บทที่ 6 หงุดหงิด
อลิชาโมเดลลิ่งกรุ๊ป
ภายในห้องทำงานชั้นบนสุดของตึกสูงราวยี่สิบสี่ชั้น อลิสนั่งเปิดแฟ้มเอกสารสลับไปมาอยู่บนโต๊ะทำงานอย่างไม่สบอารมณ์ เพราะคำพูดของเอเดนทำให้เธอหงุดหงิดไม่หาย
“เป็นอะไรของแกเห็นเปิดแฟ้มไปมาจะครึ่งชั่วโมงแล้ว” ต้นน้ำที่นั่งไขว้ห้างด้วยท่าทางสบายอยู่บนโซฟาเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นท่าทางแปลกๆของเพื่อนสนิท
“ไม่ได้เป็นอะไรนิ ฉันก็ปกติดี”
ปกติกี่โมง ปากไม่เคยตรงกับใจ ก็เห็นอยู่ว่าไม่ปกติ
“แล้วเมื่อคืนแกกลับกับใคร เรื่องนี้ฉันยังไม่สัมภาษณ์แกเลยนะ อย่าคิดว่าฉันจะลืม”
“กลับเอง” อลิสเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง
“อย่าโกหก สภาพแกเมื่อคืนกลับเองไม่ได้หรอก พอแกไปเข้าห้องน้ำแล้วก็หายไปเลย ติดต่อก็ไม่ได้ รู้ไหมฉันเป็นห่วงแทบแย่ เกือบจะโทรบอกปู่แกแล้ว แต่ผู้จัดการเดินมาบอกซะก่อนว่าผู้ชายตัวสูงๆฝากมาบอกว่าจะพาคุณอลิสกลับก่อนเพราะไม่สบายหนัก ฉันนึกว่าเป็นไอ้คุณกรณ์อะไรนั่น ทว่าฉันเหลือบไปเห็นเขากำลังนั่งดื่มอยู่กับผู้หญิงพอดีจึงค่อยโล่งอกไปหน่อย สำหรับฉันเเกจะเยกับใครก็ได้แต่ต้องไม่ใช่ไอ้คุณกรณ์”
“อย่าเพิ่งบอกเรื่องนี้กับคุณปู่นะ ฉันไม่อยากให้มีเรื่อง อีกอย่างฉันก็ปลอดภัยแล้ว”
“ฉันละไม่ชอบขี้หน้าไอ้คุณกรณ์มาก หวังจะเคลมแกเพื่อฮุบสมบัติมาโดยตลอด ฉันว่าแกบอกปู่แกไว้หน่อยก็ดี ฉันไม่อยากให้แกพลาดนะอลิส หรือไม่แกก็รีบแต่งงานให้มันจบๆไป”
“ต่อไปฉันจะระวังตัวให้มากกว่านี้ ส่วนเรื่องแต่งงานเอาไว้ก่อน”
“ตามใจแกแล้วกัน แต่ตอบมาก่อนว่าผู้ชายที่พาแกกลับเมื่อคืนเป็นใคร?”
อลิสถอนหายใจออกมาหนักๆอย่างเหนื่อยหน่ายเมื่อเพื่อนเซ้าซี้ถามเรื่องนี้ไม่หยุด ถ้าไม่ยอมบอก ก็ไม่ยอมจบ
“ก็เด็กที่ฉันจะดีลเมื่อคืน”
“ฮะ...” ต้นน้ำอุทานออกมาด้วยความตกใจอย่างคาดไม่ถึง เพราะท่าทีของหนุ่มหล่อคนนั้นที่มีต่ออลิสเมื่อคืนแบบสะบัดบ๊อบเชิดใส่สุดๆ ไม่คิดว่าจะเป็นเขาที่มาช่วยอลิส
“เหล้าที่นายกรณ์เอาให้ฉันกินผสมยาปลุกเซ็กซ์ เขาเข้ามาเห็นพอดีเลยช่วยพาออกไปจากบาร์โฮส”
“เลวระยำจริงๆ จ้างบอดีการ์ดไหมแก หรือไม่ก็บอกปู่แกดีกว่า”
“ก็อย่างที่ฉันบอก ไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่ ถ้านายนั่นล้ำเส้นอีกฉันจะยิงไข่มันทิ้งเอง”
“ฉันกลัวว่าแกจะได้เป็นเมียมันซะก่อนน่ะสิ...แล้วเมื่อคืนหนุ่มหล่อคนนั้นช่วยแกยังไง”
โอ๊ย ถามเยอะจริง จะต้องให้บอกด้วยไหมว่าช่วยท่าไหนบ้าง อยากจะบ้าาาา
“ก็ไม่ได้ช่วยอะไรมากนิ แค่พากลับ” อลิสเอ่ยทว่าใบหน้าสะสวยกับร้อนผ่าวขึ้นมาเมื่อนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับเขา
“แค่พากลับ ทำไมต้องหน้าแดงเป็นลูกมะเขือเทศขนาดนั้นคะชะนี” ต้นน้ำเอ่ยด้วยแววตาจับผิดปนล้อ
“พอๆฉันไม่ตอบอะไรแกแล้ว รีบทำงานดีกว่า จะได้รีบกลับไปนอน”
“เมื่อคืนไม่ได้นอน?” ต้นน้ำเอ่ยถามด้วยรอยยิ้มร้ายกาจ
“สรุปแกจะไม่ทำงานใช่ไหม ถ้าไม่ทำปีนี้จะได้ตัดสินใจเรื่องโบนัสของแกถูก”
“ทำเป็นขู่นะ”
“ไม่ได้ขู่ค่ะ จะลองดูก็ได้”
“ค่าาาา ไปเดี๋ยวนี้ละค่าาเจ้านาย” ว่าจบต้นน้ำก็หยัดกายลุกจากโซฟาเพื่อจะกลับห้องตัวเอง แต่พอเดินไปเปิดประตูก็ไม่ลืมที่จะเอี้ยวหน้ามาแซวเพื่อน “ว่าแต่หนุ่มหล่อคนนั้นแซ่บมากไหม”
“นังนี่นิ” อลิสไม่พูดเปล่ามือเล็กจับแฟ้มเอกสารยกขึ้นเหนือหัวทำท่าจะเขวี้ยงใส่เพื่อนตัวเอง ทว่าต้นน้ำไหวตัวทันรีบปิดประตูหนีทันที ปล่อยให้อลิสกระฟัดกระเฟียดอย่างไม่สบอารมณ์อยู่คนเดียว
เพราะเด็กบ้านั่นแท้ๆ ทำให้ฉันไม่มีสมาธิในการทำงานทั้งวันเลย
...
มหาวิทยาลัยออสเวิร์ด
คณะวิศวกรรมศาสตร์
อะไรดลใจให้ฉันขับรถมาไกลถึงที่นี่เนี่ย อลิสทำไมเธอไม่กลับคอนโด
เมื่ออลิสขับรถซุปเปอร์คาร์สุดหรูมาจอดที่หน้าคณะวิศวกรรมศาสตร์ แต่เธอก็ยังไม่ยอมลงจากรถ สายตาคอยชะเง้อมองหาใครบางคนอยู่ตลอดเวลา จนกระทั่งเมื่อเห็นคนที่อยากเจอเดินออกมาจากตึกเรียน ดวงตาคู่สวยก็เบิกออกกว้างทันที พร้อมกับรีบปลดเข็มขัดนิรภัยออกอย่างรวดเร็วในขณะที่กำลังจะเปิดประตูก้าวขาลงจากรถก็ต้องชะงัก เมื่อเห็นผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งเขามาหาเอเดน พร้อมกับยื่นถุงบางอย่างให้ด้วยรอยยิ้มหวาน ซึ่งก็ไม่รู้หรอกว่าเป็นถุงอะไร
‘ไอ้หัวทองขี้เก๊กนี่เสน่ห์แรงจริงๆ’
ไม่นานผู้หญิงคนนั้นก็เดินไปหาเพื่อนตัวเองที่รออยู่ไม่ไกลมากนัก
เมื่ออลิสเห็นว่าเอเดนอยู่คนเดียว จึงเปิดประตูก้าวขาลงจากรถไปหาเขา
แปะ~ แป~
เธอตบมือสองสามทีพร้อมกับเอ่ยด้วยแววตาทะเล้น
“มีผู้หญิงเข้าหาเยอะเหลือเกินนะ”
“ก็ธรรมดาคนหล่อ แล้วนี่มาหาผมทำไม”
“...”
นอกจากจะขี้เก๊กแล้ว ยังหลงตัวเองสุดๆ รู้ว่าหล่อ แต่ถ่อมตัวหน่อยก็ได้มั้งพ่อคูณณณ
“ก็มาเพื่อยื่นขอเสนอให้นายอีกครั้งไง”
“จะเอาผมเป็นผัวให้ได้เลยใช่ไหม”
นายนี่นิ ดูพูดเข้า หายใจเข้าลึกๆนะอลิส
“แฟนจ๊ะ แฟนปลอมๆ”
เอเดนพ่นลมหายใจออกมาหนักๆอย่างเหนื่อยหน่ายใจ
“วันนี้ผมยังไม่มีคำตอบให้ ผมรีบ”
“แล้วนายจะให้ตำตอบฉันได้วันไหน”
“ไม่รู้ สะดวกวันไหนก็วันนั้นแหละ” ว่าจบเอเดนก็เดินหนีไปทันที
“แต่ฉันมีเวลาแค่สามเดือนนะ” เมื่อได้ยินแบบนั้นคนตัวสูงก็หยุดชะงักทันที “นายก็เห็นว่าฉันมีอันตราย ถ้านายจำเรื่องหน้าห้องน้ำเมื่อคืนได้ ผู้ชายคนนั้นเป็นตัวอันตรายสำหรับฉัน” อลิสเอ่ยพร้อมกับเดินไปตรงหน้าเอเดนอีกครั้ง
“แล้วไง”
“ถ้าฉันมีแฟน นายนั่นอาจจะไม่เข้าหาฉันอีก และฉันก็ไม่ต้องแต่งงานกับคนที่คุณปู่เลือกให้” อลิสเอ่ยด้วยแววตาจริงจัง
“ทำไมต้องเป็นผม”
“ก็นาย...” อลิสเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่นด้วยท่าทางประหม่าก่อนจะเอ่ยขึ้นอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่เบาลง “เป็นของฉันแล้ว”
“หึ...เป็นพวกหวงซิงหรือไง เสียให้ใครแล้วต้องเป็นคนนั้นตลอด”
“แล้วนายจะไม่รับผิดชอบหรือไง”
“แต่ถ้าผมไม่ช่วยเมื่อคืนเธอคงตาย...ก็ถือว่าหายกันแล้วกันนะ”
“จะไม่ช่วยจริงๆใช่ไหม ก็ได้ฉันจะไม่มาหานายอีก ที่มาวันนี้ฉันแค่อยากลองคุยกับนายอีกครั้ง แต่เมื่อนายไม่ช่วยก็ไม่เป็นไร ฉันกลับละ” อลิสเอ่ยด้วยท่าทางน่าสงสาร พร้อมน้ำตาคลอเบ้าที่พร้อมจะเอ่อล้นออกมาจากดวงตาคู่สวย
อลิสจำเป็นต้องใช้ไม้ตายสุดท้าย ลองดูว่าผู้ชายจะแพ้น้ำตาผู้หญิงไหม
-----------------------------
เอเดนยอมเป็นผัวพี่คนสวยเถอะเอ้ยแฟนปลอมๆพี่คนสวยเถอะ ขอร้องเช้าเย็นขนาดนี้55555555+
LOGIN
Last Updated:
2025-11-20 20:04:30
