ลิลลี่หมีลงยันต์ 1

ลิลลี่ หญิงสาวหน้าตาสวยผิวขาวแบบหมวย มีลักยิ้มสองข้างแก้ม เป็นเสน่ห์เก๋ไก๋  ที่สำคัญนมของเธอมันใหญ่คับเสื้อชั้นใน ตั้งเต้าชูขัน  รับกับเอวคอด สะโพกผาย ชนิดที่เรียกว่าชายใดเห็นแล้วก็อดไม่ได้ที่จะสบถว่า 

“ถ้าได้เอาหอยอีนี่สักทีจะไม่ลืมพระคุณเลยมึงเอ๊ย  เซ็กส์ชิบหาย “

เธอเองก็พอจะรู้ความรู้สึกของพวกผู้ชายทั้งหลายที่พบเห็นว่าหื่น...อยากเอาเธอแค่ไหน  ขนาดไปวัด  พระเณรหนุ่มๆ ก็ถึงกับเดินตัวโก่งทำท่าเหมือนกำลังอุ้มบาตรไปตามๆกัน   มันเป็นความภูมิใจของเธอมาตั้งแต่เป็นสาวรุ่นจนเป็นสาวเต็มวัย   เธอจะมีความสุขมากที่ได้แต่งตัววับๆแวมๆ  เสื้อผ้าคับติ้ว  กระโปรงหรือกางเกงสั้นๆโชว์ขาขาวๆให้ใครๆมองตามจนเหลียวหลัง  และยิ่งถ้าเห็นเมียดึงหูผัวเวลาจ้องเธอตาแทบถลน  ก็ยิ่งสะใจสุดๆ

               อย่างไรก็ตาม  เธอไม่เคยให้ใครล่วงเกินเธอได้มากไปกว่าแทะโลมทางสายตา   วันดีคืนดีเธอก็จะโนบรา  โนแพนตี้เดินโฉบผ่านกลุ่มผู้ชาย  ให้พวกนั้นแซวหยาบๆคายๆเพราะคิดว่าเธอเป็นอีตัว บางทีนึกสนุกก็ปลอมตัวไปยืนหาแขกแถวหน้าสวนลุม   พอมีรถโฉบมา  ก็แกล้งเดินเข้าไปหา โน้มคอลงให้ลูกค้ากลัดมันเห็นนมทั้งเต้า  แต่ก็จะแกล้งตกลงเรื่องเงื่อนไขไม่ได้  จนเกือบพลาดหลายครั้ง   แต่เธอก็ไม่เข็ด  เพราะมันตื่นเต้น  เสียวสุดๆโดยไม่ต้องถูกเนื้อต้องตัวเสียด้วยซ้ำ  แม้แต่แฟนหลายคนที่คบกันสมัยเรียน  อย่างมากก็ให้แค่จับมือกับโอบเอวเท่านั้น  จนหนุ่มๆพากันเบื่อ  หาว่าเธอเล่นตัว  เพราะจีบสาวอื่นได้ฟันเร็วกว่านี้เยอะ    ปัจจุบันเธอทำงานแล้ว  อยู่คอนโดคนเดียว  แต่ก็ยังโสดสนิท

               บางครั้งมีคนรู้จักบังเอิญมาเจอตอนหาความสนุกด้วยการเล่นบทนางบังเสาริมทาง  เธอกลัวแทบตายว่าจะถูกจำได้  ดีว่าปลอมตัวได้ดีแล้วยังดัดเสียงให้เหมือนพม่าบ้าง  ลาวบ้าง  แต่ก็ยิ่งทำให้เธอเสียวมากขึ้นเป็นทวีคูณ  กลับถึงห้องพักได้ก็จัดการสำเร็จความใคร่ด้วยตัวเองอย่างบ้าคลั่ง   แต่ก็เพียงถูๆไถๆภายนอก  ไม่กล้าเอาวัตถุอะไรยัดเข้าไปในรูหอย  เพราะเยื่อพรหมจารีย์ของเธอยังอยู่ดี  เคยแหย่ๆ อยู่ครั้งสองครั้ง  แต่กลัวเจ็บ  กลัวเลือดออก  ก็เลยถูแค่ติ่ง  ซึ่งก็เป็นจุดที่เสียวที่สุดอยู่แล้ว   ส่วนนมนั้นไม่ต้องพูดถึง  ดูดเองได้เธอคงดูดเองแล้ว  แต่ก้มไม่ถึง  ได้แค่เฉียดๆ

               จนกระทั่งคืนหนึ่ง  หลังจากที่ดูหนังกับเพื่อนๆเสร็จประมาณสามทุ่มก็แยกย้ายกันกลับ  เธอขึ้นแท็กซี่กลับบ้าน  เห็นว่าคนขับมีอายุแล้วคงไม่มีอะไร  เธอก็เลยงีบหลับด้วยความอ่อนเพลียเพราะงานที่ออฟฟิศช่วงนี้ค่อนข้างหนัก  เพราะเป็นช่วงใกล้สิ้นปี ต้องเคลียร์สต๊อก เคลียร์บัญชี ติดต่อกันหลายวัน   พอมารู้สึกตัวอีกครั้ง  กลับพบว่าตัวเองอยู่ในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย   เหมือนอยู่ในโกดังร้าง แสงไฟมีเพียงไม่กี่ดวง  คนขับรถแท็กซี่หายไปไหนก็ไม่รู้  เธอจึงค่อยๆเปิดประตูลงจากรถ  แล้วเดินไปรอบๆ ด้วยความหวาดกลัวขึ้นมาอย่างจับใจ  เธอเงี่ยหูฟังเหมือนมีเสียงคนคุยกันอยู่ข้างนอก   เธอจึงค่อยๆย่องไปใกล้ๆให้ฟังได้ถนัดๆ

               " กูหามาให้รายสุดท้ายแล้วนะ   ถือว่าหนี้ทั้งหมดที่เหลืออยู่หายกันไป  แค่นี้กูก็เสี่ยงคุกเสี่ยงตะรางเต็มทนแล้ว  ไม่อยากติดคุกตอนแก่ว่ะ "  เสียงคนขับรถแท็กซี่พูด

" เออว่ะ  ขอบใจที่มึงทำให้พวกกูน้ำแตกไปหลายรอบแล้ว  แต่ทีหลังถ้ามึงเงินช็อตอีกมากู้กู แล้วจ่ายช้ามึงก็ต้องหาสาวๆมาสังเวยเอ็นพวกกูแบบนี้อีกนะโว้ย “  เสียงอีกคนว่า

“แค่นี้ก็กูเข็ดแล้ว  พอแล้ว  ทีนี้พวกมึงว่ากันเอาเองก็แล้วกัน  รีบไปเอาตัวอีนั่นออกจากรถกู  แล้วกูจะได้กลับ  แล้วก็อย่าให้มันมีเรื่องมาถึงกูได้นะโว้ย ไอ้บัง “

ลิลลี่ฟังแล้วใจหายวาบเมื่อรู้ว่าตัวเองกำลังตกอยู่ในสถานการณ์สุ่มเสี่ยงต่อการชะตาหอยขาดแน่แล้ว  ยิ่งมองเห็นพวกหื่นที่ยืนอยู่ด้านนอกร่วมสิบคน  ก็ยิ่งขนลุกเกรียวไปทั้งตัว  ตัดสินใจหันหลังกลับจะวิ่งหนี

“ จะไปไหนคนสวย”

ลิลลี่สะดุ้งสุดตัว  เมื่อหันไปชนกับร่างชายฉกรรจ์ที่ยืนขวางอยู่ข้างหลัง  มืออันหยาบกร้านเหมือนคีมเหล็กจับต้นแขนทั้งสองข้างของเธอไว้แน่นจนกระดิกตัวแทบไม่ได้  กลัวจนแข้งขาอ่อน

“ อย่าทำอะไรชั้นเลย  ปล่อยชั้นไปเถอะ”

ลิลลี่อ้อนวอนปากคอสั่น  แววตาหวาดกลัวสุดขีด

ทันใดพวกที่อยู่ข้างนอกก็เดินเข้ามาสมทบ  คนขับแท็กซี่ไม่กล้าสบตาลิลลี่  รีบเดินจ้ำไปที่รถแล้วขับหนีออกจากที่นั่นอย่างรวดเร็ว