Share

ช็อตเด็ด

last update Last Updated: 2025-03-17 23:21:25

เฮือกกกกก ตึกตัก ตึกตัก

แววตาหวาดหวั่นจ้องออกไปนอกกระจกรถสีดำสนิท ปรากฎชายร่างสูงใส่สูทสีเข้มไม่ทราบนามสกุล ยืนกางร่มขณะที่ฝนกำลังค่อยๆอ่อนกำลัง

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

เอาไงดี! กูกรี๊ดได้ไหมมมมม

ครืดดดด

กระจกรถถูกเลื่อนลงเล็กน้อย แค่พอสื่อสารกันได้ยินเท่านั้น " มีอะไรให้ช่วยไหมครับ " โอเค! สติ! กูต้องตั้งสติ! ฮึบ!

" พอดีรถยางแบนค่ะ เหมือนถูกเจาะ "

" รอสักครู่นะครับ " ผู้ชายคนนั้นเดินหายไป สักพักก็ได้ยินเหล็กปะทะกันอยู่ท้ายรถ ฉันเหลือบมองกระจกข้าง เห็นผู้ชายคนนั้นกำลังเปลี่ยนยาง! ห๊ะ! คนแปลกหน้าช่วยกันขนาดนี้เลยอ่อ!? งงเด้? ฉันตัดสินใจเปิดประตูรถลงไปกางร่มให้เขาจนน้องหมูแดงของฉันได้ล้อใหม่( ชื่อน่ากินใช่มั้ยล่ะะะ)

" เอ่อ ขอบคุณนะคะ " สวยแถมนิสัยน่ารักนี่เอง เจ้านายถึงสั่งให้ตาม สงสัยแพ้ทางผู้หญิงหวานๆน่ารักๆสิท่า

" ไม่เป็นไรครับ พอดีผ่านมาแถวนี้พอดี "

" งั้นขอเบอร์ไว้ได้ไหมคะ อยากเลี้ยงข้าวตอบแทนอ่ะค่ะ เกรงใจ " ไม่ด้ายยยย! เจ้านายผมรู้ กูตายอย่างเขียด ไม่ได้ผุดไม่ได้เกิดแน่ๆ

" ไม่เป็นไรครับ ถือว่าช่วยๆกัน " คนอะไรใจดี๊ใจดี ไม่เป็นไร เจอครั้งหน้าค่อยตอบแทนล่ะกัน

ฉันรีบขอบคุณผู้ชายคนนั้นแล้วรีบขับรถกลับคอนโด ไม่ลืมแวะซื้อของกินไว้รองท้องขณะที่รอตื่นในวันพรุ่งนี้

" พวกมึง คืนนี้ไปดื่มกันปะ " ฉันชวนสองเพื่อนซี้กระเทียมลีบขณะเดินออกจากห้องเรียนในคาบสุดท้าย

" มึงช่วยพูดคำอื่นบ้างได้มะอิฝ้าย " เอ้า! ให้พูดไรอะ ชีวิตคนเรามันต้องมีสีสันปะวะ

" สรุปค่ะ ไปหรือไม่ไป "

" กูต้องเข้าบริษัท ไม่รู้เสร็จกี่โมง " โอเคมะลิผ่าน ฉันพยักหน้าถามอาเจ " วันนี้มีแขกมาทานข้าวที่บ้านอะ ป๊าบอกให้ตอนรับ " โอเค! เหลือกูคนเดียว ซึ่งนั่นไม่ใช่ปัญหา

" เคๆ ไว้เจอกันพรุ่งนี้จ้า "

ภายในผับหรูหราหมาเห่า เต็มไปด้วยแสงไฟวูบวาบชวนปวดหัว แต่ไม่เป็นปัญหาสำหรับสายดื่มแถมเป็นมิตรกับสายแดนซ์ เสียงเพลงกระหึ่มที่ดีเจกำลังเปิดก็เป็นจังหวะชวนโยกย้ายส่ายสะบัด ใครทนยืนอยู่เฉยๆได้ถือว่าเข้าขั้นนิพพาน

ฉันเดินเข้ามาคนเดียวสวยๆ แต่เหง๊าเหงา แต่ไม่เป็นไรแค่มานั่งจิบๆพอเป็นยาก็พอ

" น้อง! ขออะไรก็ได้ ที่ไม่แรงมาก " บาเทนเดอร์ยืนสตั๊นแป๊ปนึง แต่ก็จัดมาตามคำขอ

เธอนั่งไขว้ห้างจิบเครื่องดื่มเรื่อยๆ ฟังเพลงชิวๆคนเดียวที่บาร์ อย่างน้อยก็ไม่ต้องอยู่ห้องคนเดียวเหงาๆ

" สวัสดีครับ มาคนเดียวเหรอ " คำถามเดิมๆ ผู้ชายมันไม่มีคำถามอื่นแล้วหรอวะ?!

" เห็นคนเดียว แสดงว่ามาคนเดียว "

" งั้นผมนั่งเป็นเพื่อนนะครับ จะได้ไม่เหงา " น่ารำคาญ! คำแรกที่ผุดขึ้นมาในหัว

ผู้ชายข้างๆชวนคุยไม่หยุด ชาติที่แล้วเป็นนักการเมืองรึไง " ถ้าเบื่อแล้ว เราไปหาที่เงียบๆคุยกันดีไหมครับ " ตอนนี้แอลกอฮอล์กำลังพลุ่งพล่านในเลือดพอสมควร บวกกับไอ่คนข้างๆนี่ช่วยให้ความดันในเลือดพุ่งสูงปรี๊ด

" โอเคค่ะ " ฉันยกแก้วรวดเดียวหมด วางแก้วบนเค้าเตอร์ ปึง! แล้วลุกเดินออกมา พล่ามมากให้มันจ่ายไป

ผู้ชายชายตัวโตแต่งตัวดูดีเดินตามหญิงสาวที่เจ้านายบอกให้จับตามองไปทางออกของร้าน เอาไงดีละทีนี้!? เด็กนายเดินนำซะด้วย!

มือขวาคนสนิทรีบสาวเท้าตามสองหนุ่มสาวไปแบบห่างๆอย่างห่วงๆ จนไปถึงลานจอดรถสลัวๆ แทบจะไม่มีคน อย่าว่าแต่คน หมาสักตัวยังไม่มี

" ขอบคุณนะคะที่เดินมาส่งที่รถ "

" เอ่อ เรา..ไม่ได้จะไปต่อกันเหรอครับ " เสียงเค้าตะกุกตะกัก อุตส่าห์เดินตามหมายมั่นว่าคืนนี้จะได้กินเหยื่ออันโอชะ

" พูดตอนไหนเหรอคะ ว่าจะไปต่อ " สิ้นเสียงหวาน ตาคมเริ่มแข็งกร้าว ล็อคข้อมือเล็กก่อนที่เธอจะเปิดประตู " อ่อยขนาดนี้ มันไม่ง่ายไปหน่อยเหรอครับ "

" ถ้าอดอยากมากก็กลับบ้านไปหาเนื้อหมูมาช่วยตัวเองไป๊ " กรอด! ผู้หญิงอะไรหน้าสวยแต่ปากเสีย

ปึก!

" โอ๊ย! ไอ่บ้านี่ " กล้าดียังไงมาบีบข้อมือแถมยังดันฉันกระแทกรถ

เหตุการณ์ตรงหน้าเริ่มไม่น่าไว้ใจ ในฐานะที่เจ้านายให้จับตาดู แต่ให้ยืนดูเฉยๆคงไม่ได้ ขายาวๆรีบก้าวเดิน เป้าหมายคือไปช่วยผู้หญิงที่กำลังถูกคุกคาม

ปึก!

" อึกกกกกกก" อยู่ดีๆชายคนนั้นก็คุกเข่าแถมเอามือกุมของหวง ให้เดาว่าคงโดนเจาะไข่แตก

" มึงเป็นใคร!! ถึงมาบีบข้อมือกูห๊ะ!!! เป็นพ่อกูเหรอ!!! " แล้วก็ต่อยหมัดเล็กๆแต่ทรงพลังเข้าตรงกรามแข็งอย่างแรง จนผู้ชายหน้าหงาย

เท้าที่กำลังเดินสับๆ เบรกเอี๊ยด! เลยกู! ขอถอนคำพูดที่บอกว่าเธอเป็นสายหวานน่ารักๆ

เจาะไข่แถมต่อยเค้าไม่พอ ยังเดินไปเตะข้างลำตัวผู้ชายที่นอนคุดคู้อยู่ข้างรถดัง ปึกๆ แถมยังใช้ส้นสูงกระทืบเค้าซ้ำๆ

มือหนัก ตีนหนักซะด้วย

ภาพพจน์สาวหวานหายวับไปในความมืด ตอนนี้ในสายตามีแต่ผู้หญิงคนนึงกำลังยืนกระทืบผู้ชายอกสามศอก

เจ้านายจะรู้ไหมเนี่ย!? ว่าผู้หญิงของนายน่ะ! น่ากลัวฉิบหายเลยครับ ขนแขนผมนี่สแตนอัพเลยอะ

ตอนนี้เขาเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่า ควรจะไปช่วยผู้หญิงของนาย หรือไปช่วยผู้ชายที่กำลังโดนผู้หญิงของนายกระทืบอยู่

————————————————-

น้องฝ้ายมันเป็นนักสู้!!!

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เล่ห์อันตราย   ตอนพิเศษ 3 อำลาบทส่งท้าย

    พิธีจบการศึกษานักเรียนมอปลายของโรงเรียนเอกชนชื่อดังเต็มไปด้วยผู้ปกครองและเหล่าบรรดาญาติสนิทมิตรสหายที่มาร่วมแสดงความยินดีกับลูกหลานร่วมถึงครอบครัวอันแสนน่ารักและวุ่นวายของปุยฝ้ายและสายลมด้วย สามพ่อแม่ลูกเดินไปตามถนนของโรงเรียนจุดหมายแรกคือหอประชุมใหญ่ที่สามารถไปถ่ายรูปกับป้ายจบของโรงเรียนครืด ครืด ครืด หญิงสาวล้วงโทรศัพท์มือถือออกจากกระเป๋าสะพายปรากฎชื่อน้องชายจึงรีบกดรับ~ อิบ้าพายุ calling ~" โหล ว่าไง "( ถึงไหนกันแล้ว เร็วๆ )" โอ้ย กำลังเดินไปหอประชุมนี่ไง " เถียงกันอีกสักสองสามคำก็วางสาย พอดีกับที่ทุกคนเดินมาถึงหน้าหอประชุมใหญ่ " ไหนลูก น้องบอกว่าอยู่ตรงไหน "" มันบอกว่าอยู่ข้างป้ายใหญ่ที่คนยืนรอคิวถ่ายรูปกันค่ะ " ฉันกวาดตามองหาน้องชายตัวดี คนเข้าแถวยาวๆอะเห็น แต่ไม่เห็นมัน ไหนบอกอยู่ข้างป้ายไง มีแต่กลุ่มเด็กนักเรียนผู้หญิงมุงอะไรกันก็ไม่รู้ใจลึกๆก็อยากเสือกเลยกระแซะๆเข้าไป อุแหม! ถึงว่าหาไม่เจอ สาวๆมุงมอบดอกไม้ขอถ่ายรูปอยู่นี่เองพอน้องชายหันมาเห็นคนเป็นพี่ก็รีบยิ้มกว้าง พร่ำขอโทษสาวๆก่อนจะเดินเบี่ยงออกจากวงรายล้อม " ทำไมช้าอะ เอ้า! ถือช่วยหน่อย " เด็กหนุ่มยื่นทั้งดอกไม้ที

  • เล่ห์อันตราย   ตอนพิเศษ 2 ลูกสาว&ลูกชาย

    บนโต๊ะอาหารเช้ามีนักศึกษาสาวนั่งก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ระหว่างรอทุกคนลงมาพร้อมหน้า เธอยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้หน้าจอสมาร์ตโฟนเครื่องหรูโดยไม่ได้สังเกตว่าใครที่เดินย่องมาแอบดูหลังเก้าอี้" เจ๊ แอบคุยกับใครอะ " กรี๊ดดด! ไอ่น้องบ้า แอบมาอยู่ข้างหลังตั้งแต่เมื่อไหร่!" ยุจะฟ้องพ่อว่าเจ๊แอบคุยกับผู้ชาย "" ถ้าแกฟ้องพ่อ ฉันก็จะฟ้องแม่ว่าแกอ่ะแก่แดด ควงสาวเรี่ยราด เจ้าชู้ไก่แจ้ สาวมหาลัยก็ไม่เว้นทั้งที่ตัวเองอยู่แค่ ม.6 "สองพี่น้องยืนเชิ่ดหน้าจ้องกันไม่ลดราวาศอก น้องชายยืนกอดอกยักคิ้ว พี่สาวยืนท้าวสะเอวเบะปาก ทั้งคู่ต่างกุมความลับของกันและกันอยู่" คุยอะไรกันเด็กๆ โต้วาทีกันอยู่หรือเปล่าคะ " เสียงคนเป็นพ่อเดินลงมาจากบันได เขาจูงมือฉันมาที่โต๊ะซึ่งเป็นกิจวัตรประจำวันที่ลงมาแล้วเห็นสองพี่น้องนั่งเถียงกันทุกเช้า" วันนี้พายุขับรถไปส่งพี่ที่มหาวิทยาลัยเหมือนเดิมนะ แล้วค่อยเข้าโรงเรียน พ่อกับแม่มีธุระ " สายลมพูดกับลูกชายพลางลงมือทานอาหารเช้าตรงหน้า" ครับพ่อ "" เห่อใบขับขี่ใหม่ละซี๊...คุณพ่อ ทำไมไหมขับไปเองไม่ได้อะ " ลูกสาวแซวน้องชายก่อนจะหันมาอ้อนคนเป็นพ่อ " เป็นผู้หญิงไปไหนมาไหนคนเดียวได้ยังไงคะ มันอั

  • เล่ห์อันตราย   ตอนพิเศษ 1 Merry christmas

    " คุณแม่ขา ไหมหิววววว " เสียงใสๆของเด็กน้อยผมเปีย พอขึ้นนั่งบนรถปุ๊บก็บอกความต้องการของตัวเอง ทั้งที่ในมือยังถือโดนัทชอคโกแลตชิ้นโต และที่อยู่ในแก้มป่องๆนั่นอีก" คุณพ่อทำกับข้าวรออยู่ที่บ้านแล้วค่ะ " ลูกสาวพยักหน้าตอบหงึกๆ พลางกัดโดนัทในมือไปด้วย ไม่รวมเศษเล็กๆน้อยๆที่ตกตามชุดนักเรียน" คุณแม่ขา ไหมอยากมีน้องเหมือนคูณคูณ " หื้อออ!? ทำไมอยู่ดีๆลูกถึงพูดเรื่องนี้" ไหมอยากมีน้องเป็นของตัวเอง คูณคูณยังมีเป็นของตัวเองเลยอะ " แน่ใจนะว่าขอน้อง พูดเหมือนอยากกินไอติมหน้าปากซอย" แน่ใจนะคะ ว่าอยากมีน้อง ไหมต้องเลี้ยงน้องช่วยแม่นะ แถมเราต้องแบ่งเวลาดูน้องด้วย " พยักหน้าอย่างเดียวเลย เข้าใจจริงหรือเปล่าก่อน" ไว้แม่จะคิดดูอีกทีนะคะ " ปากบอกคิดดูอีกที แต่ตัวเองแอบหยุดทานยาคุมตั้งแต่คุยกับมะลิคืนนั้นติดไม่ติดค่อยว่ากันอีกทีรถคันดังกล่าวเลี้ยวเข้าสู่รั้วบ้านร่มรื่น พอจอดสนิทนางก็รีบลงจากรถวิ่งไปหาคุณพ่อที่ใส่ผ้ากันเปื้อนยืนรออยู่หน้าประตู" คุณพ่อขาาาาา " คุณลมนั่งยอตัวอ้าแขนรอรับเด็กน้อยเข้าอก หอมแก้มกันซ้ายขวาแล้วป้องปากกระซิบอะไรกันก็ไม่รู้ ก่อนจะยื่นมือมาจับกันเป็นมั่นเป็นเหมาะ" กระซิบอะไรก

  • เล่ห์อันตราย   The end ( ตอนจบ )

    โอ้ย! พักบ้างเถอะ! กินจนเบาหวานจะขึ้นตาอยู่แล้ว แต่ด้วยคุณแม่ที่อารมณ์ดี จัดแจงหาอาหารคาวหวานมาประเคนให้ลูกชายผู้แพ้ท้องแทนเมียก่อนจะออกบ้านไปชอปปิ้ง หลังจากวันนั้นคุณลมนางก็กินเค้กทุกวัน กินมันทุกหน้า แต่ก็มีบ้างที่หน้างอ เพราะจะกินทุกหลังอาหารสามมื้อไม่ได้!! นางกินจนฉันท้องโต กินจนฉันคลอด อยากรู้ไหมคะว่าเราได้เด็กผู้หญิงหรือผู้ชายแท๊แด่......." ใยไหมคะ มาอาบน้ำแต่งตัวกันเร๊ววว เดี๋ยวพ่อจะพาไปบ้านพี่คูณกับน้องจัสมิน "" เย้ๆๆ ไปบ้านคูณคูณ ไปเล่นกับมินมิน " ค่ะ แล้วสองพ่อลูกสุดซี้ก็เดินจูงมือกันขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว คุณลมกลายเป็นพ่อบ้านเต็มตัว ตั้งแต่ใยไหมคลอด ฉันก็แทบไม่ได้ทำอะไรเลย เขาแอบไปเข้าคอร์สพ่อลูกอ่อน ดูแลเมียหลังคลอดตลอดเรื่องอาหารการกินของเบบี๋ เขาทำทุกอย่างจริงๆ แถมยังไม่จ้างพี่เลี้ยงด้วย บอกว่าอยากเลี้ยงเอง อยากมองดูพัฒนาการของตัวเล็กด้วยมือของเขาเองฉันวางสายจากมะลิบอกว่าสักพักจะเข้าไปทานอาหารเย็นด้วย พอดีกับบัดดี้ต่างวัยที่พากันหัวเราะคิกคักกันลงมาจากชั้นสอง" ทำไมใส่กระโปรงยาวล่ะคะ ทำไมไม่ใส่กางเกงขาสั้นที่วิ่งสะดวกๆ " ไม่รู้หรือไงว่่าลูกสาวคุณน่ะ ซนอย่างกับอะไรดี ล่า

  • เล่ห์อันตราย   แพ้ท้องแทนเมีย

    เวลาผ่านไปพอสมควรกว่าคนบนเตียงจะฟื้นคืนชีพ " ฝ้าย...เกิดอะไรขึ้นคะ " หมอและพยาบาลยืมอมยิ้มกับว่าที่คุณพ่อที่ยังสะลึมสะลือ " คุณลมเป็นลม จำได้ไหมคะ " เขาหลับตาลงสงสัยนึกอยู่มั้ง และเหมือนจะรู้ตัวก็รีบเบิกตากว้างพร้อมจ้องมาที่ฉัน " ฝ้าย! ฝ้ายท้อง! " ค่ะ! สติสตังเริ่มเข้าสู่ร่าง" ค่ะ ฝ้ายท้อง คุณลมดีใจรึเปล่า " ฉันดึงมือเขามาสัมผัสที่หน้าท้องแบนราบ จนมือที่กำลังสั่นค่อยๆลูบวนไปมาอย่างแผ่วเบา " ฮึก ฝ้าย...ขอบคุณมากนะคะ ขอบคุณจริงๆ " เขาร้องไห้ออกมาอย่างไม่อายคุณหมอและพยาบาลในห้องนาทีนี้จะว่าเขาเวอร์ก็ว่าไปก็คนมันอดดีใจไม่ได้นี่ครับผมกำลังจะเป็นเป็นพ่อคน กำลังจะมีเบบี๋ตัวน้อยที่เกิดจากผู้หญิงที่ผมรัก มันไม่มีอะไรน่ายินดีไปกว่านี้แล้ว มือบอบบางของเธอยกขึ้นมาเช็ดน้ำตาบนหน้าผม " ดีขึ้นรึยังคะ เราต้องไปฝากครรภ์แล้ว " คุณพ่อมือใหม่พยักหน้าแล้วรีบวาดขาลงจากเตียง จัดการฝากครรภ์กับคุณหมอพร้อมรับหนังสือลูกน้อยและยาบำรุงครรภ์ก่อนออกจากโรงพยาบาล" เดี๋ยวฝ้ายขับเองค่ะ คุณลมยังหน้าซีดๆอยู่เลย "" ไม่เอาค่ะ ฝ้ายกำลังท้องอ่อนๆ พี่ขับเอง " แล้วเขาก็คว้าเอากุญแจรถ เปิดประตูให้ฉันขึ้นไปนั่งแล้วรีบประจำต

  • เล่ห์อันตราย   เมียผมท้องแล้วนะครับ

    " เป็นหนักนะคะ ฝ้ายว่าไปให้หมอตรวจดีกว่า " เขาส่ายหน้า ทำท่าจะเอนนอน " พี่ดีขึ้นแล้วค่ะ แต่ตอนนี้รู้สึกอยากกินเค้กอย่างเดียวเลยอ่ะ " ฉันนั่งมองสามีตัวเองที่นอนทำตาปริบๆ" เช้าขนาดนี้ร้านเค้กที่ไหนจะเปิด มีแต่ร้านสะดวกซื้ออ่ะ คุณลมจะทานไหมคะ เดี๋ยวฝ้ายออกไปซื้อให้ " คนฟังตาละห้อย ทำหน้าหงอย " พี่อยากกินหลายๆแบบอ่ะ ที่เซเว่นมันมีให้เลือกนิดเดียวเอง " เอาแต่ใจไปอีกพ่อคู๊ณ" โอเคงั้นนอนพัก เดี๋ยวสายๆฝ้ายพาไปกินนะ " เขาพยักหน้าแล้วหลับตาลง ฉันก็พลอยหายใจคล่องขึ้นบ้าง แต่ในใจลึกๆก็ยังแอบห่วง จะว่าอาหารเป็นพิษก็ไม่น่าใช่ เพราะฉันยังปกติเลย ช่างมันไปก่อน ตอนนี้ขอนอนก่อน ง่วงมาก!' ฟึดดด ฮึกกกก ฮึก ' นี่ฉันฝันหรือว่าอะไร เสียงมันมาเป็นระยะๆแต่ไม่ดังมาก ฉันเลยลืมตาแล้วมองหาต้นเสียงคิ้วบางขมวดปม สายตาจ้องแผ่นหลังกว้างที่สั่นระริกเป็นพักๆ เธอเลยค่อยๆขยับตัวชโงกหน้ามองคนที่นอนหันหลังนี่เขาแอบร้องไห้!?" คุณลม " มือบางแตะเบาๆที่หัวไหล่แล้วค่อยๆจับให้คนตัวโตให้หันหน้ามา ใบหน้าคมเข้มเต็มไปด้วยคราบน้ำตาพร้อมกับสะอื้นแล้วสูดน้ำมูกเข้าที่เดิมแล้วเขาร้องไห้ทำไม!?ร้องไห้เป็นเรื่องเป็นราวซะด้วย!" ร้อง

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status