น้อยใจ

ภูวิน...

เวลาต่อมา...

หลังจากจบกิจกรรมรับน้องผมก็กำลังจะเดินไปหาปันปันที่บอกว่าจะนั่งรอที่โต๊ะหินอ่อนข้างตึกคณะเพราะเย็นนี้ผมสัญญาว่าจะพาไปเลี้ยงไอศครีมแต่เดินไปยังไม่ถึงโต๊ะน้องลูกตาลก็เดินเข้ามาทัก

"พี่วิน^^"

"มีอะไรครับ"

"พี่วินรับน้องเสร็จแล้วใช่มั้ยคะ"

"ครับ"

"แล้ววันนี้พี่วินว่างมั้ยคะ"

"ตอนนี้พี่ไม่ว่างครับน้องลูกตาลมีอะไรกับพี่หรือเปล่า"

"คือเมื่อเช้ารถลูกตาลเสียตอนนี้เข้าอู่อยู่ลูกตาลก็เลยอยากขอพี่วินไปส่งที่คอนโดได้มั้ยคะ"น้ำเสียงออดอ้อนเอ่ยขึ้น ผมที่ยังไม่ทันได้ตอบตกลงว่าไปส่งได้หรือไม่ได้จู่ๆ ก็มีเสียงใครบางคนดังแทรกเข้ามาจากทางด้านหลัง

"วันนี้คงไม่ได้ค่ะน้องพอดีพี่กับวินมีนัดกันแล้วน้องไม่ลองเรียกแท็กซี่ล่ะคะง่ายกว่านะ" ปันปันยืนกอดอกพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

"พี่ปันปัน สวัสดีค่ะ"

"อื้มหวัดดี" ฟังจากน้ำเสียงปันปันแล้วดูถ้าจะไม่ชอบลูกตาลอีกคน

"เอ่อถ้าพี่วินไม่ว่างก็ไม่เป็นไรค่ะลูกตาลกลับเองก็ได้ค่ะขอโทษที่รบกวนนะคะ"

"เอ่อ..ครับ" ผมโคตรเสียดายที่ไม่ได้ไปส่งน้องลูกตาลที่คอนโดผมยอมรับว่ายังติดใจน้องลูกตาลอยู่เพราะเพิ่งได้ไม่กี่ครั้ง เมื่อคืนเสร็จไปไม่กี่น้ำก็ต้องรีบกลับเพราะโดนใครบางคนส่งข้อความมารัวๆ ว่าให้รีบกลับบ้าน

"ทำไมเสียดายเหรอที่ไม่ได้ไปส่งน้องเค้าอ่ะ" ปันปันถามผมเมื่อน้องลูกตาลเดินออกไปแล้ว

"อืมมดิ" ผมตอบไปตามความจริง

"ถ้าอยากจะไปส่งน้องเค้าก็ไปได้นะ ตามไปตอนนี้ก็น่าจะทันอยู่ไปสิ เดี๋ยวเค้าจะนั่งรถกลับบ้านเองก็ได้" น้ำเสียงแบบนี้บอกเลยว่ากำลังงอนผมอยู่ แต่ผมก็ไม่อยากผิดคำพูด

"ไว้ค่อยไปคราวหลังก็ได้ไม่รีบ ป่ะไปกินไอศครีมกันอยากกินร้านไหนบอกมาเดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง" ผมเอามือล็อคคอปันปันแล้วพาเดินไปที่ลานจอดรถ แม้ว่าจะแอบเสียดายที่ไม่ได้ไปส่งน้องลูกตาลก็ตาม

ปันปัน...

ฉันยอมรับว่าไม่ค่อยพอใจเวลาที่เห็นวินสนใจผู้หญิงคนอื่นมากกว่าฉันทั้งที่เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก หรืออาจจะเป็นเพราะเมื่อก่อนวินให้ความสำคัญกับฉันแค่คนเดียวมีฉันเป็นผู้หญิงคนเดียวที่วินสนใจเอาใจใส่แล้วก็แคร์ แต่พอโตขึ้นเข้าสู่วัยรุ่นวินก็เริ่มเปลี่ยนไปเริ่มสนใจผู้หญิงคนอื่นมีผู้หญิงเข้าหาวินเยอะมากซึ่งฉันก็พยายามเข้าใจว่าวินเป็นผู้ชายเรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องปกติของผู้ชาย แต่บางครั้งฉันก็อดคิดไม่ได้ว่าถ้าวันนึงวินเกิดรักใครขึ้นมาแบบจริงๆ จังๆ จนถึงขั้นแต่งงานจะเป็นยังไง ฉันอาจจะหวงวินแบบเพื่อนก็ได้คงไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่านี้หรอกนะ ฉันพยายามคิดแบบนี้มาตลอด

ที่ร้านไอศครีม...

ขณะที่ฉันกำลังนั่งทานไอศครีมวินก็เอาแต่แชทคุยโทรศัพท์แล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่มีความสุข ถ้าให้เดาก็คงคุยกับสาวๆในสต๊อกนั่นแล่ะแต่ไม่รู้ว่าคนไหนเพราะวินเปลี่ยนผู้หญิงเป็นว่าเล่น วันนี้คบคนนี้ผ่านไปไม่กี่วันมันก็เปลี่ยนคนควงแล้ว

"อิ่มละกลับเถอะ" ฉันวางช้อนลงอย่างเซ็งๆ เพราะวินเอาแต่เล่นโทรศัพท์ฉันถามอะไรก็ไม่ค่อยสนใจ

"ทำไมร้านนี้ไม่อร่อยเหรอหรือจะเปลี่ยนร้านเอามั้ย" วินคงเห็นไอศครีมที่ฉันกินเหลืออยู่เกือบเต็มถ้วยเลยถาม

"ไม่เอาอิ่มแล้วอยากกลับบ้าน"

"แน่ใจนะว่าจะกลับ"

"อืมแน่ใจ" 

"โอเคงั้นก็กลับบ้าน"

"อื้มมม"

บนรถ...

"เป็นอะไรเงียบมาตลอดทางงอนอะไรโกรธอะไรฉันหรือเปล่า"วินหันถามฉัน ชิส์เพิ่งสังเกตุหรือไงฉันงอนตั้งแต่ที่ร้านไอศครีมแล้วมั้ย

"เปล่าเค้าจะโกรธวินเรื่องอะไรวินไม่ได้ทำอะไรให้เค้าโกรธซะหน่อย" 

"ใครจะไปรู้บางทีฉันอาจจะทำให้เธอโกรธโดยที่ฉันไม่รู้ตัวก็ได้"

"เอาเป็นว่าถ้าเค้าโกรธวินจริงๆ เดี๋ยวเค้าก็หายโกรธเองแล่ะ"

"อืมม" พอเห็นวินไม่ถามต่อฉันก็อดน้อยใจหนักเข้าไปอีกถ้าเป็นเมื่อก่อนถ้าฉันพูดแบบนี้วินต้องรู้แล้วว่าฉันกำลังงอนแต่นี่...

"ว่าแต่เดี๋ยวจะไปไหนต่อหรือเปล่าหรือเข้าบ้านเลยเพราะนี่มันก็ค่ำแล้ว" ฉันถามวินเมื่อเราใกล้จะถึงบ้านแล้ว

"ไปคอนโดน้องลูกตาล^^" น้ำเสียงสดใสเอ่ยขึ้น ถ้าฉันจะบอกว่าฉันไม่ชอบยัยลูกตาลทุกคนอาจจะคิดว่าฉันไม่มีเหตุผลใช่มั้ยแต่จริงๆแล้วมันมีอะไรมากกว่านั้น

ย้อนกลับไปตอนที่ฉันนั่งรอวินทำกิจกรรมรับน้องฉันรู้สึกปวดฉี่ก็เลยไปเข้าห้องน้ำและขณะที่ฉันกำลังจะเปิดประตูห้องน้ำออกมาฉันก็ได้ยินเสียงคนด้านนอกคุยกันฉันก็เลยเลือกที่จะแอบฟังเพราะบทสนทนามีชื่อฉันรวมอยู่ด้วย

"ยัยตาลเมื่อคืนเป็นไงพี่วินแซ่บมั้ยวะแก"

"แซ่บมากกอไก่ล้านตัวพี่วินกินดุเวอร์ชั้นนี่นะแทบจะร้องขอชีวิตเลยแก"

"อิจฉาแกอ่ะได้กินพี่วิน"

"นั่นดิคงจะฟินทั้งคืนเลยสิแกอ่ะ"

"ทั้งคืนอะไรล่ะ"

"หมายความว่าไงอ่ะ"

"ก็มีคนส่งข้อความมาตามน่ะสิ"

"ใครหรือว่าเมียพี่วินโทรตาม แต่พี่วินไม่มีเมียนี่"

"ไม่ใช่เมียหรอกแกแต่เป็นยัยปันปันเพื่อนสนิทของพี่วินน่ะสิ"

"อะไรนะ พี่ปันปันเพื่อนสนิทพี่วินเนี้ยนะโทรตาม"

"ใช่ทั้งโทรตามทั้งส่งข้อความ"

"เป็นแค่เพื่อนทำไมพี่วินต้องเชื่อฟังด้วยอ่ะ"

"นั่นแล่ะที่ชั้นสงสัย เอ๊ะหรือว่ายัยนั่นแอบชอบพี่วินแต่พี่วินไม่รู้"

"แต่ถึงรู้พี่วินก็ไม่เอาหรอกอ้วนก็อ้วนสวยสู้ชั้นก็ไม่ได้" 

"ใช่แกสวยกว่าเยอะเป็นถึงดาวคณะ"

"ใช่มะ"

"ช่ายยย" 

"แล้วแกรู้ได้ไง แกแอบดูมือถือพี่วินเหรอ"

"เปล่าพี่วินไม่ให้ชั้นยุ่งกับมือถือของเค้าแต่ชั้นแอบได้ยินพี่วินคุยกับยัยปันปันแล้วก็ส่งข้อความหาด้วย คอยดูนะถ้าคืนไหนพี่วินมานอนที่ห้องชั้นอีกชั้นจะโพสต์รูปโชว์จนยัยอ้วนนั่นอกแตกตายไปเลย"

"ดีดีเอาให้อกแตกตายไปเลยชั้นล่ะหมั่นไส้มานานแล้วเหมือนกัน คงคิดว่าตัวเองเป็นเพื่อนผู้หญิงที่พี่วินสนิทที่สุด"

และนั่นคือสิ่งที่ฉันได้ยินยัยลูกตาลคุยกับเพื่อนของนางในห้องน้ำแต่จะให้ฉันบอกวินให้เลิกคุยกับยัยนั่นมันก็ดูจะไร้สาระเกินไปฉันไม่อยากทำตัวเองมีตัวปัญหาเพราะยัยนั่นยังไม่ได้ทำอะไรฉันซึ่งหน้าก็แค่นินทาลับหลังเท่านั้นแต่ถ้าเมื่อไหร่ที่มาล้ำเส้นฉันไม่ยอมแน่