4 ค่อยน่าเล่นด้วยหน่อย

4

ค่อยน่าเล่นด้วยหน่อย

         [ทีมนี้จะไปรอดมั้ยเนี่ยยย]

         [ฉันลุ้นจนฉี่จะแตกอยู่แล้ว ช่วยด้วย]

         [รายการนี้เป็นรายการแรกเลยที่ทำให้ฉันต้องนั่งเฝ้าจอหนักขนาดนี้ทั้งที่ไปดูเอาตอนตัดต่อคลิปแล้วก็ได้]

         เหล่าคนดูที่เลือกดูห้องไลฟ์สดของทีมทำความสะอาดต่างเผลอลุ้นกันโดยไม่รู้ตัว ลุ้นให้ทีมนี้สามารถทำความสะอาดได้อย่างสำเร็จลุล่วงโดยที่ไม่ฆ่ากันตายไปเสียก่อน

         ภารกิจนี้นับว่ายากก็ยาก นับว่าง่ายก็ง่าย สำหรับทีมทำอาหารแล้ว ถือว่าท้าทายมาก เพราะทำให้เคลื่อนตัวไปหยิบนั่นนี่ได้ลำบาก ทำให้การเตรียมวัตถุดิบล่าช้าขึ้นเยอะ

         ส่วนทีมทำความสะอาดที่ควรจะทำสำเร็จได้ง่ายๆ กลับทำให้เกิดเสียงปี๊บน่ารำคาญดังขึ้นตลอดเวลาเมื่อพวกเขาอยู่ห่างจากกันเกินหนึ่งเมตร จนบรรยากาศเริ่มจะตึงเครียดยิ่งขึ้นเรื่อยๆ

         “ปิ้งป่อง~ การ์ดท่าทางแรกมาแล้ว กรุณาทำให้สำเร็จภายในหนึ่งนาที มิเช่นนั้นจะถูกลงโทษ”

         อี้เฉินเป็นคนเดินไปรับการ์ดจากทีมงาน ก่อนจะนำมายื่นให้คนอื่นดู

         ภาพในการ์ดเป็นภาพการ์ตูนร่างของคนสามคนกำลังทำความสะอาดอ่างล้างหน้าด้วยท่าทางใกล้ชิดสนิทสนม

         ผู้ชายคนหนึ่งกำลังโอบไหล่ผู้หญิงที่กำลังถือกระดาษหนังสือพิมพ์เช็ดกระจกอ่างล้างหน้าอยู่ ส่วนผู้ชายอีกคนถือแปรงขัดพื้นอันเล็กขัดอ่างล้างหน้าขณะที่มือข้างหนึ่งโอบเอวของผู้หญิงไปด้วย

         [มาแล้วๆ รอฟินเลยจ้า]

         [ท่าแรกยังใกล้ชิดขนาดนี้ ท่าต่อไปจะขนาดไหนนะ]

         [ฉันไม่อยากให้พี่แม่ทัพใกล้ชิดกับผู้หญิงคนไหนเลย แต่ถ้าเป็นเจ้าแม่ดราม่าฉันยอม]

         [ใช่ๆ สองคนนี้ไม่มีทางสปาร์คกันได้หรอก ฉันเลยยอมได้]

         [ฉันก็ไม่อยากให้น้องอี้เฉินใกล้ชิดใครเหมือนกัน แต่เพื่อความสุขของน้อง ฉันยอมก็ได้]

         “ขออนุญาตนะครับพี่ก้ามปู” อี้เฉินส่งยิ้มนำทางมา ก่อนจะโอบไหล่เธอ และเพิ่มความสมจริงด้วยการถือขวดสเปรย์ฉีดน้ำยาเช็ดกระจกลงไปบนกระจกให้

         แน่นอนว่าเจ้าแม่ดราม่าที่เล่นละครมาหลายสิบเรื่องย่อมแสดงท่าทางได้ถูกต้องเหมือนกับรูปในการ์ดทันทีด้วยการมองเพียงแค่ครั้งเดียว แต่จังหวะที่มีมือหนาของอีกคนยื่นเข้ามาโอบเอวเธอหลวมๆ ก็ทำให้ลมหายใจสะดุดขึ้นมาวูบหนึ่ง

         ...ไม่ได้สะดุดเพราะความเขิน แต่เป็นอาการอึดอัดใจหายใจไม่ออก ไม่อยากจะใช้อากาศร่วมกันกับอีกฝ่ายแม้เพียงเสี้ยวนาที

         “อย่าคิดไปเองล่ะว่าฉันอยากทำอย่างนี้” แม่ทัพพูดน้ำเสียงเรียบ หน้าตานิ่งสงบไม่สะทกสะท้านกับการที่ต้องแตะเนื้อต้องตัวคู่อริเลยสักนิด

         “นายนั่นแหละที่อย่าคิดไปเอง” ก้ามปูพูดเสียงลอดไรฟัน

         ก็แค่การแสดงเพียงไม่กี่วิ ทำไมเธอจะทนไม่ได้

         “ผ่าน เชิญล้างห้องน้ำต่อได้ค่ะ”

         เสียงสวรรค์ดังขึ้นมาหลังจากที่ทั้งสามคนทำท่าทางได้อย่างถูกต้อง แน่นอนว่าภาพประวัติศาสตร์นี้ย่อมถูกแคปไว้ด้วยฝีมือชาวเน็ตเรียบร้อยพร้อมเอาไปทำมีมกันต่อ

         ก้ามปูรีบถอยห่างจากแม่ทัพทันทีและตั้งหน้าตั้งตาทำความสะอาดห้องน้ำที่ใหญ่แสนใหญ่ขนาดพอๆ กับห้องนอนมาสเตอร์ เพื่อที่จะหลุดพ้นไปจากตรงนี้ได้โดยไว

         [โถ่ อะไรกัน ขอนานๆ กว่านี้หน่อยสิโปรดิวเซอร์]

         [ยังไม่ทันจะได้ฟินเลย เฮ้อ]

         [ตลกหน้าตาของก้ามปูมาก หน้าบอกบุญไม่รับสุดๆ]

         ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเสียงประท้วงของชาวเน็ตหรืออะไร หลังจากผ่านไปเพียงสิบนาที การ์ดใบถัดไปโผล่ขึ้นมา

         คราวนี้เป็นภาพของผู้ชายคนหนึ่งกางขากว้างนั่งอยู่บนขอบอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ ช่องว่างระหว่างขาเป็นผู้หญิงกำลังนั่งคุกเข่าก้มหน้าเช็ดอ่างอยู่ข้างใน ส่วนผู้ชายอีกคนนั่งอยู่บนขอบอ่างหลังหญิงสาว มือข้างหนึ่งจับคางของเธอให้หันมามองเขา

         “โปรดิวเซอร์คะ ฉันขอท้วงภาพนี้ค่ะ” ก้ามปูพูด

         “ว่ามาสิ”

         “การที่ให้ผู้หญิงนั่งคุกเข่าอยู่ข้างล่าง มันสื่อถึงความเป็นเบี้ยล่างของผู้หญิงและสังคมชายเป็นใหญ่ ฉันอยากให้เปลี่ยนภาพไม่ก็สลับตำแหน่งผู้หญิงกับผู้ชายค่ะ”

         [มันก็เป็นแค่การแสดง จะคิดมากอะไรนักหนา]

         [ฉันก็มัวแต่จิ้น ลืมคิดถึงประเด็นนี้เลย]

         [ฉันเห็นด้วยกับเรื่องนี้นะ แต่คิดว่ามันก็ปล่อยผ่านไปได้เหมือนกัน]

         [ไม่แปลกใจเลยที่เจ้าแม่ดราม่ามีแต่ข่าวจิ้นกับพระเอกละคร เพราะทำตัวคิดเยอะแบบนี้นี่เอง ผู้ชายที่ไหนจะไปอยากได้]

         [น้องเพิ่งอายุยี่สิบสี่ ไม่มีข่าวเดตกับใครก็ดีแล้วไม่ใช่หรือไง]

         [เปลี่ยนก็ดี ฉันไม่อยากให้หน้าของผู้หญิงคนไหนจ่อกับเป้ากางเกงพี่แม่ทัพหรอกนะ]

         กระแสเสียงของคนดูแตกออกไปมากมายหลากหลายประเด็น

         “โอเค ทางเราอนุญาตให้สลับตำแหน่งกันได้”

         ได้ยินดังนั้น อี้เฉินก็อาสาลงไปนั่งในอ่างทันทีเพราะถือว่าตัวเองเป็นน้องเล็กสุดในวงการ แต่ก้ามปูก็ห้ามเอาไว้ก่อน “ไม่ต้อง ให้นายคนนั้นทำเถอะ”

         แม้แต่ชื่อเขา เธอก็ไม่อยากจะเรียก

         “เอ่อ...ไม่ดีมั้งครับ”

         [กล้าดียังไงมาสั่งสามีฉัน!]

         [สงสารอี้เฉินที่เป็นคนกลางมาก สามีแห่งชาติตัวน้อยของฉัน]

         [คิดว่าตัวเองดังแล้วจะทำตัวยังไงก็ได้หรือไง แม่ดาราขายจิ้น ไม่ได้ขายฝีมือ]

         [นี่ ให้มันน้อยๆ หน่อย ดาราของเธอหล่อตายละ หล่อแล้วต้องได้สิทธิพิเศษหรือไง แค่แสดงนิดๆ หน่อยๆ แค่นี้ก็ทำไม่ได้]

         [มีแต่ยัยก้ามปูที่ตั้งแง่อยู่คนเดียว พี่แม่ทัพก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี นี่น่ะรึนางเอก นางมารชัดๆ]

         แฟนคลับของสองฝ่ายที่ไม่เคยจะญาติดีกันอยู่แล้ว เริ่มทะเลาะกันเพราะพฤติกรรมของก้ามปู

         “ทำไมจะไม่ดี เขาเป็นนักแสดงใหญ่ แสดงแต่ภาพยนตร์ฟอร์มยักษ์ เรื่องแค่นี้ทำไมจะทำไม่ได้” หญิงสาวกอดอกเชิดหน้า

         ผิดคาด... จักรพรรดิภาพยนตร์กลับเดินลงไปนั่งในอ่างอาบน้ำอย่างง่ายดายโดยไม่คิดที่จะเถียงอะไร

         แต่การคุกเข่าของเขาไม่ให้ความรู้สึกของการตกเป็นเบี้ยล่างเลยสักนิด เขาคุกเข่ายืดหลังตรงด้วยท่าทางสง่าผ่าเผยสมกับเป็นชายชาตรี “รออะไรอยู่ล่ะ รีบมาทำให้มันจบๆ ซะ”

         “เอางั้นก็ได้ครับ” อี้เฉินเดินไปนั่งบนขอบอ่างข้างหน้าแม่ทัพ ก้ามปูเลยจำใจเข้าไปนั่งข้างหลังแทน

         แม่ทัพหันหน้ามาด้านข้างให้มือของหญิงสาวเชยคางเขาไว้

         “ทำตัวว่าง่ายแบบนี้ ค่อยน่าเล่นด้วยหน่อย” เธอกระซิบด้วยน้ำเสียงอันแสนเซ็กซี่ เรียกเสียงกรีดร้องจากเหล่าแฟนคลับได้เป็นอย่างดี

         “หึ...” ชายหนุ่มเพียงส่งเสียงในลำคอ

         ถึงแม้ก้ามปูจะเดาไม่ถูกว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ แต่หนึ่งในนั้นต้องมีเรื่องการแก้แค้นเธอแน่ๆ

         แล้วไงล่ะ? เธอไม่ยอมอยู่เฉยหรอกนะ ในเมื่อเขากล้าโผล่หน้ามาในรายการ กล้าทำให้เธอขัดหูขัดตา เธอก็จะเล่นซะให้น่วม

         ของอย่างงี้มันต้องตาต่อตา ฟันต่อฟัน... ไฟก็ต้องดับด้วยน้ำมันเท่านั้น!

         [ทำไมฉันแอบจิ้นอี้เฉินกับแม่ทัพล่ะ]

         [กรี๊ดๆๆ สาววายฟินค่า 3p แบบนี้ก็ดีนะ เสียดายที่ก้ามปูไม่ใช่ผู้ชาย]

         [เหมือนกำลังดูละครย้อนยุคอยู่เลย แม่ทัพเป็นทาสหนุ่มร่างกายบึกบึน ถูกคุณหลวงสั่งให้คุกเข่า ส่วนท่านผู้หญิงก็กำลังกดขี่ทาสหนุ่มพร้อมกับยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์]

         คนดูเริ่มจินตนาการกันไปไกลจนแทบจะได้พล็อตละครเรื่องใหม่

         “ผ่านค่ะ” เสียงของผู้ช่วยโปรดิวเซอร์ดังขึ้น ดับบรรยากาศอันร้อนระอุจากสายตาดุเดือดของคนทั้งคู่ลง

         แม้จะขัดใจเพียงไหนที่แม่ทัพไม่ได้โน้มตัวเช็ดพื้นอ่างเหมือนกับในการ์ด แต่ก้ามปูก็จำยอมต้องปล่อยไป เพราะคำสั่งของรายการถือเป็นที่สุด

         หลังจากการ์ดที่สอง ดูเหมือนว่าโปรดิวเซอร์จะพอเดาอารมณ์ของพวกเขาได้ ก็เลยไม่ได้ให้การ์ดใดๆ เพิ่มมาอีก

         เมื่อทำความสะอาดห้องน้ำเสร็จ พวกเขาก็ย้ายกันไปกวาดใบไม้ริมสระว่ายน้ำท่ามกลางบรรยากาศอันร้อนอบอ้าวกันต่อ

         ขณะที่กำลังเร่งมือเพื่อที่จะได้กลับเข้าไปตากแอร์ในคฤหาสน์ ร่างสูงได้สัดส่วนของนางงามจักรวาลคนสวยก็เดินเข้ามาหาทุกคนพร้อมกับจานผลไม้ที่ถูกปลอกและหั่นอย่างเรียบร้อยในมือ

         “เฟรินเอาผลไม้มาให้ค่ะ ทุกคนคงจะเหนื่อยกันมาก”

         หญิงสาวอยู่ในชุดเสื้อยืดกางเกงขาสั้นที่โชว์เรือนร่างอันสมบูรณ์แบบสมกับเป็นนางงามจักรวาลได้ดีมาก เสียอยู่อย่างเดียวคือการที่เธอต้องแต่งหน้าจัดเต็มอยู่ตลอดเวลาเพื่อที่จะได้โดดเด่นสู้ผู้ร่วมรายการคนอื่นได้

         ยิ่งเมื่อเทียบกับก้ามปูที่แต่งหน้าเพียงอ่อนๆ ด้วยตัวเองแล้ว ความสวยของเธอยังนับว่าน้อยกว่าหนึ่งขั้น

         “ขอบคุณมากครับพี่เฟริน” อี้เฉิน

         “ขอบใจนะ” ก้ามปู

         “ขอบคุณครับ” แม่ทัพ

         “น้ำมาแล้วค่ะ” ปันปันซูเปอร์โมเดลสาวเดินตามเข้ามาพร้อมกับภามนักแสดงหนุ่ม ในมือของพวกเขามีแก้วน้ำผลไม้ปั่นเย็นสดชื่นเหมาะกับบรรยากาศร้อนๆ

         ทั้งหกคนก็เลยได้นั่งเอนหลังพักผ่อนอยู่ริมสระว่ายน้ำ เป็นภาพการรวมตัวของหนุ่มหล่อสาวสวยที่แต่งตัวสบายๆ ดูเข้าถึงได้ง่ายกว่าภาพที่เหล่าคนดูเคยเห็น

         “ทำไมก้ามปูถึงไม่ถูกกับแม่ทัพล่ะ”

         ปันปันที่นั่งอยู่ใกล้หญิงสาวเอ่ยถามอย่างสงสัย เพราะเธอมักจะเดินแบบอยู่ต่างประเทศเสียเป็นส่วนใหญ่ จึงไม่รู้สาเหตุที่สองคนนี้ไม่ถูกกัน

         “ก็หลายประเด็นอยู่ ไม่ถูกกันตั้งแต่เจอกันที่วิทยาลัยภาพยนตร์แล้ว”

         ก้ามปูนึกย้อนกลับไปถึงเรื่องราวในอดีต...