บทที่ 6

บทที่ 6

“คุณภาคอยู่ในห้องใช่ไหมคะ”

“ใช่ครับ”

“ขอบคุณมากค่ะ”

หล่อนยิ้มให้กับพนักงาน ก่อนจะรีบเปิดประตูเข้าไปภายในห้องสวีท ซึ่งก็พบว่าชายหนุ่มนอนเปลือยท่อนบน เหยียดยาวอยู่บนที่นอน

กนกแก้วถอนใจออกมาแผ่วเบา เดินเข้าไปหยุดใกล้ๆ ร่างใหญ่โตสมบูรณ์แบบของภาค พยายามมองผ่านแผงอกกว้างที่มีไรขนหนาดกไป แต่ก็ทำไม่สำเร็จ

หน้าอกของภาคกว้างมาก และมีขนขึ้นเต็มไปหมด กล้ามเนื้อมัดงามก็เต็มไปหมดเช่นกัน หล่อนมองด้วยความชื่นชม ก่อนจะยื่นมือไปสัมผัส แต่ยังไม่ทันถึงก็ชักมือออกมาเสียก่อน

ห้ามทำแบบนี้ ห้ามทำเด็ดขาดแก้ว...

ในที่สุดก็สามารถละสายตาจากแผ่นอกกว้างของภาคขึ้นมามองที่ใบหน้าของเขาได้สำเร็จ

แล้วนี่หล่อนจะต้องปลุกเขาให้ตื่นขึ้นมารับฟังความผิดพลาดของตนเองใช่ไหม

หล่อนหวาดกลัว... แต่ก็ไม่มีทางเลือกอื่นใดแล้ว...

“บอสคะ... บอส...”

“มาแล้วหรือ...”

น้ำเสียงของคนเมาดังแผ่วผ่านลำคอออกมาทั้งๆ ที่ดวงตาคมกล้ายังไม่ลืม

“คือว่า... แก้วมีเรื่องจะมาเรียนค่ะ”

“ขึ้นมาบนเตียง... ผมรออยู่...”

มือใหญ่คว้าแขนของหล่อนได้อย่างแม่นยำ ทั้งๆ ที่ดวงตาก็ยังไม่ได้ลืมเหมือนเดิม

หล่อนตกใจ ช็อกค้าง อยากจะสะบัดมือแรงๆ แต่ก็กลัวจะทำให้ภาคไม่พอใจ

“ผมรอคุณนานแล้ว... ขึ้นมา... ขึ้นมาทำให้ผมหายคลั่งเสียที...”

“อ๊ะ... บอส...”

แรงกระชากของคนเมา ทำไมถึงได้มีพลังแบบนี้นะ ร่างของหล่อนถลาล้มหงายลงไปบนเตียง ทาบทับร่างกายกำยำอย่างง่ายดาย

“บอสคะ นี่แก้วเองค่ะ บอส...”

หล่อนผลักไส เมื่อถูกเขาพลิกตัวขึ้นทาบทับ แล้วไฟที่สว่างไสวภายในห้องก็ดับวูบลงราวกับถูกตั้งเวลาเอาไว้ เหลือแต่เพียงไฟสีเหลืองนวลหัวเตียงสลัวๆ เท่านั้นๆ ที่ให้ความสว่างอยู่

“ผมอยากมีเซ็กซ์... จัดให้ผม... เดี๋ยวนี้เลย...”

นี่หล่อนไม่ได้ฝันไปใช่ไหม ภาคกำลังคร่อมทับอยู่บนร่างกายของหล่อน และเขาก็... ใช่ เขากำลังจะเสพสุขกับกายสาวของหล่อน โดยที่เขาไม่ได้สติ

หล่อนจะทำยังไงดี... ควรจะรีบผลักไสเขา แล้วหนีออกไปจากห้องนี้ซะ

หรือว่า...

ยอมให้เขาครอบครองความสาว และเก็บงำเรื่องนี้เอาไว้ให้ลับที่สุดตลอดกาล

การดิ้นรนสร่างซาลง เมื่อหัวใจที่เฝ้าภักดีมาเนิ่นนานควบคุมทุกอย่าง แม้แต่ยางอายในจิตวิญญาณ

หล่อนจะไม่มีโอกาสแบบนี้ซ้ำอีกเป็นครั้งที่สอง ดังนั้นหล่อนไม่ควรจะปล่อยมันให้หลุดมือไป

นอนกับภาค ยอมให้เขาสอดใส่ความเป็นชายเข้ามาในกายสาว เริงร่ากับความสุขที่เขากำลังมอบให้ และก็ให้มันจบในวันพรุ่งนี้เช้า ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ภาคจะไม่รู้ว่าเขานอนกับใคร เพราะเขาเมามาก

“ค่ะ...”

หล่อนตอบตกลงเสียงสั่นเทา แว่นหนาถูกมือเล็กกระชากทิ้งลงไปข้างเตียง ก่อนที่กลีบปากอิ่มที่ไม่เคยถูกจูบมาก่อนจะเผยอกว้างรอคอย

หล่อนกำลังดิ้นเร่าๆ อยู่ใต้ร่างเปลือยทรงพลังของภาค ราวกับกำลังอยู่ในความฝัน ใช่... หล่อนฝันถึงเวลานี้ เวลาที่ได้ถูกภาคสอดใส่เอ็นชายเข้ามาในกายสาวทุกค่ำคืน แต่ครั้งนี้มันคือความจริง

หลังจากภาคกัดปาก ดูดลิ้นของหล่อนจนแทบฉีกขาด เขาก็เลียต่ำลงมายังซอกคอขาวเนียน ดึงทึ้งเสื้อผ้าที่เขาเป็นคนเลือกสรรมาให้ทิ้งอย่างไม่ไยดี จากนั้นก็จัดการเลียไปทั่วทั้งบ่าเนียนที่ไม่เคยถูกชายใดแตะต้องมาก่อน

“อ๊า... ซี๊ดดด บอส... บอสขา...”

มือใหญ่ของเขากอบกุมเต้านมใหญ่เกินตัวไว้ เขาครางกระหึ่ม ดวงตาคมกริบปรือแทบปิดขณะจ้องมองหัวนมเม็ดเล็กสีกุหลาบชมพูของหล่อน

หล่อนรู้สึกราวกับตนเองกำลังจะถูกกลืนกิน ทั้งสายตา ทั้งสัมผัสของภาค ทำให้หล่อนเสียวจนน้ำใคร่ไหลทะลักออกมาไม่หยุด

และไม่ช้าภาคก็ก้มหน้าลงซุกกับนมคู่แฝดใหญ่คัพดีของหล่อน เขาซุกไซ้ไปมากับร่องอก มือก็ขยำเต้านมแรงๆ ไปด้วย แต่ที่วิเศษกว่านี้ก็คือเขาเอานิ้วแข็งแรงถูไถหัวนมไปพร้อมๆ กันด้วย

“อ๊า... ซี๊ดดด บอสขา... เสียววว”

นี่หล่อนเป็นบ้าอะไรไปนะ ทำไมร้องลั่นน่าเกลียดแบบนี้ หล่อนควรจะอับอาย แต่ความเสียวไร้ที่มา กำลังครอบงำ และทำให้หล่อนกลายร่างเป็นสาวร้อนสวาท

“อ๊า... ซี๊ดดด อ๊า... อื้อ... เสียวววว”

หล่อนสะบัดร่างไปมาด้วยความกระสันแรงเข้ม และเมื่อหัวนมถูกลิ้นสากตวัดเลีย โลกทั้งใบของหล่อนก็มีไฟลุกพรึ่บขึ้นทันที

“ซี๊ดดดด อา... เสียวววว อา... อ๊า...”

หล่อนไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าภาคดูดนมเก่งแบบนี้  เขาทั้งดูดทั้งเลีย ทั้งกัด ทั้งทึ้ง โรมรันหัวนมสาวในอุ้งปากราวกับมันคืออาหารจานโปรดที่ต้องขย้ำกลืนกิน

“อู๊ยยยย บอสขา... เสียววว อ๊า... อ๊า...”