แชร์

Chapter7

ผู้เขียน: อัญญาณี
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-11-05 02:32:30

Chapter7

นั่นลัลณ์นี่ เมียมึงนี่หว่า มากับใครวะ โคตรหล่อเลย”

มือของคุณานนท์ที่กำลังใช้ตะเกียบคีบไข่หวานชะงัก เมื่อเสียงของวรวุฒิเพื่อนสนิทของคุณานนท์ดังขึ้น ก่อนที่คุณานนท์จะหันไปมองภรรยา ที่เดินไปนั่งบนโต๊ะอีกโต๊ะที่อยู่ห่างไม่มากนัก

“เนี่ยนะหล่อของมึง” คุณานนท์พูดเสียงเรียบ “กูว่า กูหล่อกว่า”

วรวุฒิคร้านจะโต้เถียง ซึ่งมันก็จริงตามเพื่อนพูด หากเทียบกัน คุณานนท์หล่อและดูดีกว่ามาก

“มากับใครวะ”

“มึงจะอยากรู้ทำไม ลัลณ์จะมากับใครก็เรื่องของเธอสิ กูเป็นผัวลัลณ์ กูยังไม่อยากรู้เลย”

คุณานนท์เสียงแข็งใส่ เขาไม่ใส่ใจตามที่พูดออกไปจริงๆ ไม่มีความหึงหวงใดๆ ทั้งสิ้น เขามองภาพนั้นด้วยความนิ่งเฉย

“อาจจะเป็นแฟนของลัลณ์ก็ได้เนอะ ทั้งคู่อาจยังคบกันทั้งที่ลัลณ์เป็นเมียมึง คบกันเพื่อรอเวลามึงเลิกกับลัลณ์ก็ได้” วรวุฒิคิดและพูดไปเรื่อย “พอลัลณ์เลิกกับมึง ทั้งคู่ก็แต่งงานกัน”

เป็นอีกครั้งที่คุณานนท์ชะงักมือที่กำลังนำอาหารใส่ปาก คำพูดประโยคนี้ของเพื่อนสนิทกลับกระแทกใจ กระแทกความรู้สึกของเขา เป็นความรู้สึกเพียงเสี้ยววินาทีที่ได้ยินว่า ชายคนนั้นเป็นคนรักของลัลณ์ลนิน ความรู้สึกคุณานนท์กำลังย้อนแย้งกันเอง ความร
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • เมียไม่ปรารถนา   Chapter9

    Chapter9คุณานนท์จูบซ้ำๆ ตรงดอกกุหลาบช่องามอย่างอ้อยอิ่ง ราวกับไม่อยากอวัยวะที่ตนเองกำลังโลมเลีย ทว่าเขาจำต้องละห่าง เพื่อสานต่อความเร่าร้อนบทต่อไป ใบหน้าคมหล่อเลื่อนขึ้นไปตามหน้าท้อง เขาแวะเวียนจูบไปด้วย จนมาถึงภูเขาลูกย่อมที่แน่นอนว่า เขาต้องนำปากและลิ้นไปทักทายยอดดอยอวดตัวสวย ไม่นานนักเขาก็เลื่อนใบหน้ามาเสมอกับดวงหน้าหวานแดงระเรื่อ จุมพิตปากจิ้มลิ้ม สอดลิ้นแลกรัดร้อนเร่าในอารมณ์ขณะนั้นมือใหญ่จับสะโพกเธอให้ขยับมาตรงขอบเคาน์เตอร์อ่างอาบน้ำ เพื่อที่เขาจะได้ประสานหนอนตัวใหญ่เข้าไปในร่องรักเธอได้อย่างสะดวก ลัลณ์ลนินเท้าแขนไปทางด้านหลังเป็นหลักยึด และเมื่อนำสิ่งนั้นรวมเป็นหนึ่งเดียวกับร่างแน่งน้อย เขาก็เริ่มเคลื่อนไหวร่างทันที“พี่กล้า...อา...อา...อืม”ลัลณ์ลนินครางรับแรงกระแทกกระทั้นของสามีที่รุกเร้าเข้าสุดออกสุด ดันกลับเข้าไปใหม่หนักหน่วง มือเขาไม่ได้หยุดนิ่งเฉย บีบเคล้นเต้าอวบใหญ่ทั้งซ้ายขวา สลับกันไปมาอย่างเพลิดเพลิน ส่วนปากก็ไม่ห่างปากนุ่มน่าจูบ“อูว์...โอ้ว...อา...อา”บางช่วงก็ขยับปากออกห่างกลีบปากสาว เพื่อระบายเสียงครางทุ้มต่ำ ความเสียวซ่านเล่นงานตั้งแต่หัวจรดเท้าก็ว่าได้ ช่องรัก

  • เมียไม่ปรารถนา   Chapter8

    Chapter8ปากได้รูปของคุณานนท์ปิดทับกลีบปากน่าจูบของลัลณ์ลนิน เขาควานหาความหอมหวานภายในโพรงปากสวยด้วยลิ้นเจนจัด พันเกี่ยวลิ้นเล็กที่เริ่มเป็นงาน โรมรันลิ้นตอบกลับ แน่นอนว่าคุณานนท์ไม่ยอมให้เธอเป็นฝ่ายรุก เขาต่างหากที่จะทำให้เธอหลอมละลายใต้ร่างตนมือใหญ่ลูบไปตามผิวกายนุ่มมือ ที่มีความหอมจากกรุ่นกลิ่นสาว ส่งผลตรงต่ออารมณ์ปรารถนาที่แทบไม่ต้องถูกเล้าโลม อารมณ์เขาก็พลุ่งพล่าน คุณานนท์ยอมรับว่า หญิงสาวที่ตนเกลียดชังคนนี้ มีผลต่อร่างกายเขามาก ทั้งอารมณ์และเอกบุรุษตอบสนองกันดีมากร่างลัลณ์ลนินถูกอุ้มมาวางบนเคาน์เตอร์อ่างอาบน้ำที่ทำจากหินอ่อน เขาขยับขาทั้งสองข่างของเธอให้แย้มออก นำตัวเองมายืนอยู่กลางระหว่างขาเรียวสวย เขาประกบปากจูบเธออย่างดูดดื่มอีกครั้ง เนิ่นนาน มือใหญ่ไม่ได้หยุดทำงาน ยังคงลูบไล้ไปตามแผ่นหลังเนียนนุ่ม ก่อนวกมาส่วนหน้า กอบกุมทรวงอกสล้างพอดิบพอดีมือ เคล้นคลึงนวดเฟ้นมันมือ ไม่ลืมสร้างความเสียวให้เธอด้วยการปลุกปั่นยอดถันไปมา จนเกิดเสียงครางเบาๆ ในลำคอเธอทุกครั้งที่ได้ร่วมรักกับสามีสุดหล่อ น้อยครั้งนักที่ลัลณ์ลนินจะรู้ซึ้งถึงความเสียวและความสุข เธอรู้จักเพียงความรุนแรงอย่างบ้าคลั่

  • เมียไม่ปรารถนา   Chapter7

    Chapter7นั่นลัลณ์นี่ เมียมึงนี่หว่า มากับใครวะ โคตรหล่อเลย”มือของคุณานนท์ที่กำลังใช้ตะเกียบคีบไข่หวานชะงัก เมื่อเสียงของวรวุฒิเพื่อนสนิทของคุณานนท์ดังขึ้น ก่อนที่คุณานนท์จะหันไปมองภรรยา ที่เดินไปนั่งบนโต๊ะอีกโต๊ะที่อยู่ห่างไม่มากนัก“เนี่ยนะหล่อของมึง” คุณานนท์พูดเสียงเรียบ “กูว่า กูหล่อกว่า”วรวุฒิคร้านจะโต้เถียง ซึ่งมันก็จริงตามเพื่อนพูด หากเทียบกัน คุณานนท์หล่อและดูดีกว่ามาก“มากับใครวะ”“มึงจะอยากรู้ทำไม ลัลณ์จะมากับใครก็เรื่องของเธอสิ กูเป็นผัวลัลณ์ กูยังไม่อยากรู้เลย”คุณานนท์เสียงแข็งใส่ เขาไม่ใส่ใจตามที่พูดออกไปจริงๆ ไม่มีความหึงหวงใดๆ ทั้งสิ้น เขามองภาพนั้นด้วยความนิ่งเฉย“อาจจะเป็นแฟนของลัลณ์ก็ได้เนอะ ทั้งคู่อาจยังคบกันทั้งที่ลัลณ์เป็นเมียมึง คบกันเพื่อรอเวลามึงเลิกกับลัลณ์ก็ได้” วรวุฒิคิดและพูดไปเรื่อย “พอลัลณ์เลิกกับมึง ทั้งคู่ก็แต่งงานกัน”เป็นอีกครั้งที่คุณานนท์ชะงักมือที่กำลังนำอาหารใส่ปาก คำพูดประโยคนี้ของเพื่อนสนิทกลับกระแทกใจ กระแทกความรู้สึกของเขา เป็นความรู้สึกเพียงเสี้ยววินาทีที่ได้ยินว่า ชายคนนั้นเป็นคนรักของลัลณ์ลนิน ความรู้สึกคุณานนท์กำลังย้อนแย้งกันเอง ความร

  • เมียไม่ปรารถนา   Chapter6

    Chapter6“เบื่อก็ต้องทน พี่นงค์เป็นหัวหน้าเรานี่ ต่ายกับยุก็เป็นเพื่อนร่วมงานของเรา แกก็ต้องทำใจ ทำหน้าที่ของเราให้ดีก็พอ” ลัลณ์ลนินไม่เคยคิดใครในแง่ร้าย เธอมักมองโลกในแง่ดี ทั้งที่ในความเป็นจริง มันตรงกันข้ามกับที่เธอคิดเสมอ “เออจริงสิ ฉันว่าจะถามแกตั้งแต่เมื่อวานแล้ว”“ถามไร” ดวงเดือนถามกลับ“จะถามแกว่า แกจะไปบ้านป้าแกเมื่อไหร่ ฉันจำได้ว่า แกเคยบอกฉันไว้ แต่ฉันจำไม่ได้”“ไปวันเสาร์นี้กลับวันพุธหน้า”“ฉันว่าจะฝากยาบำรุงไปให้ป้าแกน่ะ ฉันสั่งพี่เต้ยไว้สองขวด”“อืมได้สิ” จบคำพูด ดวงเดือนเห็นนงเยาว์เดินออกมาจากลิฟต์ เธอจึงบอกเพื่อนรัก “พี่นงค์มาแล้ว สลายโต๋”สองสาวรีบแยกตัวกันไปทำงานทันที เพราะไม่อยากได้ยินเสียงบ่นของนงเยาว์ ขณะที่ดวงเดือนกำลังก้มหน้าก้มตาจัดเตรียมยาให้คนไข้ เสียงมือถือของเธอที่ตั้งเสียงไว้พอได้ยินดังขึ้น เธอล้วงมันออกมาจากกระเป๋าเสื้อ ดวงเดือนยิ้มเมื่อเห็นชื่อคนที่โทรเข้ามา และไม่รีรอที่จะกดรับสายจอมตรัย...ชายในดวงใจ เย็นวันศุกร์ วันนี้เป็นวันแรกในรอบสัปดาห์ที่สองเพื่อนรักเข้าเวรเช้า หลังเลิกงานลัลณ์ลนินกับดวงเดือนนัดกันว่าจะไปหาของกินในห้างสรรพ

  • เมียไม่ปรารถนา   Chapter5

    Chapter5หนึ่งสัปดาห์ต่อมา การเป็นลูกสะใภ้และภรรยาที่ไม่ต้องการ ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับลัลณ์ลนิน เธออยู่ยากในบ้านหลังนี้ บ้านที่มีคนเกลียดมากกว่ารักตน แม้แต่คนรับใช้ก็ทำหน้าบึ้งตึงใส่ หาคนเป็นมิตรในบ้านไม่ได้เลย ความที่พิมาลา พี่สาวสุดสวยหอบสินสอดทองหมั้นและความไว้เนื้อเชื่อใจหนีไป คนที่แบกรับความผิดทั้งหมดของพิมาลา ตกอยู่กับลัลณ์ลนินแต่เพียงผู้เดียวบทลงทัณฑ์ที่คุณานนท์มอบให้ลัลณ์ลนินยังคงดำเนินต่อไป ทุกคืนลัลณ์ลนินจะตกเป็นทาสสวาทบำเรอกามให้สามีที่ไม่มีความอ่อนโยนให้ บทรักของเขาดุเดือด รุนแรง สาดซัดเข้ามาราวกับพายุ ที่มาพร้อมคำพูดเจ็บแสบ เรียกน้ำตาให้เธอได้ทุกคืนอย่างที่กล่าวไป นอกจากคุณานนท์ที่มอบความเกลียดชังให้ คะนึงนิจมารดาของคุณานนท์ได้แสดงทีท่ารังเกียจลูกสะใภ้เช่นกัน แล้วยังสั่งให้คนรับใช้ในบ้าน จงเกลียดจงชังลัลณ์ลนิน ไม่ให้ความเคารพลัลณ์ลนินในฐานะเจ้านาย แต่ก็มีอีกคนหนึ่งที่ไม่แสดงออกว่าเกลียดชังลูกสะใภ้ คนนั้นคือเจ้าสัวอธิปตอนกลางคืนลัลณ์ลลินถูกคุณานนท์ลงทัณฑ์ ตอนกลางวันเธอก็ถูกคะนึงนิจกลั่นแกล้งต่างๆ นานา ทำกับเธอราวกับว่าเป็นคนรับใช้คนหนึ่ง

  • เมียไม่ปรารถนา   Chapter4

    Chapter4คุณานนท์ทำตามใจต้องการ มือใหญ่ทั้งสองข้างเท้าบนที่นอนเหนือศีรษะภรรยาสาว หัวเข่าซ้ายขวาวางอยู่ขนาบหัวไหล่เธอ เมื่อจัดท่วงท่าเรียบร้อย เขาก็เริ่มขยับเอวนำพาความแข็งแรงเข้าออกโพรงปากสาวอุ่นชื้น“โอ้ว...” คุณานนท์ครางต่ำ ขณะขยับเอวสอดใส่กายแกร่งอยู่ในปากสาว ความแรงในการเคลื่อนไหวค่อนข้างเร็งและแรง ส่วนปลายกระทุ้งคอหอยของเธอตลอดเวลา เขาไม่เคยกระทำเช่นนี้มาก่อน และไม่คิดทำ แต่พอได้ทำเขารู้สึกดี และรู้สึกดีมากขึ้นเมื่อเห็นใบหน้าลัลณ์ลนินแดงก่ำ หน้าเธอบอกให้เขารู้ว่า เธอกำลังทรมานในเรื่องที่ตนกำลังทำ แล้วนั่นเปรียบเสมือนพลังทำให้เขาออกแรงโยกความยิ่งใหญ่เข้าออกปากสาว ไม่สนใจว่าเธอจะทรมานมากแค่ไหน หรือรังเกียจอวัยวะที่อยู่ในปาก เขาสนเพียงแค่ความสะใจของตัวเอง“นี่มันยังน้อยไป ฉันจะทำให้เธอเจ็บและทรมานมากกว่านี้”เสียงเขาแสดงถึงความเหี้ยมโหด เอาจริงทั้งน้ำเสียงและการกระทำ สาวน้อยใต้ร่างหวั่นเกรงกับคำพูดประโยคนี้ ทว่าเธอเปรียบเสมือนนักโทษ ที่แม้แต่ร้องขอชีวิตยังไม่ได้ คุณานนท์อยากทำสิ่งใดกับตน ลัลณ์ลนินมีเพียงคำเดียวคือ ‘ยอม’คุณานนท์พูดจบก็ดึงความเป็นชายออกจากปากจิ้มลิ้ม เพื่อต้องการใส่ม

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status