หน้าหลัก / โรแมนติก / เล่ห์ร้อนรัก / บทที่ 3 คู่เลสเบี้ยน - 25% -

แชร์

บทที่ 3 คู่เลสเบี้ยน - 25% -

ผู้เขียน: จรสจันทร์
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-01-05 11:05:28

คืนนี้อลินดากับยูมิมีนัดกับเพื่อนที่สถานบันเทิงชื่อดังของตัวเมืองบุรีรัมย์ สองสาวจึงออกจากที่พักในเวลาสี่ทุ่มเศษ ประจวบเหมาะกับที่ปกเกล้าก็ออกมาจากห้องเช่นกัน ชายหนุ่มยิ้มพลางผงกศีรษะให้หญิงสาวทั้งสองคนอย่างเป็นมิตร หากแต่สายตาจับจ้องไปที่อลินดาเป็นพิเศษ และยูมิก็สังเกตเห็น จึงได้แต่ยิ้มพลางมองเพื่อนสนิทที่ยังคงปั้นหน้านิ่ง และยิ้มอย่างขอไปทีให้อีกฝ่าย

"คนนี้?" ยูมิกระซิบถาม อลินดาจึงตอบรับเบา ๆ

"ดูดีนี่หว่า เซอร์ ๆ แบบแบดบอยดี กูว่าเหมาะกับมึงนะ"

ยูมิยังคงกระซิบกระซาบแต่อลินดาไม่พูดอะไร ได้แต่ตวัดตามองค้อนเพื่อนระหว่างที่เดินไปทางด้านหน้าของเกสต์เฮ้าส์ ซึ่งชายหนุ่มห้องข้าง ๆ ก็เดินตามหลังมาโดยเว้นระยะห่างพอประมาณเพื่อไม่ให้ดูเป็นการตามติดจนเกินไปนัก

ครั้นพอมาถึงบริเวณที่จอดรถ อลินดาก็หันไปถามยูมิว่า

"จะต่างคนต่างขี่ไปหรือว่าจะไปคันเดียวกัน"

ยูมิยกมือขึ้นเท้าสะเอวพลางเอียงคอมองเพื่อนก่อนพูดว่า

"คิดว่าไงล่ะ กูล้าไปทั้งตัวขนาดนี้คิดว่าจะขี่เองไหม"

อลินดายิ้มพลางส่ายหน้าไปมา แต่เมื่อเห็นสายตาของเพื่อนมองไปทางด้านหลังของตนแล้วทำหน้าห่อปากตาโต ก่อนจะย้ายสายตามามองเธออย่างล้อเลียน อลินดาจึงเลิกคิ้วขึ้นเป็นเชิงถาม ยูมิจึงพูดเบา ๆ ว่า

"ขับเฟอร์รารี่ด้วยนะเว้ย ก็ไม่ใช่กระจอก ๆ นี่หว่า ไม่ลองคบดูบ้างวะไอ้ลิน กูอยากให้มึงมีแฟนแบบคนอื่นเขามั่ง"

อลินดาเบะปากอย่างไม่เห็นด้วย "ท่าทางขี้หลีจะตาย กูไม่ชอบ"

พูดจบก็สวมหมวกกันน็อกแล้ววาดขาขึ้นคร่อมมอเตอร์ไซค์คู่ใจ เมื่อสตาร์ตเครื่องแล้วยูมิจึงขึ้นนั่งซ้อนด้านหลังโดยไม่สวมหมวกกันน็อก จากนั้นก็ยื่นแขนไปโอบรอบเอวอลินดาและซบหน้าลงกับแผ่นหลังของอีกฝ่ายพลางมองไปที่ปกเกล้าซึ่งขณะนี้กำลังมองมาทางพวกตนเช่นกัน ยูมินึกสนุกขึ้นมาจึงทำปากจู๋ส่งจูบให้อีกฝ่ายแล้วกอดอลินดาแน่นขึ้นกว่าเดิมเพื่อให้ชายหนุ่มเข้าใจว่าพวกตนเป็นคู่เลสเบี้ยนกัน และดูเหมือนจะได้ผลเพราะเห็นหนุ่มเฟอร์รารี่คนนั้นถึงกับเบิกตากว้างราวกับไม่เชื่อสายตาตัวเอง

หากใครที่ไม่รู้จักอลินดากับยูมิก็มักคิดว่าสองสาวนี้เป็นคู่รักแบบหญิงรักหญิง อีกทั้งคืนนี้อลินดาก็แต่งตัวแบบเรียบง่ายด้วยเสื้อยืดสีขาวคอวี คลุมทับด้วยเสื้อแจ็กเก็ตสีดำกับกางเกงสกินนีสีเดียวกัน สวมรองเท้าผ้าใบคู่เดิม ส่วนใบหน้านั้นไม่ต้องพูดถึงเพราะมีแค่แป้งฝุ่นอย่างเดียวที่ทาไว้อย่างบางเบา ขณะที่ยูมินั้นสวมกางเกงยีนขายาวกับเสื้อจั๊มเอวลอยสีดำแขนตุ๊กตา ด้านหลังคว้านลึกเพราะตั้งใจโชว์รอยสักบนแผ่นหลังที่เจ้าตัวแสนภาคภูมิใจ และแต่งหน้าเข้มจนเปลี่ยนจากสาวหน้าหวานเป็นสาวเปรี้ยวซ่าทันที

คล้อยหลังสองสาว ปกเกล้าก็ยิ้มมุมปากพร้อมกับแค่นหัวเราะออกมาเบา ๆ ก่อนจะขับออกจากเกสต์เฮ้าส์ตามหลังไป ขับออกไปไม่เท่าไร ชายหนุ่มก็ไล่ตามดูคาติสีดำที่อลินดาขี่นำมาก่อนหน้านี้พอดี เขาชะลอรถให้ช้าลงกว่าเดิมแต่ยังคงตามหลัง หรือไม่ก็ขับไปตีคู่กับหญิงสาว กระทั่งผ่านมาครึ่งทางปกเกล้าจึงมั่นใจแล้วว่าสาวสวยทั้งสองคนนั้นไปสถานที่เดียวกันกับตนแน่นอน

เป็นเพราะรถบนถนนสายหลักยังมีเป็นระยะ ๆ ปกเกล้าจึงไม่คิดท้าแข่งประลองความเร็วกับอลินดาอีกครั้งเพราะเสี่ยงเกินไป เขาทำได้แค่ขับรถตามหลังเธอไปเรื่อย ๆ และบางครั้งก็แซงขึ้นหน้าบ้างอย่างเพื่อนร่วมทางที่จุดหมายเป็นที่เดียวกัน

อลินดาเองก็สังเกตเห็นว่าชายหนุ่มคนนั้นขับมาทางเดียวกัน คราแรกเธอคิดว่าเขาขับตามมา แต่ไม่เห็นเขาเปิดกระจกออกมาพูดคุยอย่างคราวก่อน ทำเพียงขับไปเรื่อย ๆ จึงเดาได้ว่าผู้ชายขี้หลีที่อยู่ข้างห้องคงไปผับที่เดียวกับตนแน่

และก็เป็นไปตามที่คาดไว้ เพราะทั้งเธอและเขาต่างเลี้ยวเข้าไปในสถานบันเทิงแห่งเดียวกัน

"เอาแล้ว...มาที่เดียวกันด้วย งานนี้มีเฮแน่นอนไอ้ลินเอ๊ย" ยูมิยังคงมองเพื่อนด้วยสายตาล้อเลียน แต่อลินดากลับแค่นเสียงใส่แล้วพูดว่า

"เฮบ้าอะไร จะว่าไปมึงไม่ลองเข้าไปทำความรู้จักเขาดูล่ะ เผื่อจะหาแฟนใหม่ได้ไง"

"ว้าย! ขอโทษย่ะ คนอย่างยูมิไม่มีรสนิยมกินผู้ชาย เพราะฉะนั้นต่อให้หล่อลากดินแค่ไหนก็สู้ทอมหุ่นลีน ๆ หน้าตาสะอาดสะอ้านไม่ได้หรอก"

ยูมิหัวเราะร่าก่อนจะหุบปากฉับแล้วเพ่งมองไปตรงหน้าราวกับเจอคนรู้จัก อลินดามองตามไปก็เห็นว่าเป็นผู้ชายคนหนึ่งอายุประมาณสี่สิบต้น ๆ เขาสวมกางเกงสแลกสีขาวกับเสื้อเชิ้ตลายทางสีฟ้าอ่อนกำลังยืนคุยโทรศัพท์อยู่ข้างรถสปอร์ตสีแดง ดูท่าทางเป็นเสี่ยกระเป๋าหนักที่ออกมาหาล่าเหยื่อสาว ๆ ตามสถานบันเทิงด้วยการเอาเงินหว่าน หญิงสาวเห็นยูมิยังมองไม่วางตาจึงอดถามเพื่อนไม่ได้

"รู้จักหรือ"

"ก็คนนี้นี่แหละคือคนที่มึงนัดกับเขาพรุ่งนี้ไง...เฮียไช้" ยูมิแค่นยิ้มก่อนจะละสายตาจากผู้ชายคนนั้นแล้วพูดว่า

"ไปกันเถอะ"

อลินดาเห็นท่าทางเป็นปรปักษ์อย่างชัดเจนของเพื่อนสนิทที่มีต่อเฮียไช้แล้วก็อดสงสัยไม่ได้ แต่เธอก็ไม่คิดถามอีกฝ่ายเพราะหากยูมิต้องการเล่า เจ้าตัวก็คงพูดออกมาเอง หญิงสาวจึงทำได้เพียงเก็บความสงสัยนั้นไว้ในใจแล้วเดินไปพร้อมกับเพื่อน

ทว่าขณะที่เดินผ่านเฮียไช้ไปนั้น จู่ ๆ อลินดาก็ได้ยินเสียงเรียกจากทางด้านหลัง และคำทักทายนั้นก็ทำให้หญิงสาวต้องหยุดเดินแล้วหันไปหาคนทักทันที

"เอ๊ะ! นั่นน้องลินที่ขับฮอนด้าลงแข่งรุ่นสองร้อยห้าสิบซีซีเมื่อคราวก่อนใช่ไหมครับ"

เป็นเฮียไช้ที่เรียกเธอไว้ อลินดาจึงต้องตอบรับไปตามมารยาท และถือโอกาสสำรวจผู้ชายคนนี้ไปด้วย

"ใช่ค่ะ"

เฮียไช้ยิ้มกว้างจนตาหยีระหว่างเดินเข้ามาหาสองสาวที่ยืนอยู่ด้วยกัน หญิงสาวสังเกตการแต่งตัวของเขาที่ประโคมใส่ทองเส้นใหญ่ราวกับโซ่คล้องล้อรถจักรยานที่คอและข้อมือ รวมไปถึงนาฬิกาฝังเพชรและแหวนเพชรวงโตถึงสี่วงแล้วก็ได้แต่ลอบถอนหายใจแผ่ว อดคิดไม่ได้ว่าหากวันใดวันหนึ่งเขาถูกคนอุ้มไป แรงจูงใจอย่างแรกที่เธอนึกได้คือเรื่องชิงทรัพย์อย่างแน่นอน

"โอ้...โชคดีจังที่ได้เจอ นี่เฮียไช้เองนะครับที่นัดน้องลินไว้วันนี้แล้วเฮียติดธุระพอดี ต้องขอโทษด้วยจริง ๆ แล้วนี่หนูมากันสองคนหรือครับ"

มุมปากของอลินดาอดยกขึ้นเป็นรอยยิ้มบาง ๆ ไม่ได้เมื่อได้ยินคนตรงหน้าเรียกตนจากน้องเป็นหนูอย่างลืมตัว ดูท่าเจ้าตัวคงเคยชินกับการอ้อล้อสาวสวยด้วยการวางท่าเป็นเสี่ยกระเป๋าหนักกระมัง

"เปล่าค่ะ นัดเพื่อนไว้ข้างในน่ะ" อลินดาตอบพร้อมกับยิ้มตามมารยาท

"แล้วหนูคนนี้เป็นนักแข่งด้วยรึเปล่า สนใจมาเป็นนักแข่งในสังกัดเฮียไหม พรุ่งนี้หนูลินเขาจะมาคุยกับเฮีย หนูก็มาด้วยกันเลยสิ"

สายตาของเฮียไช้ที่มองยูมิดูแพรวพราวจนคนถูกมองหันไปสบตากับเพื่อนพร้อมกับคล้องแขนอีกฝ่ายไว้พลางฉีกยิ้มหวาน อลินดาจึงรับมุขเพื่อนทันที

"ไม่ใช่หรอกค่ะ ลินแข่งแค่คนเดียว นี่ยูมิแฟนลินเอง"

ทันทีที่อลินดาพูดจบ เฮียไช้ก็เบิกตากว้างพร้อมกับชี้ทางพวกตน ทำท่าเหมือนอยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่พูดไม่ออก ได้แต่ทำปากพะงาบ ๆ ราวกับปลาขาดน้ำจนยูมิเกือบหลุดหัวเราะออกมา

"ตัวเอง รีบเข้าไปกันเถอะ ป่านนี้พวกนั้นรอแย่แล้ว"

ยูมิพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อนพลางเขย่าแขนเพื่อนเบา ๆ อลินดาจึงพยักหน้าให้อีกฝ่ายก่อนหันไปกล่าวลาผู้ชายตรงหน้า

"ลินกับแฟนเข้าไปก่อนนะคะ พรุ่งนี้เจอกันค่ะเฮีย"

เธอยกมือไหว้เขาแล้วเดินจากมาทันทีโดยไม่รอให้เขาพยักหน้าตอบ เมื่อเดินมาจนถึงทางเข้าสถานบันเทิงยูมิจึงพูดขึ้นว่า

"ถ้าหนุ่มหล่อข้างห้องเรียกว่าขี้หลี แล้วไอ้ตี๋หน้าหม้อนี่เรียกอะไรวะ เป็นกูนะ กูขอเลือกหนุ่มเฟอร์รารี่ดีกว่า"

ได้ยินเพื่อนพูดถึงปกเกล้า อลินดาก็เบะปากขึ้นทันทีแล้วพูดว่า

"แต่กูยอมขึ้นคานตลอดชีวิตถ้าต้องเจอผู้ชายพรรค์นี้"

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • เล่ห์ร้อนรัก   ตอนพิเศษ ผู้ชายของฉัน - 100%

    “ไม่!” เธอมองเขาตาเขียวก่อนจะรีบใส่เสื้อผ้าแล้วออกจากห้องนอนก่อนที่จะทนลูกอ้อนของเขาไม่ไหว เพราะสำหรับปกเกล้าแล้ว คำว่าแป๊บเดียวนั้นไม่เคยต่ำกว่ายี่สิบนาทีอลินดาลงไปรับภาวินกับแฟนสาวที่ล็อบบี้ชั้นล่าง สาวน้อยคนนั้นเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยอย่างที่ปกเกล้าว่าไว้จริงเสียด้วย“อ้าวลินดา อยู่กับไอ้ปกมันหรือ” ภาวินทักด้วยรอยยิ้มแต่สีหน้าเหมือนจะล้อเลียนเรื่องที่ตนลงมาช้าเพราะคงคิดว่าเธอกับปกเกล้ามัวแต่เล่นผีผ้าห่มกันอยู่บนเตียงกระมัง“เอ่อ...ค่ะ พี่ปกอาบน้ำอยู่ก็เลยให้ลินดาลงมารับ”“นี่มะลิ แฟนพี่เอง นี่พี่ลินดาแฟนพี่ปกเขาน่ะ” ภาวินแนะนำแฟนสาวให้รู้จัก อีกฝ่ายจึงยกมือไหว้พลางมองมาด้วยสายตาชื่นชมอย่างปิดไม่มิด อลินดาจึงรับไหว้และยิ้มกว้างพลางพูดว่า“ยังเด็กอยู่เลย พี่วินหลอกน้องเขามารึเปล่าคะเนี่ย”“เด็กอะไร ไม่เด็กแล้ว หน้าอ่อนเฉย ๆ หรอก แหม...เห็นพี่เป็นพวกโลลิคอนรึไง”เมื่อขึ้นมาถึงห้องพัก อลินดาจึงเดินไปหยิบน้ำมาให้แขก เป็นเวลาเดียวกับที่ปกเกล้าเดินออกมาจากห้องนอนพอดี

  • เล่ห์ร้อนรัก   ตอนพิเศษ ผู้ชายของฉัน - 70%

    ปกเกล้าคลี่ยิ้มร้ายกาจ ความช่างยั่วแสนเซ็กซี่ของเธอนี่เป็นอย่างหนึ่งที่ถูกใจเขามากเช่นกัน และเขาก็ไม่รอให้เธออนุญาตหรือตั้งตัว ก้มลงจูบหญิงสาวทันทีท่ามกลางคนมากมายที่กำลังเดินออกจากผับ“โอเค ถือว่าดื่มไม่เยอะเท่าไร แต่เพื่อความปลอดภัยพี่ว่าเธอขับรถพี่กลับไปดีกว่าไหม” ไม่พูดเปล่า แต่เขาล้วงหยิบกุญแจรถจากกระเป๋ากางเกงมาใส่มือเธอด้วย เพราะสำหรับเขาแล้วความปลอดภัยไร้รอยขีดข่วนของอลินดาสำคัญที่สุด“ก็ได้” เธอหยิบกุญแจรถบิ๊กไบค์และหมวกกันน็อกของตัวเองยื่นส่งให้เขาบ้าง จากนั้นก็เดินออกไปที่ลานจอดรถรถซูเปอร์คาร์ของปกเกล้าหาไม่ยากนักเพราะน้อยคนที่จะมีรถแบบนี้ขับ หลังจากสตาร์ตเครื่องแล้วอลินดาก็ได้ยินเสียงกระหึ่มของเครื่องยนต์รถบิ๊กไบค์อันแสนคุ้นหูอยู่ใกล้กับรถที่ตนนั่งอยู่ เมื่อเงยหน้าขึ้นมองก็เห็นปกเกล้าขี่เจ้าแพนเตอร์มาจอดรออยู่เบื้องหน้าแล้ว เธอจึงเลื่อนกระจกลงแล้วทำมือเป็นเชิงบอกให้เขาล่วงหน้าไปก่อนได้เลย เพราะเธอจะขับตามเขาไปเองปกเกล้าพยักหน้าแล้วเคลื่อนรถออกไปไม่เร็วนัก อลินดาจึงขับตามไป เมื่อชายหนุ่มเห็นว่าแฟนสาวขับตามมาแล้วจึงเร่ง

  • เล่ห์ร้อนรัก   ตอนพิเศษ ผู้ชายของฉัน - 35%

    อลินดาขับรถบิ๊กไบค์คู่ใจเข้ามาจอดไว้ในบริเวณที่ทางสถานบันเทิงจัดเอาไว้ให้โดยมียูมิ เพื่อนสนิทขับอีกคันเข้ามาจอดคู่กัน ก่อนจะพากันเดินเข้าไปในผับชื่อดังของตัวเมืองบุรีรัมย์หญิงสาวอยู่ในชุดกางเกงยีนสกินนีกับเสื้อยืดพอดีตัวเช่นเคย ส่วนยูมินั้นสวมกางเกงยีนรัดรูปกับเสื้อสายเดี่ยวเอวลอยเพื่อโชว์รอยสักรูปเกอิชาบนแผ่นหลังที่เจ้าตัวแสนภาคภูมิใจอลินดามองหากลุ่มเพื่อนของตนที่นัดเอาไว้ แต่สายตาดันไปหยุดอยู่ที่โต๊ะของนักท่องราตรีกลุ่มหนึ่ง ซึ่งชายหนุ่มที่นั่งอยู่ในโต๊ะเธอก็คุ้นหน้าคุ้นตาดีทั้งสามคน แต่ที่ไม่คุ้นคือหญิงสาวอีกสามคนที่นั่งเบียดกับหนุ่ม ๆ เหล่านั้นจนแทบจะรวมร่างกันอยู่รอมร่อ“มึงเดินไปก่อนละกัน เดี๋ยวกูตามไป” อลินดาหันไปบอกเพื่อน ยูมิมองตามสายตาของอีกฝ่ายจึงแค่นยิ้มมุมปากพลางพูดว่า“ได้ แต่ถ้าจะตบก็เรียกกูด้วยละกัน พักนี้กูคัน อยากตบคน”อลินดาหัวเราะเบา ๆ แล้วพยักหน้าพูดว่า “เออ รู้แล้วน่า”จากนั้นหญิงสาวก็เดินไปยังโต๊ะที่ปกเกล้ากับเพื่อนอีกคนสองคนนั่งอยู่ เธอเห็นตั้งแต่ครั้งแรกแล้วว่าแฟ

  • เล่ห์ร้อนรัก   ตอนพิเศษ คนขี้หวง

    ปกเกล้าก้าวลงจากรถสปอร์ตสีเทาดำแล้วเดินเข้าไปในคอนโดมิเนียมของแฟนสาว ขณะที่กำลังจะกดเรียกลิฟต์นั้น สายตาของชายหนุ่มก็เห็นร่างคุ้นตาของหญิงสาวที่เขาตั้งใจขับรถจากบุรีรัมย์มาหาเพราะอยากเห็นหน้า และชวนไปกินมื้อเย็นด้วยกันก่อนที่ตนจะต้องขับกลับไปทำงานที่จังหวัดบุรีรัมย์อีกครั้งอลินดากำลังยืนคุยอยู่กับชายหนุ่มคนหนึ่ง ซึ่งหากเป็นคนอื่นปกเกล้าคงไม่เข้าไปวุ่นวาย แต่ถ้าผู้ชายคนนั้นเป็นนครินทร์ ตำรวจหนุ่มที่จ้องจะตีท้ายครัวของตนเสมอเมื่อสบโอกาส เขาจึงไม่สามารถอยู่เฉยได้ ฉะนั้นปกเกล้าจึงเดินเข้าไปหาแฟนสาวแล้วโอบเอวของเธอพร้อมกับจูบขมับเบา ๆ เพื่อประกาศความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของทันที“ไงครับผู้กอง เพิ่งกลับหรือครับ” ปกเกล้ายิ้มให้ชายหนุ่มตรงหน้าขณะที่มือก็เลื่อนขึ้นมาโอบบ่าของอลินดาไว้“ครับ เพิ่งมาถึงก็เจอคุณลินดาพอดี” นครินทร์ยิ้มตอบ“ผู้กองเขาชวนไปกินข้าวหน้าคอนโดฯ น่ะ พี่กินอะไรมารึยังล่ะ”อลินดาหันไปถามแฟนหนุ่มพร้อมกับยิ้มบาง ๆ เมื่อเห็นอาการขี้หวงของใครบางคนกำเริบ“กินอะไรเล่า เดี๋ยวเราต้องร

  • เล่ห์ร้อนรัก   ตอนพิเศษ คนติดแฟน - 100%

    “เรื่องนั้นมันก็ต้องแน่นอนอยู่แล้ว ถ้าเรามีลูกพี่ก็คงอยากให้ลูกเข้าเรียนที่กรุงเทพฯ มากกว่าเพราะใกล้ญาติพี่น้องทางนี้ เวลามีเรื่องอะไรจะได้ช่วยเหลือกันได้ง่ายกว่าอยู่บุรีรัมย์”“ถ้าเราแต่งงานกัน พี่ไปอยู่บ้านลินได้ไหมล่ะ แม่ของลินจะได้ไม่ต้องอยู่คนเดียว เพราะบ้านพี่ก็มีพี่ป้องกับพี่ก้อยอยู่ที่นั่นแล้ว”“ได้สิไม่มีปัญหา” เขายิ้มมุมปากพลางเลื่อนมือลงต่ำไปที่บั้นท้ายงามงอนแล้วเลิกชายกระโปรงของเธอขึ้นแล้วพูดว่า“แต่เราอาจต้องทำห้องนอนใหม่นะ เอาแบบที่เก็บเสียงได้ดีหน่อย ไม่อย่างนั้นแม่ของลินอาจจะนอนไม่หลับเพราะเสียงตอนพี่กระแทกเธอคงดังรบกวนท่านแน่นอน” ไม่พูดเปล่า แต่เขายังจ่ออาวุธประจำตัวเข้าที่จุดเดิมแล้วเริ่มขยับสะโพกอย่างเป็นจังหวะ มือทั้งสองข้างก็จับชายชุดกระโปรงของหญิงสาวแล้วดึงขึ้นเพื่อถอดออกไปทางศีรษะ จนในที่สุดร่างเซ็กซี่เย้ายวนที่เขาหลงใหลก็ปรากฏต่อสายตา“ไหนว่าจะนวดให้ไง” เสียงแหบพร่าของเธอกระท่อนกระแท่นไปตามแรงกระแทกกระทั้น“ขออีกยกแล้วจะนวดให้ รับรองว่าเธอจะติดใจฝีมือการนวดของ

  • เล่ห์ร้อนรัก   ตอนพิเศษ คนติดแฟน - 70%

    “แล้วคิดว่าไงล่ะ” แค่เธอลูบคลำไปมา เจ้าสิ่งที่อยู่ในกางเกงก็ประกาศศักดาสู้มือทันทีราวกับสั่งได้“จะไวไฟไปแล้วนะ” อลินดาแค่นยิ้มให้แฟนหนุ่ม“ไม่ไวได้ไงเล่า พี่ไม่ได้เมกเลิฟกับเธอนานแล้วนะ กระสุนเต็มรังแล้วเนี่ยไม่ได้ยิงออกไปสักที” ปกเกล้าปลดกระดุมกางเกงยีนเพื่อปล่อยอาวุธประจำกายให้เป็นอิสระ จากนั้นก็ยกมือขึ้นแตะศีรษะหญิงสาวเป็นเชิงบอกใบ้ ซึ่งเธอรู้ดีว่าเขาหมายถึงอะไร เพราะการทำแบบนี้ไม่ใช่ครั้งแรก“นานอะไรกัน ยังไม่ถึงหนึ่งอาทิตย์เลย หื่นไม่เข้าเรื่อง” อลินดายิ้มมุมปาก“สามวันก็จะขาดใจแล้ว นะที่รัก” ปกเกล้าออดอ้อนเสียงอ่อน ก่อนจะครางออกมาเบา ๆ เมื่อปลายลิ้นอ่อนนุ่มที่เขาหลงใหลปัดป่ายอยู่ตรงส่วนหัวแล้วลากไล่จากโคนถึงปลาย ตามมาด้วยความอุ่นร้อนจากโพรงปากที่กำลังกลืนกินเขาเข้าไปทีละนิดจนหมดชายหนุ่มชะลอรถให้วิ่งช้าลง เขาไม่กลัวรถคันอื่นจะมองมาแล้วเห็นว่าแฟนสาวคนสวยของเขากำลังก้มหน้าทำอะไรให้เพราะกระจกติดฟิล์มดำ อีกทั้งการขับรถไปแบบเสียว ๆ นี้ทำให้เขาตื่นเต้นและอารมณ์พลุ่งพล่านถึงขีดสุด ส่งผลให้

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status