Episode.2 ซื้อร่วม

คอนโดแพรว

เวลา 18:30น.

'อ๊าส์! อิ๊! อ๊อย! อ๊ะๆๆๆๆๆๆ'

เสียงลามกที่ดังออกจากทีวีจอใหญ่ ภาพของชายหญิงที่กำลังร่วมรักกันอย่างเมามันส์ ใบหน้าที่ร้อนเห่อของฉัน ลมหายใจที่ติดขัดกับมือที่จิกหมอนตลอดเริ่มเรื่อง

ก็ยัยเพื่อนสาวตัวดีนี่สิดันมาเปิดหนังโป๊ให้ฉันดู แค่เรื่องบนเตียงมันต้องทำถึงขนาดนี้เลยหรอ กระแทกแต่ละทีเหมือนโกรธกันมาแต่ชาติปางก่อน แล้วฉันล่ะ (*>.<*) ไม่อยากจะคิดเลย แต่บางทีเขาอาจจะอ่อนโยนกับฉันก็ได้ นี่มันหนังไงสร้างมาเพื่อความเร้าใจแหละ คิดบวกเขาไว้ยัยมิน↖ (^ω^) ↗

"เป็นไง โอเคมั้ย แต่นางเอกคนนี้เว่อร์เกินอ่ะ ของผู้ชายอันเล็กนิดเดียวทำเป็นร้องเหมือนโดนท่อนเท่าสากกะเบือ" แพรวพูดขึ้นก่อนจะเบ้ปากและส่ายหัวไปมา ความคิดของเพื่อนฉันคนนี้โจ้งแจ้งมากกกกก!

"แพรวก็เขาเป็นนักแสดงมันก็ต้องมีแอคตงแอคติ้งกันบ้างแหละ ว่าแต่ทำไมต้องดูอ่ะ" ฉันถามออกไปด้วยใบหน้าสงสัย

"แกทำหน้าตางี้โคตรน่ารักเลย เหมือนลูกแมวเลยมิน มาแม่ขอเกาคางหน่อยลูก ฮ่าๆๆ น่ารักจัง"

แพรวยกมือขึ้นมาเกาคางฉันก่อนจะยิ้มและหัวเราะออกมา อะไรของเธอเนี้ยยยย!-_-+

"ดูทำหน้าเข้า บอกก็ได้ มันเหมือนการศึกษาอ่ะถ้าแกจำจากในนี้ไปใช้มันก็ดีนะ เพราะบางทีผู้ชายก็ชอบความเร้าใจและลีลาเร้าร้อน พูดแล้วเขิน≧∇≦"

"แล้วแพรวไม่รู้สึกอะไรกับผู้ชายพวกนั้นบ้างหรอ"

"บางครั้งถ้าเราเจอคนที่ถูกใจมันก็ต้องมีหวั่นไหวบ้างแหละ แต่จะให้รักคงยากเพราะผู้ชายที่เข้าหาพวกเรา เขาต้องการเสพสุขจากร่างกายของเราแค่นั้นแหละ ผู้หญิงอย่างเราๆ งานอาชีพแบบนี้อย่าหวังหารักแท้เลย มันคงไม่มีใครต้องการหรอก นอกจากเวลาเหงาหรือต้องการแค่นั้นแหละ"

"แล้วถ้าวันหนึ่งเกิดรักขึ้นมาจริงๆ ล่ะจะทำยังไง"

"ถ้ารักขึ้นมาจริงๆ ก็ต้องเดินถอยออกมาให้ได้ เพราะคนระดับเขา ครอบครัวผู้ดี มีเงินมีทองมากมายจะมาเอาผู้หญิงอย่างเราไปเป็นแม่ของลูกเขาคงยาก แกฟังฉันนะมิน อย่าให้ใจใครง่ายเกินไป เพราะมันจะเจ็บและแกจะถอนตัวไม่ขึ้น มันจะมีประเภทที่ว่าเลี้ยงดูเราทำทุกอย่างแม้กระทั่งส่งเสียให้เรียน มาหาเราเวลาเหนื่อย เวลาต้องการ ทำเหมือนเราเป็นแฟนเวลาอยู่บนเตียง แต่จริงๆมันก็แค่อารมณ์เท่านั้น"

หลังจากที่ฟังจบฉันก็นิ่งไปครู่หนึ่ง หากวันหนึ่งฉันเป็นแบบนั้นจะทำอย่างไร เพราะความรู้สึกมันไม่สามารถห้ามได้ขนาดนั้น และถ้าต้องเจ็บฉันขอให้เจ็บแบบสุดๆจะได้ถอยออกมาง่ายๆ และจะไม่มีวันหันกลับไปเด็ดขาด!

"ขอบคุณแพรวมากนะที่บอก ที่เตือนเรา เราไม่รู้หรอกนะว่าแพรวต้องผ่านอะไรมาบ้างแต่แพรวเก่งมากนะ"

"มาทำเป็นซึ้ง แกเนี้ยนะ ฉันรักแกจัง ขอกอดหน่อย"

พูดจบเราทั้งคู่ก็โผลเข้ากอดกัน ฉันยอมรับว่ารักแพรวมาก เพราะแพรวเป็นเพื่อนที่ดีมากสำหรับฉัน คอยช่วยเหลือ คอยบอก คอยเตือนฉันตลอด เราทั้งคู่ตั้งแต่รู้จักกันมาตลอดระยะเวลาสองปี พวกเราต่างคอยซัพพอร์ตกันและกันเสมอ

หลังจากนั้นแพรวก็สอนการเอาอกเอาใจ การพูดจา พูดยังไงให้เขาเอ็นดู และหลังจากนั้นแพรวก็พาฉันไปเดินห้างเพื่อเลือกซื้อเสื้อผ้า รองเท้า เครื่องสำอาง ของแต่งตัวอีกมากมาย

ห้างสรรพสินค้าAN

"ชุดนี้เลิศมาก! ชุดนี้ก็สวย! นั้นชุดนั้นโคตรปัง! รองเท้าคอลเลคชั่นล่าสุด โอ้ว!แม่เจ้าลิปท์สีใหม่"

" (¬_¬) "

"แฮร่ๆ โทษทีเพื่อนรัก แกดูสิมิน สีนี้เหมาะกับแกมาเลย อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ มาๆเดี๋ยวแพรวช่วยมินถือนะ"

"แพรว เราว่าของมันเยอะไปนะ เปลืองเงินเปล่าๆ อีกอย่างแพรวซื้อให้เราเยอะมากด้วย เราเกรงใจ"

"คิดมาก ฉันซื้อให้แกจากใจไม่เคยหวังผล ขอแค่แกรับฉันจะรู้สึกดีมากๆ เราเพื่อนกันนะถ้าแกไม่สบายใจงั้น แกก็เลี้ยงขนมฉันเป็นการตอบแทนสิ"

"เธอมันดื้อแพรว เราอยากจะจับไม้เรียวตีให้เข็ด ไปเถอะ นี่ก็ทุ่มกว่าๆล่ะ"

"รีบไปโดนเชือดหรอจ้ะ" ขยับมากระซิบใกล้ๆหูฉัน

"แพรวพูดอะไรเนี้ย!"

"เขินหรอ หน้าแดงเชียว แม่แมวน้อย รอด้วยสิ ยัยมินขาสั้นเดินไวจริง"

คอนโดเจ๊หมวย

เวลา 20:00น.

"หน้าตา ผิวพรรณ หุ่น งุ้ย! ทำไมหนูทั้งสวยทั้งน่ารักอย่างงี้ ยัยแพรวแกไปหาเพื่อนแบบนี้มาจากไหนเนี้ย"

เสียงของเจ๊หมวยรุ่นพี่ของแพรวพูดขึ้นและจับตัวฉันหมุนซ้าย หมุนขวา จับหน้า จับนม จัวเอว เจ๊เขาเป็นไร◐.̃◐

"โอ๊ย! พอๆ จับหมุนอยู่นั่นเพื่อนหนูมันจะเป็นลูกข่างอยู่แล้วเนี้ย"

"อุ๊ย! ขอโทษทีนะ มาๆนั่งคุยกันก่อน"

พูดจบพวกเราก็เดินเข้าไปนั่งที่โซฟาในห้องเจ๊

"พร้อมมั้ย! อีกไม่กี่นาทีเจ๊จะพาไปส่ง"

เจ๊หมวยหันมาถามฉัน

"พร้อมค่ะ เอ่อ...ว่าแต่คนซื้อหนูเขาเป็นใครคะ?"

"รู้สึกว่าจะเป็นคุณหมอ โปรไฟล์ดี ยังหนุ่มยังแน่น ลูกเจ้าของอสังหาฯ ธุรกิจโรงแรมทั่วประเทศ จำได้คร่าวๆประมาณนี้แหละ"

"คุณหมอเลยหรอคะ"

"ทำไมแกไม่ชอบหมอหรอ"

"เปล่า ฉันแค่รู้สึกว่าคุณหมอเขามีเวลากันด้วยหรอ"

"มีสิย่ะ! เขาก็ต้องพักผ่อนกันบ้าง มีหมอตั้งหลายคน ทำงานคนเดียวได้ตายก่อนคนไข้พอดี"

"เว่อร์ไปยัยแพรว มินฟังเจ๊นะ คุณหมอคนเนี้ยเป็นคนใจดีมากเท่าที่เคยฟังมา ไม่ต้องกลัวนะ ส่วนเรื่องเงินเขาจะจ่ายให้หนูหลังจากเสร็จงาน"

"ค่ะ"

โรงแรมR

เวลา 21:20น.

ณ ห้องสุดหรู

หลังจากที่เจ๊หมวยโทรคุยกับคนซื้อจบก็บอกให้ฉันเดินไปขึ้นลิฟย์ชั้น 6 ห้อง 6018

ระหว่างอยู่ในลิฟย์ใจฉันมันเต้นไม่เป็นจังหวะ ในมือชุ่มไปด้วยเหงื่อ ฉันบีบมือตัวเองแน่น หายใจเข้าออก เพื่อตั้งสติ

"เงิน เงิน เงิน ยายจ๋าตาจ๋ารอหนูนะ หนูจะไม่ปล่อยให้ที่ดินเราถูกยึดเด็ดขาด!"

ติ้ง!

ประตูลิฟย์เปิดออกช้าๆ ฉันก้าวขาเดินตรงไปยังห้องที่กำลังมีคนรออยู่ ฉันสูดลมหายใจเข้าลึกๆก่อนจะตั้งสติและกดออดหน้าห้อง

ออด! ออด! ออด! แกร๊ก!

เมื่อประตูเปิดออกเผยให้เห็นร่างของผู้ชายคนหนึ่งตัวสูง ขาว หล่อมากแม่เจ้า ทำไมใจฉันถึงได้เต้นแรงขนาดนี้นะ ฉันยืนจ้องหน้าเขาอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะได้สติเพราะถูกถามขึ้น

"จะยืนจ้องอีกนานมั้ย! ฉันซื้อตัวเธอให้มายืนเฝ้าหน้าประตูหรอ เข้ามา!"

"เอ่อ.....ค่ะๆ"

ฉันเดินเข้าไปก่อนประตูจะถูกปิดลง

เขาเดินนำหน้าฉันเข้าไปในห้องนั่งเล่น ก่อนที่เท้าของฉันจะหยุดชะงักและมองดูภาพตรงหน้า ผู้ชายสามคนนั่งจ้องหน้าฉันอยู่บนโซฟา พวกเขาดูดีมาก ทั้งหล่อ ขาว สูง ยิ่งมอง ยิ่งหลง เอ๊ะ! แต่เดี๋ยวก่อนนะ ทำไมถึงมีผู้ชายอยู่ในนี้สามคนล่ะ

"เอ่อ....สวัสดีค่ะ คือหนูขอถามอะไรหน่อยได้มั้ยคะ"

"ว่ามาสิคะ" ผู้ชายคนที่นั่งถือแก้ว เขาตอบและส่งยิ้มมาอย่างเจ้าเล่ห์กลับมาให้ฉัน

"ใครเป็นคนซื้อหนูหรอคะ"

"จริงสิ! ลืมบอกเลย พวกฉันสามคนซื้อเธอร่วมกัน"

ผู้ชายอีกคนที่ใส่แว่นตอบกลับมาด้วยท่าทางนิ่งๆ

"อ๋อ! ซื้อร่วมกัน เอ๊ะ! ว่าไงนะคะ ซะ...ซื้อร่วมกัน!!!!"

Σ (⊙▽⊙")

        มินตรา (นางเอก) อายุ 20 ปี

​

       หมอโรม(พระเอก) อายุ 28 ปี

​

       หมอแทน(พระเอก) อายุ 30 ปี

​

     หมอคิม (พระเอก) อายุ 28 ปี