LOGINShare
ตอนที่ 13 ติดใจ
Last Updated:
2025-04-30 20:50:07
Related chapters
เลขาหน้าคุ้นๆของคุณท่านประธาน ตอนที่ 14 ไม่ได้เป็นอย่างที่คิด
[ณ บ้านเช่าหลังเล็กๆ] “พ่อแข็งแรงแล้วเหรอคะ ที่พ่อบอกจะไปทำงานพรุ่งนี้ เบลล์ว่าพ่อพักอีกสักหน่อยจะดีมั้ยคะ” “พ่อดีขึ้นเยอะเลย ตั้งแต่ผ่าตัด ตอนนี้ไม่มีอะไรน่าห่วงอีกแล้วลูก และอีกอย่างตอนนี้ทางบริษัทเขาจะจ้างคนใหม่แล้ว ถ้าพ่อไม่รีบไปพรุ่งนี้...เขาก็คงจะหาคนใหม่แทนพ่อ” “เบลล์ห่วงว่าพ่อจะทำไม่ไหว แล้วอาการจะกำเริบอีก พ่อลองหางานใหม่มั้ยคะ งานที่ไม่ต้องขับรถและใช้แรงแบบนั้นน่ะค่ะ” “งานอะไรล่ะลูก พ่อแก่แล้ว จะไปสมัครงานที่ไหนได้อีกล่ะ ใครเขาจะรับพ่อ” “บางที...เบลล์ก็อยากให้พ่อออกมาค้าขายนะคะ” “จะขายอะไรล่ะ สมัยนี้เศรษฐกิจไม่ดีด้วย” “เดี๋ยวเบลล์จะหาวิธีให้ค่ะพ่อ บางทีเบลล์จะให้พ่อทำในสิ่งที่พ่อชอบดีกว่าค่ะ แต่มันอาจจะใช้ทุนนิดหน่อย แต่ก็ไม่มาก เราขายออนไลน์ไม่ต้องใช้ทุนเยอะค่ะ” “ลูกจะให้พ่อขายไม้ดอกไม้ประดับที่พ่อชอบน่ะเหรอ” “ใช่ค่ะพ่อ...มันเป็นธุรกิจได้เลยนะคะ” “อืม งั้นลูกก็ไปคิดมาให้พ่อแล้วกัน แต่ยังไงตอนนี้พ่อก็ต้องทำงานนี้ไปก่อน อย่าลืมนะ ว่าเรายังมีหนี้สินที่ยังไม่ได้ใช้เขาอยู่”
Last Updated : 2025-04-30เลขาหน้าคุ้นๆของคุณท่านประธาน ตอนที่ 15 เปลี่ยนไป
พลอยไพลินพยายามที่จะโน้มน้าวเพื่อนรักจอมดื้อของเธอ โดยใช้เหตุผลร้อยแปดในการหว่านล้อมให้เพื่อนล้มเลิกความตั้งใจ แต่ก็ไม่มีทีท่าว่าเพื่อนของเธอจะสนใจสักนิด สี่ปีที่ผ่านมาเปรมมิกาเปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ เหตุผลก็น่าจะเป็นเพราะว่าเพื่อนเธอคงมีคุณภาพชีวิตที่ดีแล้วมั้ง มนุษย์เงินเดือน ผ่อนบ้าน ผ่อนรถ ดูแลผู้เป็นพ่อได้ ก็ถือว่าโอเคแล้ว “ยังไม่มาหรอก ฉันดูตารางงานแล้ว”ดวงตากลมโตยังคงจ้องมองไปยังพี่ดิวสุดหล่อของเธอ ที่กำลังนั่งคุยงานกับลูกค้า ความหล่อขั้นเทพ (มาจุติ) มันทำให้เธอใจเต้นแรงแบบสุดๆ พี่ดิวอาจจะเป็นผู้ชายคนสุดท้ายที่เธอหวังอยากได้เป็นคู่ชีวิต “แต่แกก็ควรรีบไปทำงานนะเบลล์!” “แกจะเสียงดังทำไมพลอย เดี๋ยวเหยื่อก็ตกใจหมดหรอก”แทนที่จะรู้สึก เปรมมิกากลับหันไปดุเพื่อนแทน “ฉันละปวดตับกับแกเลยเบลล์”พลอยไพลินส่ายหัวกับความดื้อดึงของเพื่อน พลอยไพลินทำงานในตำแหน่งฝ่ายการตลาดส่วนเปรมมิกาเป็นประชาสัมพันธ์ (ไม่ได้เกี่ยวกับที่เรียนมาเลยสักนิด) เปรมมิกาต้องไปทำงานตำแหน่งเลขาให้กับท่านประธานชั่วคราว เนื่องจากเลขาคนเดิมลาคลอด “เบลล์ แกรีบกลับฐา
Last Updated : 2025-04-30เลขาหน้าคุ้นๆของคุณท่านประธาน ตอนที่ 16 ลืมเลือน
“เอ่อ ดิฉันต้องขอโทษท่านประธานด้วยค่ะ เนื่องจากตารางงานที่ดิฉันได้รับนั้น เห็นว่าท่านประธานจะเข้ารับตำแหน่งอาทิตย์หน้านี่คะ”เปรมมิกาเหลือบมองไปที่ชายหนุ่ม หน้าตาของเขายังคงเหมือนเดิม ที่เพิ่มเติมอาจจะเป็นความภูมิฐานและมีอายุเพิ่ม จากหนุ่มเพลย์บอย เขาดูเป็นผู้ใหญ่มาก ระยะเวลาสี่ปีที่ผ่านมา เธอลืมเขาไปแล้ว และไม่คิดที่จะจดจำเรื่องราวต่างๆ มีเพียงก็แต่ไม่เคยลืมว่าตัวเองได้เสียความบริสุทธิ์ให้กับชายคนนี้เท่านั้น“เธอสบายดีมั้ย”คำพูดของเขาถูกปรับทิศทางทันที เมื่อฌอนรู้ว่าผู้หญิงคนเมื่อสี่ปีที่แล้วกับตอนนี้ คือคนเดียวกัน เขาจำเธอได้แน่นอน แต่เธอนี่สิ จะจำเขาได้หรือเปล่า“คะ? เอ่อ ท่านประธานหมายถึงอะไรคะ?”เปรมมิกาตกใจกับคำพูดของเขา ‘นี่เขาจำเธอได้จริงๆ เหรอ...ไม่นะ!’“ฉันถามว่าเธอสบายดีมั้ย ตลอดสี่ปีที่ผ่านมา”ฌอนถามตรงๆ ความรู้สึกดีใจวาบเข้ามาในอกของเขา เธอไม่เปลี่ยนไปเลย กลับเพิ่มความน่ารักและสดใสขึ้นไปอีก“สบายดีค่ะท่านประธาน...เอ่อ...เรื่องเมื่อสักครู่ ดิฉันต้องขอประทานอภัยด้วยนะคะ เรื่องเล่นมือถือในเวลางานน่ะค่ะ ดิฉันจะไม่ทำมันอีก ก่อนอื่นดิฉันยินดีต้อนรับท่านประธานนะคะ ดิฉันทำงานแทน
Last Updated : 2025-04-30เลขาหน้าคุ้นๆของคุณท่านประธาน ตอนที่ 17 ติดใจเธอหรือ?
“อย่าชวนฉันลาออกเด็ดขาด! ฉันจะไม่ทำมันแน่นอน เงินดีขนาดนี้ เราจะต้องมาหาวิธีแก้ปัญหาเรื่องท่านประธานกัน”“ทำไงล่ะแก”“แกแกล้งจำเขาไม่ได้ หรือแกล้งบอกว่าเขาจำผิดคนล่ะ”“อย่างหลังน่ะ”“แล้วเขาบอกว่าไง”“เขาขอโทษ เขายอมรับว่าเจอคนหน้าเหมือนฉัน และอยู่ดีดีเขาก็โกรธ...น้ำเสียงของเขาบอกว่าโกรธนะถ้าจำไม่ผิด และเขาก็เดินออกไปเลย แถมยังปิดประตูเสียงดังใส่ฉันอีกนะ”“เฮ้ย! ฉันว่าแปลกนะ ท่านประธานจะโกรธแกทำไม หรือว่าจะฝังใจตอนที่แกปฏิเสธเขาไปเมื่อสี่ปีที่แล้ววะ เขาเสียหน้าหรือเปล่าแก เขาเป็นถึงหนุ่มหล่อพ่อรวยเลยนะ เสนอให้แกสูงถึงสองล้าน แกยังไม่แลเลย และอีกอย่างมาเจอแกที่บริษัทของตัวเอง ก็เลยดีใจทักแก แต่แกเสือกแกล้งจำเขาไม่ได้ เขาก็เลยโกรธ”“จะมาโกรธฉันทำไมก่อน...ถ้าเป็นแกจะทำยังไงพลอย แกเคยขายตัวเพื่อแลกเงินให้กับเขา และหนำซ้ำต้องมาทำงานเป็นลูกน้องเขาเนี่ยนะ แกจะทำยังไง แกคิดเหรอว่าจำเขาได้ และเขาจะขอแต่งงานน่ะ มันไม่ใช่นะแก เขาเป็นถึงประธานบริษัท ร่ำรวยขนาดนั้น ใครเขาจะมามองผู้หญิงระดับรากหญ้าอย่างเรา แกคิดดูสิ”“เออ มันก็จริงของแกนะ เขาคงอยากเอาแกอีกมั้ง แกคงสวยโดนใจเขาแหละ แต่คงไม่มีทางหรอกท
Last Updated : 2025-04-30เลขาหน้าคุ้นๆของคุณท่านประธาน ตอนที่ 18 คำแนะนำของเพื่อนรัก
“นายแน่ใจนะเดียว” “ความคิดของไอ้เดียว มันทำให้หายนะมาเยือนนายได้เลยนะฌอน ความคิดที่ไม่ใช้สมองอย่างนั้น นายคิดดูให้ดีก่อนนะ” “ก็แล้วไง...ความคิดอย่างฉันมันเคยได้ผลมาครั้งหนึ่งแล้วนะโว้ยภัทร...นายมองโลกในแง่ร้ายอย่างนี้นี่ไง นายถึงไม่มีหญิงกับเขาสักที อืม จะว่าไป นายน่าจะยังไม่เคยเจาะไข่แดงใครเลยด้วยซ้ำ พนันได้เลย ล้านเปอร์เซ็นต์” “ฉันไม่ได้โชว์ความแมนโดยการเจาะไข่แดงใครอย่างนายนี่เดียว...ถึงฉันยังไม่มีหญิง แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าอนาคตฉันจะไม่มีนี่ มันแค่ยังไม่ถึงเวลาของฉัน ก็แค่นั้นเอง”ณภัทรตอบกลับเพื่อนของเขา ณภัทรผ่านชีวิตตอนวัยเด็กจนมาถึงขนาดนี้ก็ดีแค่ไหนแล้ว ที่ณภัทรยังไม่คิดที่จะมีใคร นั่นก็เป็นเพราะเขาเองยังไม่มีเวลา การทำงานเป็นหมอ เวลาเป็นสิ่งสำคัญมาก “จริงเหรอภัทร นายไม่มีเวลาจริงๆ หรือนาย*ป๊อดกันแน่” “ป๊อดอะไร ฉันปกติดี”ความจริงณภัทรต้องโกรธพิรัชย์แล้วที่พูดจาดูถูกเขาแบบนี้ ‘จะโกรธเพื่อนได้ยังไง ในเมื่อมันก็คือเรื่องจริง’ ณภัทรยังไม่เคยมีแฟน และยังไม่เคยเจาะไข่แดงอย่างที่เพื่อนเขาพูดจริงๆ นั่นสินะ ทำไมตอนนี้เขาถึงไม่คิดที่
Last Updated : 2025-04-30เลขาหน้าคุ้นๆของคุณท่านประธาน ตอนที่ 19 พลุ้งพล่าน
“อะไรเนี่ย! ผิดอีกแล้ว...โอ้ย...ยัยเบลล์แกต้องมีสติสิ!”เปรมมิกากำลังก้มหน้าก้มตาพิมพ์งาน โดยไม่สนใจว่ามีใครบางคนกำลังยืนมองเธออยู่ไม่ไกล “...” ฌอนมองเสี้ยวดวงหน้าหวานของเธอ โดยที่เจ้าตัวไม่รู้ว่ามีใครมายืนอยู่ใกล้เลยสักนิด ‘นายเสนอมากกว่าสองล้านสิ...ฉันว่าเธอยอมนายแน่นอน ไม่มีผู้หญิงคนไหนหรอก ที่จะปฏิเสธเงินเยอะขนาดนั้น เธอเคยเป็นของนายแล้วยิ่งง่ายไปใหญ่...เชื่อฉันสิ’ คำพูดของพิรัชย์ยังดังก้องอยู่ในหัวของฌอนตลอดเวลา “ผิดอีกแล้ว! เฮ้อ ยัยเบลล์เอ้ย แกนี่มัน...อุ้ย!!!”เปรมมิกาหยุดบ่นตัวเองทันที เมื่อเจอเข้ากับร่างสูง คนที่ทำให้เธอไม่เป็นอันทำงานนั้น ยืนอยู่ไม่ไกลจากโต๊ะเธอ ‘ตายแล้ว! เขามายืนนานหรือยังเนี่ย’ “สวัสดีค่ะท่านประธาน” เปรมมิกาลุกขึ้นยืนพร้อมกับยกมือไหว้เขาในทันที “คุณเป็นอะไร...” “คะ?” เปรมมิกาไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาถาม...ไม่ใช่สิ...เธอไม่คิดว่าคนระดับท่านประธานจะถามลูกน้องระดับรากหญ้าแบบนี้ด้วยเหรอ “ผมเห็นคุณโมโห และก็บ่น ผมถามว่าคุณเป็นอะไร” “อ่อ คือดิฉันกำลังเตรียมวาระการประชุมอยู่ค่ะท่านประธาน และมันก็ผิ
Last Updated : 2025-04-30เลขาหน้าคุ้นๆของคุณท่านประธาน ตอนที่ 20 ใครจะรู้ว่าแท้ที่จริงแล้ว
[ณ ห้องประชุมใหญ่บริษัทเปรมธาราโชติฟุ๊ดจำกัด] บรรยากาศภายในห้องประชุมใหญ่ที่เต็มไปด้วยบุคลากรของบริษัทเปรมธาราโชติฟุ๊ดจำกัด นั่งเรียงรายกันเป็นรูปตัวยู โดยมีท่านประธานใหญ่นั่งกึ่งกลาง และเลขาคนสนิทนั่งขนาบข้าง ฝ่ายบริหารที่มีทั้งกรรมการ ผู้จัดการฝ่ายต่างๆ อาทิเช่น ผู้จัดการฝ่ายผลิต ฝ่ายขาย หัวหน้าแผนก จำนวนเกือบร้อยคน กำลังนั่งมองไปยังประธานหนุ่มไฟแรงที่นั่งเป็นประมุขในการประชุมครั้งนี้ ซึ่งมาก่อนกำหนดการที่จะเปิดตัวด้วยซ้ำ “แนะนำตัวเสร็จเรียบร้อย แต่ละฝ่ายจะรายงานข้อมูลเสนอต่อท่านประธานแบบสั้นๆ คนละไม่เกินห้านาทีครับ เชิญผู้จัดการฝ่ายการตลาด คุณดิสกรหรือคุณดิวเป็นอันดับแรกครับ”เสียงผู้จัดการฝ่ายบุคลากรเป็นผู้ดำเนินการจัดการประชุมครั้งนี้ “สวัสดีอีกครั้งนะครับ ผมดิสกร ผู้จัดการฝ่ายการตลาด มีข้อมูลมานำเสนอเกี่ยวกับแผนการตลาดของบริษัท &%$#!&$#” “^^” เปรมมิกายิ้มออกมาทันที เมื่อเห็นหวานใจของเธอกำลังนำเสนออยู่ด้านหน้าของที่ประชุม ท่วงท่าและลีลาการนำเสนอของเขานั้นช่างมีเสน่ห์เหลือเกิน ‘อร๊ายย์ พี่ดิวสุดหล่อ’ ดวงตากลมโตจ้องแบบไม่วางตาเลยทีเดียว โดย
Last Updated : 2025-04-30เลขาหน้าคุ้นๆของคุณท่านประธาน ตอนที่ 21 อีตาท่านประธาน
“โอ้ย ไม่เอาหรอกค่ะพี่ดิว เบลล์ไม่ชอบหรอกค่ะแบบนั้น อึดอัดจะแย่อยู่แล้วค่ะ พี่ดิวเห็นรังสีอำมหิตแผ่รอบตัวท่านประธานมั้ยคะ น่ากลัวมากเลยค่ะ” “พี่ว่าก็ดีนะน้องเบลล์ ท่านประธานไฟแรงแบบนี้ งานพวกเราก็เดิน และอีกอย่างอีกหน่อยผลกำไรก็เพิ่มขึ้น และอาจจะมีโบนัสให้พวกเราก็ได้นะครับ”เงินเท่านั้น ที่มีความสำคัญกับดิสกรมากที่สุด เขามาจากฐานะทางบ้านยากจน การได้มาถึงจุดนี้ได้ก็เพราะบริษัทนี้ และเขาก็คิดจะฝากชีวิตการทำงานไว้กับบริษัทนี้ตลอดไป “ไม่เห็นจะดีเลยค่ะพี่ดิว เอาตรงไหนมาดีคะ” “บริษัทนี้มั่นคงจัดตั้งมาเกือบ20ปีแล้ว และอีกอย่างเงินเดือนก็เยอะมาก บริษัทนี้ไม่มีวันที่จะล้มได้หรอกน้องเบลล์ เชื่อพี่สิ เราตั้งใจกันทำงานดีกว่านะครับ” “พี่ดิวจะต้องการเงินไปทำไมเยอะแยะคะ หรือพี่ต้องดูแลลูกและภรรยาคะ”เปรมมิกายิงคำถามเด็ดของเธอ เปรมมิกาอยากรู้ว่าหนุ่มหล่อที่อยู่ตรงหน้าเธอนี้ ยังโสดอยู่หรือเปล่า “เฮ้ย! ไม่ใช่นะครับ พี่ยังไม่มีครอบครัวครับน้องเบลล์ พี่พึ่งอายุ 29 เองนะครับ ยังไม่มีแฟนครับ มีพ่อแม่และน้องครับที่พี่ต้องดูแล นี่น้องเบลล์ไปเอาข้อมูลของพี่จาก
Last Updated : 2025-04-30
Latest chapter
เลขาหน้าคุ้นๆของคุณท่านประธาน ตอนที่ 41 เคลียร์แล้วพร้อมจบ! (The End.)
[อีกฝากฝั่งหนึ่ง...มาเลเซีย] “นี่คุณไม่เหนื่อยบ้างเลยเหรอคะ คุณฌอน” “ผมแรงเยอะนะ ไม่มีทางที่จะเหนื่อยง่ายๆ หรอกครับเบบี๋ อืม คุณเองก็...ร้องครางไม่เหนื่อยเหรอครับ...” “คนบ้า! ก็คุณไม่หยุดพักบ้างเลยนี่คะ”เปรมมิกาหน้าแดงราวกับมะเขือเทศสุก เธอไม่สามารถที่จะนับจำนวนของการร่วมรักมาราธอนของเธอกับเขาได้เลย มันมากมายเสียจนแทบไม่มีเวลาหยุดพัก หลังจากที่ท่านประธานหนุ่มของเธอนั้น ได้ขอเธอแต่งงานแบบสายฟ้าแลบ ระหว่างเปรมมิกากับเขา ก็ได้เคลียร์ทุกอย่างกันแล้วแต่เธอก็ได้แต่ขอเวลากับเขาก่อน มันเร็วเกินไปจนเธอตั้งตัวแทบไม่ติด ‘ถ้ายัยพลอยรู้คงช็อคแน่ๆ’ “เบลล์” “คะ?” “สรุป คุณจะตอบตกลงแต่งงานกับผมได้หรือยังครับ” “ก็เบลล์บอกคุณไปแล้วนี่คะ ว่าเบลล์ขอเวลาสักพัก คือเบลล์ขอเวลาปรับตัวกับคุณก่อนค่ะ คุณรู้มั้ยคะ ไม่ใช่แค่เบลล์คนเดียวนะคะที่ต้องตกใจ ที่เบลล์จะต้องแต่งงานกะทันหัน เบลล์ยังมีพ่ออีกคนนะคะ ที่ท่านจะต้องตกใจแบบสุดๆ แน่นอนค่ะ ที่อยู่ดีๆ ลูกสาวก็แต่งงานแบบสายฟ้าแลบค่ะ” “กลับจากมาเลเซีย ผมจะไปหาท่านครับ ผมรอไม่ไหวแล้ว อืม..
เลขาหน้าคุ้นๆของคุณท่านประธาน ตอนที่ 40 ภารกิจสำเร็จNc+
ร่างนุ่มหยุ่น ผิวเนียนละเอียดนุ่มมือ เม็ดทับทิมสีชมพูระเรื่อพุ่งชูชันสู้กับความร้อนจากริมฝีปากชายหนุ่มที่ทำงานอย่างหนัก ร่างบางชักเกร็งไปด้วยความเสียวกระสันที่ไม่อาจอดกลั้นไว้ได้ ยิ่งลิ้นหนาละเลงไปที่ปลายถันของเธอเท่าไหร่ ความเสียดเสียวก็ทะยานขึ้นไปเรื่อยๆ“โอ๊ะ! พลอย...ผม” หมอหนุ่มร้องครวญครางอย่างเจ็บปวด ความทรมานปวดหนึบแผ่ซ่านลงไปที่ดุ้นร้อนของเขา ณภัทรจะต้องจัดการกับสิ่งนี้ให้เร็วที่สุด“อ๊ะ!” ร่างบางอ่อนระทวยไร้เรี่ยวแรงเพราะสัมผัสจากปากร้อนที่แนบลงมาอย่างดุเดือด มือบางโอบกอดศีรษะของชายหนุ่มแนบกับลำตัว ‘เอาวะยัยพลอย...หลังจากนี้เขาจะเป็นยังไงก็ช่าง ขอฉันมีความสุขกับเทพบุตรของฉันหน่อยนะ!’“อื้ม” เสียงครางบ่งบอกความพึงพอใจของชายหนุ่ม กายกำยำร้อนรุ่ม เบื้องล่างเขาปวดหนึบ จนความเครียดขึงของท่อนแห่งความเป็นชายแข็งตัวขยายจนเห็นเส้นเอ็นรอบแท่งชัดเจน“อ่าร์...” ร่างบางร้องครางอย่างรัญจวนในสัมผัส มือเล็กขยุ้มไปที่กลุ่มผมอันดกดำของชายหนุ่ม สัมผัสร้อนจากริมฝีปากหนาลากไล้ไปทั่วบริเวณปลายถันสีชมพู ลิ้นของเขาละเลงรอบวน ใจเธอเต้นแรงรัวถี่ ปวดหนึบตรงช่องท้องเพราะความเสียวซ่านทะยานขึ้นไปจนส
เลขาหน้าคุ้นๆของคุณท่านประธาน ตอนที่ 39 ภารกิจเจาะไข่แดงของเพื่อนรักNc+
ณภัทรยอมรับแต่โดยดี หลักฐานปรากฏชัดเจนขนาดนี้ ก็คงต้องยอมรับแล้ว พิรัชย์ทำอะไรไม่ปรึกษาเขาก่อนเลย จะให้เขากับเธอมีอะไรกันเนี่ยนะ “อุ้ยตาย! ทำไมแกล้งกันแรงขนาดนี้คะ แล้วคุณหมอ โอเคมั้ยคะตอนนี้ ให้ดิฉันตามหมอมั้ยคะ” “มะ-ไม่ครับ ผมจะไปหาหมอได้ยังไงครับ ผมเป็นหมอ และอีกอย่าง...โอวว์ ผะ-ผมอาย ไปไม่ได้หรอกครับ อึ้มมม์”ณภัทรทรมานอย่างแสนสาหัส ตอนนี้ตัวยาคงออกฤทธิ์เต็มที่แล้ว ร่างกายของเขาร้อนไปหมด ริมฝีปากเขาสั่นระริกเพราะความต้องการจนถึงขีดสุด “เอ่อ แล้วให้ดิฉันช่วยยังไงคะ เอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวคุณหรือเปล่าคะ หรือคุณจะไปอาบน้ำดีคะ ดิฉันเห็นในหนังค่ะ เขาต้องทำแบบนั้นนะคะ มาค่ะ ดิฉันจะพาไปค่ะ”พลอยไพลินพูดจบไม่รอช้า เพราะความร้อนรน ทำให้เธอรีบจนเกินเหตุเลยสะดุดขาตัวเองเข้า ร่างของเธอล้มลงบนตัวเขาอีก “โอ๊ะ!” “อุ้ย! ขอโทษค่ะคุณหมอ”พลอยไพลินรีบตะเกียกตะกายที่จะผละจากบนตัวของเขา แต่ทว่าการทำเช่นนี้มันยิ่งไปเร่งปฏิกิริยาของชายหนุ่มเข้าไปอีก “ผะ-ผมไม่ไหวแล้วพลอย ได้โปรด โอย...ผมปวดไปหมดแล้ว ชะ-ช่วยผมด้วย เอ่อ ขอโทษครับ อึ้มม์”ร่างกำยำพลิ
เลขาหน้าคุ้นๆของคุณท่านประธาน ตอนที่ 38 ความหวังดีของเพื่อนสุดที่รัก
“มาเลยครับ” ณภัทรรีบคว้าแก้วน้ำเย็นที่บริกรส่งให้แทบจะทันที ไม่ไหวแล้ว ปากเขาแทบไหม้แล้ว “รับอีกมั้ยครับ” ปริมาณยาแก้วแรกใส่ไปเต็มสูบ ส่วนแก้วที่สองใส่ไปนิดหน่อย ‘รู้สึกสงสารผู้หญิงคนนี้จัง ^^’ “ครับ” ณภัทรฟังอะไรไม่รู้เรื่องแล้ว เขาต้องการความเย็นเข้าไปภายในปากของเขาเพื่อดับความเผ็ดร้อน ‘ไอ้เดียว! นายจะไม่ตายดีแน่!’ “เอ่อ ค่อยๆ ดื่มค่ะคุณหมอ”พลอยไพลินเห็นสภาพคนทานเผ็ดแล้วอดขำไม่ได้เลย ดูจากลักษณะของเขาแล้ว ไม่น่าที่จะทานของเผ็ดได้ แต่ที่เขาทำไป ก็น่าจะเป็นเพราะเจอเพื่อนเขาแกล้ง ก็เลยไม่อยากเสียหน้าแหละมั้ง ‘ตลกดีเหมือนกันนะ หมอสุดหล่อเนี่ย...น่าร้ากกก!’ “ครับ” ณภัทรไม่น่าใจร้อนและโมโหเพื่อนของเขาเลย ความจริงเขาทานเผ็ดไม่ได้เลย เพื่อนตัวร้ายจะรู้จุดอ่อนเขา และชอบเอามาเล่นงานเขา อืม เขาเองนี่แหละที่โมโหจนขาดสติ “ดีขึ้นบ้างยังคะ” “เริ่มเบาลงแล้วครับ เอ่อ คุณทานเลยนะครับ”ณภัทรรู้สึกเหมือนตัวเองเสียหน้าอย่างแรง เพราะความใจร้อนของตัวเอง ทำให้หลงกลไอ้เพื่อนบ้านั่น “ค่ะ ดิฉันยังไม่หิวเท่าไหร่ค่ะ” “งั้น คุณดื่
เลขาหน้าคุ้นๆของคุณท่านประธาน ตอนที่ 37 ภารกิจพิชิตไข่แดง
[ณ ร้านอาหารอาหารอิตาเลียนสุดหรู...ใจกลางเมืองกรุง] บรรยากาศภายในร้านอาหารอบอวลไปด้วยกลิ่นอายของความเป็นชาติยุโรปตะวันตกเป็นอย่างมาก ทุกอย่างถูกเนรมิตให้ราวกับการยกห้องอาหารของเจ้าของประเทศมาเลยทีเดียว ผู้คนที่มาส่วนใหญ่ก็ระดับไฮโซกันทั้งนั้น ช่างผิดกับพลอยไพลินตอนนี้ที่เป็นเหมือนกับ ‘อีกาในฝูงหงส์’ ^^ “ทำไมดูเริ่ดหรูอลังการขนาดนี้”พลอยไพลินพึมพำกับตัวเอง เมื่อเธอมาถึงก่อนเวลานัดหมายเกือบชั่วโมง เหตุก็เพราะความตื่นเต้น ประกอบกับชุดที่เธอสวมใส่นั้น มันทำให้เธอดูไม่ใช่ตัวเองเลยสักนิด แต่ก็มีพี่พนักงานที่คอยแต่งตัวให้กับเธอนั้นยังเอ่ยให้กำลังใจกับเธออยู่นะ ‘น้องใส่ชุดนี้แล้วเหมาะมาก สวยจนพี่*จึ้งไปเลยนะ จากเด็กกะโปโลกลายเป็นเจ้าหญิงไปเลย’ พลอยไพลินก้มมองชุดเดรสเข้ารูปสีชมพูพาสเทล ช่วงอกค่อนข้างลึกไปหน่อย เธอรู้สึกเหมือนตัวเองโป๊ะท่ามกลางสายตาใครหลายคนที่กำลังมองมา “ขอโทษนะครับ คุณคือ คุณพลอยหรือเปล่าครับ”บริกรคนหนึ่งเอ่ยทักเธอ “ใช่ค่ะ” “งั้นเชิญทางนี้เลยนะครับ คุณผู้ชายมารอคุณแล้วเหมือนกันครับ เชิญครับ” ‘หือ? คุณผู้ชายมารอแล
เลขาหน้าคุ้นๆของคุณท่านประธาน ตอนที่ 36 เพื่อนรักที่หวังดี
“เดียวไหนเหรอคะ? เอ่อ ต้องขอโทษด้วยนะคะ คือดิฉันไม่รู้จักคุณค่ะ” “ผมเป็นเพื่อนหมอภัทร และเป็นเพื่อนกับฌอนเจ้าของบริษัทที่คุณทำงานไงครับ ต้องขอโทษด้วยนะครับที่ทำให้คุณตกใจ”ความใจร้อนของพิรัชย์ที่รู้ว่าเพื่อนรักของเขาแอบใจกระตุกเมื่อเจอสาวคนนี้ ปกติณภัทรจะไม่เคยมีปฏิกิริยากับสาวคนไหนเลย มันเลยทำให้เขาอยากช่วยให้เพื่อนของเขาให้สมหวังเร็วเป็นพิเศษ “อ่อค่ะ งั้นเชิญนั่งค่ะ” แต่พลอยไพลินก็ยังงงอยู่ดี แล้วเขาจะมาหาเธอทำไมกัน“คุณแม่ของคุณป่วยใช่มั้ยครับ แล้วไอ้หมอเพื่อนผมมันกำลังรักษาแม่ของคุณอยู่ ภัทรมันเป็นคนใจบุญนะครับ ชอบช่วยเหลือคน”พิรัชย์ของเกริ่นสรรพคุณเพื่อนของเขาหน่อยก็แล้วกัน “เอ่อ คุณจะมาทวงค่ารักษาของแม่ดิฉันเหรอคะ ดิฉันขอผ่อนจ่ายไปแล้วนี่คะ ไม่ทราบว่า...” “เอ้ย! ไม่ใช่นะครับผมไม่ได้มาทวงหนี้ เอาไงดีล่ะครับ ผมกับคุณก็พึ่งจะเจอกันครั้งแรกด้วยสิ”ถ้าพิรัชย์รู้จักเธอคนนี้มาก่อนล่ะก็ คงไม่พูดพร่ำทำเพลงแบบนี้หรอกนะ “แล้วคุณมาทำอะไรคะ ถ้าไม่ได้มาทวงหนี้ มีเรื่องเดียวที่ดิฉันกับคุณหมอภัทรเกี่ยวข้องกันก็คือเรื่องที่ดิฉันค้างค่ารักษาของแม
เลขาหน้าคุ้นๆของคุณท่านประธาน ตอนที่ 35 ภาษากายสื่อถึงภาษารักNc+
“อึ้มมม์ เบลล์ คุณช่างร้อนแรงจริงๆ”เสียงครางกระเส่าแหบพร่าของชายหนุ่มดังขึ้น เมื่อนิ้วเรียวแกร่งกำลังเร่งจังหวะไปที่เม็ดทับทิมสีสด ในขณะที่ปากร้อนของเขากำลังลากไล้มาที่ปทุมคู่งาม เขาปล่อยมือเธอเป็นอิสระ เมื่อเห็นว่าร่างบางนั้นกำลังสั่นสะท้านเพราะสัมผัสร้อนจากเขาแล้ว “อ๊า!” กายสาวเด้งขึ้นอย่างอัตโนมัติเมื่อปลายนิ้วเรียวเร่งจังหวะ ความซาบซ่านหาที่สุดไม่ได้ทะยานขึ้นเรื่อยๆ มือของเธอคว้าไปที่ผ้าปูที่นอน และจิกมันเอาไว้แน่น เมื่อความซ่านสยิวแผ่เข้ามาในร่างของเธอ ‘นี่มันเธอเป็นบ้าอะไรเนี่ย ทำไมถึงได้รู้สึกดีไปกับสัมผัสของเขา’“อึ้ม คุณคือยัยแม่มดตัวร้าย...เบลล์”เสียงทุ้มแหบพร่าสกัดกั้นความปวดหนึบของตัวเองเอาไว้ เมื่อน้ำหวานจากดอกไม้นั้นเริ่มทะลักเต็มมือของเขาแล้ว ชายหนุ่มรีบผละออกจากร่างบาง เพื่อปลดเสื้อผ้าของเขาออกอย่างรวดเร็ว โดยครั้งนี้ไร้เครื่องป้องกันใดๆจากเขา “ดูสิ...ว่าผมต้องการคุณมากขนาดไหน”ฌอนคว้ามือของเธอมาสัมผัสกับเจ้ามังกรใหญ่ของเขาที่กำลังผงาดชูชันพร้อมรบ“อุ้ย!! คุณฌอน! คนบ้า!!”เปรมมิกาตกใจกับแท่งเหล็กร้อน เธอรีบชักมือกลับใบหน้าสวยร้อนผ่าว ‘คนอะไรหน้าไม
เลขาหน้าคุ้นๆของคุณท่านประธาน ตอนที่ 34 ภาษากายNc+
เปรมมิกาตกใจกับการกระทำของเขาเป็นอย่างมาก เขาจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ ถึงแม้ว่าเมื่อคืนเธอกลับเขาจะสนิทแนบชิดกันแล้วก็ตาม แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แล้ว “เรียกผมใหม่” “คุณฌอนคะ กรุณาออกไปนะคะ นี่มันห้องของดิฉันนะคะ” “และก็แทนตัวเองใหม่ด้วย” “เอ๊ะ! คุณนี่ยังไงคะ ทำไมต้อง...อุ้ย!”โดยไม่ทันระวังตัวร่างของเธอถูกชายหนุ่มรวบในทันใดพร้อมกับล้มลงไปอยู่บนตัวเขาทันที “ไม่ไปเที่ยว งั้น ทำอย่างอื่นดีกว่า”จมูกโด่งสูดดมความหอมจากพวงแก้มสาวหนึ่งทีโดยไม่สนใจในท่าทีต่อต้านของอีกฝ่าย เมื่อคืนที่ผ่านมา นอกจากที่ฌอนจะพิสูจน์ร่างกายสำเร็จแล้ว เขาก็ยังรู้บางอย่างในจิตใจของเขาอีกด้วย ว่าเพราะอะไร ทำไมต้องเป็นเธอ “คุณฌอน! ปล่อยดิฉันนะคะ คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะทำกับฉันแบบนี้นะคะ ปล่อยค่ะ”เปรมมิกาดิ้นขลุกขลักอยู่บนเรือนร่างกำยำ “ไม่ปล่อย...สิทธิ์ของผมมันเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว คุณจำไม่ได้เหรอเบลล์ ว่าเมื่อคืนเราทำอะไรไปบ้าง”ใบหน้าคมซุกไซร้เข้าไปยังซอกคอขาวผ่องของเธอ ปากเขากำลังจูบซับไปทั่วลำคอ “ดิฉันบริการ คุณจ่ายเงินมันก็จบแล้วนี่คะ คุณยังจ
เลขาหน้าคุ้นๆของคุณท่านประธาน ตอนที่ 33 ภาษากายดีกว่าภาษาใจ(บางครั้ง)
[ณ ห้องSuite...โรงแรมxxx...มาเลเซีย]บนเตียงกว้างขนาดคิงไซต์กลางห้อง ร่างกำยำของชายหนุ่มยังคงทอดกายอยู่บนที่นอนนุ่ม สายตาคมกวาดไปทั่วบริเวณห้อง ‘ว่างเปล่า’ ไม่ปรากฏเรือนร่างของใครบางคนอยู่ ชายหนุ่มเหลือบมองเวลาบนสมาร์ทโฟนของเขา ‘10.20น.’ นี่สายขนาดนี้เลยเหรอนี่ เขานอนไปนานเลยทีเดียว ร่างสูงผุดลุกขึ้นจากเตียงในสภาพที่เปลือยเปล่านิ้วเรียวแกร่งกดสมาร์ทโฟนเพื่อต่อสายหาคนเมื่อคืนฌอนมีความสุขจนไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาบรรยายได้อีกแล้ว เธอคือคนที่เติมเต็มชีวิตของเขาในช่วงเวลาที่ผ่านมาจนสุขล้นตึ๊ด! ตึ๊ด! ปลายสายกลับไม่ว่าง!‘อะไรกัน...เธอคุยกับใครอยู่’ คิ้วเข้มขมวดเข้าหากัน เมื่อรู้ว่าปลายสายนั้นกำลังติดสนทนาและไม่ว่างสำหรับเขาที่จะโทรหาเธอติ๊ด! ติ๊ด! สายต่อไปถูกกดทันที...ไม่นาน“เฮ้ย! นี่ฉันฝันไปหรือเปล่าวะ...นายฌอนมีเวลาว่าง Call หาเพื่อนแล้วโว้ย”“อะไรของนาย...เดียว”“ก็ฉันพึ่งคุยกับไอ้ภัทรไปเมื่อวาน บ่นถึงนายอยู่ ว่านายหายเข้ากลีบเมฆไปเลยไม่อัพเดทข่าวคราวให้เพื่อนรู้บ้างเลย เออ ว่าแต่ตอนนี้นายมีเวลาแล้วหรือไง อย่าบอกนะว่าเมื่อคืนหนัก เสียงของนายเหมือนพึ่งตื่นนอนเลยว่ะ”“เออ ฉันพึ่งจะตื่น”ส
