย่าบอกว่า น้องของแด๊ดดี้อันดาต้องเรียกว่าคูมอาค่ะ""เก่งมากครับ อาภพกับอาภูเป็นน้องชายของแด๊ดดี้ แด๊ดดี้รักน้องของแด๊ดดี้มากๆ เพราะเราเป็นพี่น้องกัน เป็นสายเลือดเดียวกัน เป็นคนที่คอยช่วยเหลือกันเวลาที่คนใดคนหนึ่งลำบาก จำไว้นะลูก การมีพี่น้องที่รักกัน มันเป็นอะไรที่ดีมากๆ" เปี่ยมรักอมยิ้มอย่างมีความส
Special 5"สวัสดีค่ะพี่ภูมิ สวัสดีค่ะพี่ภู แด๊ดดี้" หญิงสาวในชุดนักศึกษายกมือไหว้ทุกคนก่อนจะยิ้มให้คนสุดท้ายที่เธอเอ่ยถึงภพนิพิฐรั้งเอวคอดกิ่วเข้ามาหา จังหวะที่คืนไอเดียสู่อ้อมกอดของผู้เป็นแม่ ปลายจมูกโด่งแอบกดลงที่ขมับบาง สูดดมกลิ่นหอมจากเรือนร่างของภรรยาสาวเข้าจนเต็มปอดอย่างเคยชิน"แด๊ดดี้อาบน้ำให้ลูกแล้วเหรอคะ หอมเชียว""เรียบร้อยแล้ว เดี๋ยวพี่ตามเข้าไปนะ""ได้ค่ะ" ซาเฟียร์แจกจ่ายรอยยิ้มให้กับทุกคนเฉกเช่นทุกครั้ง คล้อยหลังจากพี่สะใภ้ ภูพิงค์เปิดประเด็นขึ้นมาด้วยความไว"น่าอิจฉาคนที่เมียยังใส่ชุดนักศึกษานะ คงเห็นแล้วใจสั่นเป็นบ้า" ภูพิงค์กดยิ้มที่มุมปากพลางปรายตามองเจ้าของหญิงสาวคนที่พึ่งจะอุ้มลูกออกไป ในขณะที่อีกด้าน ภูมิรพีเลือกที่จะเค้นเสียงหัวเราะออกมาเบาๆ"เหมือนว่าจะไม่ได้น่าอิจฉาเท่าไหร่หรอก มึงมองไม่เห็นความกังวลที่อยู่ในสายตาของพี่มึงหรือไง" คนที่กำลังถูกพูดถึงกดปลายลิ้นที่มุมปากคนหนึ่งช่างเปิดประเด็น ส่วนอีกคนก็ช่างสังเกตซะเหลือเกิน"ต่อหน้าพี่ต่อหน้าน้องทำเป็นจูบขมับ อยู่กันสองต่อสองนี่เตียงไม่ยับเลยเหรอวะ""ทะลึ่งละ คนรักกัน ไม่จำเป็นต้องเอาก็รักอยู่ดี""เฉียบ" ภูพิงค์ด
"หนูไม่อยากให้แด๊ดดี้เหนื่อยนี่คะ""ไม่เหนื่อยหรอกน่า ลูกและเธอเป็นของขวัญที่ดีที่สุดสำหรับพี่นะ อย่าคิดมาก" ซาเฟียร์สอดแขนเข้าไปโอบกอดที่เอวสอบ ใบหน้าสะสวยเชิดขึ้นเพื่อมองใบหน้าหล่อเหลา รอยยิ้มแห่งความสุขประดับขึ้นบนใบหน้างดงาม"หนูโชคดีจัง แด๊ดดี้ของหนูน่ารักที่สุด แด๊ดดี้ทำให้หนูรักจนไม่รู้จะรักยังไงแล้ว" คนฟังอมยิ้ม อาศัยจังหวะที่รถติดสัญญาณไฟกดริมฝีปากลงบนหน้าผากมนเบาๆ"สายหรือยัง พอมีเวลาให้พี่สักหน่อยไหม" แก้มของคนฟังแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ ซาเฟียร์กัดปากของตัวเองเบาๆ เธอเข้าใจทันทีว่าผู้เป็นสามีต้องการสื่ออะไร"เพราะแบบนี้ใช่ไหมล่ะถึงเลือกที่จะฝากลูกไว้กับคุณย่าแล้วก็มาส่งที่หนูที่มอ.เอง""ฉลาดจัง พี่ขอเวลาสักหนึ่งชั่วโมงได้ไหมล่ะ""แค่พี่ใช้เส้นสายในเรื่องการเรียนของหนู หนูก็รู้สึกไม่ดีแล้วนะ" ภพนิพิฐระบายรอยยิ้มออกมาถ้าจะให้พูดกันตามความรู้สึก เขาไม่ได้ติดขัดไม่ว่าเธอจะเรียนจบที่ระดับชั้นไหน เหตุผลที่เขายอมให้เธอกลับไปเรียนอีกครั้งเพราะเขาแค่อยากตามใจเธอ อยากเปิดโอกาสให้เธอได้ทำในสิ่งที่เธออยากทำทุกอย่าง ถึงยังไงซะเขาก็ไม่มีวันปล่อยให้เธอต้องลำบากอยู่แล้ว เธอไม่จำเป็นต้องใช้
Special 4"แอะ~" น้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความอารมณ์ดีดังออกมาจากเจ้าของใบหน้าจิ้มลิ้มที่อยู่ในชุดบอดี้สูทสีครีม ผิวของคนตัวน้อยขาวจั๊ว บ่งบอกว่าได้มาทั้งของพ่อและของแม่ในส่วนของใบหน้าแม้จะออกมาทิศทางของผู้เป็นแม่มากกว่า ถึงอย่างนั้นคนเป็นพ่อก็ยังพยายามโต้เถียงว่าบุตรสาวหน้าตาเหมือนตนเองอยู่ไม่น้อย แต่สุดท้ายแล้วไม่ว่าหนูน้อยไอเดียจะหน้าตาเหมือนใคร ไม่ว่าจะได้พ่อหรือว่าได้แม่มา สุดท้ายก็ลงตัวจนหาที่ติไม่ได้เลยลมเย็นๆ ในเวลาเช้าลอยกระทบลงมาบนเสี้ยวใบหน้าหล่อเหลา สุดท้ายกลิ่นน้ำหอมราคาแพงที่ค่อนข้างคุ้นเคยซึ่งส่งกลิ่นมาจากในห้องนอนก็เรียกสายตาคมกริบให้ตวัดกลับไปมองที่ทิศทางด้านในตามเดิมความหวงแหนผุดขึ้นเมื่อหน่วยตาคมประสานเข้ากับเรือนร่างของภรรยาสาวซาเฟียร์กลับไปเรียนหนังสืออีกครั้งหลังให้นมลูกจนครบสามเดือน มีการวางแผนทุกอย่างเอาไว้อย่างชัดเจน ในช่วงพักกลางวันคนตัวเล็กจะกลับมาให้นมบุตรที่บ้าน เพราะเหตุผลนี้และอีกเหตุผลคือได้ตกปากรับคำเอาไว้แล้วตั้งแต่ต้น พ่อของลูกจึงยินดีกับการไปเรียนในครั้งนี้ของผู้เป็นเมีย"ทำไมต้องใส่กระโปรงสั้นขนาดนี้" คนที่อุ้มลูกคาอกมองหญิงสาวที่อยู่ในชุดนักศึกษาพอด
Special 3ภายในบ้านหลังใหญ่ของอัศวราชเต็มไปด้วยความคึกคัก ภายนอกตัวบ้านคุณปู่ภีมพลซึ่งเป็นที่รักของหลานๆ เก็บกวาดต้นไม้ที่เฉาตาย พร้อมกับการลงต้นไม้ปลูกใหม่ความขยันนี้ไม่ได้มีที่มาที่ไปไกลเท่าไหร่นัก สุดท้ายหลานๆ นั่นแหละที่เป็นแรงผลักดันให้คุณปู่จัดการทุกอย่าง เป็นแรงผลักดันที่ทำให้ขยันมากยิ่งๆ ขึ้นไป"น้องไอเวียนหัวเหรอลูก แม่ลืมบอกว่าแม้แต่ผักบางชนิด หากมันจะแสลงมันก็แสลงขึ้นมาดื้อๆ เลยนะ" เบญญาถามสะใภ้คนเล็กอย่างไอติมคุณแม่หลังคลอดยังคงสวยสดไม่เปลี่ยน ไอติมหน้ายังสดใส เป็นเรื่องปกติที่คล้อยหลังจากช่วงหลังคลอดในช่วงเดือนแรกผ่านพ้นไป จะมีการเริ่มทานอาหารที่มีประโยชน์และเพิ่มน้ำนมให้มากขึ้น เรื่องของอาหารแสลงจึงเป็นสิ่งที่ควรระวังมากเช่นกัน"ไอเวียนหัวนิดหน่อยค่ะแม่""แม่ว่าพักก่อนนะ เดี๋ยวแม่ดูแลอิคคิวให้เอง" คุณย่ายังคงเป็นที่รักของลูกๆ ยังเป็นคนที่คอยช่วยเหลือดูแลหลานๆ อยู่เสมอเด็กชายองศา เด็กหญิงอันดาตอนนี้อยู่ในวัยสองขวบเศษ ช่างพูดช่างคุยช่างสงสัย จากนั้นก็เป็นน้องไอเดียลูกสาวของคุณพ่อภพและคุณแม่ซาเฟียร์ที่ลืมตาดูโลกและเข้ามาอยู่ในบ้านอัศวราชเป็นหลานคนที่สาม หนึ่งสัปดาห์ต่อจาก