ตอนที่ 7 การวางแผนร่วมกันของทั้งสองคนครั้งแรก 2

สถานที่: ห้องทำงานส่วนตัวของเคนชิโร่, ที่อยู่อาศัยของเขา

เคนชิโร่เปิดประตูห้องทำงานเข้ามา สายตาของเขาจับจ้องไปที่โต๊ะทำงานที่มีไฟสีเหลืองอ่อนส่องสว่าง เขาหยุดยืนอยู่ที่ประตูแล้วมองไปที่นาฬิกาแขวนกำแพง ก่อนจะหันกลับมาหามิเอโกะที่ยืนอยู่ข้างโต๊ะ ในมือของเธอถือเอกสารที่เขามอบให้ เธอคลี่อ่านมันอย่างระมัดระวัง

"คุณแน่ใจหรือว่าจะทำแบบนี้?" เคนชิโร่ถามขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เงียบขรึม

มิเอโกะเงยหน้าขึ้นจากเอกสาร เมื่อเห็นการแสดงออกของเขา เธอรู้ว่าเขาไม่ได้ถามแค่คำถามนั้น แต่กำลังพยายามสื่อถึงความกังวลที่ซ่อนอยู่ในตัวเขา

"แน่ค่ะ ฉันไม่กลัว..." เสียงของมิเอโกะทุ้มลง แต่ยังคงมั่นคง "แค่บอกมา ถ้าฉันต้องทำอะไร ผมก็จะทำ"

เคนชิโร่ยืนนิ่งไปครู่หนึ่ง เหมือนกำลังประเมินสถานการณ์ เขาเดินไปที่โต๊ะทำงานและเริ่มจัดเรียงเอกสารบางอย่าง ขยับปากเพื่อพูด แต่แล้วก็หยุดหายใจไปชั่วขณะ

"มันจะอันตรายมาก" เคนชิโร่พูดเสียงเบา แต่มันหนักแน่น

มิเอโกะเดินเข้ามาใกล้ ค่อยๆ วางเอกสารลงบนโต๊ะอย่างตั้งใจและมองเขาตรงๆ "ถ้าไม่ทำอะไรเลย พวกนั้นก็จะทำลายทุกอย่าง" เธอหยุดพูดไปและมองเขาในสายตาที่แสดงออกถึงความมุ่งมั่น "ฉันพร้อมแล้วค่ะ"

เคนชิโร่ถอนหายใจยาวๆ ขยับตัวไปทางด้านหลังของเก้าอี้และนั่งลง พลางมองไปที่หน้าต่างที่มีแสงจากท้องฟ้าอ่อน ๆ ส่องเข้ามา

"แต่คุณจะต้องพร้อมเผชิญหน้ากับความมืด..." เขาพูดขณะมองออกไปนอกหน้าต่าง ความเงียบครอบคลุมในห้อง หยุดไปสักพักเหมือนเขากำลังคิดถึงอะไรบางอย่าง

มิเอโกะเดินไปหาตัวเขา และยืนข้าง ๆ ขณะที่เขานั่งอยู่

"ถ้าคุณไม่เชื่อใจผม ผมก็จะต้องคิดใหม่" เคนชิโร่บอกเสียงทุ้มขึ้น เขาไม่สามารถปล่อยให้เธอเข้าไปเสี่ยงกับอันตรายโดยไม่มีการเตรียมตัว

"ฉันรู้ดีค่ะ" มิเอโกะพูดเบาๆ และทิ้งเวลาสักครู่ให้ทุกอย่างเงียบลง "แต่มันไม่ใช่แค่เรื่องของฉันอีกต่อไป... มันเกี่ยวข้องกับคนอื่นๆ ด้วย"

เคนชิโร่หันมามองเธอ หัวใจของเขากำลังเต้นเร็วขึ้นในความเงียบ การพูดคุยของพวกเขาทำให้เขารู้สึกว่าเธออาจจะเข้าใจทุกสิ่งที่เขาพยายามปิดบัง หรือบางที... เธออาจจะมีจุดยืนเดียวกันกับเขา

มิเอโกะยิ้มเล็กน้อย แววตาของเธอเต็มไปด้วยความมั่นใจ และเคนชิโร่ก็เห็นความกล้าหาญในตัวเธอ

"ถ้าคุณคิดว่าเราสามารถทำสิ่งนี้ได้... ฉันจะทำให้มันสำเร็จ" มิเอโกะพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

เคนชิโร่พยักหน้าอย่างไม่เต็มใจ เขาเข้าใจดีว่าไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว เขารู้ว่าเธอพร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่อหยุดยั้งกลุ่มคนที่มันอันตรายเกินไปที่จะปล่อยไว้

"คุณคงเข้าใจดีว่าการร่วมมือครั้งนี้จะทำให้เราทุกคนต้องเสี่ยงชีวิต" เคนชิโร่บอก ขณะที่มองไปที่มิเอโกะด้วยความเครียดที่ซ่อนอยู่ในแววตา

มิเอโกะหยุดคิดไปครู่หนึ่ง แต่จากท่าทางและแววตาของเธอ ราวกับว่าทุกอย่างในโลกนี้ไม่ได้สำคัญเท่ากับภารกิจที่เธอกำลังจะทำ

"ฉันไม่หวั่นไหวหรอกค่ะ" เธอตอบกลับ น้ำเสียงของเธอแน่วแน่เช่นเดิม "ถ้าเราทำสำเร็จ ทุกคนจะปลอดภัย"

เคนชิโร่หันกลับไปมองเธออีกครั้ง คราวนี้เขาสบตากับเธอนานขึ้น และเธอรู้ว่าเขาไม่ได้พูดแค่เรื่องของแผน เขากำลังทดสอบเธอในอีกแง่หนึ่ง เขาต้องการแน่ใจว่าเธอพร้อมที่จะเดินในทางที่อันตรายนี้

"ดี... ถ้าคุณพร้อมแล้ว ก็เริ่มการเคลื่อนไหวได้เลย" เคนชิโร่พูดเสียงทุ้ม ขณะลุกขึ้นจากเก้าอี้และมองไปที่แผนงานที่พวกเขาวางเอาไว้ในเอกสาร

มิเอโกะพยักหน้ารับ "เริ่มจากไหนคะ?" เธอถามกลับมาด้วยความตั้งใจที่จะเดินหน้าไปข้างหน้า

เคนชิโร่หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแล้วกดส่งข้อความบางอย่างไป "เราจะเริ่มต้นจากการหาข้อมูลเพิ่มเติม... ค่อย ๆ ปรับแผนไปทีละขั้นตอน"

มิเอโกะมองไปที่เขาด้วยแววตาเต็มไปด้วยความมั่นใจ "ได้ค่ะ"

ทั้งสองคนยืนอยู่ตรงนั้นในความเงียบ เสียงของนาฬิกาที่ดังอยู่เบา ๆ เป็นเสียงเดียวที่ทำลายความเงียบที่เริ่มคลี่คลายลง พวกเขารู้ว่าภารกิจนี้จะเป็นการทดสอบทั้งความสามารถและจิตใจ แต่พวกเขาก็พร้อมที่จะเผชิญมันด้วยกัน