Share

6.คุณทรงพลคะ

last update Last Updated: 2025-07-20 09:09:18

" ทรงพล เจริญวิริยากร อายุ 35 ปี จบการศึกษาปริญญาตรี บริหารธุรกิจ ปริญญาโท การเงินการธนาคาร พ่อแม่ เสียชีวิต เป็นหลานปู่ ของนาย จอม เจริญวิริยากร ค่ะ "

เลขาสาวใหญ่ อ่านประวัติ ชายหนุ่ม รายล่าสุด ที่เข้ามาจีบ เจ้านายตัวเอง ให้ฟัง

" เขาเคยคบใครไหม ดารา นางแบบ หรือไฮโซด้วยกัน "

" ไม่มีข่าวกับใครค่ะ ไม่เคยควงใคร ออกงานทั้งนั้น แต่วงในบอกว่า คุณทรงพล เรียกผู้หญิง ขึ้นห้อง ที่โรงแรม สัปดาห์ละ 2-3วัน ส่วน

ใหญ่เป็นนักแสดง แต่ไม่มีใคร เป็นกรณีพิเศษค่ะ "

" ขอบใจมากนะ พี่วรรณ คุณแม่ อยากให้พราว ลองคบดู แต่พราวก็ไม่แน่ใจว่า จะมีเวลาไหม "

" คุณพราวคะ คนนี้ ต้องมีเวลาแล้วค่ะ โปรไฟล์ดีเลิศ ทำงานเก่ง รวยแบบที่ใช้ไปอีกหลายรุ่น ก็ไม่หมด แถมยัง หล่อละลาย "

ไอแพด ที่วางอยู่ตรงหน้า มีรูปถ่ายของเขา ชายหนุ่มในชุดสูทสีดำ ยิ้มกว้าง ในงานเปิดตัว รถยนต์ ไฟฟ้า ที่เพิ่งผ่านไปไม่นาน

" คุณพราวลองดูนะคะ ควงไปไหน ก็มีแต่คนมอง หล่อ สมาร์ทแบบนี้ "

ชายหนุ่มในรูป หล่อมากจริงๆ ผิวขาว ตัดกับคิ้วเข้ม ริมฝีปากได้รูป และ ความสูง ที่ดูสมาร์ท ตรงใจ

นาฬิกาเดินช้า ทรมานคนที่รอคอย ให้ยิ่งกระวนกระวายใจ กว่าที่เข็มนาที จะเดินผ่านไปแต่ละนาที ทำให้คนที่กลัว และตื่นเต้น ในคราวเดียวกัน ลุ้นใจสั่นรัว

เสียงก้อกแก้ก หน้าประตูดังขึ้น พร้อมกับที่ ประตูถูกผลักออก แล้ว ร่างสูงใหญ่ก็เดินเข้ามา

ใบหน้าหล่อเหลา ประดุจพระเอกหนังจีนฮ่องกง อารมณ์เจ้าพ่อ มาเฟีย ทำให้คนที่เห็นแล้ว ใจสั่นได้ไม่ยากนัก

" สวัสดีค่ะ " มือบางยกมือไหว้ แล้วมองเขา เดินเข้ามา

" สวัสดี " เสียงตอบรับ สุภาพ กว่าที่คิดเอาไว้

" ขออะไรเย็นๆ สักแก้ว "

คนที่เพิ่งมาถึง นั่งลงแล้วบอกกับเธอ

ร่างบอบบางลุกขึ้นเดินตรงไปที่ ตู้เย็น หยิบน้ำเปล่าออกมา

" เบียร์ " เขาบอกกับเธอ แล้วชี้ไปที่เบียร์กระป๋อง ที่วางเรียงรายอยู่ แน่นตู้เย็น

" ไม่ต้องแก้วหรอก มานี่มา "

มือหนาตบเบาๆ ที่โซฟาข้างตัว คล้ายกับบอกให้เธอไปนั่งตรงนั้น

" แนะนำตัวกันหน่อย ชื่ออะไร "

มือหนารับกระป๋องเบียร์มาเปิดฝา แล้วยกขึ้นดื่ม มองใบหน้าสวยหวาน ที่แต่งเติม มาอย่างดี

" สวัสดีค่ะ หนูชื่อ น้ำตาลค่ะ " เด็กสาวบอกเสียงสั่น เมื่อเค้า ดื่มเบียร์จนหมด แล้ว ปลดกระดุมเสื้อตัวเองออก

" รู้ไหม ว่าฉันชื่อ อะไร "

เอกสาร สัญญาระบุชื่อ ทรงพล เจริญวิริยากร

" คุณทรงพลค่ะ "

เธอตอบเค้า แล้วก้มหน้าลง

" เข้าเรื่องของเรา ดีไหม " เบียร์กระป๋องแรก ใช้เวลาไม่ถึง 5 นาที ก็หมดลง

ชายหนุ่มมองใบหน้าสวยหวาน ที่นั่งก้มหน้าอยู่ข้างๆ แล้ว ก็จับแขนเล็ก ให้ขยับเข้ามา

" ขยับมาอีก " เขาบอกให้เธอขยับเข้าไปหา แล้ว จับปลายคางขึ้นมา สบตากัน

" กลัวไหม"

ใบหน้าที่มองหน้า สบตาในระยะประชิด เป็นครั้งแรก ทำให้เธอ พยักหน้าตอบ

" เอก บอกแล้วใช่ไหม ว่าต้องย้ายเข้ามา อยู่ที่นี่ แล้ว หมอ บอกแล้วใช่ไหม ว่าฝังยาคุม จะไม่มีเมนส์ เพราะฉนั้น ฉันจะมาเมื่อไหร่ ก็ได้ และ เธอ ต้องพร้อมเสมอ "

" คุณทรงพลคะ " เสียงหวาน เรียกชื่อเขา แล้วสบตา

" ว่า "

" หนู อยากถาม เรื่องเงินคืนนี้ "

เขาปล่อยมือ ออกจากคางของเธอ แล้วขยับตัวออก

" อยากได้เท่าไหร่ สำหรับค่าตัวของเธอ "

คนที่ทำงานนี้ เพื่อเงิน มองหน้าเขา แล้วบอกออกมา

" สำหรับคืนนี้ ห้าแสนค่ะ "

" ได้เลย "

เขาตอบเพียงเท่านี้ ก็ดึงเธอมานั่งบนตักของเขา มองใบหน้า ที่แดงก่ำ ด้วยความอาย แล้วก็ใช้มือ ลูบที่ลำคอขาวเบาๆ

เสื้อสายเดี่ยวสีชมพูหวาน กับ กระโปรงสั้น ตัดกับผิวขาวๆ ของเธอ มันทำให้อารมณ์ ที่เก็บกักมาตลอดหลายวัน พุ่งทยานขึ้นมาโดยง่าย

"ในสัญญา บอกเอาไว้ ว่าตลอดสามเดือน เธอเป็นของฉัน จะให้ใคร ทำอะไรเธอ ไม่ได้เข้าใจไหม "

เขากดเสียงต่ำ ดุ เธอ แล้วใช้นิ้วตัวเอง ไล้ไปที่ริมฝีปากบาง

" อ้าปากสิ " นิ้วของเขา สอดเข้าไปในปากเธอ คนที่อยากแกล้ง แต่กลับเป็นเขา เสียเอง ที่ร้อน ดั่งไฟ อาการเงอะงะ ไร้เดียงสา มันแย่มาก จนอยากจะจับกดเธอ ลงเตียง แล้วลงโทษเธอ โทษฐาน ที่ทำให้เขา มีอารมณ์มากนัก

" คุณทรงพล "

เสียงเธอร้องเรียกชื่อเขาทำให้เขา เอานิ้วตัวเองออกมา แล้วจูบที่ปากของเธอแทน ริมฝีปากนุ่มนวล สัมผัสที่ปากบาง แล้วเลียไล้เบาๆ ก่อนจะสอดลิ้นลงไป

" จูบไม่เป็นหรอ " คำถามน่าอาย ทำให้เธอ พยักหน้า ตอบเขา ชายหนุ่มมองคนตัวบาง ที่ตอนนี้ ตัวแดงก่ำไปหมดแล้ว

" เข้าไปในห้องดีกว่า เดี๋ยวสอนเอง "

ห้องนอนที่ถูกจัดเตรียมเอาไว้เรียบร้อย อยู่ด้านใน ฟูกที่นอน ตึงแน่น พร้อมกับกลิ่นหอม ของน้ำยาปรับผ้านุ่ม ที่ทำให้คนที่ถูกอุ้ม พาเข้ามา รับรู้ได้ถึง ความเย็นเฉียบของฟูก

เสื้อเชิ้ตชุดทำงาน หลุดออกไป พร้อมกับ กางเกงขายาว ตอนนี้ ทั้งตัวของเขา มีเพียง ชั้นในสีขาวตัวเดียว

เสื้อในแบบไร้สาย ที่พี่จอยซื้อมาให้ เป็นแบบดันทรง ทำให้หน้าอกเล็ก ของเธอ ดูอวบอิ่มขึ้นมา กระโปรงตัวสั้น ถลกขึ้นมา จนถึง ขาอ่อน แล้วเขา ก็ใช้หลังมือ ลูบไล้ เบาๆ

" ร้องนะ ถ้าเจ็บ ฉันไม่หยุด แต่จะทำเบาๆ "

คนที่กลัวอยู่แล้ว ยิ่งกลัวขึ้นไปอีก มือหนาเลื่อนเข้าไป ในกระโปรง สัมผัสที่กางเกงชั้นใน แล้วยิ้มออกมา เมื่อพบว่า เธอ กำลังเปียกชื้น

" มีอารมณ์แล้วหรอ ดี ฉันชอบ ยิ่งเธอมีอารมณ์ร่วม เกมนี้ ยิ่งสนุก "

เขาขยับตัวขึ้นมา คล่อมบนตัวเธอ แล้วทาบทับลงไป แต่ยังไม่ลงน้ำหนัก มากนัก มือบางถูกจับขึ้นมา จูบ แล้วดูดนิ้วเบาๆ

" คุณทรงพลคะ " เสียงหวานร้องเรียกชื่อเค้าเมื่อมันเสียวไปหมดทั้งตัว ขนแขนลุกชัน เมื่อเค้าเลียที่ปลายนิ้ว แล้วกัดเบาๆ

" ทำไม เธอเป็นอะไร " เขาถามน่าตาเฉย แล้วดูดนิ้วเธอ ก่อนจะเลื่อนมือ ลงไป บีบเคล้นที่หน้าอก อวบอิ่ม แล้วพลิกตัว ปลดตะขอบราออก แล้วดึงมันออกมาจากตัว

" หน้าตาเด็ก มัธยม หน้าอกละ มัธยมไหม"

เขาถามแล้วดึงเสื้อขึ้นมา เผยให้เห็น หน้าอก อวบอิ่ม ตรงหน้า ปลายยอด สีชมพู อวดสายตา มือหนาสัมผัสเบาๆ แล้วก้มลงไปดูด ทำรอยจูบที่หน้าอก อวบอิ่ม

" หน้าตาอ้อนดี อยากได้หรือยัง "

เขาถามเธอ แล้วเลื่อนมือ ไปปลดตะขอกระโปรงก่อนจะรั้ง ขึ้นมา ให้เห็น กางเกงชั้นในลูกไม้

มือหนาสอดเข้าไปข้างใน ลูบไล้ตรงที่เปียกชื้น แล้วนำมือออกมา ลูบไล้ ที่หน้าท้องขาวของเธอ

" อยากได้หรอ น้ำตาล เธอมีอารมณ์ มากขนาดนี้เลยเหรอ "

 

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เลขาบนเตียง   132.หัวใจที่ไม่ไร้เดียงสา-ภวิตา

    "สวัสดีครับ ผมชื่อ นายกิตติภพ คณะ เทคนิคการแพทย์ ครับ "เสียงแนะนำตัว หน้าห้องเรียน ทำให้สายตาทุกคู่ จับจ้องไปที่ คนที่มาสาย ใบหน้าขาวเนียน ขยับแว่นสายตา แล้วก้มลงมองที่พื้น ไม่กล้าสบสายตากับใคร"คลาสแรก วันแรกก็สายเลย ทำไมคะ นักศึกษา ทำไมถึงมาสาย บอกเหตุผลหน่อยสิคะ " เสียงอาจารย์ประจำภาควิชา ถามด้วยความดุ ทำให้ นักศึกษาชั้นปีที่1 ต้องก้มหน้าลง"ผมมาสายครับ ขอโทษครับ " คำตอบที่อยากบอก คือ ผมไปส่งใครบางคน ที่ตึกนานาชาติก่อน เลยทำให้สาย แต่สิ่งที่ทำได้ คือการขอโทษ"เชิญค่ะ คุณกิตติภพ หวังว่า คราวหน้า คงไม่สายนคะ ""ครับ "ร่างสูงใหญ่ เดินไปที่เก้าอี้ว่าง แล้ววางกระเป๋าเป้ของตัวเอง หยิบไอแพดขึ้นมาแล้วเริ่มจดตามทันทีสามชั่วโมงของวิชาแรก ผ่านไปเรียบร้อยแล้ว มือที่รูดซิป กระเป๋า อย่างเร่งด่วน แล้วก็รีบวิ่งออกจากห้องไป ใบหน้าของคนเอาแต่ใจตัวเอง กำลังวนเวียนอยู่ในหัวสมอง และนั่นไง คนที่กำลังรอ ยืนหน้าบูดอยู่แล้ว"ออกมาคนแรกเลย "เสียงที่บอกออกไป ทำให้คนฟัง ยิ้มออกมา แล้วยกนิ้วโป้งให้"กินอะไร กินที่นี่ หรือจะกินที่ไหน " เขาถามเธอ แล้วรับถุงหนังสือของเธอมา"กินก๋วยจั้บ อยากกิน " มือบางชี้ไปที

  • เลขาบนเตียง   131.หัวใจไร้เดียงสา-เด็กๆที่กำลังเติบโต

    หัวใจไร้เดียงสา-เด็กๆที่กำลังเติบโตห้องรับแขก ที่ตอนนี้ มีผู้ใหญ่หลายคนนั่งกันอยู่ และห้องของเล่น ที่มีเด็กๆ รุ่นราวคราวเดียวกัน นั่งเล่นกันในห้องถัดไป โดยมีพี่เลี้ยง คอยดูแล" หนูรินทร์ คนสุดท้ายแล้วค่ะ ไม่มีอีกแล้ว "แม่ลูกสาม ที่มีลูกสาวสามคน บอกยิ้มๆ แล้วมองน้องออม ที่ตอนนี้ เป็นผู้จัดการร้านอาหาร ในเครือของสามี หลังจาก ที่น้องออมเรียนจบ วงแหวน ก็เรียกตัวน้องออม ให้มาเริ่มงาน ที่ร้านอาหารของตัวเอง เริ่มจากพนักงานเสิร์ฟ ธรรมดา เพื่อให้ได้เรียนรู้ ก่อนจะปรับตำแหน่งขึ้นมา เป็นผู้จัดการสาขาใหญ่ คอยดูแลภาพรวมทั้งหมด"น้องออมล่ะ พร้อมไหม ""ไม่พร้อมค่ะ เลี้ยงกัปตันคนเดียว มีความสุขมากๆแล้วค่ะ " เพราะความกังวลใจ ว่าจะทำให้กัปตัน มีปมในใจ ทำให้คุยและตกลงกันกับลุงกรว่า จะไม่มีลูกเพิ่มแล้ว เพราะ ตัวเอง ก็รักกัปตัน เหมือนลูกของตัวเองจริงๆ"กัปตันน่ารักแบบนี้ ออมรักกัปตันสุดหัวใจเลยค่ะ "เด็กชาย น่ารักดั่งที่ออมบอกจริงๆ สองพ่อลูกที่ใช้ชีวิตตามลำพัง กว่าจะพิสูจน์ ให้พ่อกับแม่ของออม เห็นว่า ลุงกร ไม่ใช่ผู้ชายที่มีแต่ตัว ก็ใช้เวลานาน เกือบสองปี ทุกอย่าง จึงเข้าที่เข้าทาง และได้ จดทะเบียนสมรส แ

  • เลขาบนเตียง   130.หัวใจไร้เดียงสา-ครอบครัวของคุณทรงพล

    คุณปู่ คุณย่า ที่กำลังรอหลานสาว คนที่สาม ออกมาจากห้องคลอด แล้วก็มองหลานสาวอีกสองคน ด้วยสายตาอ่อนโยน เหลือเกิน ความฝันที่จะมีลูกสี่คน แต่ก็ไม่อาจจะทำได้ เพราะ ภรรยา เหนื่อยเกินกว่า จะท้องลูกคนที่สาม ดังนั้น คนเป็นพ่อ จึงดูแล ลูกสาวลูกชายอย่างดีที่สุด และ ภาคย์ ก็ประกาศว่าจะมีลูกสี่คนให้ได้ แต่สุดท้าย ก็ต้องยอมรับว่า วงแหวน อาจจะท้อง คนนี้ เป็นคนสุดท้ายแล้วภวิตา ภารวีร์ และ ปภาวรินทร์ สามใบเถา ที่เป็นลูกสาวทั้งหมด ทำเอาคุณปู่ ยิ่งกว่า หลง บอกได้คำเดียวว่า พร้อมเสมอ สำหรับสามสาว"ปู่ ปู่ " เด็กหญิงวัยสามขวบ เดินมานั่งข้างปู่ แล้วกอดแขนเอาไว้ ใบหน้าเล็กๆ ที่ดูเหมือนคุณย่า เหลือเกิน ยิ่งทำให้ปู่ เอ็นดู ส่วนวิตา ก็คือภาคย์น้อย แบบที่ไม่มีข้อแม้"ง่วงนอนหรือเปล่าลูก " ชายวัยหกสิบปีปลายๆ อุ้มหลานสาวมากอด แล้วเด็กหญิงก็หลับตาพริ้ม อย่างมีความสุข ความสุขในทุกวันนี้ คือการมีหลานๆ และลูกๆคอยอยู่เคียงข้าง"มาแล้ว "ภาคย์ เข็น สาวน้อย คนล่าสุด มาพร้อมกับพี่เลี้ยงและพยาบาล เด็กหญิงสีขาวอมชมพู หลับตาพริ้ม ที่ทำให้หัวใจปู่เต้นแรง ก็เพราะ ใบหน้าคล้ายตัวเอง มากกว่าใคร"หมอบอกว่า ดีเอ็นเอ ทางบ้านเรา ชัด

  • เลขาบนเตียง   129.หัวใจไร้เดียงสา-อดีตย้อนคืนและความสัมพันธ์

    หัวใจไร้เดียงสา-อดีตย้อนคืนและความสัมพันธ์คุณย่าใหญ่ที่หลงหลานทั้งสองคน หนักมาก ขนของเล่นหลายอย่างมาให้ถึงตึกเจ ทาวเวอร์ แล้ว ก็นั่งเฝ้าหลานเล่นอย่างมีความสุข"ไพรส์ชอบสีอะไรลูก บอกย่ายายสิครับ " เพราะสับสน กันไปๆมาๆ ทำเอา หลานทำหน้างง"จะเรียกย่า เรียกยาย ก็ได้ทั้งนั้น ใช่ไหมลูก "เด็กชายกำลังจะเข้าโรงเรียน ปีนี้แล้ว ยิ้มหวานให้ยาย แล้วบอกเสียงอ้อน"เรด ""ชอบสีเรดใช่ไหม ยายจะได้ให้เงินซื้อรถ ""พี่อัน อย่าเพิ่งเชียวนะคะ ไม่งั้นโกรธจริงๆ ด้วย "เรียวโทรมาฟ้อง ว่าแม่จะซื้อรถโกคาร์ทให้ ไพรส์ กับ วิตา คนละคัน"ไอ้เรียวนี่มันปากมากจริง ตัวเองไม่มีปัญญาทำหลานมาให้ แล้วมากันซีนแม่ทำไมกัน "เรียวกับไนท์ สนิทสนมกันดี ตั้งแต่ช่วงเรียนมหาวิทยาลัย ตอนนี้ เชฟไนท์ เป็นเชฟพ่อลูกอ่อน ที่ดังในโลกโซเซียล ส่วนเรียวนั้น ยังสนใจแต่งานเพียงอย่างเดียว"พี่อายุไม่น้อยแล้ว น้ำตาล เงินทองไม่ให้หลาน แล้วจะให้ใคร สมบัติตายไป ก็เอาไปไม่ได้ ""เก็บเอาไว้จ่ายค่าเทอมค่ะ วิตาจะย้ายโรงเรียน ชั้นประถม1 ค่าเทอม สำหรับเด็ก โรงเรียนนานาชาติ เดี๋ยวนี้ ซื้อรถได้คันเลยนะคะ ""โถ เอาไว้ให้จ่ายค่าเทอม คุณทรงพล เขาไม่ไปจ่าย

  • เลขาบนเตียง   128.หัวใจไร้เดียงสา-ครอบครัวที่ไม่เคยคิดฝันว่าจะมี

    เสียงหัวเราะของเด็กหญิงที่ดังลั่นสระว่ายน้ำ เมื่อผู้เป็นพ่อ พาเล่นน้ำ หลังจากตื่นนอนช่วงกลางวัน ใบหน้าที่มีแต่รอยยิ้ม สวมแว่นตาว่ายน้ำ แล้วก็มีอุปกรณ์ที่ช่วย พยุงตัวในสระว่ายน้ำ คอยช่วยให้การฝึกว่ายน้ำ ไม่ยากจนเดินไป มือของพ่อ ที่จับลูกเอาไว้ไม่ยอมปล่อย ขาที่คอยพยุงตัวลูกใต้น้ำ แล้วพาลูกสาว ลอยตัวในน้ำ ไปเรื่อยๆ อย่างระมัดระวัง"ขึ้นได้หรือยัง ป้าเพิร์ลกับน้องไพรส์ จะมาแล้ว "พี่สาว ที่ตอนนี้ เป้นเจ๊ของน้องไพรส์ มองหน้าพ่อ แล้วถอดแว่นออก เพราะกลัวพ่อขาจะน้อยใจ"ทำไม พอได้ยินว่า น้องจะมา ไม่เล่นแล้วเหรอคะ น้ำเนี่ย " พ่อถามเสียงสอง แล้วมองแม่ ที่ยืนอยู่ริมสระน้ำ"ไปอาบน้ำค่ะ วิตา ป้ากับน้องจะมาแล้ว " เด็กหญิงพยักหน้า ให้แม่ แล้วพ่อก็ส่งตัวลูกสาวให้พี่เลี้ยง พาไปอาบน้ำ"รอรับพ่อด้วย " พ่อที่ตัวโต กว่าใคร แต่อ้อนเก่งเหลือเกิน ขยับตัวมาที่ริมสระ แล้วยื่นมือของตัวเองออกไป"ห้ามดึงลงไปนะพี่ภาคย์ เปียกต้องอาบน้ำอีกรอบ แหวนไม่ยอมนะ "เขาพยักหน้า แล้วจับมือเธอ ก่อนจะขึ้นจากน้ำ ร่างกายที่มีเพียงกางเกงว่ายน้ำ เพียงตัวเดียว กับกล้ามเนื้อ ของคนที่ออกกำลังกายมาอย่างดี ทำเอาคนมอง ใจเต้น แล้วเขาก็เอาม

  • เลขาบนเตียง   127.หัวใจไร้เดียงสา-พ่อขาวิตารักพ่อ

    หัวใจไร้เดียงสา-พ่อขาวิตารักพ่อเด็กหญิงยิ้มกว้างแล้วอ้าแขนให้พ่ออุ้ม ความรู้สึกอบอุ่นปลอดภัย โอบล้อมตัวของเด็กหญิงที่เพิ่งจะมีพ่อ ได้ไม่นาน ความอบอุ่นและความมั่นใจ ว่าพ่อจะปกป้องลูกเอาไว้ ด้วยอ้อมกอดนี้ ทำให้ ใบหน้าเล็กๆ ยิ้มกว้าง แล้วกระซิบเสียงเบา"พ่อขาวิตารักพ่อ ""พ่อก็รักวิตาค่ะ รักที่สุดเลย "ใบหน้าที่ซุกอยู่ที่บ่า มองดูลิฟต์ที่กำลังขึ้นไป ข้างบนทีละชั้น เมื่อตอนเย็น ระหว่างทางกลับมาบ้าน คุณย่าถามว่า วิตาเป็นอะไรเรื่องของเพื่อนวัยอนุบาล ถูกถ่ายทอดให้ย่าฟังช้าๆ แม้จะไม่เข้าใจ มากนัก แต่ย่าก็พยายามตั้งใจฟังที่หลาน ตั้งใจจะบอกเมื่อลูกชายมาถึงบ้าน ย่าจึงเล่าให้พ่อภาคย์ ฟังทันที"เพื่อนสนิทวิตาเขาครับ เขาเล่นด้วยกันทุกวัน คงจะเหงา เดี๋ยววันนี้ เราไปกินข้าวที่บ้านโน้น ชวนกัปตันมาด้วย ดีไหม "ไม่ต้องถึงแม่เลย คุณย่ากับพ่อ ก็พร้อมจะช่วยให้วิตา ได้ยิ้มอย่างมีความสุขอีกครั้ง"แม่กัปตัน อยู่บนฟ้า ลงมาไม่ได้อีกแล้ว แต่วิตามีพ่อที่เลิกจากงานกลับมาหาวิตา "พ่อน้ำตาคลอกับคำพูดของลูก เด็กคือ ผ้าขาวที่ผู้ใหญ่พาออกไปแต้มสีลงไป ทีละสี ดังนั้น บทเรียนและเรื่องราวของแต่ละครอบครัว ก็เป็นเรื่องซั

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status