2.เริ่มต้น

หญิงสาววัยยี่สิบปี สวมเสื้อยืดสีขาว กระโปรงสั้น แบรนด์เนม สีชมพู ถักเปียแล้วผูกโบว์ ด้วยริบบิ้น ที่ผูกถุงแบรนด์เนมมา 

สวมรองเท้าสนิกเกอร์สีขาว เดินลงมาจากห้อง ที่มีรถตู้สีดำ จอดรออยู่แล้ว ที่หน้าคอนโด

เลขาคนสนิท ที่เป็นคนขับรถให้ เปิดประตูสไลด์ออก แล้ว คนบนรถ ก็ยิ้มกว้าง เมื่อเห็น คนที่ยืนอยู่หน้าประตู

“ สวัสดีค่ะ คุณวิชัย ”

เสียงหวานทักทาย แล้วทำหน้าบึ้ง ใส่คนที่นั่งอยู่ ที่เบาะหลัง

“อ้าว ทักแต่วิชัย แล้วยังไง”

คนที่ถูกมองข้าม ถามออกมา แล้วมองหญิงสาว ที่เป็นดังดวงใจ นั่งลงที่เบาะข้างๆ แล้วคาดเข็มขัดนิรภัย ทำเป็น ไม่รู้ไม่ชี้

“น้องเลิฟ งอนอะไรอีก”

นักธุรกิจที่คุมลูกน้อง หลักพันคน ถามเด็กสาวข้าง ที่ไม่ยอมทักทายตัวเอง

“เลิฟ ง่วงนอน ไม่อยากไปค่ะ “

คนที่เพิ่งหลับไปไม่กี่ชั่วโมง อ้อนออกมา แล้วคนข้างๆ ก็รั้งตัวเข้าไปกอด หยิบผ้าห่ม สีชมพูหวาน ที่เก็บเอาไว้ ด้านหลัง มาห่มให้ 

แล้วลูบผม ก่อนจะจูบหน้าผาก เบาๆ

“เดี๋ยวก็นอนในรถไปสิ ไม่ได้ว่าอะไรเลย”

กาแฟร้อนและขนมอุ่นจากเตา ที่แวะซื้อมาให้ วางอยู่ในช่องด้านหน้ารถ ขนมและน้ำแร่ ที่หญิงสาวชอบดื่มกิน

 เป็นหน้าที่ของเลขา ที่ต้องเตรียมให้

เลขาคนสนิท ที่ต้องมาขับรถให้ด้วยแบบนี้ มองเจ้านาย กับหญิงสาวข้างกาย แล้วถอนหายใจออกมา คุณเกียรติ รัก คุณเลิฟ มาจริงๆ

ชายหนุ่มในชุดสีขาวทั้งตัว ลงมาจากรถ แล้วเดินเข้าไปในคลับเฮ้าส์ ก๊วนกอล์ฟที่เป็นนักธุรกิจคนดัง ทยอยกันเดินทางมา

“สวัสดีครับ คุณเอก “เสียงทักทาย ชายหนุ่มที่เพิ่งมาถึง ดังขึ้นเมื่อเจ้าตัว เดินเข้ามานั่ง รอ สมาชิกคนอื่นๆ

“เมื่อคืนก็ดึกมาก เช้านี้ ยังนัดกันแต่เช้าอีก”

“ไม่เช้าแล้วนะครับ สิบโมงกว่า โชคดี ที่อากาศไม่ร้อน”

นาฬิการาคาแพงระยับที่สวมอยู่ มีเสื้อแขนยาวปิดเอาไว้

“เมื่อคืนนี้ ยอดขายเขาว่าได้ไป เกือบยี่สิบคัน “

เสียงพูดคุย กันเรื่องงานเมื่อคืน อ้อมไปอ้อมมา ก่อนจะมีคนถามถึง ข่าวเลิกรา ของชายหนุ่มที่นั่งตรงนี้

“ครับ ก็เลิกแล้ว “คนที่ชัดเจนในความสัมพันธ์บอกเสียงหนักแน่น แล้วย้ำชัดอีกที

“เรื่องส่วนตัว ก็เก็บเอาไว้ เป็นเรื่องส่วนตัว เรื่องงาน เรื่องธุรกิจ มันเป็นเรื่องอีกเรื่อง ต้องแยกกันให้ออก”

“มาแล้ว คุณเกียรติ”

ชื่อของนักธุรกิจที่มาร่วมก๊วนด้วยกัน ถูกเอ่ยถึง คนทั้งโต๊ะ หันไปมอง เป็นตาเดียว แล้วก็ได้เห็น 

ภาพที่ฝ่ายชาย เดินเข้ามาในคลับเฮ้าส์ กับหญิงสาว รูปร่างบอบบาง ในชุดกีฬา ที่แพงไปทั้งตัว

“น้องเลิฟ จะนวดตัว หรือ จะนอนพัก “เสียงนุ่มนวล ถามระหว่าง ที่พูดคุยกับพนักงานต้อนรับ

“นวดตัวก็ได้ค่ะ “เธอตอบแล้วเดินตามพนักงาน ไปอีกทาง ส่วนฝ่ายชาย ก็เดินมานั่งกับสมาชิก ที่มาครบแล้ว

เอกณัฐมองฝ่ายหญิงที่เดินไปอีกทางด้วยความสนใจ อดีตแฟนสาว เคยบ่นว่า พี่เขยของตัวเอง เลี้ยงเด็กเอาไว้ 

และพาไปไหน ต่อไหน แบบออกหน้าออกตา แต่ไม่เคยพาเข้าบ้าน เท่านั้นเอง

“ผมช้าสุดใช่ไหม ขอโทษที “

คนที่มาทีหลัง บอกเสียงสุภาพ แล้วก็เตรียมตัวไปสนาม ทันที ไม่สนใจว่า ใครจะมองยังไง หรือ พูดอะไร ทั้งนั้น

หญิงสาวในชุดเสื้อผ้า ตัวโคร่ง เดินออกมาจากห้องเปลี่ยนชุด แล้วล้มตัวนอน ลงบนเตียง

“นวดแผนไทย ธรรมดานะคะ”

พนักงานทวนความต้องการของลูกค้า อีกครั้ง แล้วก็ลงมือ บีบนวดให้ทันที

หญิงสาวหลับตาลงด้วยความผ่อนคลาย ก่อนจะหลับไปจริงๆ เพราะง่วงมาก แล้วก็สะดุ้งตื่นขึ้นมา ด้วยเสียง ที่ค่อนข้างดัง ภายในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า

“แพร์ มาหาพี่เอก” คนในห้องคุยโทรศัพท์กับปลายสายในห้องที่เงียบ ทำให้คนที่หลับอยู่ ตื่นขึ้นมา ด้วยความตกใจ

“แพร์ อยากคุยกับพี่เอก อยากขอโอกาส”

“ค่ะ แพร์จะไม่ให้กระทบกับพี่เกียรติแน่นอน แพร์สัญญา”

พนักงานนวด เดินเข้ามาปลุกหญิงสาว ที่กำลังหลับในห้องพอดี

“คุณคะ ตื่นเถอะค่ะ “คนที่แกล้งงัวเงีย ลืมตาขึ้นมา ก่อนจะสบตากับหญิงสาว ที่เดินเข้ามาในห้องนวด พอดี

“อีนี่ เกาะคุณเกียรติมาถึงนี่เลย”

พนักงานของร้าน มองสองสาว ที่ดูเหมือนจะมีเรื่องกัน แล้วก็ขยับเข้าไปแทรกกลาง

“เชิญไปเปลี่ยนเสื้อผ้าค่ะ”

คนที่นวดเรียบร้อยแล้ว ลุกขึ้นยืน แล้วสะบัดข้อมือ อวดกำไล 3ชิ้น ราคาหลักแสนบาท และสร้อยคอ เส้นเล็ก แบรนด์ดัง ยิ้มนิดๆ ไม่ตอบโต้อะไร

“อีเลิฟ “ เสียงจิกกัด ทำให้คนที่ถูกเรียก ข่มใจ เดินต่อไป เธอไม่อยากมีปัญหา ไม่อยากเปิดศึกกับใครทั้งนั้น อยากอยู่ในที่ของตัวเอง

“ไม่นวดแล้ว ถ้ามันออกไป ก็แสดงว่า เขาก็คงกำลังจะกลับ”

“ถ้าอย่างนั้น รอสักครู่นะคะ รอให้คุณลูกค้า เปลี่ยนชุดก่อน เดี๋ยวคุณลูกแพร์ เปลี่ยนทีหลัง”

ห้องแต่งตัว มีหลายห้อง แต่กลัวจะมีเรื่องกันอีก ดังนั้น ขอแยกกันก่อน จะได้ไม่ต้องเจอกัน

หญิงสาวเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วเดินออกมา ที่สวนด้านหลัง มองดู ต้นไม้ ต้นใหญ่ ที่ออกดอก สีเหลืองสดใส แต่ไม่มีใบสักใบ

มือบางหยิบดอกไม้ ที่ร่วงหล่นลงมา แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา ถ่ายรูปเก็บเอาไว้

“ดอกอะไร สวยจัง”

เจ้าตัวบ่นพึมพำ แล้วหันกลับมา ชนกับคนที่ยืนข้างหลัง พอดี

มือหนารับตัวเธอเอาไว้ แล้วกอดแน่น

“ขอโทษ ไม่งั้นคงล้ม “ชายหนุ่มบอกเสียงเบา มองใบหน้าสวยหวาน และ ดวงตากลมโต

“ไม่เป็นไรค่ะ เลิฟผิดเอง ที่ซุ่มซ่าม “เธอบอกเสียงเบา แล้วขยับตัวออก จากอ้อมกอด ของเขา

“ดอกสุพรรณิการ์ “ชายหนุ่มบอกชื่อ ดอกไม้ ในมือของเธอ

“ชื่อเพราะจังค่ะ สุพรรณิการ์ “เธอบอกแล้วยิ้มให้เขา

เอกณัฐ รู้แล้วว่า ทำไม ผู้ชายอย่างคุณเกียรติ ถึงยอมละทิ้ง ภรรยา อย่างคุณลูกพีช มาหาเด็กคนนี้

“ขอตัวก่อนนะคะ “

หญิงสาวบอกกับเค้าแล้วเดินแยกไป สายตาคมกริบ มองตามเธอไป ก่อนจะรู้สึกตัวอีกที ว่าตรงกระดุมเสื้อที่สวมอยู่ มีอะไรเกี่ยวอยู่ ตรงนั้น

สร้อยคอเส้นบาง มีจี้ห้อยอยู่ เกี่ยวกับกระดุมเสื้อของตัวเอง ตอนที่รับตัวเธอเอาไว้ เค้าคงดึงเธอแรงมากเกินไป จนทำให้สร้อยที่สวมอยู่ หลุดออกมา หรือ ตอนที่เจ้าตัว ขยับตัวออก อันนี้ก็ไม่แน่ใจ แต่สร้อยนี้ เป็นของเธอ คนนั้แน่นอน

มือหนาเเกะสร้อยออก แล้วก็เก็บลงกระเป๋ากางเกง