ตอนที่ 10 | สงสัย

ทางด้านอนาวินก็รีบเข้ามาทำงานที่บริษัทแต่เช้า ถึงแม้งานตรงหน้าจะกองเยอะแค่ไหนแต่ในใจเขายังคงคิดถึงแฟนสาวอยู่ตลอดเวลา ยิ่งได้นึกถึงเหตุการณ์บนเรือก็ยิ่งทำให้เขาไม่มีสมาธิที่จะทำงาน

สุดท้ายชายหนุ่มก็ทนต่อความสงสัยไม่ไหวเพราะพิมพ์ดาวแฟนของเขาเคยผ่านผู้ชายมาแล้ว ซึ่งเขาก็ไม่ได้ติดใจอะไร เพราะเป็นเรื่องปกติสำหรับเขาอยู่แล้ว

แต่เมื่อคืนพิมพ์ดาวที่อยู่กับเขาบนเรือเธอยังบริสุทธิ์และไม่เคยผ่านมือใครมาก่อน ซึ่งทำให้เขาติดอยู่กับความสงสัยนี้ไม่หาย จนต้องเรียกเลขาคนสนิทให้เข้ามาหาในห้องทำงาน

“ไปจ้างนักสืบให้หาข้อมูลครอบครัวของพิมพ์ดาวแบบละเอียดให้ด้วย”

“คุณพิมพ์ดาวเป็นแฟนท่านประธานไม่ใช่เหรอครับ” เลขาคนสนิทถามเจ้านายด้วยความสงสัย เพราะเจ้านายกับแฟนสาวก็คบหาดูใจกันมาหลายปีแล้ว ทำไมถึงต้องจ้างนักสืบให้ไปตามสืบอยู่อีก

“ไม่ต้องถาม รีบไปทำตามที่สั่งก็พอ”

เพราะพิมพ์ดาวเป็นแฟนอนาวิน เขาก็เลยต้องตามสืบประวัติของครอบครัวเธอให้ละเอียดเป็นพิเศษ เพื่อที่จะได้คลายความสงสัยที่ติดอยู่ในใจ ที่ผ่านมาที่เขาไม่ตามสืบเพราะเขารักเธอด้วยใจจริงและไม่เคยคิดว่าเธอต่ำต้อยเลยสักนิด

“ขอด่วนที่สุด!” ชายหนุ่มย้ำความต้องการของตัวเองให้ชัดเจนอีกครั้ง เพราะความใจร้อนและความสงสัยจนทำให้เขาไม่มีสมาธิที่จะทำงาน

“ครับ”

เลขาคนสนิทก้มหัวรับคำสั่งผู้เป็นเจ้านายก่อนจะเดินออกจากห้องเพื่อไปทำตามคำสั่งให้ได้ข้อมูลเร็วและด่วนที่สุดเท่าที่จะทำได้

เวลาผ่านไปไม่ถึงสองชั่วโมงเลขาคนสนิทก็เดินกลับเข้ามารายงานเจ้านายหนุ่มที่นั่งรออยู่ในห้องทำงานเช่นเคย

“ว่ามา”

“คุณพิมพ์ดาวไม่ใช่ลูกสาวคนเดียวเหมือนที่คุณดารารายเคยบอกครับ คุณดารารายมีลูกสาวฝาแฝดสองคนคุณพราวฟ้าเป็นแฝดพี่ ส่วนคุณพิมพ์ดาวเป็นแฝดน้องครับ”

“ฝาแฝดเหรอ?” ใบหน้าหล่อขมวดคิ้วเป็นปมด้วยความสงสัยทันที

“ใช่ครับ คุณดารารายแยกทางกับสามีตั้งแต่ตอนที่ลูกยังเล็ก แฝดพี่ที่ชื่อพราวฟ้าอยู่กับพ่อมีงานและบริษัทที่มั่นคง แต่เมื่อไม่กี่ปีก่อนพ่อได้เสียชีวิต คุณพราวฟ้าก็เลยตามหาและให้แม่กับคุณพิมพ์ดาวไปอยู่ที่บ้านด้วยกันครับ” เลขาคนสนิทรายงานไปตามที่นักสืบไปสืบหาข้อมูลมาให้

อนาวินฟังเลขารายงานอย่างตั้งใจ จนเขามั่นใจแล้วว่าเมื่อคืนผู้หญิงที่อยู่บนเรือกับเขาไม่ใช่พิมพ์ดาวแฟนตัวจริงของเขา แต่เธอคือพี่สาวฝาแฝดของพิมพ์ดาว

ยิ่งรู้ความจริงอนาวินก็ยิ่งเกิดความสงสัยมากขึ้น ทำไมพี่สาวฝาแฝดที่ชื่อพราวฟ้าถึงต้องไปกินข้าวกับเขา ทั้งๆ ที่เขานัดกับพิมพ์ดาวเอาไว้ แล้วพิมพ์ดาวแฟนสาวตัวจริงของเขาหายไปไหน

ชายหนุ่มทำได้เพียงแค่เก็บความสงสัยเอาไว้และรอเวลาเลิกงาน วันนี้เขาตั้งใจจะไปบ้านของพิมพ์ดาวเพื่อไปดูให้เห็นกับตาและพิสูจน์ความจริงที่ติดอยู่ในใจของเขา

พอถึงตอนเย็นอนาวินก็รีบขับรถตรงไปบ้านของพิมพ์ดาวทันที ถึงแม้จะรถติดและอยู่ไกลเขาก็ไม่ลืมที่จะแวะซื้อของฝากมาฝากเจ้าของบ้านตามมารยาทเหมือนกับทุกครั้งที่เขาเคยทำ

ใช้เวลาอยู่บนรถหลายชั่วโมงกว่าจะมาถึงบ้านของพิมพ์ดาว เนื่องจากวันนี้การจราจรติดขัดจึงทำให้รถติดหนึบกว่าจะขยับได้ ก็เลยต้องใช้เวลาเดินทางยาวนานกว่าทุกวัน

รถยนต์คันหรูจอดรออยู่หน้าบ้านหลังใหญ่ ก่อนที่อนาวินจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อต่อสายหาเจ้าของบ้าน เพราะวันนี้เป็นครั้งแรกที่เขาไม่ได้บอกล่วงหน้าว่าเขาจะมา

“สวัสดีครับคุณแม่ พอดีผมผ่านมาทางนี้ก็เลยซื้อของมาฝาก ตอนนี้ผมจอดรถอยู่หน้าบ้านครับ”

(ห๊ะ! อยู่หน้าบ้านเหรอ) ดารารายพยายามเก็บความตกใจเอาไว้ ก่อนจะปรับน้ำเสียงให้เป็นปกติที่สุด

“ครับ”

(เอ่อ… รอแม่แป๊บนึงนะ เดี๋ยวแม่ไปเปิดประตูให้จ้ะ) ดารารายไม่มีทางเลือกอื่น เพราะถึงยังไงเธอก็ต้องไปเปิดประตูให้ว่าที่ลูกเขย

“ทำไมวันนี้มาดึกจังเลยล่ะ”

ดารารายทักทายชายหนุ่มขึ้นมาหลังจากที่เปิดประตูหน้าบ้านให้ นอกจากจะมาดึกแล้วเขายังมาแบบไม่ได้บอกไม่ได้กล่าวให้เธอรู้ล่วงหน้าก่อนเลย

“นี่ครับของฝาก พอดีรถติดมากเลยครับ ต้องขอโทษด้วยนะครับที่มารบกวนคุณแม่ตอนดึกแบบนี้” อนาวินยื่นกระเช้าผลไม้ที่พึ่งจะซื้อมาให้กับเจ้าของบ้าน

“ไม่เป็นไรจ้ะ แล้วนี่ได้โทรบอกน้องหรือยัง” ดารารายแกล้งถามชายหนุ่ม

“โทรไปแล้วครับแต่น้องไม่รับสายเลย” อนาวินตอบตามปกติไม่ได้แสดงท่าทีน้อยใจแต่อย่างใด

“สงสัยจะนอนหลับแล้วมั้ง วันนี้แม่ได้ยินน้องบ่นว่าเหนื่อยทั้งวันเลย” ดารารายพูดตามน้ำไปก่อน ถึงแม้จะรู้ทุกอย่างเป็นอย่างดี ซึ่งตอนนี้พิมพ์ดาวก็ยังไม่กลับเข้าบ้าน

“ครับ”

“งั้นเข้าไปดื่มน้ำเย็นๆ ข้างในกันก่อนดีกว่าจ้ะ” ดารารายปฏิเสธอะไรไม่ได้ นอกจากจะเชิญว่าที่ลูกเขยเข้าไปนั่งในบ้านก่อน โชคดีที่วันนี้พราวฟ้าเข้านอนแล้วและไม่ค่อยจะลงจากห้องนอนในตอนดึกสักเท่าไหร่

“ครับ”

“มาๆ นั่งตรงนี้ก่อนลูก” ดารารายชี้ไปยังโซฟาที่อยู่ภายในห้องรับแขก ก่อนที่เธอจะเดินไปหาน้ำเย็นๆ มาให้ว่าที่ลูกเขยได้ดื่ม

ดารารายถือแก้วน้ำออกมาก็ต้องตกใจเมื่อเห็นลูกสาวเดินลงมาพอดี ทำเอาเธอทำตัวไม่ถูกเลยทีเดียว

อนาวินหันไปเห็นหญิงสาวที่สวมใส่ชุดนอนสบายๆ ซึ่งยืนอยู่ไม่ไกล ทำเอาเขาต้องจ้องมองเธอด้วยความสงสัยว่าเธอคือพิมพ์ดาวหรือพราวฟ้ากันแน่ เพราะทั้งสองคนเหมือนกันจนเขาแยกไม่ออก

“ลูกลงมาทำไมจ้ะ” ดารารายที่รู้ว่าเป็นพราวฟ้าจึงเอ่ยถามพร้อมกับเลี่ยงที่จะพูดชื่อลูกสาว

หัวใจดวงน้อยแทบจะหยุดเต้นไปชั่วขณะเมื่อเห็นชายหนุ่มที่นั่งอยู่ เธอไม่คิดเลยว่าเขาจะมาที่บ้านเธอในเวลานี้ แต่พอตั้งสติได้พราวฟ้าก็รีบตอบผู้เป็นแม่ทันที

“หนูลงมาเอาน้ำส้มค่ะ พอดีว่าหนูเอางานมาทำที่บ้านด้วย” พราวฟ้าตอบคุณแม่ แต่สายตาของเธอกลับมองไปยังชายหนุ่มที่นั่งอยู่อีกทาง

“แม่ก็นึกว่าหลับแล้ว” ดารารายตอบพร้อมกับยิ้มแห้งๆ ให้กับลูกสาว

“น้องทำงานอะไรเหรอครับ” อนาวินแกล้งถาม ปกติแล้วพิมพ์ดาวจะทำงานนอกบ้านและถ่ายแบบเป็นหลัก ซึ่งงานของเธอไม่สามารถเอามาทำที่บ้านคนเดียวได้อย่างแน่นอน

ถึงแม้จะรู้คำตอบและมั่นใจแล้วว่าผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าไม่ใช่พิมพ์ดาวแฟนสาวของตัวเอง พร้อมกับมองสองแม่ลูกด้วยสายตาจับผิด เพราะเขาไม่ใช่คนโง่ที่จะให้ใครมาโกหกได้ง่ายๆ

ทำเอาดารารายหายใจไม่ทั่วท้องและยืนนิ่งด้วยท่าทางคิดหนัก ไม่รู้เลยว่าเธอจะแก้สถานการณ์นี้ต่อไปยังไง เพราะเธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นเร็วจนเธอไม่ทันได้ตั้งตัว

‘วันนี้มันวันอะไร ทำไมถึงได้ซวยแบบนี้’ ดารารายแทบกุมขมับ คิดไม่ตกเลยว่าจะต้องทำยังไงต่อไปดี

..

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ