บทที่ 2 ร้อนรุ่ม

บทที่ 2 ร้อนรุ่ม

จังหวะที่อลิสหยัดกายลุกขึ้นเต็มความสูง เธอไม่ทันระวัง ทำให้ชนเข้ากับใครบ้างคนโดยไม่ตั้งใจ

พลั่ก!

“ขอโทษค่ะฉันไม่ได้ตั้งใจ”

“ไม่เป็นไรครับ”

“กรณ์” เมื่อเงยหน้าขึ้นมาเธอก็อุทานออกมาด้วยความแปลกใจที่เจอกับลูกเลี้ยงของอาอดิสรณ์ซึ่งเป็นอาแท้ๆของเธอที่นี่

“ไม่คิดว่าคุณอลิสหลานสาวคนเดียวของตระกูลพิพัฒน์เลิศวิริยะไพศาลกุล จะมาเที่ยวในสถานที่แบบนี้นะครับ”

“ฉันเที่ยวที่นี้ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร แต่นายมาทำไมนี่สิเเปลก”

“ผมมาหาเพื่อนน่ะครับ พอดีว่าเพื่อนเป็นหุ้นส่วนของที่นี้...แต่ในเมื่อเจอคุณอลิสอยู่ที่นี่พอดีผมอยากขอชนเเก้วด้วยสักครั้งได้ไหมครับ ยังไงเราก็คนในครอบครัวเดียวกัน หวังว่าคุณอลิสคงไม่รังเกียจผม” อลิสเงียบ เพราะเธอไม่เคยญาติดีกับคนอย่างเขา อลิสรู้ดีมาตลอดว่ากรณ์คิดไม่ดีกับเธอ

“ก็ได้” อลิสยอมตกลงเพราะต้นน้ำก็อยู่ด้วย คนก็เยอะแยะ ถ้าเธอไม่แสร้งเป็นมิตรเขาคงไม่ยอมไปง่ายๆ

“น้องๆ ขอเหล้าให้คุณผู้หญิงหน่อย”

“แต่ฉันมีแล้ว”

“ผมรู้...แต่ผมอยากให้คุณอลิสลองเหล้าที่ผมคิดสูตรขึ้นมาเองว่าผ่านหรือเปล่า สูตรนี้ยังไม่ได้เปิดขาย คุณอลิสคือคนแรกที่จะได้ลอง” อลิสจึงรับแก้วเหล้าจากโฮสต์กระดกเข้าปากพรวดเดียวจนหมด เธอถึงกับหลับตาปี๋ เมื่อเหล้าไหลลงคอ เพราะรสชาติแรงมาก

“แกไหวไหมอลิส” ต้นน้ำเอ่ยถามเพื่อนเมื่อเห็นว่าเพื่อนท่าทางไม่โอเค ก่อนจะตวัดสายตาไปมองคนตรงหน้า “คุณกรณ์เอาเหล้าอะไรให้อลิสกิน”

“สงสัยสูตรของผมคงจะไม่เหมาะกับคนคออ่อนอย่างคุณอลิส ขอโทษด้วยนะครับ ผมขอตัวไปคุยธุระกับเพื่อนก่อน แล้วผมจะชดเชยความผิดให้คุณอลิสทีหลังนะครับ ขอโทษจริงๆ” ว่าจบกรณ์ก็เดินออกไปทันที

“แกฉันขอไปเขาห้องน้ำแป๊ปนะ”

“ให้ฉันไปเป็นเพื่อนไหม”

“ไม่เป็นไรเดี๋ยวมา” ต้นน้ำจึงพยักหน้าอย่างเข้าใจ เพื่อนคงอย่างมีเวลาทำธุระส่วนตัว

ปัง!

“กะ...เกิดอะไรขึ้น ทำไมรู้สึกร้อนแบบนี้ มือเล็กผลักประตูห้องน้ำออกหลังจากทำธุระเสร็จ อลิสก้าวเดินไปจับขอบอ่างล้างมือไว้แน่นด้วยความทรมาน เพราะภายในร่างกายมันร้อนมากขึ้นเรื่อยๆ

“ไอ้บ้านั่นเอาอะไรให้ฉันกิน ทะ...ทำไมฉันถึงรู้สึกอยากมีเซ็กซ์มากขนาดนี้...อย่าบอกนะว่าฉันโดนยาปลุกเซ็กซ์” อลิสเบิกตาออกกว้างเมื่อนึกขึ้นได้ เธอพยายามต่อต้านความต้องการเพื่อจะไปหาเพื่อนสนิทตัวเองให้เร็วที่สุด ทว่าพอออกมาจากห้องน้ำได้ไม่ทันไหร่ก็เดินชนเข้ากับใครคนหนึ่ง

พลั่ก!

“อ๊ะ”

“คุณอลิสเป็นอะไรไปครับ ทำไมเหงื่อเต็มใบหน้าเเบบนี้ ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า”

“อลิสเงยหน้าขึ้นมาตามเสียงก็พบว่าคนที่ถามเธอไม่ใช่คนอื่นคนไกล แต่เป็นคนที่ทำให้เธอต้องตกอยู่ในสภาพนี้หลังจากที่เธอดื่มเหล้าของเขา”

“ปล่อยฉัน” อลิสเอ่ยพร้อมกับสะบัดมือกรณ์ออกด้วยท่าทางรังเกียจ

“หึ...อย่าอวดดีถ้าผมไม่ช่วยคุณตอนนี้ ตัวยาที่ผมให้คุณอลิสกินอาจจะทำให้คุณช็อคตายไปก่อนปู่ของคุณได้นะ” กรณ์เอ่ยแววตาเขาฉายถึงความร้ายกาจมาก เขาพยายามช้อนตัวอลิสขึ้นในท่าเจ้าสาว ทว่าก็เป็นไปด้วยความลำบากเพราะอลิสไม่ยอมและพยามหนีไปจากตรงนี้ด้วยแรงทั้งหมดที่มี

“อย่าพยายามเลย ไม่มีใครมาช่วยคุณได้หรอก คืนนี้เราไปสนุกด้วยกันดีกว่า ผมจะทำให้คุณลืมเรื่องระหว่างเราไม่ลงเลย”

“ทำอะไรน่ะ” เสียงเข้มดังมาจากทางด้านหลังทำให้อลิสใช้จังหวะที่กรณ์เผลอพลักเขาออกห่างจากตัวและรีบวิ่งไปตามเสียงนั้นทันที ซึ่งคนที่เธอวิ่งไปหาเป็นคนที่เธออยากพาเขากลับไปด้วยในคืนนี้

“ชะ...ช่วยด้วย” อลิสพูดพร้อมกับขยับตัวเขามาใกล้ชายหนุ่มมากขึ้นตามความต้องการจนไม่หลงเหลือความเป็นตัวเอง มือเล็กเลื่อนไปโอบกอดลำคอหนาพร้อมกับเขย่งปลายเท้าจูบคนตรงหน้าอย่างหนักหน่วง

เมื่อกรณ์เห็นแบบนั้นก็สถบคำหยาบออกมาอย่างหัวเสีย เขาไม่คิดว่าจะมีคนผ่านมาแถวนี้ เพราะเขาได้บอกกับเพื่อนแล้วว่าให้ปิดบริเวณห้องน้ำหญิงจนกว่าเขาจะพาอลิสออกไปจากตรงนี้ กรณ์จึงยกเลิกแผน และรีบออกไปจากตรงนี้ทันที ถ้าเรื่องนี้ถึงหูปู่ของอลิสเขาไม่รอดแน่

เอเดนค่อยๆดันร่างเล็กออก เพราะไม่อยากให้ร่างกายเธอมาบดเบียดเขามากเกินไป ทว่าจูบเมื่อกี้ของเธอปฏิเสธไม่ได้ว่าความนุ่มนิ่มของริมฝีปากอวบอิ่มมันทำให้เขาถึงกับเผลอกลืนน้ำลายลงคออย่างไม่รู้ตัว แต่สภาพของอลิสตอนนี้เขารู้ดีว่าเธอโดนอะไรมา จะมาทำเรื่องที่คนตรงหน้ากำลังเสียการควบคุมคงไม่ใช่ลูกผู้ชาย ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ใช่คนดี แต่เขาก็ไม่คิดทำร้ายคนที่อ่อนแอกว่า

“เอารถมารับกูที่หน้าบาร์โฮสด่วน” เอเดนต่อสายหามือขวาคนสนิทเพราะเขาต้องรีบพาหญิงสาวออกไปจากที่นี้ให้เร็วที่สุด

“ชะ...ช่วยหน่อย มันทรมาน” อลิสเอ่ยพร้อมกับเลื่อนมือมากำชายกระโปรงแน่น ร่างกายเธอตอนนี้มันร้อนรุ่ม วูบวาบ ตรงน้องสาวเป็นอย่างมาก เธอพยายามต่อต้านเท่าไหร่ก็ไม่สำเร็จ

“อดทนหน่อยนะ” ว่าจบเอเดนก็รีบอุ้มอลิสไปขึ้นรถทันที เพราะเขาจองโรงแรมอยู่แถวบาร์โฮส คนของเขาจึงมารับได้อย่างรวดเร็ว ตอนแรกมือขวาคนสนิทจะมาด้วย แต่เอเดนบอกให้รอที่โรงแรมถ้ามีอะไรฉุกเฉินเข้าจะส่งสัญญาณให้มือขวาทันที

“ใครครับ” ไรลีย์ มือขวาคนสนิทเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ

“ไม่รู้”

“...”

“ไม่รู้แล้วนายพาเธอกลับด้วยทำไม?” คำตอบของเอเดนยิ่งทำให้ไรลีย์งง เพราะนายตัวเองไม่เคยพาผู้หญิงกลับด้วยสุ่มสี่สุ่มห้าแบบนี้

“กูแค่อยากช่วย”

“ปกติไม่เห็นนายจะใจดีช่วยเหลือใคร”

“อย่าพูดมาก รีบขับรถ เธอจะทนฤทธิ์ของยานรกไม่ไหวแล้ว”

“แล้วนายจะช่วยเธอยังไงครับ ยาระงับผมก็ไม่ได้เอามาด้วย”

“ว่าไงนะ...ทำงานพลาดชิบหาย กูควรหักเงินเดือนมึงดีไหม” เอเดนพูดพร้อมกับพ่นลมหายใจออกมาหนักๆ อย่างไม่มีทางเลือก เพราะถ้าไม่มียาระงับ เขาคงต้องใช้ร่างกายตัวเองช่วยเธอ จะพาไปโรงพยาบาลตอนนี้ก็คงไม่ทัน หญิงสาวอาจจะช็อคก่อนถึงมือหมอ

โรงแรมxxx

เมื่อเข้ามาภายในห้องพักสุดหรูเอเดนก็จัดการถอดเสื้อผ้าหญิงสาวออกจนหมดทันที คืนนี้เขาจะยอมช่วยเธอ คิดซะว่าช่วยลูกหมาลูกแมวตาดำๆที่กำลังจะตายแล้วกัน หวังว่าพอสติสัมปชัญญะเธอกลับมาเธอจะยอมรับในสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนี้ได้...

------------------------

ฝากคอมเมนต์ รีวิว กดหัวใจ กดเข้าชั้นให้เขาด้วยน้า~🙏🙏🙏