Share

ไม่รู้สึกอะไร

last update Последнее обновление: 2025-06-19 18:42:59

ม่านไหม...

"นังหนูเป็นยังไงบ้าง" ฉันลืมตาขึ้นมาพร้อมกับได้กลิ่นฉุนของแอมโมเนีย

"นังหนูมันฟื้นแล้วเรอะยาย"

"ใช่ตาฟื้นแล้วเอ็งรีบไปตามพยาบาลมาดูนังหนูมันหน่อยเร็ว"

เวลาต่อมา...

"ตอนนี้หมอได้ให้น้ำเกลือเพราะคนไข้ร่างกายอ่อนแอมาก และที่สำคัญไปกว่านั้นคนไข้รู้ตัวใช่ไหมคะว่าตัวเองตั้งครรภ์ได้4สัปดาห์แล้ว" ฉันพยักหน้าเบาๆ

"เพราะฉะนั้นก็ต้องดูแลตัวเองดีๆ นะคะห้ามเครียดแล้วก็ทานอาหารที่มีประโยชน์ที่บำรุงทั้งคุณแม่แล้วก็ลูกในท้องเดี๋ยวหมอจะจัดยาบำรุงครรภ์ให้แล้วก็มาตรวจตามที่หมอนัดทุกครั้งเข้าใจไหมคะ" ฉันทำได้แค่พยักหน้า

"ถ้าน้ำเกลือหมดแล้วก็กลับบ้านได้นะคะ" ฉันยกมือไหว้ขอบคุณคุณพยาบาล

"ขอบคุณนะจ๊ะคุณพยาบาล"

"ไม่เป็นไรค่ะคุณตาคุณยาย ถ้าอย่างนั้นขอตัวไปดูคนไข้รายอื่นก่อนนะคะ"

"จ๊ะๆ ไปเถอะเดี๋ยวนังหนูนี่ยายจะดูแลเอง" ฉันมองคุณยายกับคุณตาที่ท่านทั้งสองเป็นคนพาฉันมาส่งโรงพยาบาลเพราะเห็นฉันเป็นลมอยู่ที่ป้ายรถเมล์

"นังหนูเอ็งชื่ออะไรลูก" ฉันมองหาสมุดกับปากกาเพื่อที่จะเขียนบอกคุณยายแต่ก็ไม่มี ฉันก็เลยชี้ไปที่ปากของตัวเองแล้วก็โบกมือเพื่อบอกกับท่านว่าฉันพูดไม่ได้

"เอ็งพูดไม่ได้เนอะ" ฉันพยักหน้า

"แล้วบ้
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Заблокированная глава

Latest chapter

  • เมียใบ้บำเรอรัก   ตอนพิเศษ7(แต่งงานกันนะครับ)

    ม่านไหม...สองทุ่ม...หลังจากฉลองวันเกิดฉันเสร็จเด็กๆก็ขอตัวไปเล่นข้างนอกโดยมีพี่แม่บ้านสามคนไปช่วยดูแลอย่างใก้ลชิด ส่วนแม่ของฉันฉันไปส่งท่านที่ห้องเพราะท่านบ่นเหนื่อยฉันก็เลยส่งท่านเข้านอน ส่วนพี่เจ้าสมุทรเขาขอไปดูงานที่รีสอร์ตซึ่งอยู่ใกล้ๆกับบ้านพักของเราเห็นเขาบอกว่ามีเรื่องด่วนต้องเข้าไปจัดการเดี๋ยวจะรีบกลับฉันก็เลยเข้าห้องมาเพื่ออาบน้ำให้ร่างกายสดชื่นสักหน่อยครึ่งชั่วโมงต่อมา...."ทำไมเงียบจัง เด็กๆยังไม่กลับมาอีกเหรอ" ฉันเดินออกมาจากห้องนอนหลังจากเผลอหลับไปงีบนึงแต่พอเดินออกมาก็ไม่เจอใครยังไม่มีใครกลับมากันเลยทั้งลูกทั้งพ่อ"คุณม่านครับคุณม่าน" พนักงานคนนึงวิ่งเข้ามาในบ้านด้วยสีหน้าตื่นตระหนกตกใจ"มีอะไรคะ""แย่แล้วครับแย่แล้ว คุณเจ้าสมุทร""พี่เจ้า ทำไมคะเกิดอะไรขึ้นคะ" ตอนนี้ใจฉันตกไปอยู่ตาตุ่มกลัวในสิ่งที่ยังไม่รู้ว่ามันคืออะไร คือฉันฝังใจกับเรื่องแบบนี้ตั้งแต่วันที่มีคนมาบอกเรื่องพี่เจ้าขับรถตกเขา ฉันไม่ชอบเลยที่มีคนมาพูดด้วยน้ำเสียงแบบนี้"เกิดอะไรขึ้นรีบพูดมาสิคะ!!!" ฉันไม่เคยโมโหอะไรเท่านี้มาก่อนเมื่อพนักงานคนนี้ไม่ยอมพูดอะไรกลับอ้ำๆอึ้งๆอยู่แบบนั้น ฉันไม่อยากรออะไรอีกแล

  • เมียใบ้บำเรอรัก   ตอนพิเศษ6(ปรับความเข้าใจ)

    ม่านไหม...หลังจากที่ได้ฟังทุกสิ่งทุกอย่างที่แม่พูดฉันก็เดินออกมาจากหลังต้นไม้พอแม่เห็นฉันแม่ก็มีสีท่าตกใจและกำลังจะเดินหนีฉันรีบวิ่งไปหาแม่แล้วกอดท่านไว้ ท่านดูผอมลงกว่าวันนั้นใบหน้าของท่านดูไม่ดีเท่าไหร่จนกระทั่งผ้าที่ท่านใช้คลุมผมมันร่วงลงมาที่ไหล่ทำให้ฉันเห็นว่าผมของท่านบางลงจนแทบไม่มีเส้นผมหลงเหลืออยู่ ฉันมองท่านอย่างตื่นตะลึงที่แม่เปลี่ยนไปในเวลาไม่ถึงเดือน"แม่..ป่วยใช่ไหมคะ""แม่..เอ่อ แม่" แม่มีสีหน้าอึกอักไม่อยากตอบ"เมื่อกี้ม่านได้ยินแม่พูดว่าแม่ป่วยเป็นมะเร็ง""คือแม่..แม่ไม่ได้เป็นอะไรลูกแม่สบายดี""ถึงขนาดนี้แล้วแม่ยังจะมีอะไรปิดบังม่านอีกคะ แม่จะให้ม่านรู้สึกผิดไปจนตายเลยใช่ไหมถ้าวันนึงแม่ทิ้งม่านไปอีกคน" "ม่าน แม่ไม่ได้คิดแบบนั้นนะลูก หนูอย่าเข้าใจผิด แม่...แม่ยอมรับก็ได้ แม่เป็นมะเร็งระยะสุดท้ายแล้ว""แม่ไม่สบายทำไมแม่ไม่บอกม่านคะแม่จะปิดบังเรื่องนี้ไปถึงเมื่อไหร่""แม่แค่ไม่อยากให้ม่านไม่สบายใจ ตอนนี้ม่านกำลังมีชีวิตที่มีความสุขอย่าให้แม่คนนี้ต้องมาทำให้ม่านทุกข์ใจเลย ม่านลืมไปซะนะว่าเคยเจอแม่ให้ทำเหมือนเราไม่ได้เจอกันให้คิดซะว่าม่านไม่เคยมีแม่""แม่คะ ฮึก ฮึก ม่าน

  • เมียใบ้บำเรอรัก   ตอนพิเศษ5(ความจริงที่เพิ่งรู้)

    หลายอาทิตย์ผ่านไป..."ม่านตื่นมาทำอะไรในครัวแต่เช้าครับ""ทำอาหารค่ะม่านจะนำไปทำบุญที่วัด""วันนี้วันพระเหรอ""เปล่าค่ะ วันนี้วันเกิดของม่านค่ะม่านก็เลยจะทำอาหารไปทำบุญถวายพระที่วัด""จริงอ่ะวันนี้วันเกิดม่านเหรอ พี่ลืมไปซะสนิทเลยขอโทษนะครับ" พี่เจ้าสมุทรมีสีหน้าไม่สบายใจจนฉันรู้สึกได้"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ช่วงนี้พี่เจ้างานยุ่งกับงานม่านเข้าใจ""แต่พี่ก็รู้สึกแย่อยู่ดี เอางี้เย็นนี้พี่จะรีบกลับแล้วพาม่านไปฉลองดีมั้ย""ไม่ต้องหรอกค่ะ วันเกิดม่านก็เหมือนวันปกติธรรมดาทั่วไปไม่ต้องฉลองก็ได้แค่ม่านได้ไปทำบุญม่านก็พอใจแล้วค่ะ" ฉันบอกพี่เจ้าสมุทรเพราะฉันรู้ว่าเขาคงไม่ได้ตั้งใจลืมวันเกิดของฉันเพราะทุกๆปีเขาไม่เคยลืมเลยสักครั้งจะมีปีนี้ที่ฉันเห็นเขายุ่งมากออกจากบ้านแต่เช้ากลับมาอีกทีก็ค่ำบางวันก็ดึกเลยแต่เขาก็ไม่เคยนอนค้างที่ไหนนะคะถึงจะเลิกงานดึกสักแค่ไหนเขาก็จะกลับมานอนที่บ้านทุกคืนแม้งานที่เขาจะไปทำมันไกลมากแค่ไหนก็ตาม คือตอนนี้พี่เจ้าสมุทรทำธุรกิจโรงแรมหลายแห่งเลยค่ะเกือบสิบแห่งทั่วประเทศมีทั้งโรงแรมขนาดหลายร้อยห้องรวมถึงมีพูลวิลล่าเป็นหลังๆให้เช่าอีกหลายที่ ฉันเคยถามเขาว่าทำไมถึงทำเยอะขนาดนี

  • เมียใบ้บำเรอรัก   ตอนพิเศษ4(ประสานรอยร้าว)

    ม่านไหม..."ฉันรู้ว่าลูกคงจะเกลียดฉันมากเพราะฉันไม่เคยเลี้ยงดูแกเลยฉันทิ้งแกไปตั้งแต่แบเบาะ ฉันรู้สึกผิดมาตลอดที่ทำแบบนั้น แต่คุณไม่รู้หรอกว่าความจนมันน่ากลัวขนาดไหนการที่ไม่มีแม้แต่เงินจะซื้อข้าวสารกรอกหม้ออยู่อย่างอดๆ อยากๆ มันเจ็บปวดมากแค่ไหน""คุณอย่าเอาความจนเป็นข้ออ้าง""ฉันผิดเหรอคะที่อยากมีชีวิตที่ดี ที่ฉันตัดสินใจทิ้งลูกทิ้งสามีเพื่อไปหาหนทางหาอนาคตที่ดีกว่าฉันผิดเหรอ""หึไม่ผิดเลยมั้ง" น้ำเสียงของคุณเจ้าสมุทรบ่งบอกว่าเขาไม่พอใจกับคำพูดประโยคนี้ซึ่งฉันเองก็ไม่พอใจเหมือนกัน การที่คนเราอยากมีชีวิตที่ดีมันจำเป็นต้องทิ้งครอบครัวทิ้งลูกทิ้งสามีไปอย่างนั้นเหรอ ถ้าเป็นฉันฉันคงทำไม่ลงแต่ผู้หญิงคนนี้ทำได้ลงคอนั่นก็แสดงว่าเธอไม่ได้รักฉันไม่ได้รักพ่อมากพอนั่นเองแล้วทำไมฉันจะต้องให้อภัยในสิ่งที่ผู้หญิงคนนี้ทำ แล้วตอนนี้จะกลับมาตามหาฉันทำไมมันก็สายเกินไปฉันไม่ต้องการแม่อีกแล้วไม่ต้องการมานานมากแล้ว"แต่คุณรู้มั้ยพอเวลาผ่านไปพอฉันมีทุกสิ่งทุกอย่างที่ต้องการมีเงินมีบ้านมีรถแต่ฉันกลับไม่เคยมีความสุขเลยฉันคิดถึงพวกเขาคิดถึงลูกคิดถึงสามีแต่ก็ตามหาพวกเขาไม่เจอ ฉันจ้างนักสืบสืบหาพวกเขาอยู่นานหลา

  • เมียใบ้บำเรอรัก   ตอนพิเศษ3(ไม่เคยมีแม่)

    เจ้าสมุทร...หลังจากที่ผมด่าไปเบาๆจนยัยนักศึกษาฝึกงานคนนั้นหน้าเหลือสองนิ้วผมก็เดินเข้ามาในห้องเห็นเด็กๆกำลังก้มหน้าก้มตาเขียนอะไรไม่รู้อยู่บนโต๊ะทำงาน พอเดินไปดูใกล้ๆผมลมแทบจับเพราะพวกแกเอาเอกสารสัญญาที่ผมจะใช้เซ็นต์ในวันนี้ไปวาดรูประบายสี"พ่อขาน้องวาดรูปสวยมั้ยค้า""พ่อขาน้องระบายสีสวยมั้ยค้า""พ่อขามีกระดาษอีกมั้ยค้าน้องอยากเอาวาดรูปอีกค่า""มีค่ะเดี๋ยวพ่อหาให้นะครับ" ผมทำได้แค่พูดเสียงเบาพร้อมกับยิ้มสดใสให้ลูกเพราะไม่รู้จะดุพวกแกยังไงคือตั้งแต่พวกแกเกิดมาผมไม่เคยดุไม่เคยว่าอะไรลูกเลยแม้แต่ครั้งเดียว จากนั้นผมก็โทรให้พี่เจษหาสมุดวาดรูปมาให้เด็กๆวาดรูประบายสีและให้ทำเอกสารชุดใหม่มาให้ด้วยเพราะตอนนี้จะบ่ายโมงแล้วคุณธัญญ่าเจ้าของที่ดินน่าจะกำลังเดินทางมาถึงก๊อก ก๊อก ก๊อก"ขออนุญาตครับบอส นี่ครับขอบที่บอสสั่ง อ่อคุณธัญญ่าเดินทางมาถึงแล้วครับผมให้นั่งรออยู่ที่ห้องรับรองแขก" พี่เจษเดินเข้ามาพร้อมกับเอกสารชุดใหม่กับสมุดวาดรูปหลายสิบเล่มและบอกว่าเจ้าของที่ดินเดินทางมาถึงแล้ว"พี่เจษไปบอกให้เค้าเข้ามาคุยที่ห้องทำงานผมได้เลย ผมไม่อยากทิ้งเด็กๆเอาไว้ในห้องตามลำพัง" ไม่ใช่อะไรหรอกครับถ้าผมไ

  • เมียใบ้บำเรอรัก   ตอนพิเศษ2 (อย่ามาอ่อย)

    เวลาต่อมา......."บอสครับได้เวลาเข้าประชุมแล้วครับ" พี่เจษที่ตอนนี้มาทำหน้าที่เลขาส่วนตัวของผมได้เข้ามาเรียกที่ห้องเพราะคงจะได้เวลาประชุมแล้ว คือผมจะเรียกประชุมเดือนละครั้งเพื่อติดตามและแก้ไขปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้นภายในองค์กรเพราะเราทำงานด้านบริการซึ่งตอนนี้ผมมีโรงแรมในเครือรวมแล้วก็หลายแห่งซึ่งผู้จัดการของแต่ละแห่งก็จะต้องเข้าร่วมประชุมทุกครั้ง"อีกสิบนาทีเดี๋ยวตามไป""ครับ อ่อบ่ายนี้คุณธัญญ่าเจ้าของที่ดินที่เชียงรายที่บอสต้องการซื้อเพื่อทำรีสอร์ตเธอจะเข้ามาคุยรายละเอียดกับบอสนะครับ" ผมเกือบลืมไปเลยว่าวันนี้เจ้าของที่ที่ผมต้องการจะซื้อเธอจะมาคุยและตกลงรายละเอียดกับผมทั้งที่จริงแล้วเรื่องนี้ผมมอบหมายให้พี่เจษจัดการแทนไปแล้วเพราะผมไม่ว่างที่จะไปคุยกับเจ้าของที่ที่เชียงรายด้วยตัวเองเนื่องจากว่าวันหยุดผมจะให้เวลากับครอบครัวผมจะไม่คุยเรื่องงานเลยแต่เธออยากจะมาคุยกับผมโดยตรงซึ่งผมก็ตอบตกลงให้เข้ามาคุยวันนี้ ที่ผมต้องการที่ดินตรงนั้นเพราะว่าทำเลมันดีและเหมาะมากๆที่จะทำรีสอร์ตทำเป็นวิลล่าส่วนตัวและที่สำคัญมันก็อยู่ใกล้บ้านของตากับยายซึ่งอากาศที่นั่นเย็นสบายตลอดทั้งปีล้อมรอบด้วยธรรมชาติขุนเขาแม

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status