Home / โรแมนติก / เลขาคาสโนว่า / บทที่ 27 คุณภามเพิ่งรู้ตัว

Share

บทที่ 27 คุณภามเพิ่งรู้ตัว

last update Last Updated: 2025-10-08 19:42:59

“เธอจะหลอกฉันเพื่ออะไรแสนดี! เธอต้องการอะไรจากฉันกันแน่! หลอกฉันทำไม...ปั่นหัวกันทำไม!!” ภามเอ่ยออกมาเสียงดังด้วยความโมโหแต่แฝงไปด้วยความเจ็บปวดในน้ำเสียง

“ไม่นะคะ ฉันไม่ได้หลอกคุณ ไม่มีทางและจะไม่มีวันหลอกคุณหรือคิดอะไรไม่ดีต่อคุณเลยนะคะ” หัวใจเธอพลันดิ่งวูบกะทันหัน ตอนนี้เขาเข้าใจเธอผิดไปไกล แสนดีลนลานหน้าตาตื่นตอบปฏิเสธพัลวันเธอไม่เคยคิดจะหลอกภามหรือเข้าหาภามด้วยผลประโยชน์ใด ๆ ทั้งนั้น

แต่เหมือนว่าภามภากรจะคิดไปในทางเลวร้ายไปเสียแล้ว

“ทั้งที่ฉันไว้ใจและเชื่อใจเธอขนาดนี้ เธอทำกับฉันอย่างไง แสนดี!” ภามยังคงไม่เชื่อและไม่ฟังที่แสนดีพูดแก้ตัวใด ๆ

“คุณภาม มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิดนะคะ ฉันอธิบายได้ คุณอาจจะไม่เชื่อ แต่เรื่องทั้งหมดมันเริ่มต้นจากความเครียดจากการทำงาน มันทำให้ฉันต้องพบจิตแพทย์และหาวิธีบำบัด ฉันลองมาหลายวิธีแต่มันก็ยังไม่หาย จนมาพบอีกวิธีนึง…” แสนดีพูดเสียงเบาลงเพราะเธอเขินอายเกินกว่าจะพูดออกไป เธอหลบสายตาแล้วพูดอธิบายต่อ

“วิธีบำบัดของฉันคือการสำเร็จความใคร่หรือมีเซ็กส์ค่ะ เรื่องนี้ฉันมีหลักฐานค่ะ ในวันนั้นที่คุณเจอแซนดี้ครั้งแรก ฉันก็ไม่รู้ค่ะว่าจะเป็นคุณ”

“หึ!แล้วทำไมไม่บอก
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • เลขาคาสโนว่า   บทที่ 32 แสนดีกับความเชื่อใจ

    โต๊ะอาหารสินธรใบหน้าบูดบึ้งนั่งกอดอกมองว่าที่ลูกเขยด้วยความไม่สบอารมณ์ โดยมีภรรยานั่งยิ้มด้วยสีหน้าอ่อนโยนมองลูกสาวและว่าที่ลูกเขยที่นั่งอยู่ตรงข้าม ยิ่งดูก็ยิ่งเห็นถึงความเหมาะสมอันที่จริงอรเองก็ชมชอบว่าที่ลูกเขยคนนี้ไม่น้อยเลยยิ่งเห็นใกล้ ๆ เริ่มรู้สึกปลื้มขึ้นมาเสียอย่างนั้นและยิ่งเห็นสายตาที่เจ้าตัวมองมาที่ลูกสาวใจของคนเป็นแม่ก็ฟูฟ่อง ดูว่าอดีตเจ้านายของลูกสาวเธอคนนี้คงจะรักลูกสาวเธอไม่น้อยเหมือนกัน แค่นี้ก็ทำให้คนเป็นแม่โล่งใจไปเปราะนึง แต่ก็เห็นจะมีเพียงเจ้าของบ้านที่นั่งหน้าตึงเห็นทีคงจะต้องใช้เวลาอีกสักหน่อย อรเองก็ทำได้เพียงให้กำลังใจว่าที่ลูกเขยอยู่ห่าง ๆ“ทานข้าวเถอะ ไม่รู้ว่าคุณภามจะทานได้หรือเปล่าอาหารบ้าน ๆ พวกนี้” แม่อรเอ่ยขึ้นท่ามกลางความเงียบ“เห๊อะ!! กินไม่ได้ก็ให้มันกลับไป!” สินธรพูดขึ้นพลางมองอาหารตรงหน้าที่คนเป็นภรรยาทำขึ้นโต๊ะเป็นประจำและหันไปมองคนที่นั่งใกล้ ๆ ลูกสาวและคิดว่าไอ้หนุ่มผู้ดีนี่คงไม่เคยกินหรอกน้ำพริกผักต้มพวกนี้ ของอร่อยทั้งนั้น“กินได้ครับผมกินได้ทุกอย่าง” ภามรีบพูดยกช้อนขึ้นตักผักต้มตามด้วยน้ำพริกมาใส่จานแล้วตักใส่ปากอย่างรวดเร็วเพราะกลัวว่าหากเร

  • เลขาคาสโนว่า   บทที่ 31 แสนดีกับสถานะใหม่

    'ไม่เชื่อ รู้สึกไม่เชื่อว่าสิ่งที่อีกคนพูดนั้นเป็นความจริง’ เธอหายใจเข้าลึก ๆ และพยายามตั้งสติกับเรื่องที่อยู่ตรงหน้าเดือนก่อนเรื่องของเขาและเธอทำให้พวกเราว้าวุ่นไปหมด การที่เธอได้กลับบ้านมาทำให้สงบใจได้ไม่น้อย ตอนนี้เธอเริ่มทำใจและยอมรับในสิ่งต่าง ๆ ได้แล้วถึงมันจะยังไม่เต็ม 100% แต่มันก็เริ่มดีขึ้นมากแต่แล้วเขาคนนี้ก็กลับเข้ามาในชีวิตของเธออีกครั้ง เห็นเธอเป็นตัวอะไรกันแน่ ไม่ต้องการก็ทิ้งขว้าง อยากได้ก็มารับกลับแบบนี้น่ะเหรอ?แสนดีถอนหายใจออกมาน้อย ๆ ด้วยสีหน้าเฉยเมยแล้วพูดเสียงเรียบที่ทำเอาคนฟังปวดใจ“ไม่ค่ะ ไม่ใช่คุณอยู่ไม่ได้หรอกค่ะ คุณแค่ไม่มีคนตามใจ ไม่มีใครให้ชี้นิ้วสั่งทำนู่นทำนี่ให้ ไม่มีคนคอยจัดการเรื่องต่าง ๆ ให้ มันเป็นแค่ความเคยชินค่ะ” แสนดีตอกกลับ“ทั้งหมดที่บอกไป มันคือสิ่งที่หายไปใช่ไหมคะ? ไปหาคนอื่นค่ะ หรือจ้างคนเพิ่มก็ได้ ระดับคุณภามภากร ทุกคนอยากเข้าหาและอยากทำงานด้วยอยู่แล้วค่ะ”“ไม่ใช่ทุกคน…ถ้าทุกคนอยากทำงานด้วย ทำไมเราไม่กลับมาล่ะ…” ภามเอ่ยเสียงเบาเขาไม่ได้อยากได้คนอื่นเสียหน่อยไม่อย่างนั้นเขาจะตามเธอมาที่นี่ทำไม?แสนดีถอนหายใจพรืดราวกับระอาเต็มทีก่อนจะพูดจาผ

  • เลขาคาสโนว่า   บทที่ 30 แสนดีให้โอกาส

    “ใครพ่อมึง กูไม่มีลูกหน้าตาอย่างมึง รีบไสหัวไปเลยไป!!”ร่างสูงรีบสาวเท้าก่อนจะได้ยินเสียงเห่ากระโชกตามหลัง สองขารีบกระโจนเข้ามาในรถก่อนจะหันไปเห็นหมาเยอรมันเชพเพิร์ดสองตัวตะกายรั้วเห่าเสียงดัง ภามขนลุกซู่เมื่อเห็นปากของมันพร้อมกับน้ำลายที่เยิ้มออกมาดูน่ากลัวร่างสูงได้แต่คิดในใจว่า มันคงเป็นกรรมอย่างที่พ่อเขาบอกจริง ๆ นี่คือผลกรรมสินะ ที่ทำให้ลูกสาวเขาต้องลำบากมาก่อน คงไม่มีพ่อแม่คนไหนทนเห็นลูกสาวทำงานอย่างกับกรรมกร ทำงานทุกวันไม่มีหยุดทางด้านแสนดีที่ได้ยินเสียงปืนของพ่อก็แอบมายืนดูตรงหน้าต่างว่าเกิดอะไรขึ้น เพราะแม่ของเธออยู่หลังบ้าน เธอกลัวว่าใครจะมาทำอะไรแต่คนที่มายืนเกาะรั้วทำเอาเธอตกใจไม่คาดคิดว่าเขาจะมาอยู่ตรงนี้เดิมที่พ่อแม่เขาก็ไม่ชอบหน้าคุณภามอยู่แล้ว ยิ่งตอนนี้เรียกว่าเกลียดเลยก็ว่าได้ เธอจึงพยายามหลีกเลี่ยงที่จะไม่พูดถึงเขา แต่เหมือนว่าพ่อกับแม่จะรู้ว่าเรื่องที่เธอลาออกและพี่จะกลับมาอยู่บ้านไม่ใช่เพราะเธอไม่อยากทำงานแต่เป็นเพราะเจ้านายของเธอ แล้วการที่เขามาปรากฏตัวอยู่ตรงนี้ก็เป็นการตอกย้ำในสิ่งที่พ่อกับแม่เธอคิดแต่เธอก็ไม่เข้าใจว่าเขาจะมาทำไม จะตามเธอกลับไปทำงานเหรอ? แต

  • เลขาคาสโนว่า   บทที่ 29 คุณภามตามง้อแสนดี

    “จะไปก็ใส่หมวกเสื้อแขนยาวใส่ไปด้วยนะแดดร้อนเดี๋ยวผิวเสียหมด”“ได้จ้ะแม่” แสนดียิ้มส่งให้คนเป็นแม่แล้วขยับหมวกให้เข้าที่ก่อนจะเดินไปหยิบเสื้อแขนยาวที่แขวนอยู่หน้าประตูแล้วสวมตามที่แม่บอก จากนั้นก็เดินตามพ่อไปขึ้นรถกระบะตรงไปยังสวน จากนั้นก็ช่วยงานพ่ออย่างขะมักเขม้น"ดีเอ๊ยมาเข้าร่ม ทางนั้นเดี๋ยวให้ไอ้วัฒน์มันจัดการต่อ" สินธรตะโกนบอกลูกสาว ที่ไปช่วยลูกน้องยกเข่งทุเรียนขึ้นรถกระบะ“แป๊บนึงจ่ะพ่อกำลังจะเสร็จแล้ว” แสนดียกมือขึ้นปาดเหงื่อและตะโกนบอกพ่อตัวเองด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม“อีหนูเอ๊ยไปเถอะแดดมันร้อนทางนี้เดี๋ยวข้ากับไอ้พวกนี้จัดการเอง” ลุงวัฒน์ หัวหน้าคนงานที่ทำงานกับพ่อแสนดีมานานเอ่ยไล่ เพราะเห็นว่าตอนนี้แดดมันก็แรงกลัวว่าเด็กสาวที่เห็นกันมาแต่เล็กแต่น้อยจะเป็นลมเป็นแล้งไป“ก็ได้จ่ะ” พอเห็นสายตาดุ ๆ ของลุงวัฒน์กับเสียงตะโกนเรียกของพ่อที่ดังมาไม่หยุดทำให้แสนดีต้องกลับเข้าไปนั่งในร่มที่คนเป็นพ่อรออยู่“ดีเอ๊ย ไม่ต้องไปทำตากแดดตากลมขนาดนั้นเอ็งก็รู้ว่าลูกน้องพ่อมีเยอะจะไปทำให้ลำบากทำไม” สินธรอดไม่ได้ที่จะดุออกมา แสนดียิ้มเจื่อนแต่ก็ยังส่งเสียงหวานพูดจาออเซาะกับผู้เป็นพ่อ“ก็ดีอยากช่วยนะจ

  • เลขาคาสโนว่า   บทที่ 28 คุณภามกับว่าที่พ่อตา

    ตอนแรกภามคิดแบบนั้นและมันก็เป็นแบบนั้นจริง ๆ หลายวันมานี้เขาสงบลง ไม่ฟุ้งซ่านเรื่องของแสนดี เขากลับมาตั้งใจทำงานอย่างเต็มที่แต่มันเป็นแค่ช่วงแรก ๆ เท่านั้น ตอนแรกเขาคิดว่ามันดีมากกับการที่เขาไม่ฟุ้งซ่านหลังจากผ่านไปสักระยะเขารู้สึกว่าทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไป สายตาเขาเริ่มมองหามองหาบางอย่างและรู้สึกถึงบางอย่างที่ขาดหายไปแต่เขาไม่รู้ว่าเป็นอะไร หรือเป็นสิ่งใดที่ขาดหายไป มันเป็นรู้สึกที่เกิดขึ้นในใจจากที่เริ่มสงบ เขาเริ่มกลับมาฟุ้งซ่านอีกครั้ง ใบหน้าคมขมวดคิ้วยุ่งเหยิงอยู่บ่อยครั้งเหมือนกับบุหรี่ที่ถูกจุดสูบถี่ขึ้นและวันนี้ก็อีกเช่นเดิมที่เขาเดินออกมาจากลิฟต์และตรงเข้ามายังจุดที่แสนดีเคยนั่งประจำสายตามองหาเลขาสุดเฉิ่ม และคนที่กำลังก้ม ๆ เงย ๆ อยู่ตรงหน้าคอมก็ทำให้เขาเรียกชื่อเธอออกไปโดยไม่ทันคิด“แสนดี…”เพียงรักเลขาคนใหม่ในวัย 35 ปีมองเจ้านายด้วยสายตาฉงนเล็กน้อย ไม่ว่าตอนไหนในยามที่เจ้านายเรียกเธอครั้งแรกก็เป็นชื่อเลขาคนเก่าไปเสียทุกครั้ง แต่นั่นก็เข้าใจได้เพราะเธอรู้ว่าเลขาแสนดีทำงานกับคุณภามมานาน แต่นี่เธอก็ทำงานมาจะเป็นเดือนแล้วยังจะเรียกผิดอีกเหรอ?เพียงรักมองเจ้านายที่นิ่งค้างไปเธ

  • เลขาคาสโนว่า   บทที่ 27 คุณภามเพิ่งรู้ตัว

    “เธอจะหลอกฉันเพื่ออะไรแสนดี! เธอต้องการอะไรจากฉันกันแน่! หลอกฉันทำไม...ปั่นหัวกันทำไม!!” ภามเอ่ยออกมาเสียงดังด้วยความโมโหแต่แฝงไปด้วยความเจ็บปวดในน้ำเสียง“ไม่นะคะ ฉันไม่ได้หลอกคุณ ไม่มีทางและจะไม่มีวันหลอกคุณหรือคิดอะไรไม่ดีต่อคุณเลยนะคะ” หัวใจเธอพลันดิ่งวูบกะทันหัน ตอนนี้เขาเข้าใจเธอผิดไปไกล แสนดีลนลานหน้าตาตื่นตอบปฏิเสธพัลวันเธอไม่เคยคิดจะหลอกภามหรือเข้าหาภามด้วยผลประโยชน์ใด ๆ ทั้งนั้นแต่เหมือนว่าภามภากรจะคิดไปในทางเลวร้ายไปเสียแล้ว“ทั้งที่ฉันไว้ใจและเชื่อใจเธอขนาดนี้ เธอทำกับฉันอย่างไง แสนดี!” ภามยังคงไม่เชื่อและไม่ฟังที่แสนดีพูดแก้ตัวใด ๆ“คุณภาม มันไม่ใช่อย่างที่คุณคิดนะคะ ฉันอธิบายได้ คุณอาจจะไม่เชื่อ แต่เรื่องทั้งหมดมันเริ่มต้นจากความเครียดจากการทำงาน มันทำให้ฉันต้องพบจิตแพทย์และหาวิธีบำบัด ฉันลองมาหลายวิธีแต่มันก็ยังไม่หาย จนมาพบอีกวิธีนึง…” แสนดีพูดเสียงเบาลงเพราะเธอเขินอายเกินกว่าจะพูดออกไป เธอหลบสายตาแล้วพูดอธิบายต่อ“วิธีบำบัดของฉันคือการสำเร็จความใคร่หรือมีเซ็กส์ค่ะ เรื่องนี้ฉันมีหลักฐานค่ะ ในวันนั้นที่คุณเจอแซนดี้ครั้งแรก ฉันก็ไม่รู้ค่ะว่าจะเป็นคุณ”“หึ!แล้วทำไมไม่บอก

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status